Restauratie oude “Smit Enterprise”

En een oog op het dek tegen de wand Jan? Dan kun je tussen de kraan en het werkbootje door lopen. Of is daar geen ruimte voor? Beetje moeilijk in te schatten. Gr. Klaas.

 

Klaas, recht naar beneden langs het werkbootje moet inderdaad net lukken.
Van boven gezien…



Trouwe volgers hebben gemerkt dat ik een paar weekjes stil geweest ben.
Ik was er even tussenuit voor een paar weekjes vakantie. Intussen weer thuis en dan wordt een dagje minder weer natuurlijk gebruikt om bijv. kleine modelbouw klusjes te doen.
Zo zijn alle staanders aan BB op het achterdek afgemaakt, en is er toch ook even een stukje ketting aan opgehangen….
En eigenlijk zijn de echte constructieve restauraties op het achterdek wel gedaan. Rest is alleen cosmetisch en dan misschien nog wat details





Inutussen heb ik ook de ophanging van de reddingsboeien op het hoofddek gecorrigeerd. #bootjesbouwer2 had me daar terecht op gewezen.
Nieuwe ophangpunten uit messing gefabriceerd en tegen de binnenkant van de reling vastgezet. Moet nog wel verder afgewerkt worden maar het zit…
Hier aan stuurboord voor de werkboot.


en hier aan bakboord achterop het hoofddek.


Gevolg van de ophanging aan de binnenkant is dat het weghalen van het groene dek nu heel voorzichtig moet gebeuren. Het kan allemaal net met een beetje geduld en voorzichtigheid…..

Gr.Jan

 

Ga je een "echt" teak dek leggen, net als op de Hemerica Jan? Kan me herinneren dat je daar proppen voor hebt gemaakt. En mooi dat het lukt om de haak van de kraan vast te zetten. Succes verder! Schip krijgt een heel ander (echter) gezicht. Nog een beetje te hanteren om mee te varen? Met het stijgen der jaren lijken de bootjes steeds zwaarder te worden. Gr. Klaas.

 

Nee Klaas. Het achterdek is met hout belegd en ik heb daar gewoon triplex liggen met zwarte streepjes… .
Zoals eerder aangegeven heb ik daar wel met kleurverschillen een beetje tekening in proberen te krijgen, maar dat kan ik later misschien nog iets beter krijgen,
Maar dit toplaagje triplex ligt verlijmd op in de onderliggende opening vallende pasvormen en als ik dat zou moeten maken met teak plankjes, moet ik een heel nieuw dek maken.
Dus ik hou het zoals het is, waarbij ik dan de plankenstructuur misschien met wat extra verweren nog wat kan verbeteren.

Hier nog een stukje “levenloos” dek zoals het eerst was….


En hier een beeld zoals het dek nu is geworden na een eerste verwering.
En ook zie je hier de stoppen die ook deze keer zijn gemaakt van prikkers…

gr. Jan

 

Beste Jan, net jouw hele draadje gelezen en super van genoten.
Ik heb de Enterprise ook gebouwd maar dan in schaal 1:50.
Denk dat ik er in 1984 aan was begonnen en in 1987 tijdens Dordt In Stoom in contact kwam met het Sleepvaart Museum Maassluis die de Smit Enterprise toen van mij hebben gekocht.
Ik zie nu al jouw aanpassingen waarvan ik toen ook geen kennis had.
Met de bouwtekeningen van de Modelbouwer en een folder van Smit moesten we het doen.
Trouwens ik had überhaupt geen kennis van de sleepvaart, moest zelfs altijd terug kijken wat BB of SB was en waar het rode en groene licht moest komen.
Het enige waar ik verstand van had was verkoper spelen.
Ik zie nu veel mooie aanpassingen en die zouden ook het museum model kunnen verbeteren maar dat gaat niet meer lukken.
De handjes willen niet meer zo en ook het gereedschap is in al die jaren geminimaliseerd.
Weet ook niet of het museum er op zit te wachten.
Ga lekker door met jouw model, ziet er super uit en we genieten er van.

 

Tom, dank voor je complimenten. Ik herken mezelf wel in jouw verhaal.
Ik heb ook gebouwd met de NVM tekeningen en herken de “beperkingen” van de tekeningen wat betreft details. Maar mijn grotere schaal 1:25 vraagt om meer detaillering dan de tekening voorziet. Daarom ook een extra reden voor deze restauratie. En op deze schaal is dit toch ook makkelijker realiseerbaar dan in 1:50.
(Handelbaarheid is wel precies het tegenovergestelde…..)

Ook dit model was destijds mijn eerste vanaf tekening en ook voor mij was het een ontdekkingsreis. Het is geen project dat je in een winter even kan bouwen, maar ik heb van al die jaren werk nooit een moment spijt van gehad..
De NVM biedt deze set tekeningen nog steeds aan en er zullen hiervan modellen in aanbouw zijn en/of komen, en ik hoop dat dit draadje daarbij voor hen zinvol is.
gr. Jan

 

Sinds jij nogal van de details bent, Jan, heb ik nog een suggestie voor je.
Die doppen op bouten en schroeven lekken in de praktijk nog wel eens door, wat een zwart bruine kring om de dop geeft.
Niet allemaal, natuurlijk.
Maar zo links en rechts eentje laten "lekken" doet het vast goed.

En dat terwijl je dek al zo mooi lelijk is.

 

Ik weet het, en ook daarom ga ik dat dek toch nog een extra verwering geven. De doppen zijn gemaakt van prikkers. Meestal zijn die van bamboe, en zuigen die verf makkelijk op.
En ik had al geprobeerd om dunne donkere verf erin te laten trekken zoals ik ook bij mijn trawler gedaan heb, maar dat wil deze keer niet erg….lijkt ander hout….en daarom zijn ze nu nog (te) licht. Maar dat gaat nog goed komen.

 

Zie je wel?
Ik dacht al dat ik een overbodige opmerking plaatste.

Ik heb het zelf wel eens gedaan met poeder dat ik van een aquarel potlood afgeschraapt had.
Heel fijn maken en dan met een pincet tussen plankjes gestopt.
Daarna met een penseeltje nat maken.

Wel eerst oefenen op een proefstukje, want de hoeveelheid poeder en water luistert nauw.

 

/\ Gaat prima met AK potloden

of met olie verf Ammo Mig Jimenez professionele verf en weathering | Veldbaanshop

 

Dank voor alle tips. Gaat zeker helemaal goed komen.
Toch eerst even de borging van de kraanhaak gedaan. Zoals Klaas (post 201).ook had geopperd..

Als de kraanarm in rustpositie ligt dan mag de haak niet slingeren.
Ik heb geen gegevens waaruit kan worden afgeleid hoe dat toen echt zat en daarom maar mijn eigen versie gemaakt. Staat grotendeels buiten het zicht, achter de werkboot, maar toch….een stukje H profiel een staander met bovenin een oog. De juiste positie bepaald zodat de hijskabel netjes recht naar beneden gaat en met een draadeindje M3 onder de montageplaat op het dek vastgezet . Staat nog in de grondverf, en die ga ik straks wit maken…
Bewust de afstand tussen het ogen de kraan zo klein mogelijk gehouden. Want nu is het zichtbaar en kan ik er zelf altijd makkelijk bij…



en met de werkboot in positie.

gr. Jan

 

Ik denk dat je het prima opgelost hebt zo.
Zo'n kraanhaak wordt op velerlei manieren vastgezet met wat maar voor handen is.

Een sluiting aan dek gelast.
Een stropje in een oog aan dek.
Gewoon een touwtje.
En zo'n zelf aan dek gelast paaltje heb ik ook wel eens gezien.
Van alles komt er voor in aanmerking.

Dus dikke kans dat jouw oplossing de juiste is.
Het is in elk geval niet níet goed.

Overigens vermoed ik dat het paaltje wel met een paar knietjes verstevigd zou zijn op de basisplaat.

 

Kraanoog op dek verder afgewerkt. Het “remindertje” over de vergeten knietjes natuurlijk gelijk meegenomen.
Dit is de opstelling met een bruine kist voor ??? grotendeels onder de werkboot. De dwarsverbinding tussen de dragers is daarom iets hoger gezet. Nu kan het (denkbeeldige) deksel van de kist in ieder geval open…..
Met de werkboot erop zie je dit allemaal toch niet, maar toch…


Ook begonnen met het verweren van het achterdek. Het houten dek als eerste gedaan. De te lichte houten stoppen een beetje opengescheurd en daarna met verdunde olieverf gevuld. Niet te veel om het niet te laten overheersen. Dat werkte prima. Zo is het oorspronkelijke dek van een egale matte triplex plaat met streepjes toch een redelijke imitatie van dek van planken geworden.
Daarna de planken en bij de randen nog wat geaccentueerd en inmiddels bezig met de verwering van de staanders en het onderliggende “ stalen” dek.
Heel veel uren werk maar zo leuk om te doen…




Van achter naar voren werkend aan SB kom je van zelf ook weer uit bij de wand met de sleephaak. Daar had ik verschillende aanpassingen gedaan, maar nog niets verweerd. En nadat daar nog even een reddingsboei is opgehangen heb ik ook hier eea. aangepakt. De sleephaak is hier nog even niet opgehangen.

Het voorlopig resultaat.


Ik kan er wel mee leven..
Dan in een van de komende dagen de staanders aan BB aanpakken.

 

Joahh!
Prachtig mooi gelukt.

Inderdaad, als je merkt dat dat verweren je eigenlijk best wel goed afgaat, verzin je telkens weer iets erbij.

Dat heb ik gehad met mijn vuurschip South Goodwin.
Maar als het lukt gaat een model er zoveel van leven.

 

Absoluut, zeker bij de modellen van Jan moet je vaak twee of drie keer kijken of het echt is of modelbouw

 

Het ziet er steeds waanzinnig echt uit maar pas op, Les is more.
Straks keuren ze het schip af wegens slecht onderhoud

 

Hahaha.
Dan zetten we een Port State controleur op het dek .

 

Inderdaad . Lastig om tijdens het werk te beoordelen of het genoeg is of misschien wel te veel….
Maar ik doe het in laagjes en dan kun je het opbouwen. Anders verlies je echt het overzicht. Het gaat om de verhoudingen…en om het bepalen van de “logische” roestplekken.
En op het achterdek is de verwering ook “heftiger”. Daar kan het eigenlijk niet zo snel te veel worden. ..
Maar de superstructure wordt aanzienlijk rustiger….

 

De opbouw is doorgaans ook wel in orde.
Zelfs op goedkopevlagschepen ziet dat er meestal wel aardig uit.

Een roestdpoortje onder een patrijspoort zo hier en daar en dan is het wel klaar, denk ik.

Oh , en slijtplekken op de treden van de trappen.
Van de zware werklaarzen .

 

Jan je laat weer prachtige vorderingen zien.