deel 22
Nou, dat hebben we ook weer gehad: de eerste sneeuw van het jaar.
Iedere keer weer sta ik er van te kijken hoe slecht men daar hier op voorbereid is. Zowel de instanties als de mensen zelf. Nu begon het ook wel erg plotseling te sneeuwen, maar toch.
Materiaal om de sneeuw weg te schuiven is er niet en pas na een paar dagen beginnen de straatvegers wat sneeuwschuivers in elkaar te timmeren om dan heel langzaam de wegen schoon te maken. In tegenstelling tot voorgaande jaren waren de snelwegen nauwelijks afgesloten, maar dat maakte niet zoveel uit want er gebeurde zoveel ongelukken dat ze bijna niet te gebruiken waren. Met name in de ochtenden was het iedere keer raak wanneer het smeltwater op de bruggen en viaducten ’s nachts bevroor tot een ijsbaan. Uiteraard wordt zout niet gebruikt, want dat kost alleen maar geld…..;-)
Ook de Chinese voorliefde voor goedkope autobanden wreekt zich in zulke omstandigheden. Ondanks dat er op een bepaald moment maar een paar cm sneeuw lag, konden vooral de achterwiel aangedreven auto’s (en dus de BMW’s en Mercedessen) niet de viaducten omhoog komen, terwijl ikzelf daar geen enkele moeite mee had.
Dit was zo’n beetje het dagelijkse beeld de afgelopen week
Gelukkig is het na een paar dagen opgehouden met sneeuwen en ging de temperatuur weer omhoog anders zouden we weer een herhaling krijgen van het drama in het begin van 2007.
Wat ook weer lachen was, was de start van het gemeentelijk verwarmingssysteem waar we op zitten aangesloten. Zoals gebruikelijk leverde dat weer de nodige problemen op met lekkages en grote stoomwolken in de straten.
In de compound waar ik woon was de situatie een beetje complexer. Zelfs nadat de betalingen gedaan waren en de gemeentelijke faciliteiten werkten zoals de bedoeling was had ik nog steeds geen verwarming. Al snel loopt dan de spanning op onder de bewoners en op een gegeven moment werd het managementkantoor door een massa mensen bezet. Pas na interventie van wat officials bedaarde alles een beetje en al snel daarna kwam de service op gang. Het werd ook duidelijk waarom het allemaal zo lang duurde; het geld wat door alle bewoners vooruit betaald moest worden was niet gebruikt om de gemeentelijke instanties te betalen voor de levering van verwarming, maar om een aantal dure wagen te betalen. Die waren eerder besteld en door een cashflow probleempje werd het geld voor de verwarming maar even gebruikt……….
Maar goed, dat is nu weer allemaal achter de rug en het is binnen weer lekker warm……
Eind oktober was ik op een evenement wat het hoogtepunt had moeten worden voor het modelvliegseizoen, nl de Nationale Kampioenschappen. Het werd uiteindelijk een evenement wat heel duidelijk een aantal typisch karakteristieken van de chinezen zou tentoonspreiden…..
Het evenement werd gehouden tijdens de Laiwu Airsports Fiesta, een evenement waar allerlei vormen van luchtvaartsport werden beoefend. De locatie was in het algemeen echt fantastisch, het lag dichtbij het stadje Laiwu in de Shandong provincie. Het was gelegen aan een waterbekken in een mooi gebied, maar belangrijker was dat het een purpose-built luchtvaart centrum was en alleen maar opgezet voor de diverse luchtvaart competities. Dit is heel typisch voor ontwikkelingen hier, wanneer er eindelijk een plan is, dan wordt het ook echt groots aangepakt en dat was hierbij geen uitzondering.
Tot zover alles nog goed……maar zoals zo vaak is het gemakkelijker om plannen te maken dan ze uitvoeren en daar schort het nog al eens aan. Ook het evenement in Laiwo werd geplaagd door een enorme organisatorische bende, waarbij echt niemand nou precies wist wat er zou of moest gebeuren. Zelfs de datum van het evenement veranderde nog tot op het laatste moment. Heel veel voorbereidingen waren nog niet klaar en tot de laatste momenten voor de officiële opening werd er met man en macht gewerkt om alles in ieder geval toonbaar te krijgen, nog niet eens werkende.
De modelvliegcompetities, met zoals gebruikelijk de enorme variëteit aan klasses, waren slechts een van de onderdelen van het hele evenement en niet echt belangrijk in de ogen van de organisatoren. Dat zorgde er dus voor dat de al reeds chaotische situatie alleen nog maar erger werd. We wisten niet wat er zou gebeuren, geen plan, geen schema, niets……..Iedere dag was het weer anders.
Het was ook duidelijk dat voor de organisatie het belangrijkste was dat de officiële opening goed zou gaan, aangezien die op televisie zou komen. Al het andere was minder belangrijk. Ook weer zoiets: uiterlijke schijn die belangrijker is dan de realiteit.
Ook de modelvliegers zouden tijdens de officiële opening een demo geven en die moest dus gerepeteerd worden. Dus een groot deel van de deelnemersgroep naar het grote vliegveld, alles klaarmaken en dan……wachten……uiteindelijk komt iemand aanzetten met de mededeling dat er vandaag geen tijd meer was en dat we morgen maar terug moesten komen……….Dat had dus alles bij elkaar 3 uur geduurd.
De vlieglocatie voor de modelvliegers lag een paar honderd meter van de hoofdbaan vandaan en ook die was nog niet klaar. Wat erger was, was dat de locatie precies onder de aanvliegroute naar de hoofdbaan lag. Er kwamen dus continue echte vliegtuigen over en het was bijna ondoenlijk om op een veilige manier te vliegen. Ook de beoogde vlieglijn liep niet parallel met de baan, wat het niet makkelijker maakt.
Na de bewuste dag met de gecancelde repetitie hebben we met ons team besloten dat het wel mooi geweest was. We hadden er niet zo heel veel zin om nog langer als een speelbal heen en weer gespeeld te worden en wilden toch wel een beetje fatsoenlijk kunnen trainen. Via een vriend die in het nabijgelegen Jinan woonde, konden we toegang regelen tot het plaatselijke modelvliegveld gelegen aan de oever van de Gele rivier. Daar hebben we uiteindelijk 2 dagen met training doorgebracht en we hadden het er echt naar onze zin. Aan het einde van de tweede trainingsdag (en al 4 dagen daar te zijn) wisten we nog steeds niet of de competitie zou plaatsvinden en wanneer. De beoogde locatie aan het waterreservoir was ondertussen niet meer bruikbaar want die was op het laatste moment gebruikt als parkeerplaats voor de bobo’s
Uiteindelijk werd tijdens een vergadering besloten om de F3A competitie maar te verhuizen naar de locatie in Jinan, waar wij net twee dagen hadden getraind. Op zich voor ons wel gunstig, maar het is natuurlijk wel een hele operatie om al die mensen zo’n 100km te verplaatsen, te meer daar niemand behalve wij wist waar het was, een deel met een grote bus reisde, maar ook omdat de locatie alleen maar bereikbaar was voor personenwagens. Uiteindelijk is het allemaal gelukt en konden we eindelijk aan onze competitie beginnen.
Omdat er maar zo’n beperkte tijd was, hadden we maar 2 voorrondes met het P-09 schema en dan 1 finaleronde met het F-09 schema.
Na alle organisatorische puinhoop kwam nu ook een ander minder leuk chinees verschijnsel bovendrijven: corruptie en relaties (Guanxi genoemd). Heel veel zaken in China worden geregeld middels het onderhouden van relaties en het systeem van diensten en wederdiensten. Vaak komen daar ook de nodige flink gevulde enveloppen bij kijken. Iedereen probeert overal aan te verdienen en posities worden vaak bekleed en beoordeeld naar de mogelijkheden die het geeft om de eigen zak te spekken.
De competities in Laiwu waren eigenlijk maar een ouverture voor een van de grootste modelsport evenementen in China. Iedere 4 jaar wordt er een mega-evenement gehouden en de volgende is in mei 2010. De resultaten in het Laiwu evenement van dit jaar golden als een soort kwalificaties voor het grote evenement volgend jaar. Aangezien verschillende overheden het grote evenement heftig sponsoren en serieuze financiële bonussen beschikbaar hebben gesteld, is het voor de teams erg belangrijk om hun mensen goed voor de dag te laten komen en daarbij wordt dus geen middel geschuwd. Daar wordt niet echt moeilijk over gedaan en men vertelde zelfs hoeveel geld daarmee gemoeid was. Uiteraard zijn er veel mensen niet echt blij met deze situatie, maar vreemd genoeg legt iedereen zich er ook bij neer.
Zo waren bijvoorbeeld alle scoresheets niet beschikbaar na de rondes, maar ook niet later na de competitie. De calculaties voor de punten zijn nooit gepubliceerd, maar ook gewoon tijdens het vliegen was het zooooo duidelijk dat de scores niets te maken hadden met de performance zelf.
Maar goed, zoals mijn trainer Alex altijd zegt: je vliegt voor jezelf en voor je vrienden, de jury is maar bijzaak.
Uiteindelijk stond ik na de twee voorrondes op een 7e plaats en had dus geen plek in de finale. De twee rondes gingen wel lekker dus ik was op zich wel tevreden. Voor de finale moest ik als voorvlieger het F-09 schema voorvliegen en ook dat ging heel erg goed, wat de situatie alleen maar meer pijnlijk maakte voor de organisatie.
De volgende dag stonden de andere klasses op het programma en dus ook de combat waar we traditioneel met het hele team aan deelnemen. Dat ging niet zo goed als de voorgaande edities. Iedereen lag eruit in de kwart finales, wat toch wel wat eerder is dan gebruikelijk…….
Goed om te zien was het feit dat het 3D vliegen steeds populairder wordt. Veel nieuwe kisten en nog meer plannen voor volgend jaar.
De nieuwe weg tussen Xi'an en Shanghai, erg mooie tocht......
Aankomst in Laiwu airsports centrum
Extra 330 in transportrek
Uiteraard nog veel werk te doen
Onder de aanvliegroute naar het hoofdveld, in dit geval een YUN-5
Sukhoi 26M
De prachtige SBach 342 op de voorgrond
Extra 300. Deze vlieger (Zoltan Veres) was veruit de meest spektaculaire.........wat een gek !!!
Zweedse YAK55M
De groep modelvliegers klaar voor de repetitie die niet zou komen.......:-(
Onderweg naar Jinan, hoe krijgen ze het voor elkaar ?
Het sportstadium in Jinan. Daar waren net de National Games aan de gang. Een soort mini Olympische spelen.
Het vliegveld aan de oever van de gele rivier
Mijn vriend Louis met zijn eigen ontwerp, waar ik ook mee vlieg:de Neptuno
Eindelijk is het zover, de officiele opening
Let vooral op de veiligheid tijdens het opstijgen van deze YUN-5
Deze piloot (Peter Podlunsek) was niet echt happy.....rommelige organisatie, lang wachten voor take-off en dan continue belaagd worden door Chinezen die met je op de foto willen
Hele mooie duo vlucht van de twee spaanse SU-26 piloten. Erg indrukwekkend...
De verplaatsing van het hele span naar Jinan, voor de F3A competitie. Dat was zo'n 100km verderop.
Het rekentechnische zenuwcentrum ;-)
Team Beijing
Team Shaanxi (mijn team)
Team Guangdong
Twee man van team Shanghai
een van de twee eigenaren van Oxai
De huidige en nieuwe chinese Kampioen
Deze man, meneer Bin uit Shenzheng, kreeg het voor elkaar om naast zijn 2x2m F3A kist, twee andere kisten, zijn familie met vrouw en twee kinderen ook nog een complete kookinrichting in zijn relatief kleine auto te proppen. Die hadden voor deze wedstrijd een trip van 2000km gemaakt.
Een dag later, weer terug in Laiwu voor de 3D en combat competitie
Dit is geen gezichtsbedrog, dat was echt dichtbij......een eindje verderop waren ze bezig met de raketklasses, die kwamen dus precies bij ons terecht.
Landen was heel apart, op de toegangsweg naar de strip
Klaar voor de combat
De winnaar van vorig jaar, werd in de finale uitgeschakeld door een studentje
Terugkijkend kan ik zeggen dat het een indrukwekkend evenement was. Maar voor de modelvliegers niet echt interessant…..
Dat was het weer voor deze keer
Roald
.
kudo's to the man!
