Fokker F.XVIII Snip schaal 1:10

Prachtige wc Kjel!

 

Ik heb al veel schaalmodellen gezien maar nog nooit eentje met een wc.
Word verder een prachtig model.
Ga zo door.

 

Goed bezig
Vergeet geen gordijntje voor het raam van de WC , anders gaan de passagiers klagen

 

Ik ben benieuwd hoe je die wc-pot gaat weatheren.

 

Gordijntje is niet nodig. Gebruik van de wc is op de grond niet toegestaan en in de lucht acht ik de kans op inkijk via het raampje uiterst klein .

De passagiers weten het nog niet, maar Ik heb de wc-bril vastgelijmd. Dan kunnen ze de wc ook niet vies maken .

 

Is echt gebeurt een dame die bij het personeel kwam klagen over de afwezigheid van een gordijntje

 

.
Ge-wel-dig Kjel!

Groeten, Ramses
.

 

Klopt maar die dame kreeg te horen dat als iemand zich op 10km hoogte nog kon vasthouden aan het toestel om via het raam naar binnen te gluren ,dat die persoon alle recht had om alles te zien

 

Verder met het interieur. De tafel voor de navigator. Ik weet niet precies hoe de poten eruit zagen, maar op foto's is te zien dat dit een klaptafel is. Deze pootjes zijn denk ik best aannemelijk.





Volgende was de tafel voor de van de radio "operator".



De navigator moet wel weten hoe er gevlogen moet worden, dus bij deze een mooie kaart voor hem uitgeprint.



En de kaart met twee dotjes smeltlijm aan de tafel vastgelijmd.



De radio operator heeft natuurlijk ook radioapparatuur nodig. Nu heb ik geen goede plaatjes kunnen vinden waar de radioapparatuur duidelijk opstaat. Ik weet ongeveer de basisvorm en de rest is een beetje vrije interpretatie zodat het een beetje op een radio lijkt. Hij is een beetje rudimentair, maar het gaat alleen om de suggestie. En zo goed is hij straks niet te zien.



En op zijn plek.



Nu nog de buizen voor de ramen wit schilderen en dan laat ik het interieur even voor wat het is. De stoelen komen later. Het volgende aan de beurt zijn de staartvlakken, maar daar moet ik eerst even een paar dingetjes voor uitproberen. Twee ideetjes opgedaan op rcscalebuiders die ik wel kan gebruiken.

groeten kjel

 

Wat gaaf met die kaart!

Mvg,

Bart

 

Geweldig mooi al deze interieur details. Je zou bijna instappen!

 

Het eerste ideetje dat ik op rcscalebuilders tegen kwam en eerst uit moest proberen is het zelf maken van de scharnieren met behulp van splitpennen. Kwa uiterlijk komen de scharnieren dan behoorlijk overeen met het origineel. Voor het boren van de gaatjes in het rondhout heb ik boormalletjes gemaakt. Als scharnierpennen doen 1,6mm schroeven en moertjes als dienst.



Met behulp van de boormalletjes de gaatjes voor de splitpennen geboord.



De splitpennen moest ik iets bewerken zodat de 1,6mm boutjes pasten, door ze in de bankschroef te klemmen en dan een tik op de kop te geven zodat het oog iets ronder wordt en de boutjes er door kunnen. Ver volgens worden de splitpennen door de gaatjes gestoken en de achterkant omgebogen. Als alles uitgelijnd is worden ze met middel dikke secondelijm verlijmt. Aan de kant met de dubbele splitpennen wordt het moertje aan een van de splitpennen gesoldeerd. Dan is het straks makkelijker om de roeren te monteren.



En het proefstukje gemonteerd.



Het proefstukje is aardig gelukt. Het scharniert soepel en praktisch speling vrij. Ik ben nog niet helemaal overtuigd of ik dit ook zo ga toepassen of dat ik toch de platte kavan scharnieren gebruik zoals ik ook bij mijn F.VIIb heb gedaan. In geval van het laatste moet ik dan alleen bedenken hoe ik de functionele struts voor de staartvlakken ga monteren. Die zaten bij het origineel namelijk in de scharnierlijn aan de scharnieren bevestigd. Bij de splitpen scharnieren kan ik die mooi met het zelfde boutje vastzetten namelijk.

groeten kjel

 

Mick Reeves gebruikt ook splitpennen.
Ik heb het bij mijn Pup anders gedaan. In plaats van splitpennen heb ik schroefoogjes gebruikt.
Die heb ik in de lijsten geschroefd , daardoor kan je ze nog stellen om ze op een lijn te krijgen.
Door de schroefoogjes heb ik een splitpen gezet.
Zie bouwverslag Sopwith Pup scale 1-3 post 344 en 374.

Ton

 

Hoi Ton,

Schroefoogjes is ook een mooi idee, ik zal het eens bekijken. Dank je.

gr kjel

 

Hoi Kjel,

De scharnieren van splitpennen lijkt mij een prima oplossing. Op mijn Nemere heb ik iets vergelijkbaars gemaakt van messing strip en dat functioneert prima. Ter info het linkje naar dat bouwverslag.
http://www.retroplane.net/forum/viewtopic.php?t=4645&postdays=0&postorder=asc&start=0.

Groet,
Vincent

 

Het was al weer even geleden dus tijd voor een update.

Voor de trimservo van het stabilo een eenvoudige servohouder gemaakt en deze achter tegen de cabinewand gelijmd. De servo is via de vrachtdeur bereikbaar.



Voor de stuurstang heb ik een 3mm koolstof buis gebruikt. Met UHU endfest heb ik er een stukje 2mm draad ingelijmd. Tegen het splijten is het uiteinde van de koolstof buis omwikkeld met ijzergaren wat doordrenkt is met dunne CA.



En de stuurstang bevestigd. Aan beide kanten van de stuurstang zit een ball-link. Tegen het doorbuigen zijn er twee ondersteuningsstukjes in de romp gelijmd.



Toen weer verder met de staartvlakken. Ik heb besloten om door te gaan met de splitpennen als scharnieren. Ik kon geen oogboutjes vinden van de goede maat. M2 oogboutjes waren te groot, dan wordt de scharnierspleet te groot. Voor het boren van de gaatjes voor de splitpennen heb ik een malletje gemaakt, zodat ik alle gaatjes in een keer kan boren en ze zodoende allemaal op dezelfde lijn kan krijgen. De gaatjes vervolgens met de kolomboor geboord zodat ze allemaal ook loodrecht staan.







Vervolgens per scharnier op een splitpen een moertje gesoldeerd. Dat vereenvoudigd straks de montage van de staartvlakken, hoef ik alleen nog maar met een boutje te klooien. Daarna voor het lijmen een scharnier in elkaar gezet zodat de splitpennen tijdens het lijmen uitgericht zijn.



Alle onderdelen voor een stabilo helft.



De wortel- en tiprib worden met behulp van vier stukjes balsa op de juiste positie gefixeerd. Dan wordt de achterlijst aan de wortel- en tiprib bevestigd, uiteraard goed controleren dat de scharnierlijn goed staat. Dan wordt met een winkelhaak gecontroleerd dat alles op de goede positie staat en worden een voetje van de ribben met een drupje CA aan de hulplatjes vastgezet zodat niets meer kan verschuiven.





Dan wordt de rest van het stabilo opgebouwd.







En toen hadden twee stabilo helften. Alles is met dunne CA verlijmd. Naderhand worden alle belangrijke lijmnaden voorzien van wat UHU endfest voor de stevigheid.



Als dat uitgehard is kunnen de stabilo helften van de bouwplank genomen worden en kunnen de voetjes afgezaagd worden. Dan worden de verstevigingsstukjes van 1,5mm koolstof staaf gemonteerd volgens de originele bouwtekening. Ze geven mooi stevigheid aan de eindribben van het stabilo, zodat ze straks niet door de Oratex helemaal naar binnen worden getrokken. Aan het uiteinde van de twee uitstekende stukjes rondhout zitten magneetjes gelijmd zodat de stabilo helften bij elkaar worden gehouden. De twee helften klaar.



Het kielvlak is volgens hetzelfde principe als het stabilo gebouwd.



De bevestiging van het stabilo aan de romp was een dingetje waar ik nog niet helemaal over uit was. Het idee was een verbindingsbuis aan het uiteinde van de romp en dan een lange bout van het ene stabilo helft door de buis naar de andere stabilo helft waar dan een moertje aan de splitpen gesoldeerd zit. Het enige probleem hiermee was, dat de lengte van de verkrijgbare 1,6mm boutjes nogal beperkt is en ik eigenlijk geen lang genoege boutjes kon vinden. Maar toen kwam ik 1,6 mm draadbusjes tegen die mooi in een stukje 3mm rvs buis geperst kunnen worden. Deze rvs buis had ik nog een stukje van liggen en heeft de goede binnen diameter voor deze draadbusjes zonder dat de buitendiameter te groot wordt voor de scharnierspleet. Met behulp van de bankschroef de draadbusjes in de rvs buis geperst. Daarna er een boutje erin gedraaid en hard trekken om te kijken hoe vast ze zaten. Ik kon ze er niet uittrekken.







Met epoxy de verbindingsbuis achter op de romp gemonteerd. Nadat dat uitgehard was alles met ijzergaren omwonden en doordrenkt in dunne CA. Zodat ik zeker weet dat het nergens meer heengaat. Alleen epoxy vertrouw ik niet in deze toepassing.



En dan wordt het stabilo door middel van twee boutjes aan de romp bevestigd. Dit is tevens ook de scharnierlijn waarover het stabilo scharniert tijdens het trimmen.



Het stabilo heb ik op dezelfde manier bevestigd als bij mijn F.VIIb. Ik heb hier geen originele bouwtekening van. Ik neem aan dat het bij de F.XVIII op dezelfde manier gedaan is. Op een foto heb ik vaag iets kunnen ontdekken dat lijkt op dezelfde bevestiging als bij de F.VIIb



Aan de achterkant van het kielvlak deze verbinden nog opgesloten door twee splitpennen aan het richtingsroer. Een boven en een onder waar het moertjes aan gesoldeerd zit.





Aangezien ik de splitpennen niet hellemaal aan het uiteinde van het kielvlak en bovenkant romp kan bevestigen heb ik ze iets naar binnen bevestigd en de ontstane ruimte opgevuld met moertjes (waar het schroefdraad uitgeboord is) die aan de splitpennen gesoldeerd zit.

De struts voor de staartvlakken zijn functioneel en moeten voor een stevig geheel zorgen. Bij zowel de F.VIIb en de F.XVIII zitten deze struts in de scharnierlijn aan de buitenste scharnieren bevestigd. Bij de F.VIIb zitten de buitenste scharnier aan het uiteinde van het stabilo en kielvlak. Daar heb ik toen gesmokkeld en de struts (aan de onderkant) en spandraden (aan de bovenkant) aan het uiteinde van het stabilo en kielvlak bevestigd. Dat viel niet zo op en werkte prima. Bij de F.XVIII zitten de buitenste scharnieren niet helemaal aan het uideinde van het stabilo en kielvlak. Hier kan ik dus niet smokkelen. Zou mijn stabilo niet verstelbaar zijn geweest dan had ik nog de stuts op de eindlijst van het stabilo kunnen bevestigen, maar dat kan nu niet omdat de eindlijst bij het verstellen van het stabilo op en neer gaat. Ik zou de struts dus op een of andere manier zoals bij het origineel aan de scharnieren in de scharnierlijn moeten bevestigen.
Voor de stuurkabels van de F.VIIb had ik een heleboel kleine kabelspannertjes gekocht die ik uiteindelijk niet gebruikt heb. Deze heb ik nu mooi voor de struts kunnen gebruiken. Als strut heb ik een 4mm koolstof buis gebruikt. De kabelspannertjes passen niet zonder bewerking in de koolstof buis. Ik heb ze in de boormachine gezet en ze dan vervolgens met een vijl naar de juiste diameter afgedraaid. Dit was per spannertje ongeveer 2 minuten werk. Ze zijn met UHU endfest in de koolstof buis verlijmd.



Aan allebei de uiteinden van de struts komt een kabelspannertje. Goed opletten dat per strut een linksdraaiend en een rechtsdraaiend is. Zo kan strakst door middel van draaien aan de struts de staartvlakken uitgericht worden en mooi stevig op spanning gezet worden, zodat het een stevig geheel wordt.
De oogboutjes van de spannertjes moeten wel nog in de juiste hoek gebogen worden. Koud buigen lukte niet, dan braken ze als de hoek te groot werd. Maar na eerst er even met de gasbrander op kon ik ze mooi in de juiste hoek buigen.

De bevestiging bij het kielvlak.



De bovenste strut bij het stabilo.



Bij de romp zitten de onderste struts met een vorkje en boutje aan een metalen stripje bevestigd die aan de romp geschroefd zit.



En alle struts klaar.



Een close up van hoe het er uiteindelijk bij het stabilo geworden is.



Alles lijkt te werken zoals ik het voor ogen had, dat is altijd wel prettig .

groeten kjel

 

We zijn weer terug van vakantie, dus is het weer tijd om verder met de F.XVIII te gaan. Nu zijn het hoogte- en richtingsroer aan de beurt. Bij de F.VIIb had ik de achterlijsten van de roeren gemaakt van 2mm aluminium buis. Dat werkte goed, maar is wel erg gevoelig voor transportschade. Met name bij de trap op en af lopen naar zolder. Nu kwam ik in hetzelfde draadje op RCscalebuilders als de splitpennen voor scharnieren, daar een mooie oplossing tegen. In dat draadje werden de achterlijsten van koolstof roving gemaakt. Het is een beetje een geklieder, maar eigelijk best een eenvoudige methode van lichte en oersterke achterlijsten maken. Tenminste voor vliegtuigen waarbij een stalen buizen constructie gesimuleerd moet worden. Een ander belangrijk onderdeel voor het produceren van de achterlijsten was silicone brandstofslang, die vormt zeg maar de matrijs voor de uiteindelijke achterlijst. Het is belangrijk dat de slang van silicone is daar epoxy daar niet aan hecht. Mijn achterlijsten moeten een diameter van 2mm hebben, dus ik heb brandstofslang met een binnendiameter van 2mm nodig. Aangezien ik al een paar jaar geen methanol meer vlieg had ik geen silicone brandstofslang meer liggen. Gelukkig kon ik bij mijn plaatselijke modelbouwzaak brandstofslang met de juiste binnendiameter vinden.

De koolstof roving die ik gebruikt heb.



Voor het vormen van de achterlijsten heb ik ook een mal voor de juiste vorm nodig. In mijn CAD-programma de buitendiameter van de brandstofslang in de roeren getekend zodat de binnenkant van de slang op de juiste positie zit en deze laten plotten. Dit op een stukje mdf geplakt en de positie van de brandstofslang uitgezaagd. Dit stuk mdf op een ander stuk mdf gelijmd zodat ik van een vlakke bodem en dus een rechte achterlijst gegarandeerd ben.





Dan is het tijd om de achterlijsten te gaan maken. Eerst aan een dun stukje verenstaal een haakje gebogen en dit door de brandstofslang gestoken. Hiermee wordt een stuk visdraad door de brandstofslang getrokken zodat je aan de ene kant een lus hebt en aan de andere kant voldoende visdraad om strakst de koolstof roving door de brandstofslang te kunnen trekken.





Ik heb eerst een testje gedaan om de kijken hoeveel strengen roving ik nodig heb en een dubbele streng roving was in mijn geval genoeg voor een mooi resultaat. Dus een stuk koolstof roving van iets meer dan dubbele lengte als de brandstofslang afgeknipt en door de lus van de visdraad gedaan. Vervolgens de roving in een bakje met lamineerepoxy gesopt zodat de roving doordrenkt met epoxy is. Bij het uit het bakje met epoxy halen de roving tussen mijn vingers door een wc papiertje gehaald om de streng glad te strijken en het overtollige aan epoxy te verwijderen. Dit was nogal een geklieder. Vervolgens aan de ene kant de brandstof de brandstofslang stevig vasthouden en aan de andere kant aan de visdraad trekken om de koolstof roving door de brandstofslang te trekken. Wat er nog aan overtollige epoxy in de roving zit perst hij er nu vanzelf uit. Daarna wordt de brandstofslang in de mal gelegd.



Ik had geen zin om 24uur te wachten tot de epoxy was uitgehard, dus de boel in de oven gebakken. Na 45 minuten bij 100 graden (lager kan mijn oven niet) was de epoxy mooi uitgehard. Na afkoelen kon ik de achterlijst uit de brandstofslang verwijderen met een zeer mooie achterlijst als resultaat. In dit geval die van het richtingsroer. Ik denk dat ik deze techniek in de toekomst nog wel vaker toe ga passen.



En een helft van het hoogteroer.



Dan wordt het hoogteroer gemaakt. Dit op dezelfde manier zoals ik ook bij het stabilo en kielvlak gedaan heb. Hier het hoogteroer bijna klaar.



En het richtingsroer.



En het richtingsroer getrimd en klaar. In de F.XVIII komt ook navigatie verlichting. Bij de F.XVIII zat het achterste navigatielicht boven op het kielvlak. Deze heb ik van een wit ledje, wat messingbuis en een klein stukje hout voor de afronding aan de voorkant, gemaakt.







Voor de verbinding van de draadjes voor het ledje in het richtingsroer heb ik een JST stekker gebruikt. De contrastekker zit in de achterlijst van de romp verlijmd. Zo kan het ledje van het richtingsroer aangesloten worden en het richtingsroer blijft demontabel.



Toen het hoogte- en richtingsroer klaar waren was het tijd om alles een keer te monteren en hopen dat dat een beetje redelijk te doen is en alles werkt zoals ik bedacht had. De montage viel gelukkig niet tegen. Ik heb een kleine wijziging moeten doorvoeren. Oorspronkelijk had ik bedacht dat bij de buitenste scharnieren van het stabilo, waar ook de struts aan zitten, de schroefjes van de tipzijde richting de wortel gemonteerd zouden worden. Ik had hierbij geen rekening gehouden met de balansvlakken aan het uiteinde van de het hoogteroer. Hierdoor kon ik niet met de schroevendraaier recht bij het schroefje komen. Dus het schroefje moest van de andere kant gemonteerd gaan worden. Hiertoe heb ik nu aan het oogje van de buitenste strut ook een moertje gesoldeerd. En nu is het montage van het schroefje geen probleem meer. Het meest lastige blijft het monteren van het richtingsroer, met name het schroefje van het bovenste scharnier waar ook de struts aan zitten. Maar het is allemaal te doen. En als het eenmaal zit hoeft het ook niet meer los. Uiteraard wordt bij de eindmontage alle schroefjes met locktite geborgd. Het richtingroer loopt nog wat zwaar, dus daar moet ik nog even naar kijken.
Maar ik ben tevreden met het resultaat tot nu toe .





groeten kjel

 

Mooie methode om de achterlijsten op deze manier te maken.

 

Ja, inderdaad, die kende ik ook nog niet, tijdens het lezen van de uitleg was ik nog wat sceptische, maar na het zien van de foto's ben ik ook om, echt prachtig, lijken wel koolstofbuisjes uit de winkel die je gebogen hebt .
Kon je de silicone slang er zo afschuiven, of moest deze open gesneden worden?

 

Ik was ook aangenaam verrast door het mooie resultaat. Het was voor mij ook nieuw en ik zou er zelf nooit op gekomen zijn. Je kunt de brandstofslang er af schuiven, maar daar is wel wat geduld voor nodig. Dat gat misschien met een centimeter per keer. Opensnijden gaat sneller. Ik moest die van het hoogteroer twee keer gebruiken, dus deze kon ik niet opsnijden. Ik heb ze er nu steeds met wat geduld afgeschoven, dan kan ik ze nog een keer gebruiken mocht dat ooit nodig zijn.