Oefenprogramma voor de gevorderde vlieger?

Dat zeg ik ook niet.
Het gaat er mij om dat je, je model moet beheersen.
Dat je een model op de plaats kunt landen waar jij dat wil.
Ik heb veel mensen gezien dat ze blij waren als het model maar op het vliegveld stond na de landing.
Of dat mensen niet zelf hun nieuwe model in durven vliegen.
Dan wordt het tijd om flink in jezelf te investeren door veel te trainen.
Als ik Jan even al voorbeeld neem.
Veel draadjes openen, weinig af maken, veel discuseren over boeken om kennis te vergaren hoe te vliegen.
Maar als het op vliegen zelf aankomt erg onzeker zijn.
Ik kan er totaal naast zitten en wil ook niet op de persoon spelen, maar het irriteert me soms.

 

Je hebt een punt,Bertus.
Aan de andere kant is het natuurlijk ook zo dat als iemand veel post op het modelbouwforum.
Dat er ook voor zorgt dat het forum blijft bestaan.
Met de hoeveelheid bijdragen die ik hier lever, kunnen ze de boel wel opdoeken.

 

Jan bouwt mooi. Vragen stellen, opperen, daar is een forum voor.


Ja, er zijn er die moeite hebben.
Geloof niet dat Jan er toe behoort.
Soms droom je van meer… daarover wordt dan gefilosofeerd.
Het aantal draadjes dat dan wordt geopend of niet? Ik houd het niet echt bij… of er moet ergens een radicale bontebal met een ‘advends fetish’ rondstuiteren… Dan valt het wel op…
Algemeen… übung macht Meister.

 

er zal een evenwicht moeten zijn..
Er zijn mensen die echt veel weten, en dat gelukkig doorgeven via o.a. het forum
er zijn mensen die heel veel fora lezen, en dat overal copy pasten. soms goed, soms minder.
je hebt ook de serie mensen die vertellen wat je moet doen, en dan kom je er later achter dat ze helemaal niet weten hoe het werkt
dat is lastig..

ik heb er ook eentje op het veld die zich pas zeker voelt, als hij alle theorie over het hoe en wat eerst 100% doorgrond.
probleem met een forum is dan dat er nogal wat meningen zijn, die allemaal wilde invalshoeken geven..en dan ben je wel ff bezig.
die is toevallig niet zo voorzichtig, dus hem remt het verder niet echt
maar je zal er vast hebben die zich daardoor laten remmen.

persoonlijk vind ik het bij een voor mij nieuw figuur altijd erg prettig om te weten wat er nu werkelijk gebeurt, en wat iedere stickuitslag doet.
het helpt mij ook om vooraf te bepalen wat mijn escapes zijn, wat te doen als..
dat heeft de hangar al redelijk regelmatig gered van een vroegtijdige landing

iedereen heeft zijn eigen lol in de hobby..
iemand bepaald zelf wel of zijn onzekerheid in een onderdeel van zijn leven irritant genoeg is om er echt wat aan te doen
blijkt hij het niet te doen, was het blijkbaar toch niet erg genoeg

 

Aan vragen is niets verkeerd.
Maar doe dan ook wat met de antwoorden, dat is meer mijn gevoel wat ik lastig vind.
Je kan wel 30 boeken lezen bv hoe de aërodynamica werkt, waar niets mis mee is.
Maar als je dan denkt zonder te oefenen te kunnen vliegen gaat het fout.

Nogmaals aan vragen is niets mis.
Het is dan voor degene ook wel leuk als je ergens op terug komt en vorderingen laat zien.
Maar ieder zijn ding.

 

Lekker he, oordelen over een ander en zeggen wat die wel of niet moet doen
Minimaal 4 uur maar beter is 10 uur/week trainen….. doe je dat niet dan mag je geen boeken lezen

bij ons op de club hebben we ook iemand die het maar niet in de vingers krijgt…. Ach, hij beleeft plezier aan de hobby en daar gaat het om
Gelukkig komt bij ons 95% an de leden naar t veld om lekker bezig te zijn met vliegtuigies en sommigen om te kleppen…
Ieder zn ding… zolang je er maar lol in hebt

 

Dan begrijp je totaal niet wat ik bedoel, of ik heb het helemaal verkeerd verwoord.
De lol van de hobby moet altijd voorop staan laat ik dat wel duidelijk zeggen.

 

Corrigeer me als ik het verkeerd heb, Jan, maar ik heb het idee dat het uitzoeken, het puzzelen, het uitvinden etc. bij jou ook een onderdeel van de hobby is. Iedereen ervaart het anders.

Hobby is voor ontspanning, anders is het werk en moet je uitkijken naar een andere hobby

 

Ik denk dat de irritatie meer zit in het type mens dat niets doet met de voorgestelde oplossingen, en lekker eigenwijs eigen incorrect onderbouwde oplossingen blijft uitvoeren
zeker als zo'n persoon in de leerfase zit, is dat echt rete irritant (we hebben er ook eentje)

 

Dat is voor mij ook de reden dat ik geen les geef, ik zou daar vrij snel klaar mee zijn…..
Ik heb ook niet constant de behoefte om een ander te vertellen wat ie wel of niet moet doen, of op zn fouten te wijzen,
er word me wel eens naar mn mening gevraagd of heel soms als een leerling wat moeite heeft ga ik er bij staan en geef dan wat tips…. Verbazend hoe een leerling het dan ineens wel ziet / begrijpt…. Alsof het een bevestiging is van wat de instructeur verteld
Ik ga gewoon naar het veld wanneer ik daar zin in heb en of ik 10 vluchten maak of maar 3 dat ligt er maar net aan hoe gezellig het is, want daar gaat het mij om… niet om uren te maken of mezelf te bewijzen

 

Zo zit het inderdaad, ik vind dat soms heel vervelend op zijn zachtst gezegd.

@ Mugen.
Ik ging altijd naar het veld om te vliegen.
Dat was meer dan een uur rijden enkele reis.
Kletsen kan ik thuis ook.
Vliegen was mijn hobby

 

Ik ben instructeur, heli en (motor)vliegtuig
Vliegen is ook mn ding.. praten ook, maar dat doen we ook tegelijk
heb voor de grap eens een tijdje zitten tellen, maar het blijkt dat ik inclusief de lesvluchten meestal wel een minimum heb van 10 vluchten op een dag

In de regel zijn de mensen helemaal niet zo vervelend
eigenlijk zie je meestal dat ze het proberen, en tegelijk zie je ook dat het net niet lukt
vind ik niet erg, en laat ze lekker een tijdje modderen.
je ziet aan het vlieggedrag dat ze op een gegeven moment geirriteerd raken, dan ga ik wat tips erin gooien, of ik doe het een paar keer voor
niemand is hetzelfde. beetje naar de persoon kijken.
fouten benoem ik vaak op het moment zelf.. let op, eerst aileron, dan elevator.. goh, als jij aileron stuurt, geef je automatisch elevator
beetje opletten, sommigen hebben met een halve opmerking al een slechte middag, sommigen zien het niet en hebben er 100 nodig

Ik heb er eigenlijk altijd wel 2 of 3 achter mn rug staan (zelden tegelijk, dat scheelt )
het vervelendst als instructeur vind ik de eerste vluchten.. als er nog helemaal geen basis in de leerling zit
Dat zijn echt serieus spannende vluchten.
Op de een of andere manier leggen ze hem toch vrij regelmatig op zn rug, en dan vol omlaag
maar ach. paar vlieguurtjes, en de meesten vliegen dan circuit en kunnen hun eigen lompigheden oplossen

Af en toe heb je er eentje die gewoon niet luistert.
Maar, dat kan ik ook
Zo moeilijk ben ik niet..
mag best een beetje klooien en rommelen, houdt de lol er ook in tijdens lessen
maar gewoon continu niet oefenen, klooien, dingen niet doen zoals het moet, op een gegeven moment is het klaar.
gaan ze gewoon de lucht niet in tot ze wel doen wat moet.
vinden ze meestal niet leuk. maar ze moeten eerst zorgen dat ze van hun instructeur af komen (brevet), en daarna kunnen ze zich uitleven
had er een tijdje geleden 1 die heb ik in de ochtend grondarrest gegeven. tegen de middag kwam hij toch aanlopen dat hij dan toch maar ging oefenen.
top, dat was het hele idee.
tot nu toe heb ik er eentje gehad als leerling.
ben wel meer mensen tegengekomen, maar die hadden het brevet al.

je geeft wat aan.. soms voel je jezelf dan wel eens die ene zeikerd
na een keer of 2, het is hun toestel... laat ze er zelf dan achter komen..
zolang de zaken verder veilig blijven en er alleen hout/schuim mee gemoeid is..

 

Ik zat vandaag nog even naar een voorbeeld te zoeken waarom dat ik zulk soort draadjes lastig vind.
Toen schoot het volgende me in gedachten wat mijn vader in de jaren 90 meemaakte.
In mijn jeugd woonde er vlak bij ons een vrijgezelle dame op leeftijd.
Zei huurde een heel oud huisje maar had ook een koophuis wat ze van haar ouders had geërfd welke ze verhuurde.
Op een gegeven moment wilde ze dat koophuis verkopen en het geld voor het beste rendement weg zetten.
Ze kwam aan mijn vader om advies vragen.
Mijn vader zou voor haar naar de bank gaan om te vragen wat de mogelijkheden waren en dan eventueel later net haar naar de bank gaan.
Tot zo ver niets vreemds.
Mijn vader gaat dus naar de bank en begint zijn verhaal.
De bank medewerker begon een beetje te glimlachen toen mijn vader het adres noemde waar het over ging.
Hij zei je ben de zevende al die voor dezelfde mevrouw advies komt vragen.
Om een lang verhaal kort te maken.
Ze ging net zolang bij iedereen om advies vragen tot ze iemand vond die ze precies naar haar mond sprak wat vaak helemaal niet het beste advies was.
Als het dan later fout bleek te zijn, kwam ze weer bij mijn ouders en begon het weer van voor af aan.

 

dat is inderdaad ook zat aan de hand...
zeker de mensen die "wild" zichzelf leren vliegen
ik hoop altijd dat als het via een club gaat, dat de wilde verhalen en de vele andere meningen wel redelijk op een bepaald gefundeerd niveau blijven steken
"hoop"

dat voorbeeld van je vader kom ik in mijn werk wekelijks tegen..
gaat ff niet hard genoeg, niet het goede antwoord: plof, bij de volgende op het bordje

maar ach.
als ze dat willen, komen ze er ook vanzelf achter (meestal)
je kan ze wat leren, OF je verteld wat ze willen

 

Tegenwoordig bekijkt men het niet als een wiskunde som . Enkel eindresultaat is belangrijk . Niet de som of de weg naar de oplossing zelf . En als het teveel werk is zoekt men een ander resultaat.
Blind met oogkleppen op en oordoppen in .
Teamspel is verdwenen en eigen ego is belangrijker .
Dat maakt juist deze hobby weer leuk . Om resultaat te boeken wat je wilt is de afgelegde weg naar dat resultaat ook belangrijk .

 

Jeetje, je kijkt even niet en . . .

Ik kan met de hand op m'n hart zeggen dat ik zeker het advies van 'cirquit en landingen oefenen' heb opgevolgd.

Misschien niet 4 uur per week, maar toch zeer regelmatig, en heel veel landingen.

Idem rugvlucht en rol (minder).

Maar de laatste tijd heb ik de Calmato aan de kant gezet (oa. wegens allerlei malheur die hier terug te lezen is).

Ik denk, volgend jaar weer vrolijk verder.

En ja, ik post veel, en start veel nieuwe draadjes.

Iemand moet het doen (en ik schrijf graag, dus . . .)


jan.

 

dubbel gepost, verwijderd

 

Driedubbel gepost, weer verwijderd

 

Boek eens een vlucht op een 1:1 (sport) vliegtuig met een instructeur. Ik heb zelf veel modelvliegers zo kennis laten maken met het "full size" vliegen. Bij velen gaat er een wereld open. Fout aangeleerde zaken komen boven drijven, beter begrip wat de diverse onderdelen, roeren, effecten, krachten etc doen met een vliegtuig. Het scheelt bijna niks, je zit er alleen zelf in. Vraag Bruno van Hoek een (hier op het forum), oa met hem enkele vluchten gemaakt met een Piper Cub. Die vond het erg leerzaam.
Ook sportvliegers lopen tegen een punt aan dat ze niet verder komen, helaas, velen haken dan af. Anderen gaan op zoek en gaan acro doen, andere types vliegen, langere nav vluchten naar het buitenland, Je moet nooit stil gaan vallen, dan gaat er op den duur de lol van af.
Zelf ben ik met (model) heli vliegen (pas op latere leeftijd geleerd) ook nu tegen een punt aan gekomen dat ik mezelf weer een schop moet geven, ik wil (voorzichtig) wat met acro van doen, maar zonder begeleiding durf ik dat nog niet goed (bang voor dure en complexe reparaties). En nose-in hooveren lukt me ook nog niet.....

 

Haha Richard hij staat er al 3 keer haha.
Misschien helpt dat bij Jan.
Hij vraagt veel advies maar doet eigenlijk nooit wat met de tips die hij krijgt.

Althans voor mijn gevoel.