Ik heb even geen woorden meer

Kijk zelf maar, ik hoop dat de link is gelukt.

47 Site Project: H-13D 1/15th Scale Model

 

Geweldig...wat een vakmanschap...erg knap gedaan.

 

haha kijk die brancard dan met dat kapje, prachtig.

Wat een monikkenwerk. Respect!

 

Prachtig...

Die had tijd over zeker!

 

Dat lukt jouw ook wel John!

 

Dat denk ik niet, als je naar de geschiedenis van mijn modelbouw kijkt, werk ik veel meer op een russische stijl, grof en weinig afgewerkt wegens te kort aan geduld. Dit is echt de amerikaanse stijl, gelikt tot en met.

 

amerikaanse stijl is toch geovercompliceerd?

 

Is gewoon heel mooi gedaan.. heb niet zozeer respect voor de technieken, want zo moeilijk is het allemaal niet, maar voor het geduld om het dan ook daadwerkelijk te gaan doen. DAT is wat er moeilijk aan is aan dit soort projecten, niet het bouwen zelf.

Het ontbreekt de meeste mensen niet aan de vaardigheden, er zijn hier genoeg mensen die dit qua vaardigheden prima zouden kunnen, maar aan het geduld en de discipline om zo'n project een heel project lang op hetzelfde hoge niveau te houden, en ook daadwerkelijk af te maken.

 

Ik ben het niet met je eens Hezik. Een eigen draaibank en freesmachine is absoluut noodzakelijk om dit te kunnen maken. De kennis om met deze machines te kunnen werken is daarmee ook noodzakelijk. Voor veel modelbouwers, nee, voor verreweg de meeste modelbouwers is dit om die reden al geen haalbare kaart meer.

Dan heeft deze man ook nog eens zelf tandwielen gemaakt, tandwielfrezen is het moeilijkste onderdeel om te maken en vereist ook specialistische apperatuur met daaraanvast weer specialistische kennis. Er zijn genoeg mensen die heel goed kunnen frezen, maar geen tandwielen kunnen maken.

Ik kan gemakkelijk praten als gediplomeerd machine bankwerker, fijnbankwerker en fijn mechanische technieken met daarbuiten een zeer groot assortiment lasdiplomas en certificaten tot aan hardsolderen aan toe. Wand ook dat laatste moet je bij dit kleine materiaal zeer goed in de vingers hebben met natuurlijk de benodigde apparatuur. En zo zullen er meerdere modelbouwers zijn die een kleinmetaal achtergrond hebben en daardoor een ruime basis aan kennis. Maar dan blijven er nog vele modelbouwers over die hunzelf het metaalbewerken hebben aangeleerd en hier dus nog een flinke kluif aan zullen beleven. Omdat dit veel verder gaat dan basiskennis alleen omdat er met messing wordt gewerkt die heel andere snijhoeken en snijsnelheden kent. Als je daar met een staalbeitel in gaat zitten krijg je de zaak voor je gezicht.

Als ik dan het financiele aspect erbij pak; als je een draaibank koopt, dan moet het geld hebben voor 2 draaibanken. Waarom?, omdat er nog een draaibank aan waarde bij komt aan snijgereedschap, wisselhouders, centers, brillen. Met dit kleine frutselwerk voeldoet een standaard beiteltje niet meer. Bijvoorbeeld de koelribben op de cilinders vereisen een zeer dunne steekbeitel of de kennis en de machiene om die zelf te kunnen maken uit een toolbit. Zelfs de standaard 3 klauw voldoet op een bepaald moment niet meer en zul je een onafhankelijke 4 klauw moeten hebben omdat je anders het werkstuk niet kan inspannen. Bats weer 250 euro erbij voor een klein 35 tot 50 TDC draaibankje. Heb je per ongeluk een AI Hembrug, zet er dan nog maar een 1 voor. Nog een stap verder, deze man maakt onderdelen zo klein dan een klauwplaat ze niet meer kan beetpakken, je moet dan met spanbussen gaan werken en die moet je kopen. Weer een paar honderd euro weg. Oh, ja, de draaibankjes die spantangen kunnen installeren zijn natuurlijk weer de duurdere en ook onder de kleine hobbybankjes...

Ditzelfde geld voor een freesmachine waarbij nog eens een vrij duur verdeelapparaat bij komt kijken als je tandwielen wil gaan maken. En natuurlijk een moduulfrees die gelijk 8 tot 10 keer duurder is dan een gewone vingerfrees.

Dan heb ik het nog niet eens aan een kapitaal aan schuifmaten, schroefmaten, meetklokken, blokhaakjes en vele andere meetgereedschappen waar je niet buiten kan. Zonder meten kan je niets maken en zeker niet als je een exact schaalmodel maakt zoals deze Bell 47G.

Hoewel dit misschien een vergezocht verhaal lijkt, draagt dit wel degelijk bij aan de haalbaarheids en mogelijkheidsgraad van een dergelijk project. Voor verreweg de meeste modelbouwers is dit niet haalbaar. Ik heb ook de mazzel dat mijn ouders die wel een centje te besteden hebben mijn grootste sponsoren waren in mijn motorcross tijd en er daardoor hier een klein, maar leuk assortiment metaalbewerkingsmachines staat met alles wat erbij hoort. Ik heb alleen aan snijplaatjes al een nieuwe Trex liggen. Welke Trex?, maakt niets uit, zoek er maar willekeurig één uit. Dat is natuurlijk wel een luxe positie om na al die jaren weer terug in de modelbouw te komen. Ik wil hier niet mee opscheppen, maar aangeven dat als je met verschillende materialen werkt, je verschillende geometrieën aan snijplaatjes nodig hebt en het bedrag dan al leuk oploopt terwijl er aan het project zelf nog geen slag is gedaan.

Je ziet ook dat hier op het forum de mensen die dit kunnen maken qua kennis, qua machines, toch vaak ook beroepshalve met fijnmetaal bezig zijn. Die bij de baas over een machine kunnen beschikken of zelf juwelier, gereedschapsmaker of klokkenmaker zijn.

Een project als deze helicopter is in elk facet moeilijk. Het bewijs hierin is dat er wereldwijd gezien verrekte weinig mensen zijn die dergelijke projecten maken. Verreweg de meeste projecten bestaan voor een groot gedeelte uit een samenvoeging van kant en klaar gekochte onderdelen. (ik heb de behoefte om op te merken dat ik deze modelbouwers niet als een lagere orde bekijk, mocht die indruk ontstaan)

 

Feitelijk heeft deze man dat ook gedaan. Neem bijvoorbeeld de prachtige koelribben op de cilinders die je later helemaal niet weer terug ziet en dus feitelijk overbodig zijn. hetzelfde geld voor de vele details aan de onderkant van de helicopter die je in display helemaal niet kan zien. Voor een statisch display had ik die detail allemaal niet eens gemaakt. In dat opzich overgecompliceerd dus.

(Ik denk dat de man gewoon veel schik in het werken met de machienes had en daarom details heeft gemaakt die later nooit weer terug ziet.)

 

ik vind het niet overgecompliceerd, maar compleet! van welke kant je het model ook bekijkt, hij is af zonder compromissen. zou je dingen weglaten zou het voor een buitenstaander niet opvallen, maar iemand die weet dat ie het kan maken blijft zich ergeren iedere keer dat ie naar het model kijkt, omdat ie niet af is. dit is echt iemand die heel veel plezier heeft in het op schaal bewerken van metaal en dat zie ik heel graag.

(ik ben zelf ook redelijk zo dat het tot in de puntjes moet zijn als ik zoiets zou kunnen en mezelf dus erger als ik wat vergeet of niet doe)

 

Jahre: dat je er een enorme voorraad gereedschap voor moet hebben, weet ik. Dat dat spul allemaal erg duur is, ook. Dat ontken ik dan ook nergens. Ik heb ook diep respect voor de discipline die deze man heeft moeten opbrengen om dit ding helemaal te bouwen zoals hij nu is.

Dat gezegd hebbende.. de daadwerkelijke vaardigheden zelf, zijn niet zo moeilijk als jij het doet overkomen. Een gemiddelde scholier zou het allemaal met handvaardigheid kunnen leren, zou deze heli kunnen bouwen, zonder al teveel problemen, op voorwaarde dat hij of zij inderdaad die hele schuur gereedschap tot zijn of haar beschikking heeft, en het geduld, de discipline en de tijd. Het is niet mijn bedoeling het vakmanschap van deze bouwer te bagatelliseren, hij heeft de vaardigheden en kennelijk ook de apratuur.. maar het meest respect blijf ik houden voor de discipline om het project helemaal af te ronden.

Voorbeeld.. je noemt het maken van een tandwiel als moeilijk. Dat is niet waar. Het is bewerkelijk, maar niet moeilijk. Veel mensen zouden na een dag instructie prima een eigen tandwiel kunnen maken. Het gaat mij dus niet om de afzonderlijke vaardigheden, maar om het kunnen combineren van die vaardigheden tot een geheel. Daar heb ik meer respect voor, dan voor de vaardigheden zelf.

 

Hezik, jou hele verhaal gaat alleen op bij mensen die een technische inslag hebben.

Zoals ik hier vaker heb gezegd, ik ben lasser en heb ook wel mensen het lassen moeten leren. Daar waren mensen bij die het graag wilden, veel inzet toonden en nooit verder kwamen dan met mag 2 stukken ijzer aan elkaar brobbelen.

Gixxer, daarom schaar ik mijzelf ook niet onder de modelbouwers. Als iets op een model van mij niet zichtbaar wordt, dan doe ik er geen enkele moeite voor.

 

Ik wil wel eens een gemiddelde scholier dat zien maken .

Als je de technische achtergrond niet hebt gaat je dat niet lukken .
En dan moet je nog de maschinen hebben en er mee kunnen omgaan .

En een tandwiel in die groote maak je niet effe zonder ''lochtisch'' op de freesbank .

Mvg Johan

 

Johan, je hebt gelijk. Ik ook, alleen kan ik niet overbrengen wat ik precies bedoel.

 

Volgens mij kun jij vele goede werken verrichten in het turbine(bouw) subforum

 

Ik heb wel woorden:

Moooooooooooi.


M.

Hoe hard kan die?
Hoe hoog kan die?
Hoe duur is die?

 

In 1984 maakte ik een bouwtekening van een model turbine met 6 verbrandingskamers en een naverbrander. Ik baseerde de tekeningen op studies die ik maakte van turbines in mijn vaders luchtmachtboeken over de Hawker Hunter, Glostor Meteor, Lockheed F104 en de F86 Sabre.

Mijn vader werkte toen al niet meer bij de luchtmacht, maar zijn vriend nog wel. Deze heeft de tekeningen meegenomen naar een monteur van turbine motoren van de F104 en de F16. Ik ben zelf nog een paar keer meegeweest voor text en uitleg. De tekeningen werden goedgekeurd en de motor zou werken als ik hem bouwde als op de tekening. Maar er werd mij zeer nadrukkelijk verteld dat ik de motor van zeer hoogwaardige materialen moest maken. Special staal en titanium.

Op school (LTS) had ik het al zover dat ik de motor daar mocht maken als project. Er rees echter een probleem, ik kon toen niet aan titanium komen en daarmee ging het hele project niet door. Er werd toen van alle kanten tegen mij verteld dat ik hem van aliumium als statisch model kon maken, maar toen was ik net zo dwars als nu en ik wilde hem per se werkend hebben.

De tekeningen moeten nog ergens bij mijn ouders thuis rondzwerven, maar vind dat maar eens na 27 jaar en een verhuizing.

Nu is het aan mijn aandacht ontsnapt, temeer ook omdat je een turbine nu gewoon kan kopen, zeker in Amerika. Misschiend at ik ooit nog eens een helicopter turbine ga maken. Ooit... ik heb nu al te veel hooi op de vork met 2 zenders, een oude heli, een boot en sinds gister een Spitfire.

Ik zit wel stiekem aan een simpeler project te denken, een 4 cilinder 4 takt boxer voor een Bell 47. 2 cilinder minder dan de echte.

 

0 km/h
Zo hoog als jij 3 kilo messing kan gooien.
Als een leuke nieuwe 750cc motorfiets?

Het is een statisch model gemaakt om mallen uit te trekken voor 'd Augustini achtige bouwdozen en verder voor museum doeleinden. Er is 1 van gemaakt.

 

Erg mooi zeg