Een nieuwe vinkiel (met de vacuum bag )
Meestal hebben ideeën enige rijping nodig voor je ze ten uitvoer brengt.
Zo ook het voornemen om de huidige vinkiel met een dikte van ca 10 mm en opgebouwd uit carbonvezels op een kern van balsahout nog eens te vervangen door een dunnere van hooguit 7 mm.Een ding stond voorop voor de nieuwe vin : weer gebruik maken van een balsa kern maar nu het carbon er onder druk oplijmen.
Dat dwong mij te verdiepen in ‘vacuum bagging’ , een onderwerp waarover heel veel info bestaat op het internet, maar ook bij de verkooppunten van epoxies en carbon weefsel bleek men graag het een en ander te vertellen over dat onderwerp.
Uiteindelijk heb ik gekozen voor het ‘laagdrempelige’ Roarockit vacuum bag system dat eigenlijk ontwikkeld is om zelf een longboard, of skateboard, in de vorm te lijmen of te lamineren uit lagen fineer.Het maakt gebruik van een stevige vinyl vacuüm zak die onder (bijna) vacuüm gebracht met een handpompje dat zich het best laat vergelijken met een opgewaardeerde vacu-vin-pomp.De gunstige reviews op het internet gaven bij mij de doorslag tot aanschaf waarbij ik gekozen heb voor een vacuüm zak van 135*40 cm.Afwijkende afmetingen zijn ook verkrijgbaar.
Uit verdere bestudering van vacumeren bleek echter dat de toepassing van carbon en epoxy op een balsa kern om een andere aanpak vraagt dan het lamineren van fineer in de vorm van een skateboard.
Samengevat wordt de natte carbon-epoxy , na aanbrengen op de balsa kern en voor het vacumeren, achtereenvolgens afgedekt met scheurweefsel (peel ply), vervolgens een gaatjes folie (release film) erover en daarop een bleeder mat voor de absorptie van overtollig epoxy.Het peelply kon ik voor deze vin achterwege laten, was de suggestie van een epoxydealer.
De uiteindelijke dikte van een carbon-epoxy laminaat na vacumeren, bestaande uit 1, 2 of 3 lagen( Uni-Directional) carbon , heb ik bepaald door proefstukjes te maken .
Dat resulteerde in bijvoorbeeld een dikte van ca 1 mm voor 3 lagen carbon en dat was daarmee vrijwel gelijk aan de totale dikte van 3 gestapelde droge carbon weefsels.
Voor een vin van 7 mm, opgebouwd uit 3 lagen carbon , mag de balsa kern dan hooguit 5 mm dik mag zijn.
De kern van de vin heb ik opgebouwd uit 2 lagen van 3 mm balsa , elk van tevoren in de gewenste vorm geschaafd en geschuurd (zie foto) en die vervolgens in de vacuümzak op elkaar gelijmd (ook om mij de methodiek eigen te maken).
Uiteraard daarna aan boven- en onderkant met een tandverbinding wat houten klosjes erin gelijmd voor de boutbevestiging aan romp en ballastlood.
Na verlijming heb ik met een op 0,75 mm afgestelde schuifmaat op bepaalde plekken de vin aan beide zijden ingeprikt zodat je ziet wat en waar er nog wat verwijderd moet worden en de balsa vin tot ca 4,5 mm afgeschuurd en daarna eerst met epoxy-injecteer voorgestreken.
Vervolgens 3 stroken carbon erop gebracht van resp 50, 75 en 100 mm breedte, in die volgorde (de vin heeft een maximum breedte boven van 92 mm) aan beide zijden van de vin.Vervolgens het pakket de zak in, afsluiten, handpomp erop en na pakweg 20 slagen zie je de vinylzak zich nauw sluiten om het geheel.
Aan de bovenkant van de vin lopen de carbonstroken over de volle hoogte van de vinkast door.De band van 50 mm ligt alleen op de bovenste helft van de vin , iets uit midden.Eigenlijk bouw je het profiel van de vin met die verschillende breedtes op.
Op foto 7018 is aan de donkere plekjes te zien waar de epoxy via de gaatjes folie tot in de bleeder mat is doorgedrongen.
Na verwijdering uit de vacuumzak zag de vin eruit als een gietstuk dat uit de mal komt en vroeg om nabewerkingen zoals :
- alle randen bijwerken
- oppervlak schuren en van een schuurlaag epoxy voorzien
- die laatste weer grondig schuren
- uiteindelijk , ik twijfelde tussen een extra laag glas-epoxy of epoxyplamuur,
heb ik gekozen voor de laatste, gemaakt uit epoxy en glasbolletjes.
- na droging daarvan de vin met waterproof geschuurd en gelakt(moet nog
verder bewerkt worden maar de proefvaart kon niet langer wachten)
De (zoveelste) proefvaart is inmiddels achter de rug , zie de ‘spetterende’ foto’s in het vorige bericht, en ik meende voorzichtig te kunnen vaststellen dat de vaarprestaties verbeterd zijn met deze, dunnere, nieuwe vin.
Ard