ASK-13 van APModels

Ik heb van alles nog eens doorgelezen en telkens weer valt mij Gert Jans 'kruistocht' tegen het instellen van uitslagen mbv. de computerzender op.

Ik snap het streven om 100% van hun bereik te gebruiken, maar wat gaat er nou echt fout (echt) als ik de zaak instel en maar 70% gebruik?

Een beetje zender en servo hebben toch 1.028 stapjes, naar beide kanten?

Moet natuurlijk niet een slap 9mm servo zijn . . .


jan.

 

Vaak kan het niet om de hele servo uitslag ook daadwerkelijk te gebruiken. Het lukt niet altijd om de heveltjes op servo en/of roer zodanig op lengte te krijgen dat dit lukt.
Wanneer je 70% haalt zou ik me absoluut geen zorgen maken.
Indien je verder naar binnen kan op de servo is dat mooi, maar dan moet het zeker stijf en spelings vrij zijn.
Een langere hevel op het roer zou mooi zijn, maar kan niet altijd.

 

Voor de roeren in deze middelgrote zwever zou ik me ook niet te druk maken. Mijn stokpaardje is altijd de sleep koppeling. Daar heb ik al zoveel ongelukkige voorbeelden van gezien waarbij mensen geen begrip hebben voor de mechanica die bij een servo-aansturing hoort. Dat begint al bij het verschil tussen moment kgcm en trekkracht kg of N. En dan het verschil tussen de positie op de hevel (en/of het roer) . Probeer dan maar eens uit te leggen dat een 14kgcm servo met de kwiklink op 1,5 cm in de hevel minder trekkracht heeft dan een 4kgcm servo op 0,3 cm ( ik boor meestal nog een extra gaatje bij). Ik noem de sleep koppeling ook bewust omdat ik ook een aantal keer heb meegemaakt dat de power-BEC door een kortstondige piekstroom bij het (geforceerd) ontkoppelen in storing viel. Na 1x resetten op de grond was er dan verder niks aan de hand. Maar dan ligt je zwever al wel in puin. Kortom: niks mis met electronisch afstellen van je uitslagen, maar beginnen met een juiste mechanische afstelling vormt wel een goede basis.

 

Voor de goede orde: als het goed is gaat 'ie morgen de lucht in.

Iedereen bedankt voor de tips en adviezen.

Uiteraard volgt er zsm. een verslag . . .


jan.

 

Zo, zijn we weer.

Alles in de Jeti gezet, uiteraard was op het veld weer de vraag: wat doen we met het zwaartepunt, cq. wel of niet dat ene plakje lood erin?

We (besloot testpiloot Rob) hebben het er wel in gedaan, en dat pakte goed uit.

Eerste vlucht: alles getest, resultaat: niet te snel slepen, anders is 'ie heel traag op z'n ailerons.

Duiktest: kwam 'ie zelf heel rustig uit, zwaartepunt ligt goed.

Maar het mooiste is: het majestueuze vliegbeeld.

Statig draait 'ie z'n rondjes in de thermiek, onverstoorbaar.

Opmerkelijk: om rechtuit te vliegen staan de ailerons een heel stuk uit neutraal getrimd . . .

Tweede vlucht: idem dito, alles klopt. Ailerons en richtingsroer staan gemixt.

Zgn. 'verlengde thermiekvlucht'.

Schitterend.

Wordt vervolgd.


jan.

 

Daarna: ondergetekende aan de knuppels, Rob als sleepvlieger.

Een aantal opmerkingen:
- hij heeft de neiging tijdens de start de rechtervleugel te laten zakken. Uitkijken voor een tipzwaai . . .
- klein beetje up geven om niet te ver onder de sleper te zakken
- tweede sleep: op zeker moment, net niet goed achter de sleper, en dan krijg je wat ik (en die Engelsman) als eens beschreven hebben: je zwaait een beetje naar rechts, corrigeert naar links, te laat, weer naar rechts, etc., de uitslagen worden steeds groter! Zsm. afkoppelen!
- het was ondertussen bladstil, en dan is 'ie niet moeilijk te vliegen. Bochten niet te steil, beetje up bijgeven, beetje tegenstuur, en weer rechtleggen. Hij is niet heel snel op de rolroeren . . .
- en dan: landen. Het is natuurlijk wel 'een bak' van plm. 4,1 kg: dat moet even met beleid gebeuren. Belangrijkste lessen (wat mij betreft): beetje ruim cirquit vliegen, maar wel zorgen dat je op tijd rechtligt voor final, en tijd hebt om je te concentreren op de remkleppen, snelheid, koers, recht-houden, en dat alles tegelijk. Daar is nog ruimte voor verbetering. Moet erg wennen (en oefenen). Eerste landing resulteerde in een klein tipzwaaitje . . . Tweede was al beter.

Conclusie is dat ik het aandurf om met 'm te vliegen, en dat ik, als het een beetje mee zit, de komende pak 'm beet 20 starts mooi ervaring kan opdoen.

Morgen waait het nogal, en zondag ben ik verhinderd.

Maar maandag en dinsdag wordt het mooi oefenweer!


jan.

 

Beelden.

Start




en landing.




jan.

 

Bocht naar rechts . . .





Da's niet niks (en het ziet er niet uit . . . ).

Dan maar eens kijken hoe de vleugels op de romp staan.

Lichte buizen aan de tips bevestigd.

Wie het weet mag het zeggen . . .







De linkervleugel heeft zeker geen grotere instelhoek (aan de tip) dan de rechter; 't is eerder andersom.

Maar waar komt die bocht dan vandaan???

Wat wel opvalt is dat het stabilo niet recht op de romp staat (vergeleken met de vleugels):




jan.

 

Gewicht van de vleugels? Hoe staat het kielvlak en stabilo, alles symmetrisch?

 

Meten is weten, diagonaal meten van tip naar stabilo.

 

Het gewicht van de vleugels kan het inderdaad zijn maar dan wel op de juiste manier gemeten.
Stel dat ze even zwaar zijn maar bij de ene vleugel zit het zwaarste gedeelte aan de tip en bij de andere aan de wortel merk je dat dus wel.
Zelf deed ik vele overtrek pogingen.
Als hij dan iedere keer naar links valt deed ik rechts wat lood in de tip.
Eerst met tape net zo lang testen tot hij recht overtreft.
Maar andere zullen er wellicht betere methoden voor hebben.

 

Vleugel links is 608, rechts is 633 gram.

Het zou (mede) een verklaring kunnen zijn . . .


jan.

 

Vleugel rechts, buisjes (bijna) aan de wortel en de tip:







Die lijkt me behoorlijk recht.

Vleugel links:









Linker vleugel lijkt een heeeel klein beetje getordeerd . . .

(Hoewel, op de laatste foto amper . . . )

Zou dus mede de bocht kunnen verklaren.

Met de strijkbout op los?

Eerst de linker vleugel even zwaar maken, denk ik.


jan.

 

Dat zou dus ook verklaard kunnen worden door.


jan.

 

Zou ook kijken of je wat kan met stabilo /kielvlak

 

Stukje tape er onder.

Ik dacht even dat dat gewichtsverschil mede-verantwoordelijk was voor die bocht, maar dat is dus juist niet zo . . .

Is het dan toch alleen die heeeeel lichte tordering?

(Ik had zelf al het idee om een van de gaatjes in de vleugels iets te verplaatsen.)



Met een rattestaartje uitvijlen, busje erin . . .


jan.

 

Als je zweeft blijf hij dan horizontaal ?

 

Je bedoelt over de lengte-as?

Ja.


jan.

 

Neen de dwars as ?

 

Even voor de duidelijkheid.



Zoals je weet daalt een zweefvliegtuig altijd tov. de omringende lucht.

Nee, hij hangt altijd iets met de neus naar voren . . .

Over de langsas blijft hij mooi stabiel.

En zelfs over de top-as is hij veel stabieler als bv. mijn Blanik.


jan.