(wel héél erg) Alternatieve Supergee

Nou, na lange tijd veel erover gelezen te hebben, een paar keer een false start en dan nu toch maar ff gestart (doorgestart..).

Mijn idee is om de bouwplannen van de Supergee te gebruiken. Dat betekent dus afmetingen en vleugelprofielen. Deze zijn namelijk "best aardig" bewezen.
Zelf heb ik echter (nog) niet te mogelijkheden voor mallen, vacuüm bagging en dat soort technieken. In deze versie wil ik proberen om een aantal alternatieven, die volgens mij wel kunnen gaan werken, uit te testen.
Daar ik ook niet echt een sponsor/vaste baan heb, ga ik ook uit van zo goedkoop mogelijk. Dat betekent dus op 1 van de belangrijkere punten dat ik voor glasvezel i.p.v kevlar ga.

Mijn 1e DLG is een Quickflick II. Deze heeft een spanwijdte van 1m20 met dubbele V-stelling en weegt geen drol. Die is dus ideaal voor windstil weer en daar heeft hij zich al fantastisch bewezen. Als volgend project wilde ik dus weer een DLG, maar dan 1 die ook met een klein zuchtje nog redelijk doorvliegt en nog wat beter snelheid op kan bouwen (eventueel ook voor hellingvliegen). Dit werd dus de Supergee , maar dan met wat eigen aanpassingen o.a. voor het vervoer en soms om met makkelijke technieken toch mooie dingen te maken.

- Deelbare vleugel
- Afneembaar pendelstabilo i.p.v. gewoon hoogteroer. (zoals bij de bubble dancer)
- Glasvelzel ipv kevlar
- Buisvormige liggers in de vleugels.

Komen er nog wel wat bij, maar die komen nog wel tijdens de bouw.

 

Tijdje terug had ik al de staartdelen gemaakt. Deze heb ik ruim gesneden uit XPS en daarna op maat geschuurd (ongeveer). Aan beide zijden heb is een laag 25-grams glasvezel aangebracht d.m.v. de “paper wax method”. Oftewel, in mijn versie:

Papier met zo’n glad laagje wat overblijft van bv. Oracover, daarop epoxy, dan glasvezel erop, goed alles eruit drukken. Daar komt de XPS kern op en daarop weer glas met dezelfde manier. Die alles tussen een stapel keukenpapier en dan heeeeel veel gewicht erop (stapel boeken).

Oh ja, de delen had ik vastgezet met iets van 1.5 mm carbon pennetjes als versterking.


Hoogtestabilo.

Het richtingsroer heb ik na het lamineren doorgesneden en er extra scharniertjes in geplakt.




Als weegschaal heb ik eigenlijk alleen maar een klein keukenweegschaaltje die per 2 gram aangeeft, maar toch zal ik ongeveer proberen alles te wegen.

De kernen van hoogte en richtingsstabilo samen wogen zo'n 6 gram (3gr per stuk dus ongeveer...)
Met glasvezel erop kwamen ze samen op 12 gram (hoogte iets zwaarder dan richting)

 

Gebruik voor het scharnieren tape, dat is lichter en makkelijker aan te brengen. Het laten scharnieren op het laminaat alleen kan ook.

Nu zul je als beginnend DLG'er nog niet zo hard gooien, maar uiteindelijk zal het toch nodig zijn om over de gehele lengte van Kielvlak en stabilo rovings aan te brengen.

Prima start verder hoor. Gewicht is heel netjes!!

 

tnx, het voelt al heel sterk aan (vind ik...). En idd, ik gooi nog niet echt hard. Die scharniertjes zitten er trouwens al goed in, dus die laat ik lekker zitten (het waren van die soort dik karton dingen, weegt toch geen drol?)

 

Ben ook bezig geweest met de vleugelkernen.

Vleugels

De vleugelkernen zijn gesneden uit XPS. Dit kan erg gemakkelijk en nog redelijk precies met een simpele zelfgemaakte snijbeugel gevoed met een oude treintrafo. De snijmallen zijn gemaakt van hout en de vleugelprofielen komen uit de compu. Deze zijn weer volgens het bouwplan uitgeprint. De maten zijn allemaal in inches, maar dat is gemakkelijk om te rekenen. Een goed programmaatje hiervoor is bv. "Converter".
Zo kwam ik op de volgende gebruikte profielen:
- ag455ct 182.88mm
- ag46ct 139.7mm
- ag47ct 86.36mm





Na het snijden blijft er vaak een laagje “dradenzooi” aan het XPS vast zitten. Dit kan je er gemakkelijk vanaf wrijven.


Ik moet nog enkele stukjes een beetje bijschuren, maar toch zijn dit wel de mooiste kernen die ik tot nu toe heb gesneden. Het valt nu trouwens wel in 1 keer op hoe achtelijk dun die vleugels worden!!! ongelovelijk...


De kernen bestaan uit 4 delen (2 per vleugel). Per vleugel 1 deel van 50 cm en 1 van 25 cm. De grote is uitgekomen op ongeveer 19 gram en de klein op ongeveer 5 gram.
1 totale vleugelkern weegt nu dus 24 gram.

 

Liggers:
Op dit punt zat ik trouwens nog te dubben over de ligger. Of misschien een half carbon boxconstructie aan de LE, of 2 mooie skyshark stokkies. Die laatste optie is het toch geworden. Ook met het oog op deelbaarheid.

Voor de staart ga ik de Shyshark 15 gebruiken. Dit is een taps toelopende gewikkelde carbon buis van 15 gram. Nu als liggers voor de vleugels komen de shyshark 12’s goed van pas. Hetzelfde als de 15, maar dan 12 gram en meer dan sterk zat! Eerst heb ik gemeten of ze wel in de vleugels zouden passen en dat blijkt vooral bij de tips exact te kunnen! Mooi is dat de ligger daardoor ook aan de huid van glasvezel vast zal komen te zitten.
Om de liggers erin te kunnen proppen moeten er natuurlijk gaten in. In een vliegende vleugel heb ik het wel eens geprobeerd met een freesje op een houten stok, maar dan ga je eigenlijk altijd scheef! Nu heb ik 3 malletjes gemaakt met gaten voor de ligger. Deze heb ik op de uiteindes van de vleugels geplakt en met deze geleidingen geprobeerd om mooie ronde buisjes eruit te snijden. Een paar lukte perfect, het staafje xps viel er zo uit! Bij 1 was het een beetje klooien, maar goed, het past nu wel. Ik heb zo’n idee dat dit wel sterk gaat worden. Nu zal de glasvezel huid bijna alle torsiekrachten op moeten vangen.

Het gewicht vind ik ook nog wel toppie! Na het snijden van de buisjes wogen de kernen bij elkaar (1 vleugel) 22 gram. Een Shyshark 12 weegt dus 12 gram, dat is dus 22+12=34 gram voor een vleugelkern. Totale vleugelkern met liggers is dus 2x34= 68 gram .

FF weer wat plaatjes (zeggen toch meer dan woorden):



2 mooie setjes bij elkaar! Shyshark in het midden (82.5 cm, dus moet nog ingekort worden)


Zoals op de bovenste 2 fotootjes te zien is heb ik de onderste uitgesneden delen zo afgesneden dat ze van bovenaf zegmaar even groot zijn als de vleugelkernen zelf.
Het idee hier achter is om op een andere manier te gaan lamineren.

Ik heb vanaf die foto ff gepaint hoe ik het had bedacht. Ideeën of suggesties zijn welkom, maar volgens mij moet het zo (zonder vacuüm bagging) ook wel strak te krijgen zijn:


Het idee is dus om in de onderste mal eerst een laagje keukenpapier te leggen (voor de oneffenheidjes en het snijverlies). Daarop een laagje waxpapier (ik heb dat spul waar oracover op zat). Daarop 2? lagen 25-grams glasvezel in 45/45 ligging. Daarop de kern, dan weer glas en dan, om het glad te krijgen, van dat rekbare houdbaarheidsfolie. Dat wil ik dan strak eroverheen spannen. Volgens mij moet je het dan best mooi kunnen krijgen.

 

LOL, ziet er stevig uit. Lamineren heb ik geen verstand van, wil ik ook graag leren. Pendelstabilo wordt wel wat zwaarder, ook omdat je hem eraf wilt schroeven, maar wel wat aerodynamischer denk ik, al zal dat niet veel uitmaken.
Hoe ga je de romp en staartbuis trouwens maken?

 

Het lijkt me toch dat die buis net iets te dik is of het gat te klein.
Zie de speling aan de onderzijde van de vleugeltje.

 

TNX,

staartbuis wordt de skyshark 15 (15 gram), romp moet ik nog een beetje uitdenken. Ga nu misschien toch maar weer voor 4 servoos in de romp.... twijvel nog een beetje.



Idd theo, goed gezien! Bij die was het nog niet ideaal en bolde hij nog een beetje op. Naarna heb ik mijn snijdraad gewoon nog een keer er dooheen geragt , Die 1e paste wel in 1 keer perfect en ligt helemaal plat in de onderste mal.

 

Hallo Sietse,

Wellicht heb je het draadje van de bruto wel eens bekeken. Hans K en ik hebben geprobeerd met redelijk eenvoudige middelen een DLG te maken. Dit is best aardig gelukt. Tja het gewicht, blijft moeilijk.
Een vleugel gemaakt met een kern uit XPS moest lichter zijn dus een proefstukje gemaakt. Maar hoe doe je dat als je geen vaccumpomp en zak bezit. Met gewicht. Met een beetje vacuum wek je al snel een aardige "druk" op. Wil je dit met gewicht bereiken moet je aardig wat zware dingen op de vleugel leggen. Het stukje vleugel op de foto is deze manier gemaakt. Wat ons hier bij opviel was dat niet over al het glas goed werd aangedrukt. Als je goed kijkt zie je naast de koolstofversteviging dat het glas los ligt. Dit komt doordat de koolstof een klein beetje boven de vleugel uitsteekt. Niet meer dan een paar teinden van millimeters. Het gewicht is ondanks het niet al te zuinige gebruik van hars 25 gram. Het stukje meet 25cm dus een vleugel van ongeveer 150 gram is mogelijk.

Als de kern en de schalen niet 100% vlak zijn wordt het glas niet overal goed aangedrukt. Een oplossing kan zijn een wat zachtere laag te gebruiken tussen de schalen en de kern. Hierdoor wordt het glas gelijkmatig tot in elke holte en bobbel aangedrukt. Hierbij niet te stug Mylar o.i.d. gebruiken. Je zou een testje kunnen doen met een laagje PU-schuim (dat spul uit bank zittingen enz). Een nadeel lijkt mij dat elk bobbeltje en hobbeltje meer zichtbaar wordt.

Succes met de bouw.

 

Bedankt voor de tip. Duidelijke foto ook ja.

Zoals in het tekeningetje had ik ook al gedacht aan een zacht laagje. Ik dacht aan een (of meer) laagje(s) keukenpapier. Ik merkte het effect al op enkele plekjes op mijn staartdelen. Nou ja, als ik ff tijd heb (komende week misschien), dan ga ik het denk ik gewoon proberen met keukenpapier en huishoudfolie of misschien kaftfolie (iets te stug denk ik). Ik zie wel wat het wordt .

Ook ben ik mij er zeker wel van bewust dat ik met deze 1e niet een echt topmodel zal maken. Daarom heb ik mijn doel ook meer gezet op een best goed model dan met een beetje wind ook nog leuk vliegt. Hoe het eruit gaat zien vind ik niet zo'n punt bij deze dus, als het maar sterk genoeg is.

 

Tip om toch vacuum te gebruiken zonder kosten.

Bij de gemeente worden vaak koelkasten ingeleverd (of een gemeente werf oid)
Hier in Weert halen ze de pomp eruit. Dit is de goedkoopste vacuum pomp die je je kunt bedenken.

Of kijk eens in de familie of iemand nog een oud barrel koelkast heeft staan.

Vacuum techniek stelt echt niets voor en de resultaten zijn veel beter.

 

Frans,

Mijn eerste pogingen gingen ook zonder vacuumpomp. Momenteel gebruik ik een oude koelkastpomp en dat gaat perfekt. Ik heb hem nu nog tijdgeschakeld maar binnenkort met automatische afslag!!
Toen ik nog geen koelkastpomp had gebruikte ik een sterke stofzuiger. Dit komt toch aardig in de richting. Het drukt het laminaat overal goed aan. Wat het niet optimaal doet is het overtollige epoxy eruit drukken.
Bezit je geen pomp dan is een goede stofzuiger de beste optie!!

 

mmh, misschien die eens proberen, hoewel je dan wel een dag een stofzuiger in huis heb staan loeien! (schuur is te koud voor de epoxy).
Anders naar de sloop. Heb ik al wel eens een koelkast zien liggen.

Theo, wat gebruik jij trouwens als vacuüm zakken? en doe je dan eerst de vleugels in de zak en druk je ze dan nog tegen de "mal" aan? (om verdraaing e.d. tegen te gaan?)
Epoxy eruit drukken heb ik bij de staartdelen op het waxpapier gedaan. Dus eerst waxpapier neegelegd, daar wat epoxy op, dan voorzichtig het weefsel erop en dan met een spateltje zoveel mogelijk epoxy eruit strijken. Eigenlijk helemaal DEZE methode.

 

Als vacuumzak kun je gewoon dik afdekfolie van de schilder gebruiken. Rondom even dichtkitten en een stukje slang /buis erin voor het afzuigen.
Die stofzuiger hoeft niet de hele dag te draaien hoor 8O je moet er een ventiel tussen fabriceren zodat de stofzuiger maar even aan hoeft.
OP mijn koelkastpomp zit nu gewoon een fietsventiel. Wel zo'n ouderwetse met ventielslang anders werkt het niet.

 

ah, ok, dat klinkt beter idd. Ik had gelezen dat bij het systeem met de pomp hij wel een aantal uur aan moest. een goed ventiel er tussen moet ook lukken idd.

Oh w8, nu weet ik het idd weer. ze hadden het over een ventiel ertussen, maar dan elk half uur ff minuutje bijpompen om het vacuüm goed te houden. Zal maar eens wat gaan knutselen. Kan je die zak dan trouwens opnieuw gebruiken? (lijkt mij wel als je de epoxy er vanaf kan krijgen).

 

Je moet de zak niet opnieuw gebruiken. Je zal zien dat er in 9 van de 10 gevallen ergens een klein gaatje zit.
Gebruik je kit voor het afdichten dan is hergebruik zowiezo niet mogelijk.

 

Als je als vacuum zak het doorzichtige tafellaken plastic gebruikt kun je hem meerdere keren gebruiken.

Ik zou toch echt ff zoeken voor een koelkast pomp.

 

Hier een draadje over het zelf maken van een zuigmachien.

http://www.modelbouwforum.nl/phpBB2/viewtopic.php?t=20165&start=0

 

mmh, interessant draadje. Toch weer die twijvel hoor. Wat je ziet aan vacuummachines daar is toch wel groot (past niet echt in mijn kamer). Ik las wel over die vacuumzakken van blokker. Die had ik ook al gezien en lijken me op zich prima om met de stofzuiger in ieder geval het weefsel redelijk goed tegen de kern te drukken. Dit systeem zal zeker geen epoxy eruit zuigen, maar volgens mij is het dan alsnog wel licht te houden.

Bij de staartdelen heb ik het glasweefsel ingesmeerd met epoxy en daarna heb ik met een plastic spateltje bijna alle epoxy weer eruit gedrukt. Hierdoor zijn de staartdelen denk ik toch nog wel licht geworden. Als ik dit ook bij de vleugels doe, en dan misschien voor betere hechting een dun laagje epoxy (nat) op de kernen smeer, dan moet het denk ik toch wel lukken met alleen een blokkervaccumstofzuigersysteem

Dan leg ik het geheel denk ik toch ook nog in de oude "mal". Hoe zorg je er anders trouwens voor dat de vleugels niet verdraaien? Moet toch in de mal lijkt mij?