De afgelopen periode werden er meerdere Encanto’s te koop aangeboden. Een model wat succesvol wordt ingezet door de Slowaakse top piloot Jan Littva in de Eurotour F3L. De interesse was gewekt. Van één van eigenaren begreep ik dat de kist lastig te besturen is en soms spontaan aan duikt. Uit eindelijk een afspraak gemaakt om de kist te bekijken. De eerste indruk van de kist was prima. De kist is netjes gebouwd, omdat aankoop niet mijn eerste prio is heb ik aangeboden de kist meenemen, na te kijken en eventueel zelf te gaan vliegen. De eigenaar vond het prima. In een aantal berichten zal de gedane stappen delen en voorlopige eindresultaat delen. Wordt vervolgd.
Ziet er mooi uit. Ben benieuwd wat er mee is dat ie duikt, zwaartepunt, instelhoekverschil of nog weer heel wat anders.
Als eerste ben gaan kijken of ik grote verschillen zie met mijn andere RES modellen. Dit omdat ik weinig kennis heb van de theorie en meer van de praktijk ben. Ten opzichte van een X-dream is de staartboom een stuk langer. Het kielvlak is juist weer een stuk kleiner t.o.v. een X-dream. Ik vlieg de X-dream met een stabilo van de Baba Jaga. Het verschil is duidelijk. Ook t.o.v. de Wiki is het verschil aanzienlijk.
Vanuit Slowakije heb ik de instellingen ontvangen en ben ik gaan meten/toepassen. Voor een koorde van 215 mm is 101 mm best een achterlijk zwaartepunt. Om het zwaartepunt te meten gebruik ik al ruim 20 jaar de wage van MPX. Bij voorkeur meet ik het zwaartepunt niet digitaal. Er moet een flink stuk lood op de neus erbij om op de geadviseerde 101 mm te komen. De digitale instelhoekmeter geeft min1 graad aan. Hierbij is het stabilo nul. Een klein verschil met de geadviseerde 1.1 graad. Als laatste de tippen bekeken. Één tip stond net even lager dan de andere. Deze met de föhn gelijk gesteld. Opvallend aan de uitslagen is de dat deze gering zijn en dat er veel expo wordt geadviseerd. Nu houd ik persoonlijk wel om expo te gebruiken, maar tot 70 procent heb Ik niet eerder toegepast. Tijd om te gaan vliegen.
101 mm is extreem achterlijk zou ik zeggen. Ik ben benieuwd of dat goed komt. Moeite dat te geloven met een elliptische vleugel. De x-dream heeft 75-78 mm. Als de oorspronkelijke piloot inderdaad gevlogen heeft met 101 mm zwaartepunt wil ik best geloven dat ie plotseling gaat ondersnijden!
Heb je deze thread op RC Groups gezien? https://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?4443583-ENCANTO-x-F3L-F5L Op pagina 2 gaat het over het CG:
Aan het begin van de avond, met een strak windje uit het noorden, de eerste twee vluchten kunnen doen met de aangepaste settings. De eerste indruk was goed. Om de filmpjes te kunnen maken senior aan de knuppels.
Als ik de foto's van de kist zie valt een groot stabiliteit en een lange pook op. Dit levert een situatie op waarbij een achterlijk zwp heel normaal is.
Ik heb voor mijn Purito een extra lange romp gekregen van Holzmodellbau-Schweiger. Aanvankelijk vond ik dat prima vliegen totdat ik op de eerste wedstrijd in de gaten kreeg dat ik de thermiek niet 'zag' die anderen wel 'zagen'. Toen ik overschakelde naar de korte originele romp ging het meteen stukken beter. De lange romp had voor mij een te dempende trage werking op het herkennen van de thermiek. Zeker bij meer wind ben je dan in het nadeel. Lange romp terug gegeven aan Sepp Schweiger en verder een fijn seizoen gedraaid.
ik moest even denken hoe daar aansluiting op te vinden in deze thread, maar dit is een goed punt. met een groot stabilo (en een bepaalde stabiliteit getrimd), komt het zwaartepunt verder naar achteren omdat het oppervlak daar dan iets groter is. het zwp ligt tussen de drukpunten van vleugel en stabilo in, kort gezegd, en als het stabilo iets groter is, is het balans punt iets verder naar achteren. overigens, heb ik eens een kistje gehad (heel leuk dat wel), x-ray micro. ik had daar zelf een staart bij gemaakt, best lang, en best klein oppervlak (heb die staart nog bewaard zelfs), die vond ik niet fijn vliegen ermee. later heb ik een andere kist gehad, met juist kortere staart en vrij groot stabilo, dat vond ik veel fijner vliegen en sturen. zodoende ben ik zelf nu een fan van vrij korte staart en groter stabilo (relatief). het is wel zo dat een iets langere staart en kleiner stabilo, in de praktijk iets betere getallen haalt op papier. daar liet ik me eerst vooral door leiden. maar met die kisten kwam ik erachter dat ik dat helemaal niet zo fijn vind vliegen, en liever kortere staart en groter stabilo (ook door andere kisten)
Het is kip en ei. Als je een relatief groot stabilo en langee pook hebt, zal het neutrale punt ver naar achteren liggen. Bij een gewenste stabiliteit marge levert dit een zwaartepunt op dat vrij ver naar achteren ligt tov een toestel waarbij het stabilo en/of pooklengte kleiner is. Je krijgt met die lange poken en grote stabilo's een erg grote demping om de dwars-as wat voor vrije vlucht modellen onder gewenst is, maar zoals Loet al schrijft ook een minder levendig model oplevert dat moeilijker thermiek 'aangeeft'.
Uit eindelijk de eerste zaterdag van oktober samen met de eigenaar gevlogen. Het was heerlijk zonnig en rustig weer. Na het uitrollen van het rubber zelf de eerste starts gegaan. De kist vloog goed, al was het duiken niet weg. Na het koppelen zender heeft de eigenaar een paar vluchten gemaakt, al snel werd duidelijk dat de kist niet past bij zijn vliegstijl. Gewoon geen match en dat kan gebeuren. Omdat de kist veel potentie heeft en netjes gebouwd is heb ik hem overgenomen. Dit om in 2025 verder te gaan testen en deel te nemen aan F3L wedstrijden. Kijken wat ik er uit kan halen en om er nog meer van te leren. De vorige eigenaar heeft inmiddels een gebruikte Purito gekocht en is daar erg blij mee. Gelijk tijdens de eerste vlucht was er een klik. Volgens mij is de Purito ook echt een allemansvriend. En de Encanto duidelijk niet. In hetzelfde weekend won Jan zijn vijfde Eurotour van 2024. Een mooi succes. De Encanto is echt een diva die continu aandacht vraagt en gestuurd wil worden. Een uitdaging die ik graag aan ga.
Ik wil graag nog een aspekt noemen dat van invloed kan zijn op het gedrag van het toestel. Een gedrag waar de ene piloot wel mee overweg kan en de andere misschien niet zo goed. Het is de invloed van de aeroelasticiteit van een toestel. De flexibiliteit als gevolg van de luchtkrachten. Bij ieder conventioneel en conventioneel getrimt vliegtuig zal het stabilo bij lage snelheden een positieve lift leveren, en bij hoge snelheden i.h.a. een negatieve lift. Indien de staartboom van dat toestel niet oneindig stijf is zal bij lage sneheden de romp achteraan naar boven doorbuigen, hetgeen een groter instelhoek verschil en dus een pitch-up zal opleveren. Bij hogere snelheden zal de romp achteraan (meer) naar beneden doorbuigen hetgeen een duikmoment zal opleveren. Een model met een lange en niet al té stijve staartboom zal daarom gevoeliger reageren op snelheidsverschillen dan een toestel met kortere en/of stijvere staartboom.
Dankjewel @Rick NL, een waardevolle aanvulling. Dat de romp wat slap is had de bouwer al vastgesteld. Dit kan wel eens de hoofdoorzaak zijn van het probleem.
Afgelopen week heeft de constructeur contact opgenomen, blijkbaar reikt dit draadje ver. Hij vroeg of ik wil controleren of de stuurstangen spellings vrij. Dit zal ik later deze week gaan controleren. Hij herkent zich niet in de theorie dat de buis te slap zou zijn, zij gebruiken dezelfde buis en ervaren het probleem niet. Inmiddels duiken de eerste foto’s op van de Encanto standaard v2 en de Encanto camber v2. De camber v2 is voor rustige omstandigheden. Er zijn in totaal 7 verbeteringen doorgevoerd.
