Richard Branderhorst
PH-SAM
Ik weet niet of dit item al bij het hoofdstuk accu's etc is voorbij gekomen, maar ik vond het gebeurde en de foto's dusdanig dramatisch dat een waarschuwing op een veelgelezen forum de moeite waard is om iedereen te waarschuwen.
Eea schijnt al bij de autorijders al bekend te zijn, maar ik had er nog nooit van gehoord en met mij denk ik nog vele vliegers....
Het betreft hoog capaciteits NiMh accu's
Ik heb de foto's en het verslag van de betrokkene met toestemming hier geplaatst.
EERSt de foto's, want daarna wil je zeker weten wat er zich heeft afgespeeld...
Het verslag (enigszins geëditeerd)
Vanwege deze cellen eindelijk eens een goede lader gekocht. Geen probleem de batterijen die ik gekocht had kon ik snel laden tot 5 A met een zeer veilige instelling van die lader. Ompolen bij het laden ging niet (veiligheid eerst) en verder zou je ook weten hoeveel je geladen had.
Zo gezegd zo gedaan. Vorige week donderdag was het zover.
Eerst maar het eerste pack ontladen om dan ten volle zeker te zijn alles vol te krijgen zoals berekend kon worden. 4.8 A ingesteld 15 mV delta peak ( ingesteld door de fabrikant ) 75 min laadtijd. Na 9 min en wat sec. viel de lader uit. Knopje drukken en zien dat je maar 0.428mA geladen had.
Geen probleem terug ontladen en terug opladen zelfde manier. De tijd voor het laden werd steeds korter. En daardoor wat erin geladen was minder. Het ontladen liet zien dat het klopte met wat erin geladen was. Rekeningetje maken dus.
Terwijl de ene aan het opladen was, ontlaadde ik de andere. Kwestie van goed bezig zijn. Zo had ik tegen etenstijd ’s avonds het ene pack drie maal geladen en het andere pack slechts twee maal. Ik was rustig de lader en ontlader aan de kant aan het leggen toen plots iets in mijn aanhangwagen ontplofte. Goed wetend wat dit was, ikke mijn aanhangwagen zo snel als mogelijk uit mijn garage gereden, kap open en ik zag een gat in de neus van de ASK13 zitten.
De kunststof kap was ook nog gans losgeslagen van de romp en gescheurd. Plots kwam er wat rook uit het gat. Gekeken onder de kap en zag iets vonken, stekkertje uitgetrokken en de batterij voorzichtig bij zijn stekker vastgenomen. Ik had deze juist uit de romp toe er een gesist uit het pack kwam, gelijk je een stoompot hoort sissen, dit samen met wat vonkel van een kortsluiting van de gesmolten draden.
Fracties zijn het van die seconde, heb de boel laten vallen en ben achteruit gestapt. Opnieuw twee knallen, later bleek aan de afdruk op mijn vleugel dat het pack verder ontploft was nog voor dit de bodem van de aanhangwagen raakte.
Ik zowaar in shock van wat zich net had afgespeeld. Heel goed besefte ik dat ik net door “een oog van de spreekwoordelijke naald was gekropen”.
Ikzelf had geen verwondingen opgelopen. Toen ik voorzichtig naderbij ging kijken was de ravage enorm. Het tweede pack zat nog steeds in de gehavende romp. Die wou ik er graag zo snel mogelijk uit. Weer opnieuw stekker eruit en voorzichtig eruit halen. Net toen ik deze beet had begon ook deze te sissen, net weer gelijk dat stoomketeltje. Heb waarschijnlijk een record tijd gelopen tot de achtertuin.
Heb de batterij zo ver ik kon weggeworpen en daar ruim een uur laten liggen. Geen ontploffing meer, dan voorzichtig gaan kijken. Achter een plastiek bak met veiligheidsbril en twee houten stokken de schuimrubberen bekleding eraf gehaald en alles zag er normaal uit. Toch maar eens voorzichtig gevoel en de cellen waren nog zeer warm op dat moment ondanks de tijd die verstreken was.
Heb ze dan nog één half uur in het gras laten liggen tot ze waren afgekoeld. Onder de krimpkous, die rond de cellen zit, zag je dat ze precies gelekt hadden.
Ook aan de voor en achterkant voelde, de begin en eindcel, vettig aan. Voor mij leek het erop dat ze precies gekookt hadden en op een bepaalde manier het uitgezweet hadden. Verder is met dit pack niets meer gebeurd.
Op het eerste ogenblik lijkt dit altijd groter dan de schade echt is. Na alles tot rust te hebben laten komen, tot na het avond eten, begin je aan de opruim.
Dan blijkt dat er één cel uit het pack missing was. Tot op heden geen spoor. Eén cel was uit het pack door de romp geslagen en van de rest was er één die blijkbaar onbeschadigd gebleven is. Zie bijlage de foto’s. Mijn aanhangwagen was bezaaid met de inhouden en onderdelen van de verschillende cellen die ontploft waren. Met de stofzuiger heb ik dan alles proper gekregen.
Mijn vleugel zag er na de ontploffing verschrikkelijk uit. Hierop kon je zien waar de rest van het pack ontploft was. Na het proper maken van mijn vleugel, bleken er slechts enkele schoeiplekjes over te blijven. Een gat, een duimnagel groot, was los door de vleugel heen geslagen. Die kan op een simpele manier gemaakt en met verf weggewerkt worden.
De neus is er erger aan toe. Het is de ronde bovenzijde van de neus. Dit was het enige kunststof deel aan mijn ASK13. Hier heb ik gelukkig de mal van. Enkele matjes glasvezel en wat epoxy zullen hier de truck doen. Weer op zijn plaats lijmen en wat verf zullen voor de verdere afwerking zorgen.
Ik heb de overblijfselen samen met het nog steeds intacte pack reeds terug naar de winkel gebracht. De zaak is in onderzoek.
Deze week gaat ook mijn batterij beveiligingssysteem voor de ontvanger samen met deze laatste naar zijn makers in Duitsland voor nazicht en onderzoek. Dit zal moeten uitwijzen of deze aan de oorzaak zou kunnen liggen van wat gebeurde. De ontvanger gaat op zijn beurt naar zijn fabrikant.
Al bij al is het alleen materiele schade die ik geleden heb geleden. Ikzelf ben niet gewond geraakt en acht me hiervoor zeer gelukkig. Het had net anders kunnen lopen. Over de verdere afloop zal ik later terug berichten.
Eén wijze raad zou ik toch wel willen geven:
Pas op als je batterijen laad, welk type het ook is!!! Het zijn niet enkel de Lipo’s die gevaarlijk zijn.
Eea schijnt al bij de autorijders al bekend te zijn, maar ik had er nog nooit van gehoord en met mij denk ik nog vele vliegers....
Het betreft hoog capaciteits NiMh accu's
Ik heb de foto's en het verslag van de betrokkene met toestemming hier geplaatst.
EERSt de foto's, want daarna wil je zeker weten wat er zich heeft afgespeeld...
Het verslag (enigszins geëditeerd)
Vanwege deze cellen eindelijk eens een goede lader gekocht. Geen probleem de batterijen die ik gekocht had kon ik snel laden tot 5 A met een zeer veilige instelling van die lader. Ompolen bij het laden ging niet (veiligheid eerst) en verder zou je ook weten hoeveel je geladen had.
Zo gezegd zo gedaan. Vorige week donderdag was het zover.
Eerst maar het eerste pack ontladen om dan ten volle zeker te zijn alles vol te krijgen zoals berekend kon worden. 4.8 A ingesteld 15 mV delta peak ( ingesteld door de fabrikant ) 75 min laadtijd. Na 9 min en wat sec. viel de lader uit. Knopje drukken en zien dat je maar 0.428mA geladen had.
Geen probleem terug ontladen en terug opladen zelfde manier. De tijd voor het laden werd steeds korter. En daardoor wat erin geladen was minder. Het ontladen liet zien dat het klopte met wat erin geladen was. Rekeningetje maken dus.
Terwijl de ene aan het opladen was, ontlaadde ik de andere. Kwestie van goed bezig zijn. Zo had ik tegen etenstijd ’s avonds het ene pack drie maal geladen en het andere pack slechts twee maal. Ik was rustig de lader en ontlader aan de kant aan het leggen toen plots iets in mijn aanhangwagen ontplofte. Goed wetend wat dit was, ikke mijn aanhangwagen zo snel als mogelijk uit mijn garage gereden, kap open en ik zag een gat in de neus van de ASK13 zitten.
De kunststof kap was ook nog gans losgeslagen van de romp en gescheurd. Plots kwam er wat rook uit het gat. Gekeken onder de kap en zag iets vonken, stekkertje uitgetrokken en de batterij voorzichtig bij zijn stekker vastgenomen. Ik had deze juist uit de romp toe er een gesist uit het pack kwam, gelijk je een stoompot hoort sissen, dit samen met wat vonkel van een kortsluiting van de gesmolten draden.
Fracties zijn het van die seconde, heb de boel laten vallen en ben achteruit gestapt. Opnieuw twee knallen, later bleek aan de afdruk op mijn vleugel dat het pack verder ontploft was nog voor dit de bodem van de aanhangwagen raakte.
Ik zowaar in shock van wat zich net had afgespeeld. Heel goed besefte ik dat ik net door “een oog van de spreekwoordelijke naald was gekropen”.
Ikzelf had geen verwondingen opgelopen. Toen ik voorzichtig naderbij ging kijken was de ravage enorm. Het tweede pack zat nog steeds in de gehavende romp. Die wou ik er graag zo snel mogelijk uit. Weer opnieuw stekker eruit en voorzichtig eruit halen. Net toen ik deze beet had begon ook deze te sissen, net weer gelijk dat stoomketeltje. Heb waarschijnlijk een record tijd gelopen tot de achtertuin.
Heb de batterij zo ver ik kon weggeworpen en daar ruim een uur laten liggen. Geen ontploffing meer, dan voorzichtig gaan kijken. Achter een plastiek bak met veiligheidsbril en twee houten stokken de schuimrubberen bekleding eraf gehaald en alles zag er normaal uit. Toch maar eens voorzichtig gevoel en de cellen waren nog zeer warm op dat moment ondanks de tijd die verstreken was.
Heb ze dan nog één half uur in het gras laten liggen tot ze waren afgekoeld. Onder de krimpkous, die rond de cellen zit, zag je dat ze precies gelekt hadden.
Ook aan de voor en achterkant voelde, de begin en eindcel, vettig aan. Voor mij leek het erop dat ze precies gekookt hadden en op een bepaalde manier het uitgezweet hadden. Verder is met dit pack niets meer gebeurd.
Op het eerste ogenblik lijkt dit altijd groter dan de schade echt is. Na alles tot rust te hebben laten komen, tot na het avond eten, begin je aan de opruim.
Dan blijkt dat er één cel uit het pack missing was. Tot op heden geen spoor. Eén cel was uit het pack door de romp geslagen en van de rest was er één die blijkbaar onbeschadigd gebleven is. Zie bijlage de foto’s. Mijn aanhangwagen was bezaaid met de inhouden en onderdelen van de verschillende cellen die ontploft waren. Met de stofzuiger heb ik dan alles proper gekregen.
Mijn vleugel zag er na de ontploffing verschrikkelijk uit. Hierop kon je zien waar de rest van het pack ontploft was. Na het proper maken van mijn vleugel, bleken er slechts enkele schoeiplekjes over te blijven. Een gat, een duimnagel groot, was los door de vleugel heen geslagen. Die kan op een simpele manier gemaakt en met verf weggewerkt worden.
De neus is er erger aan toe. Het is de ronde bovenzijde van de neus. Dit was het enige kunststof deel aan mijn ASK13. Hier heb ik gelukkig de mal van. Enkele matjes glasvezel en wat epoxy zullen hier de truck doen. Weer op zijn plaats lijmen en wat verf zullen voor de verdere afwerking zorgen.
Ik heb de overblijfselen samen met het nog steeds intacte pack reeds terug naar de winkel gebracht. De zaak is in onderzoek.
Deze week gaat ook mijn batterij beveiligingssysteem voor de ontvanger samen met deze laatste naar zijn makers in Duitsland voor nazicht en onderzoek. Dit zal moeten uitwijzen of deze aan de oorzaak zou kunnen liggen van wat gebeurde. De ontvanger gaat op zijn beurt naar zijn fabrikant.
Al bij al is het alleen materiele schade die ik geleden heb geleden. Ikzelf ben niet gewond geraakt en acht me hiervoor zeer gelukkig. Het had net anders kunnen lopen. Over de verdere afloop zal ik later terug berichten.
Eén wijze raad zou ik toch wel willen geven:
Pas op als je batterijen laad, welk type het ook is!!! Het zijn niet enkel de Lipo’s die gevaarlijk zijn.
Laatst bewerkt:
