Bouwverslag ss "Rotterdam" (V) schaal 1:200

Wim,

Had ik ook wel even aan gedacht, en misschien moet ik wat minder krampachtig aan hout vasthouden. Ik zag pas bij de modelbouwwinkel wat plaatjes, en ik moet zeggen dat het er op zich goed uitziet, en het is in ieder geval veel vriendelijker voor je banksaldo. Ik vond het berkentriplex zo duur dat ik eerst dacht dat het nog oude in guldens geprijsde voorraad was, en dan nog vond ik het gepeperd, maar het bleken toch Euro's te zijn.
Ik ga in ieder geval eens een kunststof proefplaatje halen, en kijken of het lukt om op een goede reproduceerbare manier ramen eruit te halen.
Ook weet ik niets over de behandeling. Op zich is de opbouw van de ss Rotterdam geheel wit, dus zou je het in het gunstigste geval gewoon zo kunnen laten. Blijft natuurlijk dat er onvermijdelijk naden in komen, maar misschien zijn daar ook goede vulmiddelen voor. Als het toch geverfd moet worden (gaat het onbehandeld niet vergelen?), wat voor verf moet je dan gebruiken.
Genoeg vragen, dus ga ik volgende week maar eens wat uitproberen en navragen. Zoals al eerder gezegd, ik heb er zeker nog de komende week volop tijd voor ("elk nadeel heb zijn voordeel", dus ook hier weer eens).

Groet,

Ad

 

Ik zou het in ieder geval niet onbeschilderd laten. Je ziet altijd dat het "plastic" is.
Hoe worden de plastic bouwpakketten voorbehandeld? We hebben hier toch ook een "plastic" hoek? Daar even informeren?

(Hoewel ik denk dat de meeste modelbouwverven al direct hechten op de kunststof.)

Omdat het zoveel raampjes zijn, die (verwacht ik) ook allemaal dezelfde afmeting hebben, zou je kunnen denken aan ponsen. Je maakt dan een doorn en die druk je door het materiaal.

Hoe die doorn te maken....
Tja.....

(Je hebt nog even tijd )

Wim

 

Wim, bedankt. Ik ga in ieder geval eens rondsnuffelen (ik herinner me nu dat er ook nog een speciale "spuitcabine" sectie in het forum is). Bij wat oude spullen vond ik trouwens nog een spuitbusje van Tamiya speciaal voor plastic modellen, maar er staat op dat het geschikt is voor plastic, hout en metaal. Dat geeft de burger moed.

Groet,

Ad

 

Kan ook, maar ik bedoelde eigenlijk
statische modelbouw / plastic

Daar is waarschijnlijk de specifieke kennis aanwezig.

Succes in ieder geval.

Wim

 

Hoi Ad, ik heb al even mee zitten lezen, het wordt een mooi schip !

Over de kunstof opbouw, het is heel mooi matriaal maar moet wel behandeld worden.
voor het verven , goed ontvetten en eerst in de primer daarna kan je lakken, als je ook verlichting achter de raampjes wil moet je wel een paar lagen verf opzetten in verband met het doorschijnen van het kunstof.

groeten en succes met bouwen ik blijf je volgen, Brandaris

 

Hallo Brandaris, bedankt voor je reactie. Ik was gisteravond toevallig in hotel New York aan de Kop van Zuid in Rotterdam (het oude HAL hoodkantoor, prachtig pand) en daar stond een model van de Nieuwe Amsterdam, ik schat 1:100. Hierin was ook verlichting in aangebracht, en het hele gezelschap waar ik mee was leek alleen dat te zien en mooi te vinden, hoewel ik het er nogal slordig vond uitzien (als je goed door de raampjes keek kon je de TL buizen zien), evenals de rest van het model. Dit geeft wel weer stof tot nadenken (alsof ik nog niet genoeg had......). Ik ga er toch eens serieus naar kijken, want het lijkt me wel leuk. Eerst maar eens kijken hoe anderen dat aanpakken, en als het even kan zelf maar weer eens het wiel uitvinden (ik schreef al eens eerder: wat is daar tegen, het is leuk en daarbij is het wiel nog niet de slechtste uitvinding).

Ik hou jullie op de hoogte.

Groet, Ad Bakker

 

Ad,

Als je dan toch het wiel uitvind, zou ik d'r gelijk even patent op aanvragen

Wanneer je verlichting in je schip aan brengt moet je even rekening houden met het volgende:
Het gebeurt (bijna) nooit dat alle hutten verlicht zijn. Er is maar een deel van de hutten verlicht. Je zult dus niet uit alle ramen licht moeten laten komen. (Weer iets om over na te denken)
Voor de openbare ruimtes (restaurant ed) geldt dit natuurlijk niet.

Wim

 

Ad,

probeer het eens met een 0,3 mm dik papierblad om de zijkanten van je bovenbouw te bouwen. De opening zijn gemakkelijk te krijgen met een gewone snijmes. het papier kan gemakkelijk "geseald" worden met G4 of met CA lijm, het is zelfs beter als het papier eerst behandeld is vooraleer je in snijdt.

Ik heb dezelfde problemen met een Lusitania op schaal 1/100, ik zit momenteel vast daar de ramen lichtjes "uit" de wanden komen. Ik heb iemand in Duistland gevonden die mijn vensters zal "etchen", ik wacht op z'n voorstel.

de groetjes,

Laurent

 

Zojuist heb ik weer een update op de weblog gezet. Hieronder een duplicaat.

Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 3)

Het beplankingsmateriaal is nog niet binnen, dus ik moet mijn tijd aan andere zaken besteden. Het "skelet" is vrijwel af, als laatste heb ik de uitsparingen voor de stabilisator kluizen gemaakt. Die moeten nog verder afgewerkt worden, maar dat kan pas na het beplanken.

Verder heb ik wat kunststof (polystyrol) plaatjes van 1 en 0,75 mm dik gekocht om eens wat uit te proberen voor de buitenwanden. Voor het maken van de raamopeningen ben ik er denk ik wel uit (@Laurent, ik heb ook nog wat met papier/karton gespeeld, maar ik denk dat de kunsstof me beter bevalt). Door gaatjes op de hoekpunten te boren en dan de wandjes daartussen weg te snijden kom ik tot een redelijk tot goed reproduceerbaar resultaat. De nauwkeurifgheid waarmee de gaatjes geboord zijn is daarbij natuurlijk doorslaggevend. Ik heb een klein kruistafeltje bij mijn boorstandaardje, en dat lijkt goed te lukken. In het echt wordt dat natuurlijk weer een ander verhaal, want je hebt het dan bijv. voor het promenadedek wel over zo'n 100 raampjes op een rij, waarbij vooral naar voren er een behoorlijke zeeg is. Ik probeer daar al een systematiek voor te bedenken, maar helemaal ben ik er nog niet uit. Helemaal ingewikkeld wordt het aan de voorkant, waar de dekopbouw schuin naar achteren loopt. Deze schuinte komt terug in de voorkant van de brug, de radarmast, de antennemast en de schoorstenen, en hoort dus echt bij de belijning van het schip. Maar je komt dan wel in een situatie waarin alles scheef staat. Het dek heeft een helling van zo'n 2 graden en de voorkant van de dekopbouw maakt een hoek van 8 graden met de vertikaal. Een leuke oefening uitslagen maken voor een plaatwerker zou je zo zeggen, maar dat ben ik dus niet. Als je op internet gaat zoeken krijg je hele lijsten met CAD/CAM systemen, en van cussussen plaatwerken waarvan "uitslagen maken" een onderdeel is maar praktische tips, ho maar. Ik denk daarom dat dit weer een goede gelegenheid is om weer eens het wiel uit te vinden (even terzijde voor Wimg: nee Wim, ook deze keer ga ik er geen patent op aanvragen, ik gun anderen ook hun lol en daarbij ben je dan later al je tijd kwijt voor het beschermen ervan en daar zie ik geen hobby in). Het wordt dus weer een avondje wiskunde (dit keer geen hogere wiskunde, maar meer laag-bij-de-grondse meetkunde/goniometrie).

Hoewel ik er maar een paar kilometer vandaan woon, was ik nog steeds niet naar het schip zelf wezen kijken. Nu tijd genoeg, dus dat heb ik afgelopen week eens gedaan. Ik moet eerlijk zeggen dat hij er zo aan de buitenkant schitterend bijligt.

Wat zeker ook opvalt is de enorme bedrijvigheid. Dat moet ook wel, want als je de leiding van de operatie mag geloven zijn er meer dan duizend man in bijna volcontinu dienst bezig met het prepareren voor de opening. Die waren dan zeker allemaal binnen, en de meesten waren zeker vawege het mooie weer lopend gekomen, want veel auto's zag ik ook niet........
Het terrein was wel goed bewaakt en je mocht er dus niet op, wat natuurlijk logisch is. De bewakers hadden overigens ook een drukke tijd, in het half uurtje dat er rondgelopen heb, zag ik toch zeker één auto naar binnen en één naar buiten gaan (ik heb er niet op gelet of het dezelfde was.....)
Toen ik dan toch in de buurt was ben ik ook nog even naar het informatie centrum gegaan, dat ligt een paar straatjes verder. Ook daar wemelde het niet van de mensen, maar de ontvangst was uiterst vriendelijk. Er lopen daar ook wat mensen rond die op de Rotterdam gevaren hebben, dat is op zich wel leuk. Verder stond er een redelijk groot model.

Het ziet er niet onaardig uit, maar is op sommige punten wat slordig. Wat ik echt niet snap zijn de stabilisator vinnen aan de zijkant. Deze heeft het schip helemaal niet, wel twee servo-hydraulisch bediende stabilisatoren waar ik het al eerder over had. Zo'n slordigheid vind ik bij een verder toch redelijk gedetailleerd model echt onbegrijpelijk. Verder was er ook verlichting in aangebracht, maar dat was ook nogal slordig gedaan. Om de kijker niet te verblinden waren de ramen maar van een soort matglas voorzien. Ik vond dat werkelijk geen gezicht, echt zonde.
Verder hing er een display met plattegronden van de dekken. Tot mijn verbazing zag ik hierop dat aan de achterkant de ruimten op het promenadedek niet symmetrisch was. Aan stuurboord wel een overdekte promenade, maar aan bakboord niet, daar maakte die ruimte deel uit van het "café de la paix". Dat is heel anders dan op de tekening die ik heb. Daarbij komt die promenade me beter uit, want in mijn plannen zijn de buitenwanden van de dekopbouw (het plastic dus) niet dragend. De dekken worden gedragen door de inwendige wanden, en dat moet wel want de buitenwanden kunnen pas geplaatst worden als de binnenruimten helemaal klaar zijn. Ik raakte dus in verwarring, en ter plaatse konden de mensen me ook niet helpen (achteraf denk ik: heb ik het wel aan de juiste man gevraagd, maar ja, achteraf....). Thuis gekomen toch maar weer een rondgesnuffeld op internet. Daaruit bleek wel dat er tenminste twee grotere verbouwingen zijn geweest: eerst door de HAL bij de omvorming van lijn- naar cruiseschip en later door de nieuwe eigenaar. Voor de buitenruimtes wist ik dat al wel van het kartonnen model, die kan je namelijk in de oorspronkelijke (HAL, grijze romp) versie als in de versie van de latere eigenaar bouwen (blauwe romp). Maar dat model geeft geen uitsluitsel over de binnenruimten. Toen maar eens contact opgenomen met het Maritiem Museum in Rotterdam. Die lieten me weten dat ze redelijk veel documentatie hebben. Daar ben ik vrijdagochtend dus maar eens gaan kijken, en jawel hoor: bingo. Ze hadden onder meer een speciale uitgave van "Schip en Werf" van september 1959 die geheel aan de ss Rotterdam gewijd is. Hierin zaten ook uitgebreide tekeningen, met gedetailleerde dekplannen. En hierop was duidelijk te zien dat het achterste gedeelte van het promenadedek wel zeker een overdekte promenade heeft aan zowel stuur- als bakboordzijde. Even opgelucht ademhalen dus.
Het was wel weer een hele investering: toegang tot de bibliotheek van het museum: gratis, kopieën 1,50 Euro voor 15 A3 vellen. Maar ja, je moet wat over hebben voor je hobby.............. Overigens, complimenten voor de bibliotheekmedewerkers: enthousiast en behulpzaam.

Deze aflevering van dit verslag lijkt meer op een speurdersverhaal dan op een bouwverslag. Je hebt zo wel eens van die perioden in een modelbouwleven. Ik heb overigens bij mijn bezoek aan het infocentrum ook nog een blik in het laatste boek over de ss Rotterdam geworpen: "de thriller van de terugkeer". Echt onder de indruk was ik niet (zal wel aan mij liggen). Ik zou het ook geen thriller willen noemen, eerder een blunderchronologie. Ook het fotomateriaal vond ik niet indrukwekkend.

Tot de volgende keer, hopelijk dan met weer wel een scala aan bouwresultaten.

Groet, Ad Bakker

 

Ad,

weer een mooi verhaal.
Duimpje omhoog voor je research.

Je ziet dat er verschillende verbouwingen zijn geweest.
Misschien nuttig om een bepaalde datum aan te houden voor je model.
Jou model is een kopie van het schip op DIE datum.

De datum van je kopieen zou een mooi uitgangspunt zijn.
Alles van voor en na die tijd is dus niet voor jou van belang.

(Scheelt wat "zorgen" )

Wim

 

Wim, bedankt voor het volgen. Anders dan vroeger (school, werk) vind ik het nu wel prettig als er iemand over mijn schouders meekijkt (behalve als ik in mijn werkplaats bezig ben, dan wil ik ongestoord blunders kunnen maken).

Ik ga inderdaad uit van één uitvoering, en dat is "af werf". op de huidige toestand na is dat het gemakkelijkst en daarnaast is het de authentieke versie. Van de periode tussen tewaterlating en definitieve oplevering na de proefvaarten is best wel veel fotomateriaal beschikbaar. Wat en wanneer daarna iets gedaan is is veel moeilijker te achterhalen omdat die verbouwingen ook op verschillende werven zijn uitgevoerd.
Ondertussen ben ik weer tegen iets anders aangelopen, namelijk de indeling van de ramen in de dekopbouw. Ik ben er ondertussen achter dat zowel de NVM tekening als de tekening uit Schip en Werf fouten bevatten (zo te zien van elkaar overgenomen). Van het model bij het informatiecentrum moet je het op dat punt helemaal niet hebben, dat lijkt in goede Rotterdamse traditie een blunderput te zijn.
Dus nu maar besloten weer naar het Maritiem Museum te gaan. Na afspraak kan je de "bouwtekeningen" van de RDM bekijken. Geen flauw idee wat dat inhoudt. Het kunnen volgens mij nooit alle tekeningen zijn maar ik heb goede hoop dat ik de voor mij interessante gegevens wel zal kunnen vinden. Voordeel is dat ik er na 25 minuten in de tram al voor de deur sta.

Groet, Ad

 

Met wat geluk zijn die bouwtekeningen de echte werftekeningen.
Natuurlijk vragen of je daar een afdruk van mag maken!

Handig dat je grote voorbeeld zo vlak in de buurt ligt.
Ikzelf moet ongeveer 2,5 uur rijden voor ik bij mijn grote voorbeeld (de Marieje) ben. En dan is het nog maar de vraag of ze d'r is. Dat is bij de Rotterdam in ieder geval niet zo.

Overigens: de Rotterdam is nu toch van een woningbouw club? Daar al eens mee overlegd of je aan boord mag? "Nee" heb je, "Ja" kun je krijgen.

We horen wel van je,

Wim

 

Tussendoortje

Even een berichtje tussendoor, hoewel er qua bouwaktiviteiten niets te melden is. Hiervoor wacht ik nog steeds op het latwerk voor de romp. Afgelopen week nog wel een keer geinformeerd, maar steeds hetzelfde verhaal: is besteld, maar wordt pas meegeleverd met een grotere bestelling.

Hierdoor had ik legio tijd voor mijn "research". Toen ik bezig was met de uitslagen voor de dekhuiswanden te maken kwam ik (zoals al eerder gemeld) niet goed uit met de raamindeling. Na het nog eens goed bestuderen van de tekeningen heb ik daar ook eens wat foto's bijgepakt. En toen bleek dat er verschillen waren: op de tekeningen (NVM, Schip en Werf, kartonnen model)staan op de promenades van het promenadedek en het bovenpromenadedek één raam meer dan op de foto's. Dit verklaarde weliswaar waarom ik niet uitkwam, maar het maakte me zo nieuwsgierig of er wellicht nog meer afwijkingen waren, dat ik de hier al eerder aangekondigde afspraak bij het Maritiem Museum voor het bekijken van de werftekeningen gemaakt heb. Daar gekomen bleek het om twee "pakketten" te gaan. Het eerste was een rol met een aantal overzichtstekeningen op groot formaat. Deze waren bij de RDM gemaakt, maar tot mijn verwondering zat daar de fout in de raamindeling ook in. Dit verklaart dus de fout in alle daarna gemaakte tekeningen.
Het tweede pakket bestond uit vier grote kaartenbakken met microfiches (ik heb me laten vertellen dat het er ongeveer 11000 zijn) van de werftekeningen. Hierbij 1 A4-tje met een erg ruwe indeling, en verder niets. In eerste instantie denk je dan: dat ga ik nooit vinden. Maar tot mijn verbazing had ik na een tijdje toch de gezochte tekeningen van de dekwanden gevonden. Toen was het echter al zo laat geworden dat ik de dag erna verder ben gegaan. Bij de microfiche-lezer stond een computer waarmee je de microfiches (tenminste een deel ervan) kon scannen naar je eigen geheugenkaart (van de digitale camera). Hieronder bijv. de eerste scan van een tekening.

Om 1 microfiche geheel te scannen moest je wel 8 (soms 6) scans maken. Voor de tekeningen die ik bekeek waren drie tot vier microfiches gebruikt, dat betekende dus tussen de 18 en 32 scans per tekening! In een paar uur tijd had ik 4 tekeningen volledig gescand, en was ik behoorlijk gaar. Toen de buit maar mee naar huis genomen, en afgesproken dat ik later nog eens terug kom (moet wel op afspraak, want de bakken met microfiches moeten uit een depot komen).
Thuis aan de slag gegaan om de scans tot volledige tekeningen samen te stellen. Dat viel nog niet mee: net een legpuzzel, maar met een beetje geduld kom je er wel. Hieronder een voorbeeld van een volledige tekening die uit 24 scans bestaat.

Voor het promenadedek en het bovenpromenadedek heb ik nu wel alle details (de fout in de andere tekeningen komt hier natuurlijk niet voor), voor de hogere dekken moet ik inderdaad nog een keer terug. Ik wacht hier nog maar even mee tot ik misschien nog wat andere zaken ontdekt heb waarvan ik de details van tekening wil uitzoeken. Ik wil het hier nog wel een keer kwijt: alle hulde voor het (bibliotheek)personeel van het Maritiem Museum. Ze zijn zeer vriendelijk, behulpzaam en geduldig.

Zolang er nog geen bouwaktiviteiten mogelijk zijn ga ik maar verder met de uitslagen van de dekwanden. Dat is echt een hele klus, kan je nagaan wat het maken ervan wordt.......... Maar daar wacht ik mee tot ik ze met een kartonnen proefplaat kan passen, en dat kan pas als de dekken geplaatst zijn. Dan zij we denk ik al weer minstens een half jaartje verder. Geen tijd voor verveling dus, en zo hoort het ook.

Tot de volgende keer, hopelijk dan weer met een "echt" bouwverslag.

Ad Bakker

 

Gefeliciteerd Ad!

Dichter bij de bron kun je niet komen.

Wat dacht je van een slaapzak, een picknick mandje en een stapeltje geheugenkaartjes?
Dan ga je een paar dagjes kamperen in het museum en dan heb jij de beste info die een modelbouwer zich maar kan wensen!

Mooi dat je toegang hebt tot deze info.

We zien je bouwverhaal wel tegemoed.

Succes,

Wim

 

De planken voor het model zijn (gedeeltelijk) binnen. Om dat te vieren heb ik een nieuwe bijdrage aan mijn weblog toegevoegd. Volgens traditie hieronder een kopie:

Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 4)
Mijn geduld is wel goed op de proef gesteld, maar eindelijk is het toch zover: de latten zijn binnen, hoewel…….. slechts ten dele. Gelukkig wel in de goede volgorde, het 1,5 mm lindehout (eerste laag) heb ik, op het 1 mm noten (tweede laag) moet ik nog wachten. Dat is geen bezwaar, want met de eerste beplanking kan ik dan toch beginnen. En voordat ik goed en wel met de tweede beplanking kan beginnen moeten ook het voor-promenadedek, en achter het hoofddek het onder-promenadedek aangebracht (en zelfs volledig afgewerkt en ingericht) worden. Nu maar hopen dat die notenbomen al gekapt zijn, dan komt het allemaal wel op tijd in orde.
Het betekent wel dat ik nu met de beplanking kan gaan beginnen, en inmiddels is de eerste plank gelegd.

Dat geeft zo’n zelfde gevoel als de eerste steenlegging van een nieuw huis: eindelijk is het zover en gaat het echt gebeuren. Het beplanken zelf vind ik een leuke activiteit, maar het vreemde is dat je bij elk schip het gevoel hebt dat je het weer moet leren. Dat komt natuurlijk omdat je het eigenlijk niet zoveel doet. Ik ben nu zo’n drie jaar bezig, en dit wordt pas mijn vierde romp. Daarbij komt nog dat het allemaal verschillende rompen zijn, die allemaal hun specifieke kenmerken hebben. De Rotterdam bijv. heeft een platte bodem, terwijl alle eerdere rompen een uitstekende kiel hadden. Ook de vraag: waar te beginnen wordt verschillend beantwoord. Bij “klassieke” modellen zoals de Victory wordt meestal begonnen bij de kiel om daarna naar boven te werken. Bij de beide Mantua modellen (Amerigo Vespucci en Mississippi 1970) werd bovenaan begonnen. Toen ik daarover een beslissing moest nemen heb ik een typisch Hollandse keuze gemaakt: ik begin niet onder, ik begin niet boven, ik begin gewoon in het midden.

Even off-topic : Een soort variant op de uitspraak van onze Tweede Kamer clown Rita Verdonk: “ik ben niet rechts, ik ben niet links, ik ben rechtdoorzee” (of bedoelde ze nou toch stiekem rechtsdoorzee?). Ik vind het overigens wel jammer dat het niet echt wil klikken tussen haar en Geert Wilders, hadden we toch waardige opvolgers voor Bassie & Adriaan en voor Peppi & Kokki gehad!!

Ik heb het begin zo gekozen dat ik start bij een van de “inhammen” in de stapeling aan de voorkant. Verder heb ik het verloop van de lat zo gekozen dat ik naar boven toe met latten van constante breedte kan blijven werken, afschuiningen komen alleen aan de onderkant. Door eerst naar boven te gaan werken breng ik een tweede veelvoorkomende eigenschap in de praktijk: de problemen voor je uitschuiven. Het voordeel is wel dat ik het beplanken eerst weer een beetje in de vingers kan krijgen voordat het echt moeilijk wordt: een verantwoorde manier om problemen voor je uit te schuiven dus (wat een prachtige parallel met de actuele politiek, alleen ben ik een alleenheerser en heb niets met enige oppositie te maken).
Het lindehout is overigens van goede kwaliteit, strak geschaafd, vormvast en zonder S-bochten. In 1,5 mm is het best wel stug, maar in mijn geval uiterst geschikt. Ik heb geen nauwe bochten omdat ik die met de “stapelingen” al gemaakt heb. Overigens valt me elke keer weer het enorme kwaliteitsverschil op tussen latten in een kit en latten die je los koopt. Vooral bij de Mantua boten (in het bijzonder de Mississippi) was dat soms droevig gesteld, maar ik geloof dat ik daarover eerder al genoeg gezeurd heb. Het zij zo.
Met het pasmaken van de eerste plank werd ik nog eens geconfronteerd met het verschil tussen bouwkits en scratchbouw. De latten zijn 1 m lang, en jawel ik had 101 cm nodig. Als ik eraan gedacht had, had ik vrij eenvoudig ervoor kunnen zorgen dat ik geen latten langer dan 1 m nodig had, maar ja: als….. Nu is het eigenlijk helemaal geen probleem. Midscheeps zijn er hele stukken die recht lopen, dus niet onder spanning staan. Dan kan je gemakkelijk twee latten met een dubbeling verbinden.

Het is wel belangrijk dat je dat op een plaats doet waar de latten geen kromming hebben, anders ga je dat toch zien. Zo’n oplossing met een dubbeling is veel beter dan de latten bij een spant te laten samenkomen, een knik is dan al snel te zien. Dit is natuurlijk gesneden koek voor de ervaren “beplanker”, maar je wilt niet weten wat voor stomme fouten ik de eerste keren maakte (en nog wel maak).
Inmiddels zitten er een paar meer planken op (ik wissel het af met dit verslag, het moet ook af en toe drogen), en dan word je soms wel een jaloers op de bouwers die dit allemaal met grotere stukken triplex doen, om het later af te werken met plamuur en/of polyester. Deze “grote halen snel thuis” methode (klinkt misschien denigrerend, maar is beslist niet zo bedoeld) heeft natuurlijk zijn voordelen, maar ik blijf het toch maar op deze ouderwetse manier doen. Geeft gezien de langere bouwtijd thuis ook wat meer rust. Als ik wat verder ben zal ik weer wat foto’s plaatsen.

Voor ik afsluit nog even iets over mijn activiteiten in de voorbije “wachtperiode”. Op het forum heb ik al gemeld dat ik bij het plannen van de dekhuiswanden fouten in de tekeningen tegenkwam, en daarom naar het Maritiem Museum in Rotterdam ben geweest. Ik zal dat verhaal hier niet herhalen, maar ondertussen heb ik de tekeningen van de buitenste dekhuiswanden uit de scans van de microfiches samengesteld en bij een printshop laten printen. Hieronder heb ik ze even aan de muur gehangen.

Deze zijn op halve grootte geprint, want de werftekeningen zijn voor gebruik op de werkvloer extra groot uitgevoerd, maar voor mij niet hanteerbaar (de grootste is oorspronkelijk meer dan 3 meter lang!). Voor buitenwanden van het promenadedek, boven-promenadedek, en bootdek heb ik nu wel alle informatie, maar ik ben ook nog op zoek geweest naar de tekeningen van de rest van de dekhuiswanden. Daar liep ik echter vast door het ontbreken van een fatsoenlijke index van de in totaal 11000 microfiches. Ondertussen heb ik bericht van het museum dat ze op zoek zijn naar een index, en daar hoop ik in de loop van deze week iets van te horen.

Tot de volgende keer maar weer,

Ad Bakker

 

Geen opositie?
HIER IST'IE !


Ad,
ik weet niet of ik je dit al in je vorige bouwverslag heb doorgegeven, maar voor het beplanken heb ik veel gehad aan de beschrijving van Dry Dock Models
Vooral het deel over het afschuinen van de stroken is erg leerzaam.

Dan je verslag: het is weer een plaatje en een plezier om te lezen.
Ik blijf je volgen!

Wim

 

Beste Wim,

Ja ik ken die site, en hun cursus beplanken. Zij beginnen bij de kiel met een z.g. "bearding plank" (geloof ik), maar ook die cursus is helemaal gericht op klassieke zeilschepen. Ik was overigens een trouw bezoeker en lid van drydock models, toen ik bezig was met de Victory stond er bijv. een fantastisch bouwverslag op van ene Luis uit Spanje waar ik veel aan had. Jammergenoeg stopte hij na de romp, volgens zijn zeggen was hij met 5 schepen bezig en ging hij zich een halfjaartje concentreren op iets anders. Voor de masten en het optuigen stond ik er dus weer alleen voor. De laatste tijd kijk ik niet meer naar die site omdat ze een nogal rigoreuze verbouwing hadden, en ik ineens de weg kwijt raakte en een heleboel dingen niet toegankelijk waren. Ik ga wel weer eens kijken, maar qua moderne schepen stelde het niet al te veel voor. Ze richten zich helemaal op min of meer klassieke "tall ships", en schepen als de Rotterdam zal je er niet of nauwelijks vinden (ze hadden wel een kleine afdeling non-sailing vessels, maar dat was niet veel, een goed Mississippi verslag stond er overigens wel op).
Bedankt voor je reactie.

Ad

 

Sponsor gevonden!!!

Ik heb gisteren overigens iets vergeten te melden dat toch vermeldenswaard is. Ik schijn in de RDM, ondanks het feit dat deze al lang ter ziele is, toch nog een sponsor gevonden te hebben voor dit project (althans, ik heb besloten er deze positieve interpretatie aan te geven). Ik kreeg n.l. afgelopen week een brief van het pensioenfonds Poseidon (dat ook de erfenis van het RSV-pensioenfonds beheert) dat ik over twee jaar, als ik 65 word op grond van mijn vroegere (9-jarige!!!!) dienstverband bij de RDM recht zou hebben op een pensioen van een kleine 200 Euro bruto per jaar!! Vanwege de hoogte van dit bedrag willen ze het eenmalig afkopen voor zo’n 1300 Euro netto. Daar kan ik dan toch weer aardig wat hout en lijm voor kopen.
Nu maar hopen dat er, in deze tijd waarin gesproken wordt over het inperken van excessieve bonussen, geen kamervragen hierover gesteld gaan worden.

Groet,

Adf Bakker

 

Bouwverslag deel 5

Zojuist weer een aflevering van het bouwverslag geplaatst op mijn weblog. Hieronder een kopie daarvan.

Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 5)
De vorderingen zijn niet spectaculair, maar toch even een update. De eerste beplanking is klaar:

De plank die de romp aan de bovenkant afsluit ligt los, op de foto hieronder ernaast gelegd. De bedoeling is om deze plank als basis voor de dekopbouw te gebruiken, zodanig dat deze los van de rest van het schip gebouwd kan worden. Ik wil dat graag omdat de romp als deze afgewekt is erg kwetsbaar wordt, en de kans op beschadiging daarom groot is.

Over het algemeen ben ik niet ontevreden. Hier en daar zijn er best wel onregelmatigheden, maar die zijn zo te zien met goed schuren wel weg te werken. Het is min of meer gelopen zoals gepland. Vanaf de eerst geplaatste lat (ongeveer halverwege) naar boven toe gewerkt met volle, niet afgeschuinde latten. Naar beneden toe bleek vanaf het begin dat de te beplanken lengte t.p.v. de hoofdspant ongeveer twee keer de lengte aan de voor en achterkant was. Dus die latten steeds ongeveer afgeschuind tot halve breedte. Op het eind kwam dit redelijk goed uit, in ieder geval heb ik voor de totale beplanking alleen latten over de volle lengte gebruikt, dus geen z.g. stealers of andere kunsgrepen nodig gehad,
Ter voorbereiding voor de tweede beplanking nu eerst schuren. Des te vloeiender deze ondergrond, des te beter kan de tweede laag aangebracht worden. Die is maar 1 mm dik, dus de correctiemogelijkheden zijn wat minder.
Voor het schuren word ik jammer genoeg weer verbannen naar het terras (als het weer het toelaat) of naar de berging in de parkeergarage. Schuren op mijn hobbykamer is uit den boze. Als mijn vrouw maar een geluid hoort dat daar op lijkt springt ze bijna op tilt. Ik begrijp dat best wel, want bij mijn eerste boot was ik wel gaan schuren in mijn hobbykamer, en dat heeft me een aantal uren strafcorvee gekost in de vorm van het hele appartement stoffen.

Toen ik met schuren begonnen was kwam ik op het idee om eerst één kant helemaal af te maken, om dan het verschil te laten zien. Hieronder is één kant vrijwel afgeschuurd. Er zijn nog wel wat kleinigheden, maar over het geheel genomen begint het erop te lijken. Qua tijd viel het nog wel mee, zoals hij er hieronder bij ligt heb ik ongeveer 2 uur geschuurd.


Nu dus de andere kant dezelfde behandeling geven, en dan is hij klaar voor de tweede beplanking. Toen ik de latten voor de eerste beplanking binnen kreeg schreef ik dat ik maar hoopte dat de notenbomen voor de tweede beplanking ondertussen wel gekapt waren. Ik begin nu echter te twijfelen, want ik heb nog steeds niets gehoord. Bellen dus maar weer, maar of dat helpt waag ik te betwijfelen...
Als het nog langer duurt kan ik wel vast aan de voorste en achterste dekken beginnen. Die moeten toch geplaatst worden voordat de tweede beplanking aan de bovenkant helemaal afgemaakt kan worden. Het voor-(promenade)dek is wat dat betreft niet zo’n probleem, hoewel de aansluiting tussen de tweede beplanking en de later aan te brengen voorplecht/verschansing (die ik van 1 mm kunsstof denk te maken) best wel een precies karweitje wordt. Achter is een heel ander verhaal. Onder het promenadedek (het niveau van de losse plank, hier komt ook het buitenzwembad) komen nog twee overdekte dekken, het onderpromenadedek (was bedoeld als ontspanningsruimte voor de bemanning) en het hoofddek, een technische ruimte met bolders en kaapstanders voor aanlegtrossen. Om die dekken komt beplating met grote openingen (nou groot, op schaal zo’n 9 mm hoog), die ik ook van kunststof denk te maken. Omdat die dekken overdekt zijn, en het niveauverschil tussen de dekken maar 13,3 mm is kom je daar natuurlijk nooit meer bij. Dat betekent dus dat deze dekken volledig afgewerkt moeten worden voordat ze door het bovenliggende dek worden afgesloten. Daarna kan de buitenbeplating pas geplaatst worden, die dan nog goed passend gemaakt moet worden met de onderliggende beplanking. En als dat gebeurt is kan het geheel pas afgeschuurd en geverfd worden. Ik moet daarom nog eens goed piekeren hoe ik dat precies ga aanpakken.
Maar ja, dat duurt nog wel even. Eerst nog een paar uurtjes schuren, dan zien we wel verder.

Tot de volgende keer maar weer.

Ad Bakker

 

Ziet er strak uit Ad!

Terras zit er vandaag niet in denk ik (als ik op het weer bericht af moet gaan.) Garage dus!

Succes met het schuren.

Wim