Bouwverslag Fokker T.VIII W(G-2) ⇨ R-6 | Marine Luchtvaart Dienst

.
Dank je Chris!
De Fokker is schaal 1/9 en heeft een vleugel spanwijdte van 2 meter.

.
Aan de hand van het bestaande richting- en hoogteroer i.c.m. een drie zijden aanzicht en foto`s van het origineel heb ik een nieuw richting- en hoogteroer gemaakt:



De bovenkant van het richtingroer is eigenlijk rond dus dat maar gelijk aangepast:



De hoogteroeren waren met een stalen pen verbonden, maar deze was niet omgezet in een "U", maar een recht stukje staaldraad...



Dit gelijk aangepast en de nieuwe hoogteroeren met een stukje "U" staaldraad verbonden welke in het hoogteroer verlijmd zit:



Morgenavond weer verder met de staartvlakken

Groeten, Ramses
.

 

geen u?
Dan doet de verbinding toch niks???

 

Juist wel een " U" , in de nieuwe constructie.

 

Snap ik Freek, maar ik ben al verbaasd dat t zo wàs...

 

Ziet er weer super uit Ramses! Wat voor een motoren wil je erop gaan zetten?

Groet Frans

Ps. ik heb mijn twin gisteren ook weer klaargemaakt

 

Ha frans! Twin Mustang ready to rumbl?!

 

Whow... prachtig intermezzo project zeg!

Dat hoogteroer... staaldraad... bleek bij mij toch te elastisch te blijven. Bijkans is dat helemaal niet erg, maar was er niet gelukkig mee.
Heb ik eerst een hardere staaldraadsoort genomen, uit de grabbelton, wat dikker mooi stevig verenstaal... getracht te zetten in de werkbank... brak het. Maar natuurlijk. Dat hoort.
De weg is dan verhitten, zetten en weer netje uitharden. Ik dacht toen... 'nu even niet'.
Omweg genomen, met vliegtuigtriplex in de weer gegaan. Meerlaags, epoxy gelijmd en in model geschuurd... toen werd het wat in mijn beleving... veel geringere torsie tussen de vlakken onderling.
Doorvoer door richting-roer iets aangepast, maar niets in de weg, daar de uitslagen nimmer 3D-kist zijn.
Proefondervindelijk, bleek prima te voldoen Het oogt iets minder rank...






Je staart... zwaar? Hoop lattenwerk. Zou het een idee kunnen zijn de staart uit schuim te bouwen? Desnoods een centrale koker uit balsa voor een torsiestijve doos-constructie inwendig, dus binnen in het schuim. Uitwendig een latten betengeling over het schuim heen, waarover je de bespanning legt? Lateen werk zoals nu is prachtig maar blijft een zekere flex houden. Doe me denken aan de oude Laird van OLC clubgenoot (ex Ron Ton, veel meegemaakt en altijd weer opgelapt). Bij het transport over het veld, zag je de staart altijd iets doorzakken. Ouderdom... of de constructie?
Bedoel... de neus is nu immers ook uit roofmate.

Gr Bas

 

Zie dit nu pas ineens . . . Mooi project!

Weeg je ook delen voor en na?

Succes!


jan.

 

.
@ Femmo, inderdaad geen "U"...!! zeg maar jij
Ik draaide met m`n hand het ene hoogteroer zo los van de andere!
En dat terwijl het hoogteroer maar aan een kant werd aangestuurd...

@ Freek: Precies!

@ Frans: Bedankt en gaaf dat je Twin Mustang weer klaar is!
Op deze Fokker T.VIII W komen twee Saito FA 80`s te staan.
Ik heb nu één Saito FA 80 voor de Fokker klaarliggen en ben nog op zoek naar een tweede.

(dus als iemand nog een Saito FA 80 heeft liggen, graag reactie!)

@ Bas: Bedankt! Ik heb voor het hoogteroer een dik stukje "U" staaldraad gebruikt.
Zoals jij het hebt opgelost met hout is inderdaad ook een goede oplossing.
Het zou alleen in dit geval van de Fokker een te groot gat in het richtingroer nodig hebben, vandaar hier het staaldraad.
Misschien stuur ik beide hoogteroeren ook nog met een eigen hevel aan, maar dat weet ik nog niet zeker.
V.w.b. de staart; die is al een heel stuk lichter nu!
Van de stijfheid van het lattenwerk van deze romp zal je verbaasd staan, ik denk dat je met deze romp kan honkballen...
Ik laat het staartstuk van de romp dan ook zoals hij nu is.
Ik heb sowieso al ruim 300 gram kunnen verwijderen uit de romp zonder de constructieve sterkte aan te tasten!



@ Jan: Bedankt! De afzonderlijke delen weeg ik wel inderdaad, maar het totaalgewicht van de romp had ik niet gewogen voor ik aan de restauratie begon helaas.
Maar ik weeg wel alles wat ik eruit haal/sloop en het gewichtsverschil tussen "voor" en "na" van de diverse onderdelen.

.
Ik heb nu vakantie en ben elke dag met m`n dochter op stap en heb afgelopen week `s avonds het Club Magazine van m`n vliegclub Ornithos afgemaakt.
Niet meer aan de Fokker gewerkt dus, maar in m`n hoofd al wel vast plannetjes gemaakt hoe verder te gaan met de restauratie.
Later meer...

Groeten, Ramses
.

 

Is die 'Johnny' nou dezelfde die plm. tien jaar geleden met een ME-190 oid. aan het bouwen was?

Heeft 'ie toch vorderingen gemaakt!

Is 'ie wel van een tekening gebouwd?

Volledig symmetrisch profiel?


jan.

 

.
Hoi Jan,

Nope, volgens mij heeft Johnny geen Bf-109 gebouwd.
Het is johnnyoss waar ik deze Fokker van heb mogen overnemen.
Johnny heeft de Fokker ook weer overgenomen van iemand en ook diegene had de Fokker zelf niet gebouwd.
Er staat wel een telefoonnummer op een vleugel, waarschijnlijk is die van de oorspronkelijke bouwer.

Ik heb het er met Johnny over gehad en we denken allebei dat de Fokker eigenlijk als "statisch" model is gebouwd.
De Fokker is wel goed gebouwd hoor, zit heel netjes in elkaar!
Er is alleen te zwaar materiaal gebruikt, het had allemaal wat lichter gekund.
Maar de basis is naar mijn mening zeker geschikt om er een goed vliegend model van te maken.

Ik ga het in ieder geval proberen!

Ik ga het telefoonnummer welke op de vleugel staat ook maar eens bellen.
Zou leuk zijn in contact te komen met de oorspronkelijke bouwer!
En heeeel misschien heeft hij nog de bouwtekening...

Oh, en het vleugelprofiel is trouwens half symmetrisch.

Groeten, Ramses
.

 

.
Net het telefoonnummer gebeld welke op de vleugel wortel rib staat en ik kreeg inderdaad de bouwer van deze Fokker aan de lijn!
Zeer vriendelijke man en had interessante verhalen over de Fokker T.VIII W, zowel over het model als van de 1:1 Fokker.
De bouwtekeningen zijn helaas verloren gegaan, en de gebruikte tekeningen waren zelf gemaakt a.d. hand van vier A4-tjes geleverd door dhr. vd Laar van Schiphol.
Het is echt een uniek model dus!!
Het model was wel degelijk gebouwd om te vliegen (niet statisch) en heeft bij deze heer alleen waterstarts gemaakt, maar geen volledige vluchten.
Het model is door hem verkocht aan iemand uit A'dam en is via via nu dus bij mij terecht gekomen.

Deze unieke Fokker gaat weer vliegen, maar eerst verder met de restauratie!

Groeten, Ramses
.

 

prachtig verhaal!

maareeeh "alleen waterstarts geen volledige vluchten" klinkt als "meerdere keren gecrashed"...

 

Mooi restauratieverslag Ramses, gave kist!
Gaaf dat je ook de oorspronkelijke bouwer aan de lijn hebt gehad, dan gaat het verhaal nog meer leven.
Heb bewondering voor het aantal projecten dat je naast elkaar weet te bouwen, het worden stuk voor stuk juweeltjes.
Ga vooral zo door ik volg je bouwkunsten met veel plezier.

Groeten, Ralf

 

.
@ Femmo: Thanks! Maar de kist is (bij hem) niet gecrashed. Hij heeft er meerdere waterstarts mee gemaakt, maar ik begreep dat hij hem niet verder los durfde te trekken. De kist is ook compleet en ongecrashed verkocht aan een A'dammer toendertijd.
@ Ralf: Bedankt man! Deze kwam onverwachts tussendoor, maar kon ik niet laten schieten. Vind het ook een prachtige kist!!

Groeten, Ramses
.

 

.
Hierbij een stukje historie over het onderwerp van dit restauratieverslag:

.
De Fokker T.VIII W (Fokker T8W)



De Fokker T.VIII W werd het eerste toestel van de in 1938 opgerichte torpedodienst van de MLD. Het toestel was in 1937 ontworpen en markeerde tegelijk voor Fokker de overgang naar een nieuwe constructie. Waar eerdere Fokkers nog opgebouwd werden uit een geheel metalen framewerk dat aan de voorzijde met aluminiumplaat was bewerkt en de achterzijde overtrokken met linnen, werd voor het eerst de voorzijde van de romp geheel uit aluminium vervaardigd. Het middenstuk van de romp en de vleugels waren van hout en de achterzijde nog steeds met linnen overtrokken. De geheel aluminium voorzijde markeerde echter de overstap naar Fokkers die geheel uit aluminium werden opgebouwd.



Primair was de T.VIII W bedoeld ter vervanging van de verouderde T.IV, maar de eerste series bleven in Nederland terwijl de T.IV vooral in Nederlands-Indië opereerde.
De eerste vijf, de R-1 t/m R-5 werden in 1939 afgeleverd. De eerste vijf werden gestationeerd op De Mok op Texel. Vanuit strategisch oogpunt begon men echter de Nederlandse watervliegtuigen, na de Duitse inval in Polen in 1939, meer te verspreiden over zogenaamde vliegtuigsteunpunten. De R-1 t/m R-5 werden gestationeerd op het Braassemermeer.



De R-5 ging in 1939 verloren doordat het op een patrouillevlucht boven de oostelijke Waddenzee door een Heinkel He-115 (volgens andere verhalen een Dornier Do-17) werd aangezien voor een Brits vliegtuig en werd neergeschoten. De opgepikte bemanning keerde ongedeerd terug naar Nederland.

! Dit incident resulteerde in de vervanging van de op Nederlandse vliegtuigen aanwezige rood-wit-blauwe rozet door een zwart omlijnde oranje driehoek !

Hieronder bijvoorbeeld een foto van de R2 met de rood-wit-blauwe rozet, hierboven dezelfde R2 met de latere zwart omlijnde oranje driehoek.



De proefserie van vijf bleek echter zo goed te voldoen dat de MLD in 1939 een bestelling plaatste voor nog eens 19 exemplaren; dit type werd voortaan aangeduid als de T VIII W(G) (G van Gemengde bouw). Deze serie werd gevolgd door een order van 12 toestellen van een nieuwe versie T VIII W(M) (M van Metaal) speciaal voor Nederlands-Indië. Deze laatste twaalf zouden geheel van metaal worden gemaakt. Op 10 mei 1940 had Fokker naast de eerste vijf in totaal 9 toestellen geleverd. Naast de overgebleven R-1 t/m R-4 waren de R-6, R-7, R-9 en R-11 operationeel. Op 12 mei werden hier nog rechtstreeks uit de fabriek de R-8 en R-10 aan toegevoegd.



Voor Finland werd voorts nog een serie van vijf toestellen op stapel gezet, de T VIII W(C). Deze waren iets groter, terwijl de drijvers konden worden vervangen door wielen of ski's. Voor de Finse toestellen zou tevens een andere motor worden gebruikt en wel de Bristol Mercury XI. Voor proef is één van de Finse toestellen uitgerust met een vast landingsgestel en kreeg typenaam T VIII W(L) mee.



De meidagen.
Tijdens de meidagen bleven de R-1, R-2 en R-3 bij de GVT2 (Groep Vliegtuigen) op het Braassemermeer. De R-4 hoorde ook tot de GVT2 maar werd in reserve gehouden op De Mok. De R-6, R-7, R-9 en R-11 waren ingedeeld bij de GVT4 met als basis de Westeinderplassen. De R-11 werd echter overgevlogen naar Schellingwoude voor de vesting Amsterdam.

Aangezien er tijdens de meidagen een tekort was aan torpedo's, zijn de toestellen bewapend geweest met bommen. De eerste echte operatie van de GVT2 bestond uit het overbrengen van de Nederlandse politici Van Kleffens en Welter naar Londen. Bij deze operatie die uitgevoerd werd door de R-1, R-2, R-3, R-4 en de Fokker C.VIII W G-8 behaalde alleen de R-3, gelukkig met de politici aan boord, Groot-Brittannië. De overige toestellen zijn op weg naar het rendez-vouspunt vernield (R-4 en G-8) door Duitse jagers of door eigen personeel in brand gestoken na een noodlanding (R-2). De R-1 wist met lekgeschoten drijvers zich in veiligheid te brengen.

Op 13 mei kreeg de MLD opdracht uit te wijken naar Groot-Brittannië. Ook de zeven luchtwaardige T.VIII W's vlogen via Frankrijk naar Groot-Brittannië.

In Groot-Brittannië
In Groot-Brittannië aangekomen bleken de Fokker T.VIII W toestellen de enige die van daaruit werkelijk voor gevechtsdoeleinden konden worden ingezet. De vliegtuigen werden gestationeerd in Pembroke Dock in Wales alwaar zij de basis vormden voor het eerste Nederlandse squadron binnen de RAF Coastal Command en wel het 320ste (Dutch) Squadron.



Ze kregen hier Britse camouflagekleuren, herkenningstekens en registratienummers (AV958 t/m AV965). Als herkenning voor een Nederlands squadron werd aan de zijkant op de neus een kleine oranje driehoek aangebracht. De Fokkers werden gebruikt voor patrouille- en konvooidiensten boven de Ierse Zee en voor vluchten naar bezet Nederland ten behoeve van het verzet.
Eind 1940 werden ze vervangen door Lockheed Hudson bommenwerpers, welke door de Nederlandse regering in ballingschap waren aangekocht. De T.VIII W's hadden hun werk gedaan en vooral door gebrek aan de juiste onderdelen kon men ze niet langer gebruiken. Alle exemplaren zijn gesloopt.

Weer Duitse Fokkers
In de Eerste Wereldoorlog was Fokker dé leverancier van vliegtuigen voor de Duitse luchtmacht. De Fokkers waren zo gevreesd dat Duitsland geen Fokker vliegtuigen meer mocht bezitten. Met de inval in Nederland in mei 1940 kwam hier verandering in. Bij Fokker stonden talloze G.1 en T.VIII W toestellen op de productielijn en beide typen zijn dan ook voor de Duitsers afgebouwd. De G.1 is hiervan niet intensief gebruikt, eigenlijk alleen voor lesdoeleinden. De Fokker T.VIII W is echter intensief door de Duitse Luftwaffe gebruikt.



Bij de inval stonden bij Fokker de R-12 t/m R-36 op de productielijn, daarnaast stonden de voor Finland bedoelde FW-160 en FW-161 bijna klaar. Deze iets grotere versie is ook voor de Luftwaffe afgebouwd samen met nog drie van dit type die nog geen registratie hadden.
De Duitse toestellen zijn ingezet voor verkenningsdoeleinden boven de Noordzee en de Middellandse zee. De meeste toestellen waren ingedeeld bij de 1./SA Gr.126. (SeeAufklärungsGruppe). Uiteindelijk zijn ze de "Duitse" toestellen in 1943 vervangen door Arado Ar 196 watervliegtuigen.



Op 6 mei 1941 werd de "Duitse" Fokker T.VIII W KD+GQ (ex R-25) te Amsterdam 'gestolen' door Korporaal Evert Willem Boomsma, Luitenant Govert Steen (een jachtpiloot die dit type vliegtuig nog nooit gevlogen had), Fokker technicus Wijbert Lindemann en Luitenant Jan Bealearts van Blokland, die in alle vroegte naar de Fokker T.VIII W KD+GQ zijn gezwommen en met het toestel wegvlogen naar het Britse Broadstairs. Het toestel is vanuit Felixtown tot in 1944 ingezet voor clandestiene vluchten naar Nederland om verzetsstrijders op te halen.

Technische gegevens:

Taak: Torpedobommenwerper
Type: Fokker T.VIII W (T8W)
Bemanning: 3 tot 4



Afmetingen:
Spanwijdte: 18,00m
Lengte: 13,00m
Hoogte: 5,00m
Vleugeloppervlak: 43,90 m2

Gewicht:
Leeggewicht: 3100kg
Geladen gewicht: 5000kg

Prestaties:
Maximumsnelheid: 285 km/u
Kruissnelheid: 220 km/u
Plafond: 6800m
Bereik: 2750km

Motoren:
Twee Wright Whirlwind R-975 motoren met een vermogen van 450 pk

Bewapening:
één 7,62 mm mitrailleur
één 12,7 mm mitrailleur
750 kg aan bommen of torpedo's

Productie:
36 stuks
T.VIII-W(G) 19 stuks
T.VIII-W(M) 12 stuks
T.VIII-W(C) (waarvan 1 omgebouwde T.VIII-W(L) 5 stuks

.
Groeten, Ramses
.

 

Erg mooi Ramses ,dit geeft wel een extra dimensie aan je verslag,

Mvg,

Bart

 

.
Dank je Bart!

.
Hier nog een foto van Fokker T.VIII W`s in aanbouw:


Onderschrift:

Fokkers T.VIII W(G) voor de Luftwaffe
Seriebouw Fokker T.VIII W(G) vliegtuigen, eertijds bestemd voor de MLD, nu voor de Luftwaffe.
Foto genomen en illegaal afgedrukt tijdens de oorlog door C.v.d.Poll, destijds fotolaborant in Amsterdam.

_________________________________________________

Zoals in een voorgaande post van vandaag te lezen is heb ik de oorspronkelijke bouwer van deze Fokker T.VIII W(G) vandaag gesproken via de telefoon dankzij het telefoonnummer welke in de kist stond. Ik heb ook zijn emailadres gekregen en heb hem uitgenodigd de restauratie van zijn Fokker te volgen.

Welkom dhr. Bruggenwirth, ik hoop deze unieke Fokker T.VIII W(G) in volle glorie te herstellen en te vliegen!

Groeten, Ramses
.

 

Een stuk geschiedenisles.
Heel interessant om de historie van het vliegtuig te kennen , waarvan je een model bouwt.

Ton.

 

Ik ben wel even de kluts kwijt.

Als het profiel op de foto van post 29 half-symmetrisch is, hoe ziet een symmetrisch profiel er dan uit?

Of vertekent de foto heel erg?


jan.