16-4-2010
De Elefant heeft vandaag weer gevlogen. Deze keer op de Wasserkuppe, waar hij eigenlijk thuishoort. In het zweefvliegmuseum hier op de Kuppe was o.a. een overzicht van de vele records die hier gevlogen zijn, en dhr. Kronfeld (de bouwer en vlieger van de originele Elefant) heeft rond 1930 vele records op zijn naam geschreven (niet met de Elefant overigens). Er was ook nog een verwijzing naar de noodlottige wedstrijdvlucht in 1932 waarbij Kronfeld aan een parachute uit de wolken kwam.
Eerst hebben we de verplichte foto’s gemaakt van bouwer en vliegtuig, dat ben ik de vorige keer op Valkenburg helemaal vergeten.
Na nog wat bijstellingen aan de hoogteroerbesturing was het vliegtuig klaar om te vliegen.
Allereerst een kleine beschrijving van de helling. We stonden op de Abtsrodaer Kuppe. Op die plaats zijn er eigenlijk 2 hellingen die onder een hoek van zo’n 70 graden op elkaar staan (NW en NO). De wind stond precies tussen de 2 windrichtingen in en waaide dus schuin op beide hellingen. Op de punt is een stenige uitstulping die enkele meters boven de rest van de helling uitsteekt. De helling droeg niet zo heel goed, maar het was al lange tijd erg thermisch, met net voor de helling een breed gebied waar het al heel lang goed en breed steeg. Na lang twijfelen en navragen bij de lokalen (waarvan je geen duidelijk antwoord kreeg) toch het besluit genomen te gaan vliegen.
Sietse heeft het vliegtuig na 5x aftellen (3-2-1) eindelijk weggegooid. De start was probleemloos. Ik ben aan de linker (NW) helling begonnen. Daar bleef ik redelijk boven. Daarna ook de andere kant geprobeerd, en daar droeg het wat minder. Ik moest toen op wat lagere hoogte terugsteken om de punt heen, maar daarvoor moest ik de punt eerst beklimmen om het zicht op het vliegtuig niet te verliezen. Het valt niet mee om een stenige berg te beklimmen terwijl je een vliegtuig aan het besturen bent. Toen ik eenmaal boven was en om de punt heen kon vliegen had ik al de nodige hoogte verloren. Onder de NW helling lag een mooi groot veld dat geschikt was om een buitenlanding te maken. Hier ben ik heen gestoken en ik kwam er laag aan. Ik was er van overtuigd dat ik zou moeten landen. Tijdens de draai naar final begon de Elefant echter weer wat te stijgen. Ik ben door gevlogen en weer voorzichtig rondjes gaan vliegen in het dal. Heel langzaam kwam de Elefant weer omhoog. Later op de filmpjes was te zien dat ik op boomtoppenhoogte geweest ben. Elk rondje leek er weer een meter bij te komen, en uiteindelijk kreeg ik het vliegtuig weer boven de horizon. Toen hij eindelijk hoog genoeg was heb ik meteen de landing ingezet om niet weer beneden terecht te komen. De landing verliep verder uitstekend, waarna een bescheiden applaus van de aanwezigen volgde. De vlucht heeft exact 10 minuten geduurd.
Het vliegtuig was volgehangen met 6 camera’s. Op de beelden van de camera op de schaats is prachtig te zien hoe goed de veer in de schaats zijn werk doet. En op de beelden van de camera op de vleugeltip zie je hoe veel de vleugel soms doorbuigt tijdens turbulentie. Al deze beelden zijn prachtig om te zien en erg waardevol. Idioot wat er tegenwoordig voor bijna geen geld te krijgen is. De beeldkwaliteit van de goedkope camera’s is verbluffend goed.
Nu
Bovenstaand stukje heb ik geschreven op de avond na de vlucht. Het geeft wel aan dat het een spannende vlucht geweest is. Ik bekijk net de file uit de vario, en die geeft dat mooi aan. Groen = hoogte, rood/blauw = vertikale snelheid, geel = spanning.
De tekst is niet zo goed te lezen, maar de Elefant is op -47 meter geweest! Een buitenlanding maak je liever niet 50 meter onder je, maar als het moet dan moet het. Gelukkig heb ik het kunnen vermijden. De vlucht heeft exact 10 minuten geduurd, en daarna heeft de Elefant niet meer gevlogen. Helaas waren de omstandigheden er gewoon niet naar, te link om zonder motor te gaan vliegen met zo'n grote bak. Ik had hem graag nog wat meer gevlogen.
De reacties op het hoogteroer zijn nu een stuk beter, alles gaat mooier gecontroleerd nu. De uitslag is met een kwart gereduceerd en er staat wat expo op. De snelheid was toch best hoog, hoger dan ik dacht. De eerste vlucht heeft natuurlijk met meer wind plaats gevonden waardoor hij toen in de landing een stuk langzamer leek.
Het filmmateriaal gaat verwerkt worden, maar dat gaat door omstandigheden enkele dagen duren. Nog even geduld dus. Wel heb ik alvast een aantal foto's.
De staart zit er mooi recht op!
