Onderlosser voor bij stoom baggermolen

Dat kan ook nog.
Zou dat plat zijn van 50 op 20 mm ?
Ik heb hier op de tekening van de handstuurlier een hoepel van plat 13 x 51 met 9 stuks duimse spaken.
Schaal 1 op 25 wordt dat wel erg kwetsbaar.
Dan lijkt het wiel op bovenstaande foto wat beter hanteerbaar.
Bovendien heeft dit type wiel zeker ooit bestaan.

Na weken te hebben heen en weer gemaild met vooral wachten, heb ik zojuist op papier gekregen dat de ketting op voorraad is bij een ander.
Ik heb na evenveel vragen van hoe zit het nu met de levering, heb ik bij de ander mijn bestelling geannuleerd. Steeds maar beloftes en ze dan steeds maar niet nakomen.
Ik heb dan ook nog maar een stukje damloze ketting besteld voor het stuurwerk. (zoals het hoort te zijn).

 

Het stuurwiel lijkt me linksonder aan mekaar geklonken met drie klinknagels voor wat betreft de ronde .
Waarschijnlijk zullen de spaken dan ook wel geklonken zijn met verzonken klinknagels langs de fotozijde .
Groetjes
Ronny

 

Begonnen met het stuurwiel.
Het lijkt te werken, dat buigen.
Even controleren hoeveel materiaal ik heb, want dan kan ik meteen 2 wielen voor de deurlieren maken.




strip is 2 x 1 mm

 

Stuurwiel fabricage:


Malletje gemaakt met spelden in de soldeersteen.


Mal gevuld met ring, drie spaken (leek me makkelijker dan 6 halve) en 6 handgrepen.


Papier weggesneden en alles in de flux.


Gesoldeerd met de crème brulé brander en 1 mm zilverstaaf.


Er zit maar 1 speld vast.


Nu de spaken doorslijpen(?) en een naaf maken.

Diameter over de handgrepen: 51 mm

 

Netjes man! Ben onder de indruk van deze toch wel verrukkelijk simpele oplossing

 

Dankjewel.
Kon het niet laten om nog "even" een naaf te maken en te passen op de lier.

 

Daar ga je toch nog wel wat aan doen? Die dikke schroefdraad staat niet zo heel erg "schaal".....
Voor het overige, prachtig, die stuurlier

 

Netjes! Leuk om te zien. Hoe heb je de ronde handvatten gemaakt? Ze lijken groter dan het plat dat je hebt gebruikt voor de spaken?

 

Uiteraard, maar vandaag niet meer. haha.
Ik moet sommige handgrepen ook nog wat richten.
Ook is er nog wat vijlwerk, want hier en daar is de klodder zilver wat TE groot.
De naaf soldeer ik mogelijk nog aan de spaken met resist2, lijkt me sterk genoeg.

Zijn stukjes rond 2 mm met aan de ene kant een bolletje gevijld en aan de andere kant een groef van 1 mm breed en 1.5 diep.
Daarna de spaak er ingestoken en gesoldeerd.

 

Mooi volgegoten

 

S39 is wereldspul.

Het onderhoud aan boord geschiedt met een hele dikke kwast.
Alle details zijn dicht gesmeerd.

 

Wel goed naspoelen, het wil nogal stiekum doorvreten...
Maar dat hoef ik jou niet te vertellen denk ik.

 

Ziet er sjiek uit Harm! Maar goed dat die van jou geen echte baggerbak is, want die zagen er na een poosje al niet uit. Heb trouwens in mijn schipperstijd wel baggerbakken gezien, maar weinig aan het wiel draaiende schippers. Meestal stond het roer iets uit het midden vastgebonden en manoeuvreerde de sleepboot zo dat de bak niet al te grote butsen opliep. De grotere bakken hadden dikke houten berghouten en extra strijkers eraan. Op het messing zal het met de oxidatie door S-39 wel meevallen. Mij heeft het indertijd een baggerbak gekost. Gemaakt van blik en nieuw gesoldeerd met harshoudende tin. Later bij een reparatie van lekkage aan de kim, S-39 gebruikt. Werkte wel, maar de verdampte en neergeslagen tin verwoestte de boel binnenin. Een paar jaar later zat de bak onder de grijze spikkels. Dacht: Hoe kan daar nu schimmel op komen. Was de boel van binnenuit doorgeroest. Wel jammer, want met 14 straatklinkers erin was het een leuk sleepobject voor mijn Bugsier. Gr. Klaas.

 

Absoluut mooi geworden!

 

Mijn vader heeft me nog geleerd er mee te solderen
Gebruikt vloeimiddel verwijderen kostte (toen) wat meer moeite, beetje plakkerig.

Desondanks, toch even plagen, hoewel de meesten het wel al weten, in het elektronica subforum:
S39 / S65 en soldeer-vet/pasta zijn grote bagger!!!

Ik had jou niet ingeschat als een crème brûlée type.
(Ik moest de accenttekens opzoeken ).
Had niet verwacht dat het met zo'n brandertje ook nog kan.

 

Is een geweldig ding met een scherp puntige vlam.
Nadeel is wel dat je de loeplamp moet uitdoen (door de loep kijken kan natuurlijk nog wel), anders zie je de vlam niet door het vele omgevingslicht.
Voordeel van de spelden is dat ze opgloeien en dan weer bijlichten.

Heb het soldeerwerk ook een uur in het water laten liggen en daarna met een tandenborstel zorgvuldig geboend en nog eens goed gespoeld.

 

En daarna zijn ze boterzacht

 

Dat dan weer wel, maar als soldeerhulp nog steeds bruikbaar, tot ze een keer meegesoldeerd zijn en je ze van je werkstuk moet pellen.

 

Die dingen zijn geweldig.... Een must voor iedere hobbykamer....