Hallo, even voorstellen, Ron van leeuwen, 59 jaar, opa, lifttechnisch adviseur en gelukkig getrouwd. Mijn hobby ga ik niet verder omschrijven want dat moge duidelijk zijn: aankomend houtwurm.
Modelbouw doe ik al vanaf mijn kinderjaren, eerst papieren bouwplaten van schepen (ze bestaan nog steeds), later plastic vliegtuigen en nog later plastic historische schepen waarvan de Constitution van Revell wel tot de grootste behoorde. Na mijn huwelijk is deze hobby bij mij helemaal in het slob geraakt. Geen zin, andere hobbys… en mijn toemalige vrouw vond het ook vervelend als ik me zou opsluiten in een kamertje. Tja, er zijn van die dingen die gebeuren dus 7 jaar geleden maar een nieuw leven gestart (je moet eens veranderen om jezelf te blijven) en de hobby weer opgepakt samen met een vrouw die er ook niet vies van is. Ze importeert bouwplaten van poppenhuizen, print ze en samen kijken we dus nu bijna geen tv meer maar zitten we meestal samen ’s avonds te knippen,zagen plakken en ga zo maar door. Ik moet zeggen bizar en een verademing.
4 jaar geleden kocht ik mijn eerste houten model, de “Bounty” van Constructo voor de lieve som van € 165,- bij Meijer & Blessing in Rotterdam. Ik vind het een schip met een beladen verhaal en dat mag ik wel. Ook werd her en der verkondigd dat dit schip echt iets was voor de beginnende bouwer…. Nou dat heb ik geweten! Toen ik de doos openmaakte sloeg de schrik mij op het hart. Ik was mooie voorgevormde halfdelen gewend die alleen aan elkaar geplakt en geschilderd behoefden te worden. Nu ontwaarde ik een aantal zakjes met moeilijk thuis te brengen onderdeeltjes, een bos hout, een paar planken en veel, heel veel papier. Maar goed, niet uit het veld geslagen begon ik de spanten in de loze kiel te lijmen, dek erop, beplanken, het viel eigenlijk wel mee.. tot ik met de huidbeplanking moest beginnen. Ik ben tot halverwege gekomen en na het breken i.p.v. buigen van diverse latten heb ik hem twee jaar aan de kant geschoven en ben eerst mijn kennis op gaan krikken over deze hobby.
Vorig jaar september begon ik met deze kennis een nieuwe poging en ik heb de romp kunnen dichten. Vraag niet hoe want om hem glad te krijgen moest ik zoveel schuren dat de romp hier en daar wel akelig dun werd maar de aanhouder wint. Ik was er inmiddels achtergekomen dat de rompen van schepen uit de 18e eeuw bedekt werden met koperplaat. Ik heb een rol zelfklevende koperstrip gekocht bij Conrad en de romp onder de waterlijn ermee beplakt en toen begon het ergens op te lijken. Toen eenmaal de kleuren werden aangebracht en de dekroosters begon ik het echt leuk te vinden. Bij het aanbrengen van de boegspriet was de verslaving een feit en ben, tot dit moment niet meer te houden. Inmiddels zijn we weer een jaar verder, heb ik flink wat gereedschap aangeschaft en is het schip qua aangeschafte spullen in waarde verdubbeld. Maar ik ben toch zeer tevreden met het resultaat.
Modelbouw doe ik al vanaf mijn kinderjaren, eerst papieren bouwplaten van schepen (ze bestaan nog steeds), later plastic vliegtuigen en nog later plastic historische schepen waarvan de Constitution van Revell wel tot de grootste behoorde. Na mijn huwelijk is deze hobby bij mij helemaal in het slob geraakt. Geen zin, andere hobbys… en mijn toemalige vrouw vond het ook vervelend als ik me zou opsluiten in een kamertje. Tja, er zijn van die dingen die gebeuren dus 7 jaar geleden maar een nieuw leven gestart (je moet eens veranderen om jezelf te blijven) en de hobby weer opgepakt samen met een vrouw die er ook niet vies van is. Ze importeert bouwplaten van poppenhuizen, print ze en samen kijken we dus nu bijna geen tv meer maar zitten we meestal samen ’s avonds te knippen,zagen plakken en ga zo maar door. Ik moet zeggen bizar en een verademing.
4 jaar geleden kocht ik mijn eerste houten model, de “Bounty” van Constructo voor de lieve som van € 165,- bij Meijer & Blessing in Rotterdam. Ik vind het een schip met een beladen verhaal en dat mag ik wel. Ook werd her en der verkondigd dat dit schip echt iets was voor de beginnende bouwer…. Nou dat heb ik geweten! Toen ik de doos openmaakte sloeg de schrik mij op het hart. Ik was mooie voorgevormde halfdelen gewend die alleen aan elkaar geplakt en geschilderd behoefden te worden. Nu ontwaarde ik een aantal zakjes met moeilijk thuis te brengen onderdeeltjes, een bos hout, een paar planken en veel, heel veel papier. Maar goed, niet uit het veld geslagen begon ik de spanten in de loze kiel te lijmen, dek erop, beplanken, het viel eigenlijk wel mee.. tot ik met de huidbeplanking moest beginnen. Ik ben tot halverwege gekomen en na het breken i.p.v. buigen van diverse latten heb ik hem twee jaar aan de kant geschoven en ben eerst mijn kennis op gaan krikken over deze hobby.
Vorig jaar september begon ik met deze kennis een nieuwe poging en ik heb de romp kunnen dichten. Vraag niet hoe want om hem glad te krijgen moest ik zoveel schuren dat de romp hier en daar wel akelig dun werd maar de aanhouder wint. Ik was er inmiddels achtergekomen dat de rompen van schepen uit de 18e eeuw bedekt werden met koperplaat. Ik heb een rol zelfklevende koperstrip gekocht bij Conrad en de romp onder de waterlijn ermee beplakt en toen begon het ergens op te lijken. Toen eenmaal de kleuren werden aangebracht en de dekroosters begon ik het echt leuk te vinden. Bij het aanbrengen van de boegspriet was de verslaving een feit en ben, tot dit moment niet meer te houden. Inmiddels zijn we weer een jaar verder, heb ik flink wat gereedschap aangeschaft en is het schip qua aangeschafte spullen in waarde verdubbeld. Maar ik ben toch zeer tevreden met het resultaat.
Laatst bewerkt door een moderator: