Ogar, monster in de lucht...of...

Hij heeft een blauwe maandag een Kawa GTR1000 gehad maar die beviel zo slecht, zowel qua rijbeleving als qua zithouding voor hem en mijn moeder achterop, dat hij binnen een paar weken al was verruild voor die Yamaha. Die was hij binnen een jaar ook zat en stapte over naar een GSX1100F en dat was wel écht een goede! 15k woon werk verkeer en 10k vakanties per jaar..tóp!

Maar zijn hart lag al sinds zijn jeugd bij Guzzi en hij begon de boetes voor te hard rijden op de Suzuki zat te worden en is het de Le Mans 5 geworden.

Snaar strak is 1 manier om het uit te leggen.....maar als je begreep hoe het ding gereden moest worden kon je er goed mee boenderen en de rijbeleving was absoluut uniek!

Mijn ding was het niet, wat hij heel goed deed was mij blij maken als ik weer op m'n ouwe GS'je stapte en ik weer gewoon de bocht om kon als ik daar zin in had, bij elk toerental gas kunnen geven zonder bokken, kunnen schakelen zonder het eerst heel lief te vragen en zonder zorgen altijd starten en lopen.....ja...dat was echt een heerlijk beestje

 

Kijk... daarom kun je op japanners niet verliefd worden, en op italianen wel...
Met een Italiaanse moet je een goede relatie opbouwen en d'r goed leren kennen, dat kost tijd moeite en aandacht, en iedere dag is weer anders.
Een Jap is als een bediende of huishoudster, doet wat er gevraagd wordt zolang je er voor betaalt. Je wordt niet verliefd op de dienstmeid.

Zo.... Dat was effe lomp een open deur intrappen in de eeuwige strijd tussen Italo-fans en rice grinder bezitters...

 

Nou.. ik ben vreselijk verliefd geraakt op een japanner, beste/leukste motor die ik ooit heb gehad, een Yamaha TZR 250.
Gillende tweetakt die ook nog eens bloedhard liep.
Ik zou er dolgraag weer 1 willen maar ze zijn onbetaalbaar geworden.

Dan de Ogar.. ik vroeg me af, hoe staat het met de nabouw romp?
Ik kwam toevallig gisteren weer een aanbod tegen van de hele grote van firma Schulz.
De prijs vind ik wat te hoog maar het blijft een apart ding.

GJ

 

Mooi gezegd inderdaad!......ik ga de uitdaging aan hoor

Want met een Italiaanse moet je continu in discussie om voor elkaar te krijgen wat je wilt en ALS ze al doet wat je wilt dan gaat het met tegenzin. Pas als jij je hele hebben en houden opzij hebt gezet om haar op een voetstuk te zetten, is ze bereid om lekker mee te werken. Maar als je even druk bent met wat anders en niet altijd alle aandacht aan haar besteed.....laat ze je staan ook!

Mijn vader had in elke jaszak schroevendraaiers en andere gereedschapjes en was elke dag zoet met weer iets aandraaien of afstellen omdat het niet bleef zitten of stuk ging.
Wéér carburateurs synchroniseren, weer gaskabels afstellen, weer kapotgetrilde lampjes vervangen, weer kleppen stellen...wat een werk!

Suzi stond altijd paraat, altijd vriendelijk en altijd enthousiast om mee te gaan. Nooit een ochtendhumeur en als je haar op de juiste plek kietelde werd je rijkelijk beloond zonder gezeik achteraf en zonder de rest van de dag op je knieën liggen om iets goed te maken.

Ik word niet verliefd op dat verwende, verwaande nest die niets kan doen zonder dat haar huishoudster alles voor haar doet, hoe mooi ze ook is. De huishoudster kán alles, doet alles en blijkt er als je ze naast elkaar zet helemaal niet slechter uit te zien dat die hofdame. Ze is veel beter in staat om een goed gesprek mee te voeren en is ook nog eens in staat om lol met je te beleven zonder dat je haar eerst de hemel in moet prijzen......ja! Ik wordt wél verliefd op de dienstmeid!

 

Leuk verhaal!! Echt iets voor een collum in de moto 73

 

We hebben het steeds nog over een motor, toch??

 

Zeker

 

Ik heb al eens in de KicXstart gestaan met een ode aan Suzi

 

bij de weg, er staan in België nog een paar Ogars te koop.... (nee, ik heb geen voordeel daarbij)

 

Waarvan een nieuw in doos..

 

Ja... maar je pa had ook een Guzzi...

Ik ga je ernstig teleurstellen met hoeveel ik in de afgelopen 25 jaar aan die Paso heb gesleuteld. Afgezien van de wiel-wissel van 16 naar 17 inch een jaar of acht, negen geleden, wat eigenlijk een modifcatie was en geen reparatie (er waren gedurende een jaar of drie geen banden in de specifieke "Ducati 16 inch maten" beschikbaar, dus het was kiezen tussen doorrijden tot op de staalgordel of ombouwen naar 17") heb ik er sinds 2001 eigenlijk geen sleutel op gezet anders dan olie en tandriem wissel, en ik heb zelfs geen kleppen gesteld.
Electrisch is hij altijd 100% blijven werken tot vorig jaar het contactslot moeilijk ging doen. Uitblazen met Remmenreiniger, WD40 en schone lucht fixte dat.
Zelfs de benzinemeter doet het nog gewoon na het verhelpen van een draadbreuk aan de niveauzender.

Ze is altijd blijven rijden tot ongeveer 4 jaar geleden toen ik even een terugval kreeg tussen de oren en ze een jaar of twee stilgestaan heeft. Anderhalf jaar geleden heb ik d'r wakker gemaakt uit die doornroosje-stand (een kus werkte niet), en toen heb ik de gelegenheid gebruikt om de voorvork te reviseren (vrij normaal na ruim 20 jaar) en de carburateur volledig schoon te maken en te reviseren. Ook vrij normaal, die carb was ook al in geen 20 jaar aangeraakt.
Ik ben, letterlijk, in de 30 jaar dat ik 'r nu heb, nog nooit "niet op eigen kracht" thuisgekomen, en heb in totaal twee keer onderweg iets moeten oplossen. Één keer een zekeringetje en een keer een slecht contact in een van de bobines. Dus met die vermeende onbetrouwbaarheid valt het best mee.

De Superlight die ik er een jaar of 20 naast gehad heb, heb ik zelfs NOG NOOIT aan MOETEN sleutelen. Heb er ruim 60K op gereden, en wel één keer kleppen gesteld, verder uitsluitend olie, filter, riemen, banden en ketting. Een keer een behoorlijke crash-schade moeten repareren. Heeft niks met onbetrouwbaarheid te maken.

Je kunt ook gewoon léren sleutelen, dan ben je gewoon met het normale onderhoud verder gewoon klaar...

Trump, Schwarzenegger en nog een paar "gentlemen" gingen je voor in het rotzooien met het personeel... Wisselende resultaten

Een Duc is geen primadonna... Je hoeft alleen maar goed voor d'r te zijn, en bovenal TROUW... En dan doet zij ook haar best.

 

Ik heb géén idee, niks meer over gehoord.

 

Wil je hier zeggen dat de vooroordelen over de verschillende motoren niets meer zijn dan dat???

Dat een Duc gewoon een goede motor is (kan zijn) en een Japanner ook? (En meestal is)

Dat die liefde van de een voor een Itialiaans ding niets meer of minder is dan die van een ander voor een Japanse? Of zelfs een Amerikaanse?

Ik maak er graag een geintje van hoor maar elke motorrijder zie ik als een vriend, maakt mij geen fluit uit waar hij of zij op rijd!
Zelfs die Hayabusa met een verlengde achtervork heeft op zijn manier lol in zijn hobby en kan ik waarderen

 

Yup.... Dat wil ik zeggen, ja...

Behalve dan natuurlijk dat Guzzi's natuurlijk BMW's met botox-vulling zijn en Harley, tsja, laten we dáár maar helemaal niet over beginnen...
ÉN... niet vergeten, dat jij het volgens eigen zeggen met de dienstmeid doet (Díé bekentenis heb ik je dan toch mooi wel weten te ontfutselen, dat dan weer wél... )

 

Of BMW's zijn Guzzi's met afgezakte tieten

Zoals ik eerder al aangaf: de dienstmeid is een heerlijk persoon en ik schaam mij er niets voor dat ik mij daar toe aangetrokken voel

 

Wat zo een ogar allemaal niet teweeg brengt

 

Het mag vermeld worden dat ik in een behoorlijk melige bui ben....

 

Een Ogar brengt het beste en het slechtste in iedereen boven... Als je tenminste in een Ogar gaat zitten, en er mee gaat vliegen.
Anders blijven het beste en slechtste gewoon, niet als die persoon, op de begane grond...

Maar om eerlijk te zijn, dat doet een lift ook, of een 747, of een ladder...

 

Pardon!! Ik ben dan wel slechts een Marofje maar sleutelen is het probleem niet hoor!
Ik ben op de Guzzi van Copenhagen naar Hamburg gereden voor nieuwe stoterstangen omdat ze op de heenweg naar Denemarken de geest gingen geven; elke 50km stoppen om kleppen te stellen tot ik bij de dealer was, niets te vroeg omdat ik aan het eind van het stelbereik was, daar op de stoep de stoterstangen vervangen en terug naar Copenhagen.

En hoewel ik Suzi graag de hemel in prijs heb ik daar ook heel erg veel aan kunnen/moeten sleutelen omdat de persoon die hem verbouwd had, dit met name elektrisch niet bepaald netjes had gedaan waardoor het hoofdstuk 'storing zoeken' zeer goed in de praktijk gebracht kon worden

Maar laten we het er over eens zijn dat elke motorgek zijn motorgebrek heeft en dat we daar intens van kunnen genieten

 

goed visweer vandaag...

Wie heeft er vandaag de dag nou nog stoterstangen??? Kom nou, zeg...

Toen ik mijn Paso kocht bleek er ook van alles en nog wat aan de hand te zijn. En hoe verder ik keek, hoe meer ik tegen kwam.
O.a. stonden de riemen afschuwelijk slap, en lag de klepspeling er echt "vele tienden" uit, waren om redenen die ik niet heb kunnen begrijpen, verklaren of anderszins uitleggen de moffen van de bougiedoppen (zeg maar het deel van de dop wat om de witte isolator van de bougie heen valt) afgesneden, waardoor iedere regenbui het ding afschuwelijk begon te horken en bokken, hing er een hoop bedrading met plakband aan elkaar, en was het in zijn algemeenheid een zooitje.
Heeft me gaandeweg een jaar of twee a drie gekost om al die rarigheden op te sporen en in orde te maken. Met als allereerste actie de aanschaf van het officiële werkplaats handboek. Uiteraard heb ik toen zelf ook fouten gemaakt waardoor ik minstens één keer het blok volkomen onnodig volledig uit elkaar gehaald heb.
Maar dat is heel lang geleden.