Chinese stoommachines... Is het wat?

Ah, dan zijn het twee parallelle kraantjes, en dat klopt met wat ik zie. Het handwiel en de servovediende spindel openen elk een eigen kanaal, die naderhand bij elkaar komen. Dan wordt inderdaad, wat ik met het handwiel doe, opgeteld bij wat ik met de servobediende kraan doe, en heb ik in geval van volledig dovende vlam, minder "topvuur". Dan moet ik denk ik even het heveltje op het spindel verzetten, want ik moet de sevoweg bijna met 40% verkleinen om überhaupt voldoende gas te krijgen, en dat betekent dat ik 40% vlam laat liggen (uitgaande van gunstigste geval lineair gedrag).

Gaan we mee aan de slag...

 

Ik lees hier ook af en toe mee. Ik heb alleen theoretische kennis, maar wat als je de gas-regelkraan dichter bij de brander plaatst? Minder lengte voor het geëxpandeerde gas ( maar meer lengte upstream van de klep) geeft minder drukverlies over het geheel. Misschien net genoeg voor een vlam die groot genoeg is voor vollast, zelfs bij verplaatst regelbereik om een "Notaus" te bewerkstelligen.

 

Gezien jouw laatste bevinding, lees: zelfs bij nul bypass

 

Blijkbaar laat Regner wat steekjes vallen met het zorgvuldig afmonteren van die regelkraantjes, want ongeveer 1/4 van de regelslag was in het dode gebied van het spindeltje. Met heel voorzichtig het heveltje te verzetten op het regelspindel kreeg ik EN een bijna 100% goede afsluiting (er blijft nog een inimini beetje vuur staan, maar dat is zo weinig dat ik daar niet bang voor ben, zelfs niet met een volledig droge ketel, dat is echt maar ongeveer vlammetjes van 1 mm), EN een volle vlam.
En presto, niet alleen heb ik nu een véél breder regelbereik, de regeling pakt ook veel agressiever op, en ik kan nu, zeg maar met zeer langzaam draaiende machine de stoomkraan open draaien en dan zie ik binnen 5 tot 10 seconden de vlam reageren, bij halve kracht zie ik de vlam nu écht regelen (beetje meer, beetje minder, beetje zoeken naar de juiste vlam voor het stoomverbruik), en ik kan met voluit draaiende machine (ik belast hem dan door het vliegwiel af te remmen, anders draait ie me vééééél te hard) de brander niet naar maximaal krijgen. M.a.w: Ik heb nu vuur te over.
Machine levert overigens een indrukwekkend koppel op slechts 1,4 bar, als de kraan vol open staat. Dat is véél meer dan ik nodig ga hebben.

Daar heb ik nu geen mogelijkheid meer voor, ik kon de leidingen maar één keer doorsnijden.
Maar gezien de lengtes en de diameters denk ik niet dat dat erg veel zinnigs op gaat leveren.
Maar uiteindelijk, zoals ik al zei, ben ik gewoon een beetje gefopt door een onzorgvuldige afmontage bij Regner.

 

Ben ik benieuwd Bert, of je ook veranderingen ziet bij de automatische regeling. Of staat die er helemaal los van? Gr. Klaas.

 

Je bent al een heel eind.
@k-k heeft al gevonden, dat de stelschroef de functie heeft als waakvlam, de brander gaat niet uit als deze naar minimaal wordt geregeld.
Ik heb bij de DY een apparte waakvlam, die de hoofdbrander weer ontsteekt na doven bij een ketel druk van 3bar.
Brander vermogen, welk gas gebruikt jij.
Ik gebruik menggas propaan/ butaan, dit gas heeft een hogere calorische waarde : https://www.gamma.nl/assortiment/gimeg-gasbus-doorprikbaar-190-gram/p/B103963
De regeling, je gebruikt een regeling met een grote proportionele band en je weet, dat de off set de helft van de band is.
Dus bij een halve meetwaarde, off set, heb je de volle opensturing naar de brander regelaar.
Hierdoor duurt het lang voordat de ketel weer op druk is.
Is het in de zender mogelijk, dat je een soort van D-actie, differentiërend, kan maken?
Zo gauw als de druk omlaag gaat, gaat de vlam naar 100%.
Dit is volgens mij geen probleem, daar de retentie tijd van het opwarmen van de ketel zodanig is, dat er geen gevaar is voor pendelen.
De tijd van de D-actie dien je wel te begrenzen, daar je anders een overschot krijgt.
Na de tijd van de D-actie neemt de P-band de regeling weer over.
Samengevat, bij drukverlaging gaat de brander kortstondig naar 100% om snel veel warmte in de ketel te brengen.

 

Brander

Ooit een brander gemaakt met een handmatige gaskraan voor de waakvlam.
En als tweede gaskraan parallel een magneetklep voor vol gas.
Zo zijn er veel varianten te bedenken.

Alles voor modelbouw,
Willum

 

Nee, dat is optioneel. Je KUNT een waakvlam instellen, maar dan kun je het vuur dus niet doven.
Qua uitwaaien, doven, ik denk dat ik een vonkentrekker in de top van de schoorsteen zet... Heb nog een stuk of wat minder bruikbare ontstekingen liggen...

Ik gebruik voor nu gewoon aanstekergas, omdat ik nog geen vuladapter heb voor die grote flessen, maar dat is in wezen hetzelfde gas, een propaan/butaanmengsel.
Qua stookwaarde maakt de verhouding weinig uit, propaan en butaan hebben een nagenoeg gelijke calorische waarde. Het maakt wel uit voor de drukdaling als de bus afkoelt. Op de bussen die ik heb staat geen mengverhouding.

Dat klopt niet wat je daar zegt. Tenminste, PB, offset en dergelijke, is allemaal 100% waar, maar de conclusie die je er aan verbind (dat het daarom lang duurt voor de ketel weer op druk is en dat de offset de helft van de PB is) is volkomen uit de lucht gegrepen.
Die hersteltijd van de ketel hangt af van de brandercapaciteit. Korte verduidelijking: Stel, ik heb een PB van 1 bar en een "ingestelde waarde" van 1,5. Dus bij 2 bar staat de brander op "waakvlam" en bij 1 bar is dan het brandervermogen maximaal.
Dan hangt het van de absolute waarde van dat brandervermogen af waar de offset ligt, EN hoe snel de ketel zich herstelt van een drukdaling. Want als mijn brandervermogen zo groot is dat ik nooit meer dan 25% brandervermogen benut, dan gaat mijn effectieve PB opeens naar 0,25 bar, en valt het effectieve instelpunt ergens in de buurt van de 1,75 bar als de machine vol vermogen draait.

En dat is ook wat ik zie gebeuren: De regeling is vrij grof, in die zin dat er van min tot max nu met de veranderde kraankarakteristiek 8 stappen zijn.
Ik heb vanmiddag van gestopte machine tot voluit draaiende (en zwaar belaste) machine 3 stappen gezien vanaf "waakvlam" en uiteindelijk bleef de brander ongeveer ieder 10~15 seconden tussen stap 2 en 3 heen en weer schakelen.

De Taranis kan veel, maar dát kan hij niet, tenminste, niet in zijn standaard software. Waarschijnlijk wel als je een LUA script kan maken, maar die kennis heb ik niet.
Je kunt wel iets doen wat een integrerende actie simuleert, maar dat is het nét niet want hij kan alleen maar een vaste "integratie snelheid" doen en dat werkt niet.
Maar sowieso, kun je een PID regeling niet gebruiken met deze vorm van indirecte meting. Dan heb je een échte drukmeting nodig, zonder tijdsfactor. Omdat ik de tussenstap van temperatuur gebruik, is dat te traag om iets zinnigs te kunnen doen met een PID regeling. Het zou wél mooi zijn, goed ingesteld werken PID regelingen prachtig.

Met dit kleine spul zal het wel wat meevallen, maar in het grootbedrijf wil je dat niet, want dan gaat je vuurhaard op den duur cracken, dan zul je toch genoegen moeten nemen met een tamme-D regelaar en enige drukschommelingen voor lief moeten nemen.
Wij vonden het nooit leuk als we twee ketels op de lijn hadden omdat er hard en heet gewassen moest worden, en aan dek zetten ze dan de stoom te snel open. Onze regelaars deden er gauw 2 minuten over om van brander start tot vol vermogen te komen, maar we "eisten" van dek dat ze er 10 minuten of langer over deden, want de leidingbeugels sprongen soms van het schot.

Ik vind het dan ook helemaal niet erg dat die temperatuurmeting wat "ingebouwde tijdsvertraging heeft". Gaat de brander lekker rustig open.

 

Dit had ik ook overwogen, maar je weet niet hoeveel zich in het schip heeft verzameld.
Volgens mij kans op een redelijke plof.

 

Mijn boot is open.
Ik heb er wat mee gespeeld, maar je krijgt de brander niet ontstoken via de observatiespleet, en zelfs bij koude ketel komt het brandbare mengsel eigenlijk alleen maar uit de schoorsteen.
Maar zelfs al zou er in jouw afgesloten boot een gasophoping plaatsvinden, je brander trekt zijn lucht aan via de mengbuis net voor de brander, en dat gebeurt vanaf dat het gas stroomt (vlam of niet). Dat is een ejector principe. AL dat gas gaat op stuwing de schoorsteen uit. Anders zou je niet bij de schoorsteen de brander kunnen ontsteken, he?
De enige manier waarop je normaliter een gasophoping in de boot kunt krijgen is als je ergens een lek hebt in de gasleidingen.
Dus stel, je boot heeft een gasophoping, dan trekt de mengbuis dat gas aan, en is dus het mengsel in de vuurhaard gas/gas in plaats van gas/lucht. Ergo, het brand niet.
Er zal een vlam boven de schoorsteen ontstaan, en die vlam slaat pas naar binnen als de brander weer lucht krijgt (ofwel, je gasophoping reeds sterk aan het verdunnen is), maar die vlam zal nooit verder naar binnen slaan dan tot aan de branderplaat, waar hij normaal ook brand.
Mischien krijg je enige tijd een wat roetende vlam maar erger dan dat verwacht ik het niet.

MAAR... Heb je een gasophoping in de boot, en er is ergens een ontstekingsbron (een geborstelde motor voor een lenspomp, voedingpomp of wat dan ook, DAN zijn de rapen wel gaar, ja.

Ik heb een open boot, ik ben er totaal niet bang voor.

 

Om de vraag in de topic titel te beantwoorden, want daar is het natuurlijk toch wel allemaal een beetje om te doen:
Het machientje heeft nu ongeveer 250 gram gas weggestookt, en dat zou heel grof geschat betekenen dat er ongeveer 200 minuten looptijd op gedaan is, ergens tussen de 2 en 2,5 liter ketelwater door heen is, en ergens tussen de 15 en 20 ml cylinderolie. Ongeveer, heel ruwweg....
Machientje blijft voorlopig eigenlijk alleen maar steeds beter te lopen. Wil makkelijker extreem langzaam (denk ergens tussen de 100 en 150 omw/min doet ie wel, al heb ik het niet gemeten). De excenters worden wat "los" maar daar merk ik eigenlijk niks nadeligs van, er komt geen vieze olie meer vanaf in elk geval.
Hij is op vol stoom al bij 1 bar "verrassend sterk" en ik merk na wat looptijd in ieder geval geen verschil meer in loopgedrag tussen belast en onbelast draaien. Toen ie nagelnieuw was leek hij wat "bonkiger" te lopen als je er belasting op zette, nu merk ik dat verschil eigenlijk niet meer.
Hij lijkt ook wat minder vaak olie nodig te hebben.

Of het een goede machine is, ik weet het werkelijk niet, maar wat het wel is, hij ziet er leuk uit, hij loopt netjes, en hij is relatief erg makkelijk in de omgang. Als je geen mogelijkheden hebt om zelf wat te maken, en geen geld voor een Stuart of een volle Regner installatie (de oscillerende machientjes van Regner zijn absoluut betaalbaar, maar hun schuivenmachines, voordat je die compleet draaiend hebt, Oef!) dan denk ik toch wel dat dit een heel redelijk, en relatief betaalbaar alternatief is.

Allee, we moeten er nog mee varen, dan gaan we pas zien hoe betrouwbaar het ding is, maar als hij in de boot net zo draait als op de bank, dan verwacht ik geen echte problemen, tenminste, niet met de machine en de ketel.

Is er dan niks slechts aan? Nou...De olieafscheider zit na opstoken al direct vol, kun je leeg halen en dan is hij met ongeveer 20 minuten alweer vol.
Smeertoestel had van mij wel wat groter gemogen, want ook die gaat in principe hooguit 30 minuten mee. Maar die kan ik mischien wel vergroten.
Ik vind de ketel vrij klein, er zit maar voor 20 minuten water in als je rustig aan stoomt. Maar als het machientje tot zijn volle vermogen belast wordt, dan denk ik toch dat het met tien minuten wel ophoudt. 20 minuten, het is niet veel... Ik ben bij de testruns toch eigenlijk iedere keer weer verrast dat de ketel al weer leeg is... Dat vind ik wel jammer. Want ik weet dat de machine met voldoende druk (3 bar of hoger) vrij goed een 75 mm vierbladschroef trekt, en ik denk dat je daar toch wel een boot van 1,20 cm en een kilo of 15 kunt handlen, de ketel en brander kunnen die hoeveelheid en druk wel leveren, maar dan moet er toch echt minimaal een voedingpomp en tank in de boot anders is de pret maar van heel korte duur.

 

De boot schiet ondertussen lekker op: ik denk dat ik binnen een week rond zou moeten kunnen zijn met de bouw, inclusief installeren machine en RC, maar dat is afhankelijk van welke spulletjes ik binnekrijg van Regner en wanneer.
Het hout uit de doos begint in elk geval al aardig uit te dunnen.





Ik begin nu, merk ik, wel af te wijken van het bouwplan, want hoewel Krick naar mijn mening mooie bouwdozen maakt van visueel aantrekkelijke modellen, hebben ze helaas de neiging om de werkelijkheid en de "practische kant van het origineel" volledig over het hoofd te zien.

Ik begon me al wat achter de oren te krabben toen ik het trapje zag: normaliter zou een dergelijk scheepje niet zoveel ruimte verkwisten aan een trap, dat zou een veel korter en steiler dingetje (meer ladder-achtig) geweest zijn.
Tekening wil bij die trap ook een trapleuning hebben, een beetje een zwembadtrapleuning achtig geheel. Dat zou je in werkelijkheid nooit aantreffen op zo'n scheepje in die jaren: varend hoeft niemand die trap op, en aangemeerd heeft niemand een leuning nodig om 3 tredes op te lopen. Dan geeft de schipper je wel een stevig handje als je ondersteuning nodig hebt.
Een bel aan een gebogen staander, ook zoiets wat in werkelijkheid niet zo gedaan zou worden.
Banken met zitkussens? Ook niet erg practisch in een open boot op de waddenzee. Die zouden de helft van de tijd zeiknat zijn.

Hoe ik dat allemaal wél ga doen weet ik nog niet, maar al die tutsels en frutsels, dat is me allemaal te veel Marijke Helwegen, dat gaat een stuk eenvoudiger en "eerlijker" worden.

Maar ik moet zeggen, hoewel bootjes niet echt heel erg "mijn ding" zijn, en "schaal" al helemaal niet, ik heb aan deze kit toch eigenlijk wel plezier, is zijn geld waard, en voor zover ik het kan beoordelen (kan ik niet, het is pas de tweede boten-kit die ik bouw, en de eerste is meer dan 40 jaar geleden, toevallig wel óók van Krick), is de kit goed verzorgd en relatief makkelijk te bouwen.

 

Intussen, toch wel een spannend dingetje: twee gaatjes in de kruishoofdbanen geboord waar smeerleidingen in uitkomen.


Verder staat de machine nu vastgebout op het machinedek, zo goed mogelijk uitgelijnd met de schroefas, al is dat niet erg kritisch, ik heb twee kruiskoppelingen gebruikt, met ongeveer 5 cm tussenas. Daar kan ik wel een foto van maken, maar het enige verschil zijn dan de 6 boutjes in de voetplaat.

 

De boot vordert gestaag, maar het heeft weinig zin om ieder individueel plankie te fotograferen, dus nu even wat anders:

Mijn hardsoldeer uitrusting blijkt volstrekt onvoldoende om een bakje van 10 ml te solderen, dus dat is behoorlijk "lelijk" geworden (maar het bakje is toch op een of andere manier dicht geraakt). De oliepoortjes zijn uit armoe dan maar met gewoon tin gesoldeerd, wat vanwege restanten vloeimiddel ook deels mislukte...



Nu eerst maar even een doseertestje:

Toen ik deze foto nam, had ik nét de kousjes ingedompeld, dus die moeten zich eerst nog volzuigen.

De bedoeling is, dat met kleine stukjes slang (vanwege monteer en demonteer mogelijkheid) hier de leidingen naar de afzonderlijke smeerpunten gaan.
Het blijkt uit eerdere proefjes met een ruwe testopstelling, dat de kous NIET helemaal tot het smeerpunt getrokken hoeft te worden, gewoon een buisje is voldoende, en dat kan zelfs een 2 mm buisje (binnen di 1 mm) zijn, dat gaat gewoon goed (mijn testopstelling met een waxinelicht-bakje en één enkel kousje en ongeveer 15 cm 2 mm buis staat al vrolijk 4 dagen gestadig te druppelen en is nog maar half leeg).

De 7 smeerpunten zijn: 2 x kruishoofd, 2 x excentersets en 3 x hoofdlagers. Met wat geluk druipt de olie vanaf de kruishoofden via de drijfstangen naar beneden en houden op die manier de bigends gesmeerd.

Het smeerbakje komt op een apart voetstukje aan bakboord naast de machine te staan, want aan stuurboord zit het omkeermechanisme.
De smering blijft doorgaan zolang de kousjes in de olie hangen, en valt dus vrij simpel "aan" en "uit" te zetten door het bakje te vullen of leeg te trekken. Dat "aanzetten" moet je wel ongeveer een uur van te voren doen...

 

En....


Over de nacht is er ongeveer 1~2 mm olie tegen de zwaartekracht in uit het bakje getransporteerd.

Dat gaat wel werken, denk ik...

 

Nou... De Borkum is nog niet "ÁF"-af, maar wel ruwbouw klaar. Dat is te zeggen, alle "constructieve" houtwerk is gedaan.
Wat nog te doen is is het lakken van het dek, het inbouwen van de RC en het aanbrengen van de details uit de beslagset.




Gezien mijn talent voor, en geduld met priegelwerk, ben ik absoluut niet ontevreden.
De spelden en het elastiekje, waren de laatste drogende onderdelen, en nou ja, ik zei al, "geduld en zo"... ik maakte dus de foto's vóórdat ik er aan dacht die spelden weg te halen.

 

Ik vind het er fraai uitzien, je hebt echt iets speciaals hier.

 

En toch is het maar gewoon een grotendeels volgens tekening gebouwd kit-bootje...

 

Wel zuuneg met die halve wasknijper Bert! Schiet lekker op zo. Servo's etc. een beetje onder te brengen? Of moet je nog ergens haaks de bocht om? Vaak complexer dan een ESC en een stuurservo. Succes ermee! Gr. Klaas.

 

dat van die halve wasknijper is niet "zuuunig", maar practisch: een hele knijper wilde niet blijven zitten, een halve, vanwege dat die groef dan niet meer gevuld wordt door de veer, wel...

Stuurservo heeft af tekening al een plekje (en zit daar ook al), maar de machineservo zou in een "dek kist" moeten komen, en daar past maar één servo in, ik heb er twee nodig. Twee kisten of een grotere kist, staat niet mooi.
Denk dat ik ze onder het ladingdek zet, maar dan worden de stangetjes wat lastig, EN ik wil onder dat dek een voedingtank + pomp plaatsen. Dat wordt dus best krap...