Chuck tips

Ik ben de laatste dagen erg lekker met een chuck in de weer en kom langzaam aan steeds meer in de buurt van wat ik een goede vlucht durf te noemen. Alleen komen er dan ook meer vragen naar boven die ik even in de(ze) groep wil gooien.

Wat zou beter zijn kleine rondjes of grote rondjes laten vliegen(veel of weinig richtingroer)
Is het mogelijk om op zo weinig hoogte toch een mini-beetje thermiek te vinden Dus proberen om met veel rudder en kleine rondjes hem daarin te gooien en te houden.
Of is het beter om de cirkels zo groot mogelijk te maken om het gebied waarover hij een beetje stijging gaat zoeken zo groot mogelijk te maken

Vliegsnelheid hoog of laag. Snel lijkt mij het profiel beter tot z'n recht komen en heb je misschien iets minder snel last van een zuchtje wind. Langzaam vliegend is misschien beter te zien of er een zuchtje stijgende lucht gepakt wordt en lijken mij hele kleine trimveranderingetjes minder ingrijpend te zijn en dus beter/precieser af te stellen.

Graag meningen, inzichten, ervaringen en kritieken van alle kanten want ik vind het leuk!!!
(logische stap zo he...van rc aan de helling naar elektrozweef naar VV-chuck)

 

Ik weet niet erg veel van chuck dus ik kan je niet echt helpen. Maar misschien is het wel leuk dat je hier foto's plaatst?

Kevin

 

Hallo Justus,

Leuk dat je met chucks bezig bent.
Een chuck vligend krijgen is één, maar echt goed vliegen en smijten is een ander verhaal.

Vaak hebben chucks nauwelijks tot geen (richtings)roer uistlag.
De staart heeft bij het gooien (hoge snelheid) veel invloed. Je model zou bij veel roeruitslag een soort radslag links of rechts maken...
Vaak laat je een chuck rondjes vliegen door het stabilo scheef te zetten (kijkend in de vliegrichting zit dan één tip van het stabilo hoger dan de ander)
De chuck zal de kant op vliegen waar de tip het hoogst zit.
Bij de lancering heeft dit geen effect. Maar bij de horizontale glijvlucht wel.
En een normaal chuckprofiel is inderdaad bedacht om wat harder mee te vliegen. Snaller dan de grote vrije vlucht modellen in ieder geval.

Een chuck met een vleugel van ongeveer 10*50 cm is goed te gooien.
Maak em goed glad, maar niet te want dat werkt ook niet meer.

phew, wel weer genoeg voor nu.
Heb je meer vragen, dan lezen we het wel weer.

Succes verder.


Erik

 

Vanwege de 'clubregelementen' mag ik niet groter dan 50cm span en daar zit ik nu net onder.
Ik heb er een V-staart opgezet om zo met een touwtje en een stukje plakband te kunnen trimmen en tot nu toe gaat het goed.

Ik kan nu heel goed kiezen of ik hele grote rondjes laat vliegen of juist kleine.
Met kleine blaast de wind hem minder snel op het andere oor waardoor er een meer continue vlucht ontstaat en de vluchten vaker wat langer duren.
Met grote rondjes lijken de vluchten wat langer te kunnen duren maar de wind verziekt een goede vlucht dan wat sneller.

Qua restatie: op de club gooien ze op een gewone avond tot een seconde of 30 op een voetbalveld, dat is voorlopig mijn streven maar wanneer mag je jezelf nu 'goed' noemen?

 

Hoe werkt die touwtje en plakband methode?

In nederland (ik weet niet hoe het internationaal is) is de maximale vluchttijd voor een werpmodel 1 minuut.

Kevin

 

Ik heb vroeger (tweede helft jaren '70) op het Rozendaalse veld op de nationale voor- en najaarswedstrijden, als ik daar als jonge tiener met mijn A1'tje deelnam, vaak met verbazing gekeken naar de ervaren chuckvliegers (bijvoorbeeld Ed Liem), dat hun chucks aanzienlijk beter vlogen dan mijn A1! Toen ik echter eenmaal volwassen was en voor mijn werk afhankelijk van werkende armen, leek het mij niet verstandig blessures te riskeren door de typische manier van chuckwerpen. Als je niet jong meer bent en niet zo flexibel en je bent nooit gewend geweest dergelijke bewegingen te maken, dan kan dat zeker gebeuren! Ik weet dat om die reden in Engelssprekende landen er ook klassen zijn waarbij de chucks niet gegooid, maar geschoten worden met een 'catapult'. Dat lijkt me ook erg leuk voor de zonnige zondagmiddag. De catapult 'launch' ontziet de brozer wordende schoudergewrichten en je bereikt grotendeels hetzelfde: dat de chuck op hoogte aan zijn zweefvlucht begint.

Misschien dat dit voor Justus ook interessant is: heeft iemand hier ervaring mee, en wie weet het antwoord op de volgende vragen: welke aanpassingen zou je aan een werp-chuck (eigenlijk een pleonasme, 'chuck' betekent 'werp') moeten maken om hem met een catapult te kunnen lanceren: waar zou de haak moeten zitten en zou je andere aanpassingen moeten maken? Welke afmetingen zou de catapult moeten hebben (ik heb de beschikking over 'echt' rubber)

Ik weet ook dat de chuck bedreigd word door de discus launched chuck (of FF DLG), maar een DLG model vereist weer wat meer bouwen en exotische materialen. Ik wil het zo simpel mogelijk houden.
PP

 

Op zich is het mogelijk om een VV-DLG net zo simpel te bouwen als een gewone chuck. Het enige verschil zijn de afmetingen en de werpstift.

 

De VV DLG zwevers die ik in Engelse bladen heb gezien (AMI en/of Flyer) hadden toch behoorlijk wat koolstof in de constructie gebruikt, en daar heb ik geen enkele ervaring mee. Ik hou het liever bij balsa en vurenhout, al ben ik niet te beroerd om een stukje vishengel als romp te gebruiken.
Maar hoe zou ik dan een DLG van een chuck kunnen maken? Gewoon een beuken deuveltje van 3m diameter haaks door een vleugeltip bevestigen zodat je daar je wijs en middelvinger omheen kunt haken? Misschien twee versterkingsplaatjes van 1mm triplex er omheen lijmen?

 

zoiets ja.
wel ben ik er achter gekomen dat een Y-staart beter werkt dan een gewone staart.
Ook moet je niet een kistje van 50 cm maken. want dat is niet rendabel. het gaat er om om bij het draaien een grote snelheid te krijgen. dit bereik je door grote vleugels (grote arm, romp verder van je af tijdens slinger)

kevin

 

Ik heb aan de achterlijst van 1 staartdeeleen op de buitenste hoek een touwtje die naar de staartboom gaat en daar met een plakbandje vast zit. (ik heb een carbon staafje dat ik nog had liggen als 'romp' gebruikt)

Touwtje wat strakker betekent meer twist in de staart en dus meer richting (en up dus moet er ook niet teveel twist in trekken want dan kan hij weer niet hard gegooid worden...keuzes...keuzes)

 

Je zou ook in kunnen stellen doormiddel van een klein papieren flapje op ieder staart vlak. Dit kun je dan bij buigen voor andere instellingen.

Kevin

 

ik denk dat papier nog ietsje te flexibel is, het is toch al weer een paar gram wat je zo in het rond staat te gooien (ik weet niet hoeveel maar zal hem straks eens op de weegschaal gooien)

 

wat je trouwens ook kan doen is de staartvlakken bij buigen door ze wat nat te maken en dan in een andere vorm te dwingen.

 

Nu welmaar het was niet voldoende voor de grote trimveranderingen die ik bij de eerste vluchtjes wilde maken ter lering ende vermaak

 

3MM??? dat is giganties, begin met 1 (of mss een lucifer, kan heel veel hebben).

 

de krachten die optreden tijdens de slingerbeweging zijn behoorlijk groot. Dit houdt een lucifer nooit. Zelf heb ik een stukje stiplex van 2 mm dat aan twee kanten gelamineerd is met koolstof.

 

uhm, sorry, ik heb een dlg chuk gehad met een lucifer als werpstok, ging prima. hoeveel weegt zoon ding, 50g max? stel dat het 10 G word (word het nooit) dan hangt er 500g aan met je vinger-5mm-vleugel-5mm-andere vinger zit de kracht met nouwelijks hefboom, dan hij makkelijk hebben.

Het enige nadeel is dat het een beetje kan snijden als je vaak gooit

 

ik denk dat het stokt toch minsten 1cm aan beide kanten uitsteekt.
Verder is het gewicht van de meeste dlg's meer dan 100 gram.
dus dan is je moment al 4 keer zo groot, als jij hierboven beschreef.

 

even ter illustratie. 2 weken geleden heb ik tijdens het slingeren van mijn dlg, de tip er af gerukt. Hier zater 2 lagen glasdoek overheen.

 

Hebben we het over een chuck of een dlg van 1m? Als jou chuck van 50cm span 100g weegt vind ik dat nogal wat...
En ja, bijde kanten steekt de werpstift 1cm uit maar ik houd mijn beide vingers (net) tegen de vleugel aan als ik gooi en dus 5mm voor het punt waar hij het meest tegen de vinger aan drukt.