Kranich III op grootmoeders wijze.

Wat ik heb gezien bij modellen (ik heb ze zelf niet gebruikt) is dat je dan de eerste helft van de schuif (of knuppel) beweging niet of nauwelijks reactie ziet, waarna ze opeens naar buiten schieten. Of juist andersom: meteen naar buiten, en dan de 2e helft van de knuppel-/schuifbeweging niets extra's meer ...

Je moet er dus voor zorgen dat een deel van de knuppelbeweging versterkt, en een deel juist verzwakt wordt doorgegeven aan de 'servo' van die remklep.

 

Bij kleine/lichte/onstabiele werkstukken kun je een stukje soldeer afknippen, eventueel afplatten en weer knippen.
Papje van poeder maken, aanbrengen op las, zilver in papje zodat vlam het niet weg blaast.
Verhitten met topje van de conus van de vlam, dat is het heetste deel, en aanschouw het wonder Eerst smelt/vloeit het vloeimiddel, en vervolgens het zilversoldeer.

Aanslag verwijderen zal hier wel in staan, en meer tips:

• hardsolderen
• Zilver hardsoldeer
• zilver soldeer gereedschap
• Zilversoldeer
• brander voor hardsoldeer, waar te koop ???

 

De kleppen die ik gebruikt heb vielen wat dat betreft best mee. Ik had ze wel ieder op een eigen kanaal, maar het was met en normale 3 punts curve makkelijk ze goed gelijk en redelijk vloeiend te krijgen. Merk weet ik niet meer zeker, dacht Graupner.
Er zit aan beide zijden wel een 'dood' stukje in de karakteristiek maar daardoor blijven ze netjes open en dicht zonder kracht op de aandrijving.

 

Ik zou vooral servo's of elektrische remkleppen gebruiken voor het gemak bij de montage. Een stekker aansluiten is veel beter te doen dan piefjes en palletjes die altijd precies uitgelijnd moeten staan terwijl je ook bezig bent om de vleugel goed te positioneren. Ik heb zelf nog een oude Bergfalke waarbij zowel de rolroeren als de remkleppen vanuit de romp worden aangestuurd. Een goede preflight controle is daarbij van levensbelang want er is altijd een kans dat 1 Rolroer of remklep net niet goed aangesloten is.

Max

 

Hartelijk dank voor het geboden reflectiemateriaal.
Ik ga even kijken in een doe het zelf voor wat zilversoldeer.
Daar moeten ze dit hebben voor het solderen van koperen buizen.
Eerst enkele proefjes natuurlijk.

 

En nóg 1tje met elektrische stoorkleppen (van Staufenbiel). De mijne zitten in de Twin op een ykabeltje en zijn echt perfect ook kleine beetjes uit te schuiven. Ik heb ze op de Butterfly-knuppel zonder curve of wat dan ook en als ik ooit weer iets zo bouwen met stoorkleppen zou ik zeker weer voor elektrische gaan

 

Wat gebeurt er wanneer stoorkleppen een servo blokkeren? Eigen accu'tje geven?

 

https://scalesoaring.co.uk/VINTAGE/Documentation/Kranich_III/images/2070094.jpg

Op deze foto zei ik dus dat het toestel zowel boven als onder de kleppen uitschuift. Wel zeer gaaf om na te maken ook qua schaal .

 

Aerodynamisch moeilijk. Als de kleppen ingetrokken zijn, maar er nog 'lekken' blijven bestaan tussen de onderkant en bovenkant van de vleugel, blijft er een stukje rempklep-werking bestaan. Ook als de klep netjes aanligt. Dat luchtdicht maken is erg moeilijk. Het zou voor mij een reden zijn te overwegen alleen boven kleppen te bouwen ...

 

Aerodynamisch perfect wordt al verkloot met elke stuur beweging. Als je ziet hoe het originele zit begin je jezelf als modelbouwer steeds meer te beseffen dat je te strak wilt bouwen . De constructie is relatief simpel en storing vrij te maken

 

Ja, maar dit speelt continu. Ook als je niet stuurt .... Het komt er bovenop!
Omdat het vanwege sturen niet aerodynamisch perfect is, ga je toch ook niet een 'plank-profiel' gebruiken op je kist.
Sturen is noodzaak, een lek door de vleugel niet.

 

Een lek door een vleugel is toch gewoon een hippe turbulator?

 

Euuuuuh????
.
.
.
.
.
.
.
.

 

Is ook afsluitbaar te maken als je nadenkt is het antwoord simpel .

 

Er is blijkbaar een grote diversiteit aan benaderingen voor wat men verstaat onder modelbouw.
Je hebt de school van ready to .....
Daar vaart de commercie goed bij.
Je hebt ook de old-school benadering (op grootmoeders wijze) waar ik toe behoor.
En daar horen de nodige op te lossen problemen bij.
Ik hou van die uitdagingen.
En zeg nu zelf, dit probleem met roterende airbrakes valt best op te lossen
als je ziet dat bepaalde modelbouwers (waar ik groot respect voor heb) zelf hun benzinemotoren bouwen.
Met andere woorden "Wir shaffen das", om het in de taal van Beethoven te zeggen.


Nu ter zake, hier enkele beelden ter verheldering.



Bij de Kranich had je verscheidene versies.
Een versie met schaarbeweging en een roterende.
Het betreft hier de schaalversie van de roterende remkleppen.




Het komt er op aan het juiste stappenplan te hanteren.
Eerst ga ik de vleugels bouwen en het mechanisme in de romp aanpassen aan de vleugels en niet omgekeerd.




Deze oefening vergt natuurlijk een zorgvuldige benadering.
Maar dat is nu eenmaal "a part off the game".

 

Ervaren modelzweefvliegers weten dat bij harde landing de vleugels soms een tangbeweging maken
waar de romp als het ware samengeperst wordt ter hoogte van de aanvalsboorden.
Om schade aan de romp te beperken is het raadzaam om een stootbalk in te bouwen zoals ik doe in mijn romp (op foto).



Een niet onbelangrijk detail als het mij vraagt.
In de vleugel breng ik op die plaats ook een versterking aan.

Mvg,
Aurectar.

 

Systeem met 3 veertjes om schokken bij stoorkleppen te dempen.



Hier bij de Mucha Standard.
Doe ik ook bij de Kranich III.

 

Of had iedereen dat wel gezien?


jan.

 

Jan, help me, ik snap niet wat je bedoelt.

Johannes

 

Zie post #78.

Aurectar noemt spruce 'sproes'.

Grappig . . .


jan.