Project Fairey Gannet

Inmiddels is de Gannet bekleed. Ik heb daarvoor het witte tissue uit de doos gebruikt. Dit is dun modelspan, een papier waar ik goed bekend mee ben, dus hopelijk geeft dat een beter resultaat dan bij de Piper Cruiser, waar ik een gladder en harder tissue voor heb gebruikt. Het vel was alleen opgevouwen, dus heb ik het eerst gestreken. Geen stoom gebruiken! De vouwen gingen niet helemaal weg, dus bij het uitsnijden van de verschillende stukken heb ik de vouwen zo veel mogelijk vermeden. De staartdelen zijn aan weerskanten elk met 1 stuk tissue bekleed, de romp is in stroken bekleed. Stroken die steeds drie tot 4 romplatjes bestreken. De vleugelhelften zijn alleen aan de bovenkant bekleed, omdat ze nog over de ondersteldrager heen moeten worden gelijmd. Staartdelen en romp zijn al vochtig gemaakt met de plantenspuit en mooi strak opgedroogd, de vleugel had nog een paar plekken die nog wat strakker mochten dus die heb ik nog een tweede keer ingevocht, nu iets natter. Morgen maar zien of dat heeft geholpen. Volgende stap wordt de onderdelen te spanlakken, twee laagjes, alvorens te proberen ze te verven. In plaats van de eerder genoemde Humbrol ga ik Tamiya verf gebruiken, en steef naar een transparante laag met de airbrush. Nog even zien of ik het cockpit 'glas' voor- of na het verven ga aanbrengen.

 

Vanmiddag het experiment aangegaan om de Gannet van z'n kleuren te voorzien. Ik had niet eerder geprobeerd tissue met slechts 2 laagjes spanlak (dus nog lang niet dicht) te verven. Ik heb Tamiya verf gebruikt, flink verdund met 96% alcohol, in mijn Badger 150 met ook iets meer luchtdruk dan ik normaal zou gebruiken. Het eerste proefstukje, de onderkant van het stabilo (eerst altijd ergens beginnen waar het niet opvalt!) ging meteen al goed, dus heb ik meteen het kielvlak en de onderste 2/3e van de romp ook maar in Sky gedaan. Dunne laagjes, zodat het effect transparant bleef. Daarna de romp en het kielvlak afgeplakt met Tamiya plakband en alles wat niet grijs moest worden afgedekt met dunne plastic huishoudfolie. Het resultaat viel mij erg mee! Dus heb ik het model meteen maar in elkaar gezet. Nu nog de onderkant van de vleugels bekleden, spanlakken en spuiten. En ten slotte het neusblok afmaken met prop, propas etc.

Er viel nog wel iets bijzonders op: De achterlijsten van de vleugel raken de romp niet! Er staat nog wel een instructie op de tekening dat je een vloeistuk tussen de romp en vleugel moet maken van papier. Maar eens proberen of dit het probleem oplost. De vleugels zitten overigens wel stevig tegen de romp, dankzij de onderstelhouder.

 

Dat ziet er wel heel goed uit

 

Mooi.....

 

.
Fraai geworden
Heb je de Gannet voor en na het airbrushen gewogen?
Ben benieuwd wat de gewichtstoename is (ben dit ook van plan voor m`n Storch).

Groeten, Ramses
.

 

Nee, dat heb ik niet gedaan. Ik ga pas wegen als het model af is. Het is in ieder geval weinig verf geweest.

Ik dacht vanmorgen, gesterkt door het succes van gister, weer een belangrijke stap te zetten in de bouw van de Gannet. Dus heb ik de onderkanten van de vleugels bekleed. Best mooi geworden! En het voordeel van de Tamiya acrylverf ten opzicht van de Humbrol op oliebasis is dat het niet wordt aangetast door spanlak. Afijn, de boel zat er op toen ik met realiseerde dat ik eerst de vleugels aan de romp had moeten lijmen! Het tissue er weer afhalen, met thinner aan een kwastje gaf gemakkelijk een enorme smeerboel, dus dat heb ik maar opgegeven. Nu zijn de onderkanten eerst maar bevochtigd, en worden daarna gespanlakt. Uiteindelijk ga ik een spleet in het tissue van de binnenvleugels snijden, de boel in elkaar lijmen en plak daarna nog een strookje plakband over de spleet. Niet verder vertellen!

Netjes bekleed, ingevocht, liggen nu te drogen. Het valt nu op dat dit tissue wel degelijk een nerf heeft. Ik doe altijd twee proefscheurtjes in een nieuw of onbekend vel tissue, om te kijken of het gemakkelijker in de lengterichting scheurt, of dat dit niet uitmaakt. (de nerf hoort altijd in de lengterichting te gaan). Bij dit tissue leek het niet uit te maken, maar op de foto zie je dat het tissue op de buitendelen in de lengterichting van de vleugel golft, en dat op de binnendelen in de richting van de koorde. Het tissue voor de binnendelen had ik, om de vouwen in het tissue te vermijden, 90 graden gedraaid uitgesneden.

 

Pas je op dat je geen wokkels aan t maken bent...

 

De vleugelonderkanten zijn voorzien van 2 laagjes spanlak. Op mijn brievenweger kwam ik toen uit op een gewicht van 8 gram. Vervolgens een dun laagje Tamiya Sky er overheen geneveld, en de gewichtstoename was onmeetbaar. Je kon zien dat de wijzer een haartje over de 8 gram wees, maar dat kon bijna gezichtsbedrog zijn. Dus, ramses, ik weet nog steeds niet wat de kleurtjes op het gehele model aan gewicht hebben toegevoegd, maar veel kan het niet zijn. En Bernard, ik hou niet van wokkels! Ik heb bij de borrel liever een nootje. De vleugels zijn dan ook mooi recht gebleven.

 

Ik ben dan weer allergisch voor nootjes.

Maar ben erg blij dat alles recht is gebleven en ziet er erg gelikt uit allemaal.

 

Dank voor het wegen en de conclusie.
Wordt een mooie Gannet

Groeten, Ramses
.

 

De Gannet is weer een paar stapjes verder. Vleugels op hun plaats gelijmd, spleten met strookjes tissue gedicht en op kleur gebracht. Tijdelijk de prop met een staaldraadje op proef in het neusblok geschoven, en kijk! hij rust op z'n voorpoot. Het zwaartepunt zal dus wel goed komen. Dat hoort volgens de instructies op de vleugelligger te liggen.

De cockpitruitjes zijn volgens de maten op de tekening uit het bijgeleverde plaatje dun doorzichtig plastic geknipt, en op hun plaats gelijmd. Ze pasten precies! Ik heb ze met UHU Hart gelijmd, dat geeft altijd een wat rommelig resultaat. Dat ga ik oplossen door strookjes grijs geverfd Tamiya plakband er overheen te plakken. Het plakband ligt al klaar, links onder op het blauwe snijmatje. Ik heb ook een eerste decal uitgeknipt, zo meteen eens kijken of die nog bruikbaar is. Het idee met de papieren vloeistukken om de spleet van het achterste deel van de vleugel en de romp af te dekken, heeft goed gewerkt. Eerst twee vloeistukjes volgens de afmeting op de tekening uit gewoon schrijfpapier geknipt, grijs gespoten en met witte houtlijm op hun plaats gelijmd.

De openingen voor de uitlaten van de turboprops uitgesneden. De hierdoor ontstane gaten kunnen mooi dienst doen om te helpen de motor op zijn plaats te krijgen om het achterste ophangpunt. De randjes moeten nog gladgemaakt en zwart geverfd worden.

 

Het aanbrengen van de decals ging opvallend goed. Ze kwamen, eenmaal in een bakje water gelegen, snel los van het papier en bleken mooi robuust te zijn. Het wit van de roundels is helaas alleen wat doorschijnend, wat natuurlijk het beste opvalt op het donkergrijs van de vleugels.

Ook is de draagfilm te zien, weer vooral op de vleugels. Normaal gesproken werk je dat weg met blanke lak, maar in dit geval zou het model daar zwaarder van worden, dus dat doen we maar niet. Nu alleen nog iets verzinnen voor de tekst 'ROYAL NAVY' en het serienummer VR 557 achter op de romp, wat overigens het nummer van het 2e prototype is. Voor Gannet kenners: dit verklaart het ontbreken van de derde, achterste cockpit achter de vleugel. Die hadden de prototypes niet.
Het afdekken van lijmnaden van het cockpitglas met grijs geverfd plakband is redelijk gelukt. Het ziet er in ieder geval beter uit dan zonder.
Dan komen we aan bij het laatste en belangrijke onderdeel: Het neusblok! Er moet een propas komen, met haak om de rubbermotor aan te doen. Volgens tekening moet alleen het plastic klosje losgehaald kunnen worden, maar ik heb het hele neusblok los gelaten, met een strakke passing in het voorste rompschot. Ik ga de motor opwinden zonder dat de prop, en dus het hele neusblok er aan zit. Pas als de motor is opgewonden wordt het rubber aan de propas gehaakt, en prop met neusblok in de romp gezet.
Tijdens het invliegen verwacht ik dat ik wat domping en zijtrek moet gebruiken. Weer volgens tekening moet je dan shims achter het plastic klosje lijmen, maar omdat dit zo klein is, is dit gepruts eh, uiterst precisiewerk! Met een kleine kans dat je het gewenste resultaat bereikt. Doordat het een neusblok los is, kan ik dit met shims scheef zetten, zo kun je precieser werken. Maar dat geeft naden tussen romp en neusblok, en dat staat weer lelijk. Ik heb op de IFFNI in Nijmegen wel slimmere oplossingen gezien, zoals deze van Wout Moerman op zijn Wildcat.

Maar ik begrijp de constructie niet zo goed. Blijkbaar zitten er in het onderste triplex plaatje sleufjes, waardoor je dat kunt verschuiven als je de schroefjes lost. Maar waarom is er dan nog een plaatje bovenop? En zo te zien zitten de schroefjes direct in het balsa geschroefd. Is dat wel sterk genoeg?

 

Balanceren met rubber gedaan?