Delicaat klusje, de neus zo van de romp te scheiden, heel netjes gedaan! Ga je een soort bajonet sluiting maken, of wordt het schuiven en klemmen? Mooie snijbeugel ook en vleugelkernen, aparte constructie zo. Het worden volkern vleugels op deze wijze, dus gegarandeerd torsie stijf. Snij je eventuele verdraaiing gelijk in de kernen mee? Groeten, Ramses .
Bij het snijden van meer vleugelkernen kwam ik er achter dat ik aan de achterlijst moet beginnen. Begin ik aan de voorlijst, dan blijft de achterlijst vaak aan het schuim plakken, met als gevolg dat er zomaar een millimeter of meer van de achterlijst verdampt. Ik zal eens experimenteren met een gewicht op de bovenkant van de vleugel te leggen om te voorkomen dat de draad de vleugel meetrekt. Dan zitten we toch weer op de zelfde lijn! Inmiddels is het proef-schuimvleugeltje nu af. Het houtwerk is in vorm geschuurd, de onderkant van de vleugeltip is taps geschuurd, en het schuim is over het hele oppervlakte glad geschuurd. Het gewicht is prima: Als je even naar boven scrollt, zie je dat het gewicht van een kaal houten ondervleugeltje 0,61 gram was. Dus zeshonderdste verschil. Volgende stap is bekleden met tissue. Op de vraag van Ramses: je kunt desgewenst ook verdraaiingen mee snijden. Maar dat heb ik hier niet gedaan omdat het een experiment is. Een volgend experiment wordt zien of je zo'n vleugeltje kunt stomen! Inmiddels ben ik ook verder gegaan met de houten vleugels kaal te maken en opnieuw met tissue te bekleden, om te zien of ik er deze keer iets moois van kan maken. Ook het rompje wordt verder aangepakt. Beide helften hebben een schotje gekregen, waar 4 stuks 2 mm gaten in zitten. Voor twee 2 x 1 mm magneetjes per kant, en twee bamboe staafjes De staafjes zorgen ervoor dat de helften goed op elkaar zitten, en de magneetjes dat dat zo blijft!
Het balsa/schuim proefvleugeltje is bekleed met tissue, met gebruikmaking van behangersplaksel, redelijk verdund en gewoon met de vinger (je mag dus wel zeggen natte vinger) opgebracht. Nadat ik de bovenkant bekleed had trok het vleugeltje naar verwachting krom. De gedachte was dat nadat ik de onderkant bekleed had, de boel weer recht zou trekken. Maar dat gebeurde niet. Daarom heb ik de bovenkant nog een keer nat gemaakt, en het vleugeltje tijdens het drogen op de bouwplank vastgespeld. Daarna was het bijna recht, en met nog wat buigen en wrijven in de losse hand (uit de losse pols, zogezegd) was het vleugeltje recht. Het vleugeltje krijgt nog 1 laag verdunde Easy Dope, en het gewicht valt tot nu toe mee. Er is wel een afwijking ten opzicht van het balsa vleugeltje, en dat is aan de vleugelwortel. Deze is bij het balsa vleugeltje verdikt, en bij het schuimvleugeltje in het profiel van de rest van de vleugel. Helaas is het niet gelukt een geheel scherpe foto te maken, maar het verschil is wel zichtbaar. De enige manier om dit te corrigeren, is om het vleugeltje in drie delen te maken in plaats van twee; en dus voor de vleugelwortel een aparte mal te maken voor het stukje tussen de laatste vleugelrib en de tiprib. Lijkt me een gedoe... In middels is het rompje ook weer heel; het neusje met daarin de motor, tank en vulnippel is met twee pennetjes en drie magneetjes aan het achterdeel verbonden. En ik hoop dat wanneer alles weer zilver is gespoten, de naad niet zoveel opvalt. Het gaat natuurlijk alleen om de naad aan de bovenkant; aan de zijkanten en de onderkant hoort een naad te zitten.
De Luciole vordert langzaam maar gestaag. Nadat de neusoperatie voltooid was, kon de romp verder afgewerkt worden. Er kwam een rode streep op de romp en op de voorlijst van de bovenvleugel. Ik had één vleugel uit piepschuim gesneden en bekleed, maar uiteindelijk werd die niet mooier dan een balsa vleugel. De tissue bekleding werd ook niet mooi glad, maar kreeg plooitjes die geen verbetering zijn met de plooien die je vaak bij balsa vleugels aantreft. In de foto is de bovenste natuurlijk de schuimvleugel. En je mist de posities van de ribben; die moet je dan nog apart aangeven. Voor het bekleden van de romp had ik met een potlood de openingen voor de beide cockpits getekend, en dat maakte het makkelijk om ze nu met een scalpel uit te snijden. Twee rails of verstevigingslatten langs de cockpitranden, van dun plastic staf, en een leuk lichtgewicht pilootje wat ik in november bij onze Tsjechische vrienden had gescoord. Wel zelf opgeverfd! Ook nog twee dashbordjes gemaakt van 0,4 mm triplex en een dunne viltstift. Het laatste detail rond de cockpits zijn twee windschermen. Ik heb een papieren sjabloontjes gemaakt tot er één was die de juiste vorm en maat had. En dat gebruikt om windschermpjes uit dun plastic te knippen. Probleem is alleen, hoe lijm ik die op hun plaats? Pogingen met medium cyano hebben alleen de oeroude ervaring bevestigd dat cyano beter hecht op huid van op geverfd tissue. En het windschermpje met plakband op z'n plaats zetten en dan lijmen is nog niet gelukt. Laatste idee: een groef in het balsa snijden? Maar dat is maar 0,3 mm dik!
Volgens mij zijn er meerdere merken 'canopy glue'. Welk merk gebruik jij? En droogt dat snel genoeg zodat je het ruitje gewoon kan vasthouden tijdens het drogen?
Het is één of andere PVA, dus nee, dat duurt even. Ik weet dat de damp van cyano vaak neerslaat op canopymateriaal en dan doffe plekken geeft die je niet zo 1,2,3 wegpoetst.
Voor het aantasten van cyanodamp op plastic hebben ze bij de plasticplakkerij wat gevonden. Je doopt het ruitje in heldere acryllak (Parket Plus, bijvoorbeeld) en als dat gedroogd is heeft die damp er geen vat op. Maar tijdens het uitharden er steeds zachtjes op blazen helpt ook al!
. Hoi Henk, wat ik wel eens doe is vooraf het frame/bevestigingsstrookje op het ruitje maken. Dit frame aan de onderzijde overlapt het ruitje en de romp en geeft meer lijmoppervlak. Voor de ruitjes gebruik ik tegenwoordig ook canopy glue (merk Zap). Maar dan moet je de ruitjes inderdaad wel fixeren tijdens drogen. Als dat niet gaat zoals in jouw geval, dan zou ik transparante BisonKit gebruiken. Dat heb ik veel gebruikt voor de cockpit beglazing van m`n rc modellen. Een heel dun rupsje op de te verlijmen rand van de het ruitje smeren. Dan ruitje kort op de juiste positie op de romp houden zodat de lijm ook op de romp zit. Ruitje direct weer loshalen en tien minuten wachten (lijm moet vinger droog zijn) en dan in een keer goed op zijn plek 'duwen'. Het ruitje zit dan wel gelijk vast, herpositioneren gaat niet. De Luciole wordt prachtig! Groeten, Ramses
Het probleem is niet zo zeer de lijm, want er is ook schuimvriendelijke cyano en dan heb je helemaal geen last van neerslaande damp, maar om het ruitje op z'n plaats te houden tijdens het lijmen. Dus heb ik maar een stellage gemaakt. Probleem hiermee is dat je verdraaid slecht kunt zien hoe het ruitje precies komt te staan, door al dat plakband. En het ruitje is van vlak plaatmateriaal terwijl het rondgebogen op z'n plaatst komt te staan. Dus ja hoor, bij het loshalen van het plakband bleek het rotding scheef te staan.... Ik ga voor Ramses z'n manier met de Bisonkit. Ik zie op de foto echter geen bevestigingsrandje, alleen een cockpitstootrand van leer, maar dat zit een de binnenkant.