Chinese stoommachines... Is het wat?

Slim toch, weer wat bijgeleerd.
Ik volg het en vind het leuk maar ik had hierbij toch een vraag.
Lekker bezig man !!!

Fijn weekend en de groetjes,

Ruud.

 

Die moet je altijd stellen, anders wordt het een ongestelde vraag... en daar word je vroeg of laat chagrijnig van

 

Maar als ik nu mee mag denken, is het dan niet verstandig om aan de ingang iets een trompetje te maken.
Zodat het ingaande water gestuurd word?
Of is dat weer te simpel gedacht.

 

Gestuwd, bedoel je? nee, dat kost zelfs alleen maar druk en werkt negatief.
In feite, theoretisch, zou ik zelfs er een spitser tuitje op moeten zetten, maar dat is een beetje meer theoretische natuurkunde met de wet van Bernoilli, omzetten van snelheid in druk.
Het stuwbuisje is 3 mm binnendiameter, en eigenlijk, voor het mooie zou er een konusje voor moeten wat een inlaatdiameter van 2 mm heeft.
Het water komt namelijk met ongeveer 1 m/s aanstromen, maar in de leiding heb ik maar 0,25 m/s nodig. een rechte pijp betekent een heel drastische snelheidsverlaging en dat is wervel- en energieverlies. Een tuitje zou een geleidelijke snelheidsverlaging opleveren, en daarbij wordt snelheid omgezet in druk, net als de drukkonus van een centrifugaalpomp of de divergerende buis in een ejector.
Maar dat is best een lastig dingetje om te maken...
Het is wel een ideetje... Hmmmm

 

Overigens: Meedenken, GRAAG... Altijd gewaardeerd...

 

Bert, Ga je ergens op het koelkanaal nog een T-aansluiting maken om de leiding vol te zuigen? Maar met een beetje mazzel heb je met volle kracht vooruit voldoende drukverschil om de lucht eruit te drijven. Gr. Klaas.

 

Het blijkt dat de stuwdruk onvoldoende is om met leeg systeem te kunnen vertrekken, maar eenmaal vol dan stroomt het systeem, en bij benadering wat ik gehoopt had.
De stroming keert óók om als ik achteruit sla.

Bij deze eerste testjes heb ik gewoon met een slangetje en een mond vol water het systeem gevuld maar dat moet natuurlijk wel anders.

De spiraal rondom de condenser kan te weinig warmte opnemen, maar dat had ik eerlijk gezegd wel ongeveer verwacht.

MAAR... om redenen mij onbekend is ook van het ene op het andere moment de voedingpomp er mee opgehouden. Of ik hem zelf gesloopt heb tijdens de verbouwing, geen idee, maar iedere keer als ik de pomp er tussenuit haal LIJKT hij het goed te doen, maar stiekum toch niet,

Dat moet ik éérst oplossen, voordat ik hiermee verder kan.

Wel is de eerste indruk dat het fishtail roer toch wel doet wat het belooft. Moeilijk te zeggen uiteraard, maar wat ik zag: Als de boot in de badkuip ligt voluit te draaien, ontstaat er vrij sterke stroming waardoor de boot tegen de zijkant "plakt". Vol roer deed voorheen de boot tamelijk moeizaam zich lostrekken uit deze zuiging.
Ik had de roeruitslag wat teruggenomen (stuurstang één gaatje verder naar binnen ingehangen) maar ondanks dat, toch de indruk dat de boot met deze kleinere roeruitslag zich makkelijker lostrok.
Het schroefwater met het roer aan boord ziet er ook wat anders uit, wat minder turbulent en chaotisch, en meer zoals een schottel of een buitenboordmotor. Niet helemaal hetzelfde, maar toch...

De wens kan de vader van de gedachte zijn...

Het belangrijkste: het koelwater stroomt, en hoewel niet ruimschoots, denk (hoop) ik toch wel dat het voldoende zal zijn. Het omkeren van het water werkt ook. Dat is een prettige gedachte.

Nu eerst kijken of ik die voedingpomp weer goed aan de gang krijg. Daar baal ik goed van. Pompje heeft het een uurtje of 15 uitgehouden (de oorspronkelijke aandrijving slechts 5 uur zelfs) en dat vind ik behoorlijk matig voor een ding van een kleine 100 euro.

 

Dus positieve en negatieve berichten. Hoop dat je het euvel aan de voedingpomp vindt en het te verhelpen is. Plakkende of ingeslagen kleppen? Zoiets herinner ik me van Henk zijn Dockyard. Bij mijn Smit Finland wil de bluspomp niet vanzelf vol lopen. Waarschijnlijk door een waterslot in de persleiding. Daarom zuig in na tewaterlating even de lucht uit het systeem. Bij jou moet daar dan weer een afsluiter op, of een veerbelast kogeltje. Of misschien is er iets slimmers te bedenken. Hier eerst maar eens een poosje horizontaal. Gr. Klaas.

 

Het pompje LIJKT heel simpel, en het LEEK alsof er troep tussen de klepjes zat. Troep verwijderd, getest, nog geen succes.

 

Het vorige bericht is puur gebaseerd op Fake News, misinformatie, propaganda en partijdige modelbouwers...

De werkelijkheid is dat ik gisteren (eigenlijk vanochtend vroeg) uit een combinatie van chagrijn, frustratie, en van de vermoeidheid dichtvallende oogjes gewoon niet goed gekeken heb.

Vanochtend de boel uit elkaar gehaald onder de krachtige mini-bouwlamp en toen bleek:



Ik ben niet goed in hele kleine objecten fotograferen, dus ik hoop dat het herkenbaar is:

Dit is het zuigklepje van de voedingpomp, en e.e.a. is zó klein, dat het min of meer als filter gaat werken.
Het klepje is plm 3,~4 mm diameter, heeft een kunststof afdicht-rand en een "klepsteeltje" van pak hem beet minder dan 1 mm diameter en mischien hooguit 2 mm lang.
Er lag een "gigantische" kluit prut op.
Voorzichtig schoon gemaakt, en het pompje getest: Opbrengst een vlekkeloze 32 ml/min (da's bijna 2 liter per uur, bijna vier keer zoveel als door Regner opgegeven voor de oorspronkelijke aandrijving)

We gaan dus over een kwartiertje opnieuw testen, en dan hoop ik ook een fatsoenlijke video te kunnen maken,

 

Succes !

 

Het goede nieuws is dat de voedingwaterpomp weer 100% werkt, ook onder druk en bedrijfsomstandigheden,

Héél kort in een notedop: de wateropbrengst is héél ruw gemeten ongeveer 60 ml/min en dat is marginaal eigenlijk nét te weinig.
Met de spiraal buitenom de condenser haal ik een eindtemperatuur van ongeveer 30 a 40 graden (bijna onmogelijk te meten maar ik heb gecalibreerde vingertoppen).
De waterwinst hiermee is héél theoretisch ongeveer 2,5 ml/min, en dat zou ongeveer kunnen kloppen want de bedrijfstijd van de voedingwatertank is met ongeveer 5 minuten toegenomen van 25 minuten naar 30 minuten (héél ruw gemeten) en dat is slechts ongeveer 60 ml water. Dan zit je niet al te ver af van die 2,5 ml/min.

Maar een ander dingetje is eigenlijk vrij vervelend: ik heb er nooit rekening mee gehouden dat water opgeloste gassen bevat, die vrij komen als je water opwarmt.
Dat betekent dat de neergaande poot van de circulatie (die van levensbelang is vanwege dat de stuwbuis in het roer zelfstandig niet de druk op kan brengen om het circuit te vullen en gaande te houden) lucht gaat bevatten: Minder gewicht in de waterkolom, EN luchtbellen die stromingsweerstand opleveren.

Het gaat dus zaak worden om minimaal die condenser zo laag mogelijk in het schip in te bouwen.

Dit project is nog lang niet klaar heb ik al wel in de gaten...

Video komt later wel.

 

U heeft gelijk , Furi is triple expansie, ik zit me eigen gek te piekeren welk schip een verticale oscillerende compound machine heeft ( ik voer mee in de machinekamer op een vesting /stoom dag in Hellevoetsluis ergens in de jaren 80 of 90.

 

Een tweede test, ook weer van begin tot eind min of meer continue volle kracht (één stop om even wat te controleren, een tweede stop helaas omdat door luchtopbouw in de retourleiding een blokkade ontstaan was) liet zien dat e.e.a. redelijk consistent is. De pomp werkt goed, en de waterterugwinst is ook tamelijk consistent.

De eerste test deed vermoeden dat de wateropbrengst niet optimaal was. Ik had in het begin van dit snode plan al eens verzonnen, dat de snelheid van de propwash om en nabij de 1,25~1,5 m/s zou moeten zijn, en de stromingssnelheid in de leidingen om en nabij de 0,2 m/s.
Dat betekent dat in de opening van de pick-up een soort van botsing ontstaat: Water komt aanstromen met die 1,5 m/s en knalt op water wat 0,2 m/s snelheid heeft. dat vormt een boeggolfje, en het water wil OM de buis heen in plaats van er in.

Toen most ik denken aan het principe van de drukkonus aan de uitlaatzijde van een centrifugaalpomp: Die zet snelheid om in druk. Als ik dat nu eens voorop die pick-up zet?
Oei, wel erg lastig om dat zo klein te maken.

Volgens mij moet dit het ongeveer benaderen:

Het slangetje is 2 mm binnendiameter, en de rest van het leidingwerk is allemaal 3 mm binnendiameter. Dat is een verhouding van 1:2,25 ofwel als de stromingssnelheid in de leiding 20 cm/s is, is de snelheid in de inlaatopening ongeveer 45 cm/s.
Die geleidelijkere overgang levert meer druk op en bevordert dus de stroming.
Dat is erg moeilijk te meten, maar het is in ieder geval absolúút niet slechter geworden. Ik had de indruk dat de retourtemperatuur iets afgenomen was, ofwel wat meer water. Maar dat kan ik niet meten dus dat is subjectief.

Wel had ik, zoals ik al in het begin opmerkte, dit keer een blokkage.

De koelspiraal ligt met de lengteas horizontaal, en dat betekent allemaal "hoge punten waar lucht kan blijven hangen.

Nu is het zo dat de stuwbuis niet voldoende druk levert om het systeem zelfstandig op te vullen, daarvoor ligt het hoogste punt te ver boven de waterlijn is.
Het geheel is dus afhankelijk van de naar beneden gaande tak om te kunnen blijven werken. Het hoogste punt is 8 cm boven de waterlijn, ik heb maximaal 5 mbar stuwdruk, dus ik kom 3 mBar te kort. Zolang het systeem vol staat is het het zelfde principe als wanneer je een vloeistof overhevelt.
Nu snoept iedere luchtbel boven in zo'n "hoog punt" wat van die neergaande waterkolom af, en de spiraal heeft 9 wikkelingen. Dus als er in iedere wikkeling 3 mm lucht staat komt de boel al niet meer uit zichzelf op gang...

Ik moet dus een geheel andere condenser bouwen, ten eerste proberen zo laag mogelijk te maken, en ten tweede proberen de spiraal zodanig te vormen dat er zo weinig mogelijk hoge punten in zitten.

Dat gaat nog een uitdaging worden...

 

Het is wel ver weggezakt, maar als ik mij goed herinner, dan had een volume water in het dikke leiding een bepaalde druk en een bepaalde snelheid. Bij overgaan
naar een dunnere leiding, volume blijft gelijk, nam de snelheid toe en de druk af.
Voor mij is de waterdruk opgewekt door de schroef op de opening van het pijpje doorslaggevend.
De toegevoerde hoeveelheid water in het pijpje is recht evenredig met de druk en kwadratisch met de doorsnede van de doorlaat(opening)
Verklein je de doorlaat, dan zal de hoeveelheid afnemen.
Je wilt de druk verhogen door de snelheid te laten afnemen, toch?
Je zult dan toch voor voldoende aanvoer moeten zorgen,

Over de condensor.
Waarom geen staande condensor, stoom aan de bovenkant erin, koelspiraal van onder naar boven en naar de zuigzijde van de schroef.
Dat dit bij achteruitslaan minder is, is waarschijnlijk, maar hoelang vaar je achteruit tov vooruit?

 

Correct, en het omgekeerde is ook waar. Kijk maar naar bijvoorbeld de drukkonus van een centrifugaalpomp, of de mengkegel van een ejector.
Die dienen allebei om de snelheid te verlagen en daarmee de druk te verhogen.

In principe wekt een schroef geen druk op, maar versnelt hij water (geeft het water energie mee) en die snelheid die wordt bij botsing (tegen de kademuur, OF tegen ander, stilstaand water) weer terug omgezet in druk
Maar je kunt WEL rekenen met gegevens als "stuwkracht gedeeld door schroef oppervlak", want linksom of rechtsom, dat ligt wel in de richting van wat je maximaal kunt bereiken.

En DAT blijkt dus pertinent ONwaar... Het experiment wijst dat uit. De stroomsnelheid was met de "geknepen" inlaat zichtbaar hoger dan met het gewone rechte open pijpje. De verhouding in doorstroom-oppervlak is 1:2,25, het pijpje heeft ruim 2 keer zoveel doorstroomoppervlak dan de "restrictie" en TOCH ging het water sneller stromen met die "restrictie", omdat het ding zich niet als restrictie gedraagt maar als drukkonus.

Een staande condenser neemt NOG meer hoogte mee... En die hoogte moet ik zien te beperken, want die moet ik zien te overwinnen met de beperkte stuwdruk die ik heb.
Hoogteverschillen moet ik ook zien te vermijden.

Ik denk dat ik voor een platte doos ga met een "vlakke spiraal".
Dat moet redelijk compact te bouwen zijn, EN de gonstructie kan laag blijven...

 

Zou het niet kunnen komen, omdat de opening nu dichter bij de schroef zit?
Hoe dichter bij de schroef hoe hoger de druk, door minder uitwaaieren van de schroef water kegel.

 

Het voordeel van een staande condensor is een liggende koelspiraal.
Zet er enkele als spiraalveren opgewonden, links en rechtsom, boven elkaar en je hebt in 2 of 3 lagen op een onderlinge hoogte afstand van 5mm een lage condensor met een groot koelend oppervlak.

 

Als de druk om te beginnen 5 mbar aan de bladen is.... hoe hard moet die druk dan in elkaar donderen over die plm 3 a 4 mm die de opening nu dichterbij is?
En zou die marginale drukstijging een oppervlak wat 2,25 keer zo klein is compenseren????

Nee... dat geloof ik niet.

Wat ik wél geloof is dat een snelheidsdaling van 25 cm/s (ongeveer) een significante drukstijging bewerkstelligt. Volgens bernoulli is die 0,8 mbar. Dat betekent dat de druk in de 3 mm buis 0,8 mbar hoger is dan de druk ter plaatse van de opening.
Met een rechte buis (oude situatie) zit ik EN 4 mm verder van de schroef af, En is de druk IN de buis op zijn allerbest gelijk aan de druk ter plaatse van de opening.

Als er méér druk is, stroomt er meer water.

Dat begrijp ik niet... Wat noem jij een "liggende" koelspiraal?

Zoals ik het zie, moet bij een staande condenser het koelwater de hoogte in en dat wil ik koste wat het kost vermijden.

 

Als je om een liggende cilinder een spiraal wikkel Henk je staande spiralen, waarbij in iedere spiraal aan de bovenkant zich lucht kan verzamelen, luchtbellen, welke de doorstroming kunnen blokkeren.
Bij een liggende spiraal, horizontale wikkeling kunnen de luchtbellen weggedrukt worden daar deze zich niet kunnen verzamelen.
Het is wel een opstelling, die onconventioneel is.