BALDER, Vlaardingse Haring Logger uit 1912, schaal 1:50 vanaf tekeningen

Het is tijd voor een nieuw bouwverslag.
Tegen het einde van de bouw van de Bluenose was er natuurlijk de gedachte wat daarna te gaan bouwen. Natuurlijk moest dat (weer) een uitdaging worden.
Ik had al geopperd om een Vlaardingse haring zeillogger van rond 1900 te gaan bouwen.
Ik ben in Vlaardingen geboren en mijn opa was haringkuiper. Hij maakte vaten voor de haringvangst. Dus dan is de keuze een stuk makkelijker.
Deze foto had ik al eens gepost:

Als je de foto beter bekijkt dan staat achter op een stuurhuis, dus kennelijk is de oude VL.27 aangepast. De oude logger hadden een helmstok op het open achterdek.
Daarna zijn er verschillende loggers gepasseerd en ben ik o.a. door de lijst van Vlaardingse loggers gegaan op deze site:
https://www.vlaardingeninbeeld.nl/vlaardingse-loggers-vl-1----vl-25.html

De keuze werd al snel gereduceerd in een ‘geklonken stalen zeillogger’ van rond 1900.
En mijn voornemen was om deze qua constructie geheel na te bouwen, dus met spanten en klinknagels. Daarvoor moest ik wel duidelijke constructietekeningen hebben.
Ik heb heel wat sites en krochten van het internet geraadpleegd, maar op het gebied van constructietekeningen ………… bijna niets te vinden. Op 1 bron na ………….
De al eerder door mij aangehaalde ‘Balder’. De gerestaureerde zeillogger die nu in de Vlaardingse haven ligt. Het schip is eigendom van Stichting Museum Vlaardingen (SMV), het voormalig Visserijmuseum, en is in bruikleen overgedragen aan de Stichting Zeillogger Balder (SZB).

Op dit Modelbouwforum is al een groot gedeelte van de geschiedenis van de zeillogger vermeld door Kees de Mol in zijn bouwverslag aangaande de KW140:
https://www.modelbouwforum.nl/threads/zeillogger-kw140-wilhelmina-vii.254450/

Geschiedenis van de Balder: (voor een groot deel overgenomen uit het restauratie boek van de SZB)
De Balder is in 1912 in Vlaardingen gebouwd op de werf van A. de Jong in opdracht van Visscherij Maatschappij Mercurius. Ze heeft als VL.92 Balder dienstgedaan tot 1921:

In 1929 is het verkocht aan de Scheveningse rederij Arie van der Zwan en kreeg de vermelding SCH.14 OCEAAN. De reder heeft het schip verlengd en er een motor in gezet.
Tijdens de WW-II is het gevorderd door de bezetters. Na de oorlog werd zij weer gebruikt voor de visserij.
Tot 1976 was ze als ZEEAREND in gebruik als opleidingsschip voor de visserij in Scheveningen.
In 1977 is ze voor 1 gulden overgedragen aan het Scheepvaart Museum in Amsterdam. Daar is ze gedurende 10 jaar gerestaureerd, teruggebracht naar haar originele lengte en toegevoegd aan de collectie:

De projectleider van de restauratie, Sybe de Jong, heeft een model van de Balder gemaakt dat nog in de collectie van de Scheepvaartmuseum is:

In 2006 is ze in slechte staat voor 1 euro overgedragen aan de SMV:
Na een voorbereiding van 2,5 jaar is ze op 06-12-2013 vertrokken voor restauratie naar de scheepswerf Bocxe in Delft:

Op 22-09-2016 is de proefvaart gehouden en daarna afgemeerd in de haven van Vlaardingen met ligplaats voor het SMV.

De nodige informatie over de Balder is natuurlijk te vinden op de sites van de Stichting:
https://www.zeilloggerbalder.com
https://zeilloggerbalder.nl/Beleef_de_Balder/

Ik ben al enige maanden donateur van de SZB en heb contact gezocht met de voorzitter om meer informatie van de Balder te verkrijgen. Op woensdag 25-08-2023 heb ik een bezoek gebracht aan de Balder en uitgebreid gesproken met de voorzitter.
Gr. Peter

 

Vleet- of Reepvisserij:
Bij de haringvisserij werd gebruik gemaakt van de vleet. De Balder behoort tot de laatste generatie zeilschepen waarmee deze eeuwenoude techniek werd uitgeoefend. Hij is rond 1400 voortgekomen uit de oude drijfnetten.
Ten tijde van de Balder bestond een vleet uit 70 netten die verticaal in zee hangend, aan elkaar werden geknoopt. Elk net was 31,5 meter lang en 15,5 meter diep.

Het geheel werd uitgezet en ingehaald via de reep die op ongeveer 6 meter diepte hing. Deze reep hingen onder aan 6 meter lange breeltouwen die elk aan een breel was bevestigd. Per net dreef er een breel op het water. Breels zijn waterdichte houten tonnetjes.
Vanaf de reep hingen seizings naar beneden die verbonden waren aan de speerreep. Deze speerreep was over de gehele lengte van de netten verbonden en hield het net onder water drijvende met een veelheid van vloten van kurk. De netten zelf werden onderling aan elkaar vastgezet met zijpezen.

Geschiedenis van de logger: (voor een groot deel overgenomen uit het restauratieboek van het Scheepvaartmuseum)
De logger komt van oorsprong uit Frankrijk. In Nederland waren de buis, bomschuit of de hoeker in gebruik. De Scheveningse reder A.E. Maas bestelde in 1866 in Boulogne een nieuwe 3-mast logger en haalde deze naar Nederland. Scheveningen had toen zelf geen haven, daarom werd het schip naar Vlaardingen gebracht. Al snel bestelde Maas 2 nieuwe loggers die op Vlaardingse werven werden gemaakt.
Tot het begin van de 20e eeuw waren de loggers van hout, maar rond 1880 werden de eerste stalen logger gebouwd.
De 1e 3-mast loggers van Maas hadden emmerzeilen (kisttuigage). Dat beviel de Nederlandse vissers niet goed en al snel werden het 2-mast loggers met kottertuig: een fokkemast en een bezaansmast, elk met gaffelzeilen.
‘Aan de vleet liggend’ werd de fokkemast deels gestreken en de bezaan hield de kop in de wind.

In geen enkele Nederlandse museumcollectie was een zeilend zeegaand vissersschip bewaard. Vandaar de interesse van het Scheepvaartmuseum.
De Balder is de enige logger die weer nagenoeg in zijn oorspronkelijke staat verkeert.

Vlaardingen:
Van een vloot van rond de 500 zeilloggers die vanaf het einde van de 19e eeuw op de Noordzee hebben gevist, lagen er wel 165 in de haven van Vlaardingen. Het was toen één van de grootste visserijhavens van Europa. Er waren meerdere scheepswerven en ook een grote verwerkende industrie voor de gevangen haring.

Bouwen in welke schaal:
In 1e instantie was het voornemen om in dezelfde schaal te bouwen als de Bluenose, dus 1:72. Dan is de vraag of dat haalbaar is met Evergreen en klinknagels op schaal?
Ik ben eerst maar eens uitgegaan van 1:50, want dat is makkelijker rekenen en een gangbare schaal voor het nog aan kunnen brengen van de nodige details.

Het model wordt uit metalen hoekprofiel spanten opgetrokken. Een foto van een aantal van die spanten tijdens de restauratie:

De volgende afmetingen heb ik overgenomen uit de oude bestekken die beschreven zijn in het restauratieboek van het Scheepvaartmuseum.
De spanten in hoekprofiel en verschillende buitenhuidplaten:

Er staan ook inches bij omdat ik ook een verslag maak op het internationale SoS.

Qua huidplaten heeft Evergreen daar dus de 9009, 9010 en 9015 voor. Maar als ik iets meer moet gaan smokkelen i.v.m. de stevigte, dan zijn er meer maten beschikbaar.
De spanten heb ik meegenomen, omdat dit de breedte van de strips worden waarin ik gaatjes moet boren voor de klinknagels

Een paar proefjes met het klinknagelen:
Strip van 2,5 mm:
Voor de klinknagels heb ik ø 0,5 mm genomen. Eerst aan 1 zijde met de punt-soldeerbout een klink gemaakt. Daarna door de ø 0,6 mm gaatjes gestoken, op 1 mm afgeknipt en de andere zijde ‘geklonken’ met de soldeerbout. Daarbij moet je dus uitkijken dat je niet te dicht in de buurt van de strip komt om vervorming te vermijden.


Strip van 1 mm:
Idem, maar het wordt heel krap met een boortje van 0,6 mm om aan beide zijde nog wat vlees over te houden. Voorlopig deze even aan de kant gelegd.

Een strip van 1,5 mm op een plaat vastgezet, met om de 2 mm een klinknagel.
Eerst de gaatjes in de strip geboord, de eerste 2 nagels en een paar meer:


Met als detail 2 op maat geknipte nagels, zonder te klinken en een doorgehaalde strip:


Met het resultaat:




Maar voor het oog zijn de klinken te groot. Zeker als je dit voorbeeld erbij ziet:


En dan ook de oude beschrijving:
De nagelgaten moeten tot op 2/3 der plaatdikte van ’t juiste schot uitgesouvereind worden.

Met het zien van de klink bolletjes van +/- 1 mm dacht ik aan mijn railingen van de Robt. E. Lee. Waarbij ik rondjes van 1 mm met de holpijp sloeg.
Ziet er veelbelovender uit:


Tevens deze site gevonden met resin klinknagels:
http://www.archertransfers.com/SurfaceDetailsMain.html
Daar 2 setjes van besteld.

Kleine bolletjes verf of lijm zijn misschien ook een optie. Maar zie die maar eens allemaal (enkele duizenden) gelijk van maat te maken.

Gezien deze maatvoering, ga ik er van uit dat de schaal 1:50 wordt. Nog kleiner wordt wel een heel erge beproeving …….
Internationaal wordt veel gebouwd op 1:48. Maar omdat er veel rekenwerk plaats moet vinden, gaat dat bij mij met 1:50 veel werk schelen.
Mijn uitgangspunten voor het model zijn:
-net als de Bluenose, 1 zijde beplaat en 1 zijde open met zicht op de frames;
-voorzien van het interieur. Waarbij ik nog moet nadenken over hoe ik dat zichtbaar tot uiting gaat laten komen.

Als eerste ga ik als proef een deel van de romp maken met een paar spanten en eenzijdige beplating. Om te kijken of het haalbaar is qua techniek.
Gr. Peter

 

Tekeningen:
Bij het maken van het restauratiebestek door het Scheepvaartmuseum werd duidelijk dat er van de Balder zelf geen tekeningen meer zijn. In het archief van de Werf A. de Jong zijn 2 bestekken en een aantal tekeningen aanwezig. Het kon echter niet vastgesteld worden of deze ook speciaal voor de Balder zijn opgemaakt.
Net als vroeger met de houten schepen werden met 1 bestek meerdere schepen gemaakt waarbij de details af kunnen wijken. De maten op de tekeningen komen wel overeen met die van de Balder.

Van de voorzitter van de SZB heb ik een groot aantal digitale bestanden gekregen, waar onder scans van de oude tekeningen van Werf A. de Jong.
Daar zat ook een lijnenplan bij:


Hiermee kan ik voorlopig mee aan de slag om mijn plan uit te werken.
Op de dwarsdoorsneden zijn echter 12 profielen getekend die echter niet op de plek staan van de 54 daadwerkelijke spanten.
Ik hoop nu na het tekenen in een CAD programma dat ik met behulp van de 12 profielen die 54 spanten kan uitwerken.

Aan de slag gegaan met Fushion 360 en het lijnenplan. Ik heb voor dit programma gekozen omdat er voor particulier gebruik een gratis versie beschikbaar wordt gesteld. Voor AutoCAD kan dat ook, maar dan moet je een studenten-account aanmaken. Ik heb daar naar gekeken om dat fictief te doen, maar met de gegevens die ze vroegen vond ik dat toch iets te veel vals spelen. Zal wel een stukje beroepsdeformatie zijn.

Als 1e resultaat:
De lijnenplan een beetje uitgekleed en ingevoerd op de Y-as (breedte) en X-as (lengte). Op de tekening op de Y-as 5 dwarsprofiel lijnen getekend en op de X-as vanaf de boeg verschoven naar hun positie:


Nu moet ik de Y-as tekening ‘flippen’ om de 7 lijnen naar de achterzijde te maken.

De leercurve in Fushion is omgekeerd evenredig met de vorm van de romp van de Balder ……
Na wat stoeien al de dwarsprofiel lijnen getekend:

Maar verder gegaan aan alleen de stuurboord zijde (leemoment 15) en 12 halve profielen gemaakt:

Hier ook de lijn van de ‘verschansing’ en de 1e ‘waterlijn’ getekend.
Als ik deze zijde compleet heb, zou ik hem in zijn geheel moeten kunnen spiegelen …..

Nog even een kleine uitleg over de profiel lijnen die niet de noodzakelijke 54 spantlijnen zijn:

Ik heb lijn “8” aangewezen die net voorbij spant 44 is getekend.
De volgende stap is het tekenen van de ‘waterlijnen' t/m de ‘verschansing’.
Daarna de ‘vertikalen’.
En hopelijk, na nog verschillende stappen die ik nog uit moet zoeken, kan ik de vorm van de 54 spanten gaan samenstellen.
Maar dat is deels ‘Wishful thinking’ ……..
Gr. Peter

 

Succes met je nieuwe project Peter.
Groet, Jan.

 

Leuk om dit verslag weer te volgen Peter. Gezien mijn achternaam moeten mijn voorvaderen ook iets met vaatjes maken hebben gehad. Om klinknagels op schaal 1:50 mooi weer te geven wordt wel een uitdaging. Je ziet wel dat ze met een minuscuul drupje (hout)lijm worden gemaakt, maar dat is te bol. Ook zal er verschil te zien zijn tussen hand en pneumatisch "geslagen" klinken. Ondanks dat het slecht was voor mijn oren heb ik er in mijn jonge jaren veel naar staan kijken. En leek het wel dat het laatste deel van de klinknagel werd "uitgesmeerd" over het gesoevereinde gat. Zag je in het midden nog een stukje rond en liep heel vlak af naar de huidplaat. En zo zal iedere klinker wel zijn visitekaartje hebben gehad. Kan me niet herinneren dat ik klinken met hamers heb gezien, maar ongetwijfeld zal dat er anders hebben uitgezien. Hieronder een link naar binnenvaarttaal met wat klinkwerk.
https://www.debinnenvaart.nl/binnenvaarttaal/index.php?woord=kij#klinkwerk
Is er nog te achterhalen waarom die klinknagels in de Balder (vooral in de verticale naad) aan de buitenkant zo bol zijn? Gedreven met een speciale kop? In de horizontale naad zie je wel enkele bolle, maar ook veel plattere exemplaren.
Het wordt monnikenwerk om al die nagels mooi te plek te krijgen, maar jij houdt wel van uitdagingen hebben we gezien bij je vorige projecten. Heb helaas geen oplossing voor je om mooi ogende klinknagels te maken. Hieronder een plaatje uit 1963 van een schip dat in 1952 werd gebouwd. Zoals je ziet met gelaste verticale naden. Succes ermee en we gaan je volgen. Gr. Klaas.

 

Dankjewel, Jan. Het is weer een ‘lange termijn’ uitdaging.
Gr. Peter

 

Hoi Klaas, Dankjewel voor je reactie. Qua uitzoeken hoe ik de klinknagels ga maken, ben ik al wat verder met testjes. Maar ik moet dit verslag nog even bijlopen naar de huidige stand van zaken. Op het SoS ben ik al wel bij.
Over de verschillen in de klinknagels op het origineel: ze is nu 2x gerestaureerd. En bij de 2e zijn niet alle delen opnieuw geklonken. Er is ook gelast en er zijn deels imitatie klinknagels opgelast. Vandaar de bolletjes en ook deels verzonken wat plattere.
De ‘drupjes lijm techniek” ken ik, maar krijg maar een 14.572 klinknageltjes gelijk in vorm ……… Een fictief getal, maar het worden er heel wat.
Gr. Peter

 

Tussen verschillende tekensessies aan de slag gegaan met de voorbereiding voor het maken van een test spant.
Dan kan ik verdelen in 3 fases.
1:
Mijn uitgangspunt is een scan van een oude tekening van de oude werf A. de Jong van de helft van het ‘Grootspant’ die bij de bestanden van de SZB zat. Er staat dat de breedte 6.60 meter is. Deze heb ik in Photoshop gekopieerd, gespiegeld en samengevoegd:

6,60 meter is 13,2 cm in schaal 1:50. Die 13,2 doorgevoerd in het bestand zodat ik bij het uitprinten dat spant op 13,2 cm had. Op die print kan ik het test spant maken.

2:
In die tekening van het ‘Grootspant’ staan ook veel afmetingen van de meeste onderdelen, zoals de L-profielen en de patronen van de klinknagels. Al die maten heb ik ook naar 1:50 gebracht en de nodige platen en profielen Evergreen besteld.

3:
De gekregen bestanden bevatte ook een tekening met de 3 waterdichte spanten. De grootste, spant 39, wil ik ook als test maken. Om te kijken of het bestelde Evergreen plaatmateriaal geschikt is in termen van dikte/dunte:

Dus ook een scan van een tekening van de werf A. de Jong als deel van de bestanden van de SZB.
Maar er staan geen maten op die tekening.

Gebaseerd op het lijnenplan kan ik nu de maat van dat spant berekenen:

Dit het gedeelte van de romp profiel lijnen.
Rechts, gezien van voren: 9½, 9, 8, 7, 6 en 5
Links: gezien van achteren: 0, ½, 1, 2, 3, 4 and 5.
-in blauw: de grootste breedte is 6,60 meter van het grootspant = 13,2 cm. Dat zijn de profiellijnen “5”. Getekend aan de linker- en rechter zijde.
In de lengterichting tekening is die lijn “5” getekend tussen de spanten 27 en 28. Gezien die positie ga ik er van uit dat 27 en 28 de grootspanten zijn.
-in rood: ik kan nu de afstand van profiellijn “7” opmeten en dat is 6,4 cm = 12,8 cm van de gehele breedte.
Nu kan ik die maat overbrengen naar de tekening van spant 39 en die op maatvoering 12,8 cm uitprinten.

Voor de zekerheid het ‘grootspant’ in Photoshop op het lijnenplan gezet:

Beide tekeningen in 2 afzonderlijke lagen gezet. En kan ik in Photoshop de transparantie per laag aanpassen en een laag een beetje laten doorschijnen. Misschien niet heel duidelijk te zien, maar ik wil even mijn doorlopen proces laten zien.

Een kwestie van check, check, dubbel check.
Gr. Peter

 

Ondertussen ook mijn Evergeen bestelling binnen gekregen:

L, T en I profielen in de maten 1,5 x1,5, 2,0x2,0 en 2,5x2,5. En ik kan de T en L profielen ook versnijden naar verschillende zijkant maten.

Omdat de 1mm holpijp te grootte uitslagen maakt, op zoek gegaan naar kleinere. Deze set op Amazone gevonden:

0.5 / 0.8 / 1.0 / 1.2 / 1.8 / 2 / en dan per 1/2 mm tot 6 mm.

Gestart met een 1e test, de rechter bovenhoek van het grootspant:

De rondjes van 0,5 mm gaan meer in de goede richting komen. Het wordt een uitdaging want die kleine rondjes zijn net als vlooien …….
Ik heb ze eerst uit een dunne plastic kaft geslagen, maar ga ook nog met dun papier aan de slag.
Heb ook nog getest met de holpijp direct op het Evergeen materiaal. Om cirkeltjes te krijgen. Maar dan moet ik al de onderdelen tevoren bewerken, voordat ik ze in elkaar lijm. Dat is haast niet te doen.

Gezien vanaf de zijkant:

De slag geeft het rondje een kleine gebogen vorm. Een kwestie van met het bolletje naar boven lijmen en goed ik de lijm drukken. Ook weer niet te veel lijm ……..
Kijk even niet naar de slechte aansluiting van de 2 profielen. Dat wordt netjes op maat gemaakt bij de daadwerkelijke test.

Is het klein ….. ja:

Is het een uitdaging …… ja,
Wordt het weer een project van een paar jaar …… ja.

De resin sheets uit Amerika zijn ook binnen. Samen met de importheffingen wordt dat knap duur. Denk dat het dat ook niet gaat worden. Mede door het extra werk: nat aanbrengen, drogen, MicroSol aanbrengen etc. Maar ook gezien de benodigde hoeveelheden. En dan nog bezien hoe het zich houdt met verf erop.
Zo, dan zijn jullie hier ook weer op vlieghoogte.
Gr.Peter

 

Deel 1 van het testen: het grootspant:

Om de Evergeen profielen te buigen heb ik een waterkoker aangezet. Even tegen de warme zijkant houden en ze worden buigzaam. Dan snel op de tekeningen de juiste ronding zetten. Linksonder op het horizontale profiel een stukje vloerplaat. Bakboord ben ik voornemens te voorzien van vloeren, wanden en huidplaten. Stuurboord wordt 'open'.
Het dekprofiel is 2,5x1,5 mm, voor de romp 1,5x1,5mm. De deksteunen zijn ø 1,2 mm.
De klinknagels van de 0,5 mm slag rondjes waren me toch nog net iets te groot. Wat testjes gaan doen en kwam o.a. uit op tipjes houtlijm (PVA). Omdat het moeilijk te zien is op de witte Evergreen, in een klein potje wat gegrijsde lijm aangemaakt. Dan zie je beter wat je aan het doen bent. De volgende stap is het bekijken wat er nog van te zien is als het spant in kleur is gespoten.

Ook gelijk een aandachtspunt voor de bouw:
In de lengterichting van de romp worden ook een 4-tal dubbele L-profielen aangebracht. Om de posities te laten zien heb ik kleine stukjes aangebracht.
Voor de 2 die met de pijlen "B" heb aangeduid is het geen probleem. Die zijn door de spanten te steken en kunnen daarna vastgezet worden.
Over de met de pijlen "A" aangeduide moet ik nog eens nadenken. Tussen de onder en bovenrand van die profielen komen de 2 ronde deksteunen te staan. De deksteunen kan ik pas plaatsen als de profielen op hun plek zitten. Het zal er denk ik op neer komen dat ik lange stukken profiel in het 1e spant plaats en dat ik de volgende spanten daar op moet bouwen. Een kwestie van de steunen van tevoren op maat maken. Nog even over nadenken .........

Da's dus het voordeel van wat testen, je kan gelijk een paar stappen vooruit denken over de volgorde van de bouw.
Omdat ik ook de gehele inrichting aan wil brengen, ben ik toch al voornemens om vanaf het voorste spant naar achter te gaan werken. En dan per compartimenten de romp op te gaan bouwen. De spanten komen ongeveer 9,5 mm van elkaar af te staan en ik moet daar deels tussendoor gaan afwerken, danwel vanaf het open nog niet gebouwde deel naar binnen steken.

Omdat het spant met het dunne materiaal nog de nodige flexibiliteit heeft, denk ik dat ik elk spant tussen een uitwendige mal in de romp plaats. Dan kan ik elk spant met stukjes tape daarop vastzetten. Als voorbeeld van wat ik bedoel, het waterdichte spant dat de 2e test wordt:

Ik maak dan 54 gelijke plaatjes waar ik de vorm van het spant uit snij. De kielbalk is daarbij qua hoogte maatvoerend. Het uitgesneden deel kan ik dan gebruiken voor de opbouw van de romp met het plaatsen van het spant.
Wat grijs is plaats ik dan op de positie op de kielbalk op mijn werkplank. De 54 mallen kan ik onderling ook schoren om een solide basis te hebben.
Gr. Peter

 

Dit gaat een gigantische klus worden Peter, veel succes.
Groet, Jan.

 

Dankjewel, Jan. Ik heb ondertussen ervaring met meer-jaren projecten.
Gr. Peter

 

Voor de 2e test aan de slag gegaan met het waterdichte schot, spant 39. Gelijk een plaat gesneden van 16 cm breed en de tekening van het spant er op geplakt:

De punt waar het spant de kielbalk raakt op 12,5 mm vanaf de onderzijde geplakt. Dat wordt het uitgangspunt voor al de spanten.

Zo secuur mogelijk langs de buitenrand gesneden:

De bovenzijde van de plaat is afhankelijk van de bovenzijde van het spant. Dat is afhankelijk van de hoogte van het dek dat een zeeg heeft.

Omdat het profiel om de uitgesneden mal komt, eerst nog een dun randje er vanaf gesneden:


Het waterdichte schot wordt versterkt met kruislings geplaatste profielen:

Om die samen te laten vallen, beide een stukje ingesneden.
Dan komen ze beiden vlak op de plaat van het schot te liggen:


Dan gaat het er zo uit zien:

Ik was door mijn 1e zakje 1,5x1,5 cm profielen.
Nog steeds niet tevreden met het tippen met de klinknagels met de gegrijsde lijm. Nog te veel verschil in grootte.

Toevallig had op het SoS Maarten gisteren gevraag of het aanbrengen van de platen niet te veel spanning op het spant zou geven. Ik wilde het niet verklappen, maar was daar net mee bezig.
Een eerste vlakke stuk ter hoogte van de dekbalk aangebracht:

De tweede in het begin van de ronding gebogen. Ook dit verwarmd tegen de warme zijkant van de waterkoker. Aan de bovenzijde ook een klein flens randje gezet.
Op de oude tekening is goed te zien dat de platen van boven naar beneden worden aangebracht. De overlap steekt dus naar boven.
Vermoedelijk zijn de flens randen niet nodig omdat het origineel vlakke zijden vertoond. Maar ik wilde dit gewoon ff uitproberend.

De romp wordt aan 1 zijde voorzien van 6 rijen van huidplaten:

Verschillende overlappingen uitgeprobeerd. Van smallen ter breedte van 1 klinknagel en de bredere die 3 rijen hebben.
Het profiel aan de zijkant blijft netjes in vorm.
Mijzelf op de buitenzijde bot gevierd met het zetten van klinknagels. Ik moet toch een modus vinden waar ik tevreden mee ben. Op diverse stukken ook alvast klinknagels gezet om de 9,5mm, de afstand tussen de spanten.
Ik heb hier plaat van 0,25 mm gebruikt. Zoals vermeld begin ik vermoedelijk bij de bouw met de boeg. Dan zijn er meer vervormingen nodig. Het kan zijn dat ik dan de 0,12 mm plaat ga gebruiken.

Nu aan de slag met het spuiten om te kijken hoe het geheel zich toont.
Gr. Peter

 

Een geweldig stukje modelbouw.

Vriendelijke groet,

Jaap

 

Dankjewel, Jaap.
Gr. Peter

 

Peter, ben toevallig ook klinknagel verbindingen aan het uitproberen. breng zaterdag mijn proefstukje mee.
Verder zie ik weer een werkje in wording dat een streling voor het oog gaat worden.

 

Hi Marc. Ben er wel benieuwd naar, want bij deze hoeveelheden moet het tijdsinspanning wel te behappen zijn.
En of het wat wordt ......... nog wat dingen verder uitproberen.
Tot zaterdag, groet Peter

 

Omdat de sheets met Resin Rivets binnen waren, toch daar even mee aan de slag gegaan. Ik had 2 sheets als test besteld. Deze zijn eigenlijk voor schaal 1:48 bestemd:

Verschillende patronen en banen. Een kwestie van uitsnijden, de kaft even met water laten intrekken, aanbrengen en eenmaal droog fixeren met MicroSol.

De 2 platen die tegen en deels op de kiel zijn aangebracht voorzien van stukjes:

Daar kan ik met de gegrijsde lijm letterlijk en figuurlijk niet aan tippen.

Aan de binnenzijde in de binnenrand van het L-profiel een stripje gelegd:

Pincetten werk, maar te doen.

Dat ziet er zo strak uit, dan dit vermoedelijk de oplossing voor de klinknagels gaat worden. Maar nu toch nog even spuiten.

PS-1: Als iemand een Nederlandse of Europesche aanbieder weet, dan hoor ik dat graag. Want $17.95 per sheet en voor 2 sheets ook nog €7,45 importheffingen, wordt toch knap prijzig.
PS-2: Na een vraag op het SoS of de resin versie veel verschilt met mijn geslagen papieren rondjes, deze macro:

Bijna perfecte afgeplatte bolletjes.
Gr. Peter

 

Prachtig Peter, je maakt er weer wat moois van...
Ik blijf je volgen.

Gr. Menne

 

Dankjewel, Menne. Je bent van harte welkom.
Gr. Peter