AEROMODELLER MODEL BOUWEN

Zeg maar nee, dan krijg....

 

Staat bij de Aeromodeller model genaamd Apprentice van David Boddington misschien bij sommige bekend.

Is met deze drie modellen een leuk setje vintage modellen voor heel veel vliegfun.

De Apprentice om lekker te thermieken of de helling.
De Sharkface voor lekker te scheuren en pylon race.
De Thinkerbell dubbeldekker voor lekker relaxed vliegen.

 

kijk nou toch eens wat ik op ouderzone lees ;-)

The 'Tinker' has the ability to hold a very tight turn, particularly to the left, without losing height provided that some up elevator can also be introduced..."

Doet me toch ergens aan denken ;-)

 

Nee sorry zegt me helemaal nix

Maar heb voor de tight turn nog wel wat spul.

 

hahahah. hoop dat ik genoeg ruimte in de auto heb voor de prijzen , als je met alles mee doet .

 

Jazeker! Zo`n 40 jaar geleden de David Boddington Apprentice van tekening uit de Aeromodeller gebouwd.
Een 2 kanaals besturing (Futaba Attack) uit een Tamiya radiografische auto gehaald en in de Apprentice gebouwd, het was mijn eerste rc kistje.
Was toentertijd nog niet lid van een vliegclub, gewoon (zelf leren) vliegen in een weiland om de hoek:



Ik heb de originele tekening uit de Aeromodeller bewaard.

Groeten, Ramses
.

 

Leuk kissie Ramses , zie zelfs rolroeren zitten.
Wat voor motortje zat erop?

 

.
Die 'rolroeren' had ik er met zwarte stift op getekend, maar m`n Apprentice had alleen hoogte- en richtingroer besturing.
Ik had er eerst een COX .020 PeeWee op staan, dat vloog leuk!
Heb later twee rondhoutjes als motorsteun gemaakt (te zien op de foto) voor een.... electro motor.... jaja, vroeger wel mee geëxperimenteerd
Alleen werkte dat niet echt,... daarna alleen nog brandstof gevlogen

Groeten, Ramses
.

 

Leuk met zo'n lief klein Coxje en electro met een speed 400 en loodzware ncad cellen.
Snap dan wel dat je voor brandstof kiest

 

Was jij ook zo verbaasd dat het, in tegenstelling tot alle griezelverhalen, helemaal niet zo moeilijk bleek?
Toen ik (veel) later zelf instructie gaf, snapte ik eindelijk waar die verhalen vandaan kwamen....

 

de latjes, plankjes zijn gezaagd en gesneden.
de eerste vleugelhelft is aan het drogen.

 

Ik probeer de boodschap in dit bericht te ontleden maar het lukt me nog niet helemaal. Dus hierbij een herformulering van wat ik denk dat er staat: omdat ik zelf met een enorm talent gezegend ben had ik geen enkele moeite met vliegen, en beheerste ik het vliegtuig al volledig bij de eerste vlucht. Pas toen ik mijn kennis en kunde aan anderen over probeerde te brengen ontdekte ik dat niet iedereen zoveel talent en vliegvaardigheid had……… of bedoelde je toch iets anders?

 

Inderdaad, daar komt het wel op neer.
Uiteraard niet....
Op die manier gesteld klinkt het voornamelijk arrogant.
Wat dan wel?
Het is de verbazing dat het überhaupt lukte, met tegelijkertijd de overtuiging dat de combinatie van de ervaring, opgedaan met andere vormen van modelvliegen, het goed inlezen en het serieus nemen van de daarin gegeven tips, de juiste bleek.

Door vrije vlucht leer je een model zodanig te maken en af te stellen dat het ook echt kan vliegen.
Je komt daardoor tot het inzicht dat je eerste pogingen veel meer kans op succes hebben als je het model niet meteen om meerdere assen tegelijkertijd wilt sturen. Kortom, een VV model dat je met een richtingsroer in de buurt weet te houden en met een beetje geluk weer te doen landen.
Lijnbesturing leert je de reactie van een model op een stuurbeweging met een hoogteroer, zodat je minder verrast bent, als je dat voor het eerst met RC probeert.
Mijn eerste ervaring met RC vliegen was nog voordat ik mijn eerste RC model -of beter gezegd, de RC apparatuur- af had, maar met een kennis die ik tegelijkertijd had geholpen met zijn model.
Hij had nauwelijks ervaring met bouwen en (VV en/of LB) vliegen, dus ik heb hem met alle aspecten van bouwen en vliegvoorbereiding geholpen.
Toen het ding af was, met een zwakjes pruttelende motor en zonder vleugel (!) op een vlak, verhard terrein laten taxiën. Vanwege het bestuurbare neuswiel konden er cirkels en achtjes worden gereden worden.
Dat bleek later cruciaal voor de beheersing als het model naar je toe beweegt.
Uiteindelijk moest er daarna ook worden gevlogen.
Kortom, handstart zweefvluchtjes, en trimmen tot het ding netjes rechtuit ging zonder pompen of excessief duiken.
Motor (Webra Record diesel) gestart en op een vlotte pruttel afgesteld.
De (daarna lege) tank vervolgens gevuld met brandstof, hooguit voor anderhalve minuut motorloop.
De eerste handstart gemaakt en mijn kennis bezworen het model rustig rechtuit te laten klimmen zonder te sturen en dat deed hij gelukkig.
Toen ik weer naast hem stond verwachtte ik enthousiasme, maar hij zei niets.
Ik probeerde nog "nou dat gaat mooi" of zoiets, maar er kwam geen reactie.
Dat duurde zo'n seconde of tien en toen zei hij (letterlijk, zoiets vergeet je nooit meer) "nou, ik weet het niet meer, hoor, doe jij het maar".
En voor ik het wist, duwde hij de zender in mijn handen.
Nu had ik, zoals gezegd, dat sturen met alleen maar een drukknop al geoefend op de grond zodat ik wist hoe links en rechts in alle vliegposities uit elkaar te houden.
Het model reageerde precies zoals beschreven in de literatuur die ik had bestudeerd (en zowat uit het hoofd geleerd).
Zo lukte het om het model in de buurt te houden en daarbij vooral bovenwinds, want duidelijk was al dat terugvliegen heel problematisch zou kunnen worden.
Toen de motor er na een dikke minuut mee ophield, kwam de vooraf ingetrimde, nette zweefvlucht goed van pas.
Je hebt dan voldoende tijd om de daalsnelheid in te schatten waardoor het bepalen wanneer de landing moet beginnen eigenlijk meteen goed ging.
Omdat het nauwelijks waaide kon, via een grote cirkel het model in de landingsrichting worden gebracht en vanaf de benedenwindse kant terug gevlogen naar de startplek.
Toen was het een kwestie van de boel op koers houden en er maar het beste van hopen.
Het model landde een meter of vijf bij ons vandaan, rolde een stukje door en bleef staan...
Tja, dat doet wel iets met je zelfvertrouwen.
Mijn eigen kistje was niet veel later aan de beurt en deed het net zo goed.
Helemaal toen langzaamaan met vol vermogen werd gevlogen. Je staat versteld wat je nog aan aerobatics met alleen een richtingsroer kunt bewerkstelligen.
Uiteraard ga je uiteindelijk je hand overspelen en ga je dingen doen die je (nog) niet voldoende hebt overdacht.
Dan komt er op zijn best een tube lijm aan te pas.
Bij veel te harde wind toch gaan vliegen, zodat het model tijdens de start op een meter of tien hoogte op zijn kop wordt gegooid en de resulterende halve loop met de wind mee net even groter uitpakt dan gehoopt.
Dan ga je met een halve bouwdoos naar huis (vleugel precies doormidden, romp tot onder de vleugel totaal verpulverd), maar een week later vloog het ding weer.
Ik moet ontegenzeggelijk wel talent hebben gehad, maar ik denk dat vooral goed inlezen en het maken van hele kleine stappen bepalend zijn geweest voor het succes.
Toen ik les ging geven met driefunctie modellen, had ik wel door dat ik daarmee zelf in het begin veel minder kans zou hebben gemaakt het er goed vanaf te brengen.
Een lang verhaal, maar nodig om de nuance aan te geven...

 

Een prachtig verhaal Bruno, bijna als een roman geschreven. Ik ken je als een bescheiden en aimabel mens dus ik durfde daarom deze grap ook te maken

 

Leuk verhaal Bruno maar wil natuurlijk nu wel weten met welk model dat was.

 

Een Midwest Li'l Tri-Squire : https://outerzone.co.uk/plan_details.asp?ID=5667
Voorzien van een Webra Record, een Metz Mecaton 1-kanaal ontvanger

en een Graupner Unimatic stuurmotor.

Het was uit een kit in de oudste uitvoering

 

Is denk redelijk eenvoudig electro te maken


Dongus (oz10016)
by Don Pinkert, Gus Johnson
from Aeromodeller
February 1961
31in span
IC C/L

Plan Details

 

Net nog maar weer wat Aeromodeller spul gedownload.
En een interview met de nieuwe editor op youtube beluistert blijft een leuk blad met leuk spul.

Is NL dan niet echt een Aeromodeller land?

 

Hoe groot is die drive van jou Ton? Die zal zo onderhand wel uitpuilen van de tekeningen. Nu wel een backup drive ernaast?

 

Hahaha ja is wel handig gebleken, heb nog wel een paar losse harde schijven dus nog ruimte zat.
Maar geen garantie dat het goed gaat, maar zolang er Outerzone is zijn we safe