7 cilinder 120 cc radiaal motor

Ben je er zeker van dat die krukas heel blijft met alleen maar een klempassing?

Toen wij onze 5 cilinder gemaakt hebben, hebben we de krukas in een stuk gemaakt, hiervoor moesten we wel een hulpstuk maken om de kleine kruktap af te kunnen draaien.

zie hiervoor aan de rechterzijde dat stukje messing, daar werd de krukas in opgespannen om het contragewicht et frezen en de kruktap te draaien. Daarboven het hulpstuk om de vaste pistonpen te kunnen frezen.

 

Nee,
Zoals ik al eerder aan heb gegeven weet ik dat niet zeker.

De reden dat ik een samengestelde kruk as maak is niet dat ik niet weet hoe ik 'm uit 1 stuk moet maken want dat is met 1 kruk immers niet zo moeilijk.
het is eigenlijk toch meer een 1 cilinder qua kruk as.

De reden is dat mijn draaibankje het niet trekt om 90 rond C45 excentrisch met een onderbroken snede af te draaien naar rond 17,rond 50 voor mijn twee cilinder was eigenlijk al teveel.

Als dit te zwak blijkt te zijn probeer ik iets anders,ik kan ook nog de as en kruk in 1 stuk maken en een apart contragewicht,er lijden meer wegen naar Rome maar dit is voor een eerste poging voor mij het makkelijkst.

 

Ik kan er vanaf hier niks zinnigs over zeggen want ik weet niet welke passingen er gebruikt zijn (en al noem je getallen, uit mijn hoofd weet ik toch niet hoe sterk dat wordt) maar voor wat het waard is, klempassingen worden wel vaker voor krukassen toegepast, en bepaald niet de minste:


De krukwangen+pennen hier zijn uit één stuk, maar de krukwangen zijn om de ashalzen gekrompen.
Vroeger werden zelfs de pennen gekrompen, maar dat heeft men verlaten vanwege gewicht en afmetingen van de krukkast (er is dan meer vlees nodig rond de krukpen.
De krachten in deze drijfwerken zijn onvoorstelbaar (zuigerdruk bij volle verbranding rond de 900 ton).

Het hangt dus af van welke passing je gebruikt hebt, en dat weet jij beter dan ik

 

Da's nogal een kruk asje zeg.........

Echt heel indrukwekkend.

Tja,the proof will be in the pudding zoals ze in Engeland zeggen.

Ik gebruik op mijn werk ook krimppassingen maar dan aluminium op staal en dat gaat echt HEEL vast zitten.
Aangezien er vooral torsie krachten op de as zelf komen(niet op de pen dus) zou ik er eventueel nog een pin door kunnen boren alleen denk ik dat het sterk genoeg is nu.

Omdat ik het in te persen stuk van de kruk pen iets af moest draaien heb ik deze ook gehard dan kan ie iets meer afschuif belasting hebben en minder snel vervormen dacht ik zo.
Mischien iets eerder breken maar ook daar ben ik niet zo bang voor.

Maar goed,we zullen het uiteindelijk mee gaan maken of ie houdt of niet.

 

In een krimppassing kun je beter geen boring doen: dan haal je de spanning van de passing af en gaat het JUIST fout: de passing gaat schuiven, de kracht komt op de pen, en die "knipt" af....

De krukpen is eerder een gevarenzone omdat de drijfstang het ding in zijn passing probeert te kantelen. Het moet wel willen, want meerdere modelmotor fabrikanten gebruiken krimppassingen.
Eventueel leg je aan de achterkant van de krukwang een dun rupsje TIG-las, wat je weer glad slijpt.

 

Ja,plausibel verhaal.

Ik blijf er van af.

De krukwang is de zwakste schakel maar ik durfde deze niet ook te harden er moet immers wel iets kunnen vervormen.

ik hou het zoals het is.

 

Is contragewicht gematteerd?

 

Ik heb de as en pen ingepakt in plakband en toen het contragewicht gestraald.

Dat ga ik eens wat vaker proberen bij sommige onderdelen het geeft de indruk van een gietdeel.

 

Neen, het is knap dat je zoiets kan maken op een chinees. Het zijn niet de machines die het hem doen , maar de handen!!
Dirk

 

Ik weet niet wat voor plakband en welk grit je gebruikt hebt, maar dan heb je mazzel dat dat goed gegaan is volgens mij: jaar of wat geleden zat ik op een schip wat een straalkast had, met slechte handschoenen er in. Dus voor de veiligheid maar een paar leren werkhandschoenen er onder aan, maar daar blies ik zo doorheen. Was niet leuk....

 

En hier sluit ik mij bij aan, je handen moeten het doen.

 

Tja,tís niet dat ik mazzel heb gehad denk ik,ik dek al jaren stukken die niet gestraald mogen worden met gewone schilderstape af.
En ja,een beetje beleid heb je overal wel mee nodig ,als ik wil straal ik de tape er binnen 2 seconden vanaf(maar dat wil ik niet dus gebeurt dat ook niet).

 

Nou bedankt jongens,jullie hebben wel gelijk natuurlijk maar goed gereedschap scheelt wel veel frustraties.

Net nog ff bijna mijn hoofddrijfstang verprutst door toch nog ff vlug iets te proberen.
Goed gereedschap of slecht gereedschap,dit kun je gewoon niet haasten,dat is ECHT het recept voor mislukking.

 

Goed gereedschap werkt gewoon veel prettiger, en van een hobby is het toch de bedoeling dat het leuk is ?
Ik had de mazzel dat ik een Maho 400 tegenkwam met defecte besturing , voor HBM bf 25 geld. Ding is nu handbediend , maar auto voeding gaat er wel weer terug op .
Stond van de week nog een deckel F1 voor 500 op MP
Natuurlijk heeft dat prof spul ook een nadeel, je moet het niet naar een zolderkamertje willen brengen. Heb al een takel nodig om het verdeeltoestel of de grote machineklem op de tafel te zetten.
Bij de draaibank net zo, takel er boven voor de klauwplaten, zelfs voor de kleine 250 mm is het al heel prettig , de 400 krijg ik amper van de grond .

 

Die Maho,is dat geen NC freesbank?
Zit er kogelomloop op dat ding of gewoon trapezium spindels.

Blijkbaar ook gewoon handwielen.
Doet besturing het nog?

 

Een klempassing is wel lastig in de modelbouw of is dat een misvatting? zou je mogelijk in korte bewoordingen kunnen uitleggen hoe je dat doet.
Waarom vraag ik dat? in mijn nieuw te bouwen triple expansie machine komt een behoorlijke krukas te liggen met uiteraard 3 krukken onder 120 graden. Uit massief draaien is ook voor mijn Emco super 11 een behoorlijke aanslag denk ik, dus het opbouwen van de as lijkt me een betere optie gezien de 6 krukaslagers die de as gaan ondersteunen.
Het gaat mij dus alleen om de wijze van hoe een krimppassing te maken, ik hoop niet dat dit Topic hiermee vervuild zal worden.

 

Volgens mij heb je weinig aan een klempassing, zoek je een krimp of perspassing.

Hier vond ik een handigheidje voor perspassingen, volgens mij zijn de bereikbare momenten redelijk binnen het bruikbare voor een stoommachine.
http://www.tribologie.nl/sub23.htm

Krimppassingen heb je hier mischien wat aan? http://www.leifert-induction.nl/Rekenprogramma/index.php

Ik denk dat voor een samengestelde krukas wellicht een perspassing handiger is omdat je in principe onbeperkt tijd hebt om de krukken onderling goed uit te richten. Want gaat dat fout, dan is met een krimppassing de boel nooit weer zonder schade uit elkaar te krijgen of na te richten (perspassing ook niet, maar daar heb je dus alle tijd om het goed te doen).

 

Het was een oude tnc besturing wat er op zat en die deed niets meer . Hele kast leeggehaald en opnieuw begonnen,
Moet nog even klaar maar had hulp gehad van iemand die zo,n arduine ding voor mij gemaakt had , zodat ik gewoon de voeding per tand in kon stellen, en dat zich dan aan zou passen aan het toerental, Maar helaas dat krijg ik niet goed aan de gang.

Het zijn trapezium spindels, en ja gelukkig zitten er ook handwielen op .
Ding moet eigenlijk wel even klaar zodat het gewoon weer helemaal met de drukknoppen bestuurd kan worden, Maar ben bang dat daar mij de kennis toch voor ontbreekt

 

Even met de krukas bezig geweest, na wat passen en meten had ik de contra gewichten net te groot, die een stukje dunner gemaakt.
Hoe het met het balanceren moet komen , moet ik nog bedenken, dat er nog gewicht van da contragewichten af moet is wel duidelijk,
De kruktap waar de schijven met de drijfstangen aan zitten moest een hapje uit, ding word op deze manier ook mooi op de plek gehouden.
Maar hoe doe je dat een hapje eruit. Zo is het niet bepaald de sterkste manier van inspannen, maar eerst met een klein vinger freesje zo veel mogelijk materiaal weghalen en daarna de laatste paar tiende door langzaam een vlakfrees met dezelfde diameter als de hoofdas er in te laten zakken.

En het past mooi. pers het het hele spul nu nog niet in elkaar ,

 

Ik heb deze week aan de moederdrijfstang gewerkt.

Bleek nog best wel een bewerkelijk onderdeeltje te zijn.

Ik maak deze en de hulpdrijfstangen en zuigers van 7075 aluminium,dit aluminium heeft een treksterkte van boven de 500N/mm2.
Ter vergelijking,gewoon pisbakkenstaal heeft een treksterkte van 360N/mm2.
Sterk spul dus.

7075 is helaas niet makkelijk in platstaf te verkrijgen dus moet ik het uit een plak halen.
Eerst dus nog flink wat hakken en zagen voordat ik een "blank"heb.
Maar goed,aan de slag..

Eerst maar wat zagen..



Met zagen merk je al hoe sterk dut spul is.

Rechthoekig frezen en dan met de vlakfrees erop,terugbrengen naar 15 mm dikte.






Vervolgens heb ik alle uitgeklokt en de gebieden voor het small end en de steel teruggebracht naar respectievelijk 10 en 7 mm dikte(aan 2 kanten)






Tijd om alle gaten te spotten en boren cq kotteren.
Het is altijd belangrijk om een goede volgorde van te voren te bedenken anders kunnen de dingen goed fout lopen,dit leek mij het meest voor de hand liggen.

Ik heb de coordinaten van de gaten met goniometrie berekend omdat ik voor dit geen verdeeltafel wilde gebruiken maar mijn DRO en ik alleen een straal en graden had.
Ik heb de gaten voor de drijfstangen oplopend geboord en geruimd en het gat voor het naaldlager gekotterd.


Achteraf had ik beter de drijfstang gaten kunnen voorboren en dan met een 6 mm tweesnijder er doorheen voordat ik verder ging met boren en ruimen want ik vertrouw de as parallelliteit niet zo met gewoon boren,maar goed we zullen zien hoe het uitpakt.


Afijn,

Na een hele hoop gek...t en gevloek en getier eindelijk nog de contour kunnen maken(3 keer per jaar iets maken op een zelfbouw CNC machientje van een paar knaken betekent elke keer weer opnieuw het wiel uitvinden),2 VHM frezen en een avond zoeken wat er nou fout ging(open polylijn in de tekening) later toch nog een acceptabel vormpje kunnen maken,met mijn HF spindeltje op 15000 toeren,eerste keer gebruikt om echt iets te maken,toeren zijn niet geen issue meer,wat mijn zwaluwstaart geleidingen aan kunnen des te meer.


Nu nog het slot erin frezen waar de drijfstangen in vallen en een beetje mooi maken.

Eerst een opspandoorn draaien en draad erin tappen en opspannen.
Hierdoor kon ik ook mooi het 45 graden kantje aan het big end draaien,doet volgens mij niks maar ziet er wel mooi uit.

Daarna de transfer naar de verdeeltafel.




Dit was erg tijdrovend, eerst om uit te klokken daarna bleek de spantanghouder de steel van de drijfstang te raken op het eind en moest ik de frees zover uitspannen dat het eigenlijk niet meer verantwoord was maar ik heb geen langer frees dus moest het maar.
Gevolg,wel gelukt maar zeer kleine snede dieptes en een zingende frees die een wat minder finish achterliet in het slot.



Er zijn nog wat spaantjes te zien maar die haal ik morgen wel weg.

Ik ben er tevreden mee.