Het heeft even geduurd maar eindelijk klaar op de eerste dag van de lente. Spanwijdte 152cm, gewicht 1800gr, motor MB .75. Ooit bedacht om makkelijk te bouwen bleek het door alle eisen die ik onderweg bedacht om koppel en vermogen van de motor in toom te houden toch heel veel werk. Doel was vooral een extreem stijf model te bouwen (zowel romp als vleugels). De rompneus is daarom opgebouwd met een aantal 'doosjes' die in de constructie zijn geïntegreerd. Het vleugelmiddendeel is klassiek opgebouwd, de buitenpanelen zijn styropor ingedekt met 1,5mm balsa. Die buitenpanelen moesten te verwijderen zijn maar de constructieve problemen die dat met zich meebracht heb ik al bouwend nooit op kunnen lossen (en als je eenmaal een aantal keuzes hebt gemaakt zet je niet zo makkelijk weer de zaag er in) dus uiteindelijk is het model niet demontabel. Streefgewicht was 1750gr voor een model wat eigenlijk gewoon de maten van een 10cc stunter heeft. Naar het einde toe werd het dus toch een race om het gewicht binnen de perken te houden. Daarom één set buitenpanelen opnieuw gemaakt (-40gr), van een PET-fles een tank gemaakt (gekrompen om een mal) in plaats van een blikken exemplaar (-23gr), 'remote needle' vervangen door een spraybar/naald direct bij de venturi (-8gr), de scharnieren bijgewerkt (-4gr) en danig op de afwerking bespaard (-60gr). Het vleugelprofiel is van Igor Burger net als de meeste verhoudingen en ook maak ik gebruik van zijn 'logaritmische' besturing waardoor hoogteroeren en flaps bij kleine uitslagen 1:1 bewegen maar naarmate de uitslag toeneemt het hoogteroer verder uitslaat dan de flaps (max uitslag flaps = 28gr, hoogteroer = 38gr). Het vleugelbovenaanzicht is afgeleid van mijn Vector modellen. Motor heeft inmiddels 3 kwartier op de bok kunnen inlopen en is er klaar voor. Het brandstofverbruik valt voor zo'n grote motor erg mee, 65cc/5min. Propellor wordt een 13,5x5,5 drieblad. De lente mag beginnen.
Ik heb geen idee hoe het vroeger ging toen de " Take Apart" toestellen er nog niet waren. Waarschijnlijk in grote kisten en met speciale behandeling!! door de vliegmaatschappijen.
leuk Bruno! Kun je nog iets meer achtergrondinformatie geven bij de modellen en de personen op de foto? Ik denk dat ik het model dat losjes op de Stuka is gebaseerd herken uit de Avia, maar om ze nou allemaal door te gaan spitten…….
Links Wim Cator, rechts Cor Harskamp (zij vlogen samen teamrace). Dit lijkt me het inpakken voor het WK 1972 (Helsinki, de 2e keer). De Stuka is een Don Still ontwerp, daarmee heeft Wim zich destijds naar de Nederlandse top-5 gevlogen. Daarnaast de oranje Grondal Nobler van Paul Tupker die, denk ik, ook de foto maakte. Aan de andere kant de Plano, een door Wim bedachte, grotere, uitgave van de Aldrich Nobler, maar dus met een Merco .49 Met dit model heeft hij de top-3 gehaald bij selecties en mogelijk ook NK. Opvallend de gerepareerde rechtervleugeltip. Naar ik begreep was dat een keer bij het opstijgen in een trainingsvlucht gebeurd, waar een andere deelnemer zijn gereedschapskist te ver naar binnen (zeker zo'n 6 cc vlieger met korte lijntjes) had laten staan.... Trainingsgelegenheden bij E- of WK's moet je sowieso altijd wantrouwen. Zo ben ik in 1990 eens door een boom heen gevlogen omdat de organisatoren het cirkelmiddelpunt niet goed hadden aangegeven en kennelijk niet eens wisten dat de maximale lijnlengte voor F2B 21,5 m is....... Paul's oranje Grondal (de helper komt mij ergens bekend voor ):
Nu, deze week was het zover. Er was ook enige ondersteuning in de vorm van nog een MB kist. Die is wel wat ouder...
Zeker Henk, en zeer gewaardeerd! Inmiddels nieuwe en veel kleinere tank gemaakt en enya3 pluggen in huis.
Jongens, wat geweldig! Hoe zijn de eerste indrukken? Moet Pandora trouwens geen Pandora II of Pandora Sr. zijn? Ik herinner mij toch iets geel met blauws dat een succesvolle opstap in het F2B wedstrijdvliegen faciliteerde (vergeet even die andere Nederlander met het eerste electro-F2B wedstrijdmodel ).
Je hebt gelijk Bruno. Er was een voorganger. Die vloog ik denk ik een dag later dan de foto's (in Landres toch?) Plat toen de lijnen achter een graspolletje bleven haken. Eerste indrukken positief qua vliegen hoewel die indrukken na 2 vluchten nog beperkt zijn. Eerst nog wat werk aan de motorloop. Nieuwe tank, andere plug.
Ja zeker, en als je links op de foto kijkt zie je daar de kist van Rob in rugvlucht aankomen! Blijkbaar is de 2e foto genomen nadat Rob geland is, vandaar dat Bert daarop ontbreekt. Rechts zie je met het witte hoedje Jelle Willems.
Ik zie het nog zó voor me... Terwijl jij daar echt niets aan kon doen, was 100% cirkel layout. Het is daar één van de slechtste F2B terreinen die ik ken, iets dat we vaker zien bij organisatoren die zelf geen F2B vliegen, maar er gek genoeg wel een mening (hun eigen "feiten") over hebben. Bij alle, behalve de meest perfecte, omstandigheden levensgevaarlijke turbulentie en dan ook nog eens een cirkel die op een hellend vlak ligt, met ruim meer dan een halve meter hoogteverschil tot gevolg hebbend. Nooit begrepen waarom de CIAM daar doodleuk E-en WK's liet plaatsvinden. Nou ja, dat is mijn probleem niet meer.... Mooi! Als je weer gaat, laat het weten. Kan ik niet, dan is het jammer, maar een extra paar ogen en oren kunnen geen kwaad. Nou, Bert hielp mij daarna bij de start, dus het kan dat hij met het handvat al naar binnen was. Nou dat gold voor de laatste exemplaren ( waaronder de Trianic III). In het begin was het non metallic "java groen", zoals bij de eerste Trianic en de team racers uit die tijd. De 1, met een ST. 35 C. De -grotere- 3, met een ST G21/46 en de enige met een neuswiel:
Wat Bram zegt... Die World Cup was het nog heel redelijk weer, maar na het koufront met nachtelijk onweer was het tijdens het WK precies het weer dat je daar niet wilt hebben. Ik bakte er dan ook hoegenaamd niets meer van.
Daar heb ik dus niet aan meegedaan. Zat niet in 'de ploeg' en al was het wel zo geweest dan had ik geen model meer gehad. Overigens was die kraak wel een blessing in disguise. Daarna moest ik aan de bak om eindelijk een nieuw model te gaan bouwen. Feitelijk ben ik veel te lang door blijven vliegen met een model wat me welliswaar, zoals Bruno zei, op weg heeft geholpen maar die me niet verder kon brengen. Daar was Pandora 1 gewoon niet goed genoeg voor. Dus had ik in september van hetzelfde jaar een Vector klaar. Gebouwd met een Brodak bouwdoos en vond zo weer de weg naar betere (zei het nog steeds bescheiden) resultaten.
