ADAMAS
In onderstaand relaas zal ik uitleggen wat ik gekozen heb als nieuw bouwproject, en als ik het kan, uitleggen waarom de keuze gemaakt is. Ik ga jullie niet teveel vermoeien met HOE ik daar gekomen ben, en wat ik allemaal overwogen heb, dat weet ik zelf al niet meer........
Het wordt een zwever met 5,5mtr spanwijdte. Elektrisch aangedreven. Vol kunststof.
De aanzichten:
In de loop van dit bouwdraadje zal ik verwijzen naar enkele van mijn andere zwevers. Ik probeer zo dingen die ik fijn of nadelig vindt aan deze zwevers toe te passen, te verbeteren of te vermijden.
Furio
Skopas
Bird of Paradise (BOP)
Supra
Er is weinig dat de geest meer vermoeid als het ontwerpen van een zwever. Door het lange traject (jaren) waarmee ik speelde met de gedachten aan een grote zwever wisselde vele keren de gewenste eigenschappen gesteld aan de zwever. Steeds weer ronddraaiend in dezelfde gedachten cirkels. Uiteindelijk moeten de beslissingen vallen. Ik ben geen expert, eerder een liefhebber, dus een “professional”zal vast andere keuzes gemaakt hebben.
Op basis van emotie en een beetje ratio, het volgende:
Motivatie en inspiratie
De inspiratie is gegeven door de beelden van de Flying Special van Klemm, de motivatie vormden de projecten van Wilhelm Niethammer. Zijn eigenbouw Extension prikkelde mij om te zien of de methoden die ik me de laatste 6-7 jaar eigen heb gemaakt toe te passen zouden zijn op iets groters dan de 3-3,5mtr zwevers die ik reeds gemaakt heb.
Daarbij heb ik meer geleerd van aerodynamica en XFRL5. Mijn bestaande zwevers, zoals de Supra, mijn eigen ontwerp thermiekzwever Bird of Paradise, de Furio en diverse DLG's heb ik ingevoerd in XFRL5. Ook heb ik zeer leuke ervaringen met een verkeerd afgestelde Soarmaster die we via XFRL5 weer goede manieren aan gemeten hebben. Voldoende vertrouwen in de software dus om vanaf scratch iets op te zetten. Als het vliegt zal ik weten of dit vertrouwen voldoende gefundeerd is geweest.
Keuze en betekenis van de naam
Het kiezen van een naam is voorwaar geen eenvoudige zaak. De naam moet als het even kan de lading dekken. Vele namen zijn ook al in gebruik, alle geven iets aan van de ontwerpers over de toebedeelde eigenschappen van hun “kindjes”. Ik ontkom niet aan dezelfde neiging. Namen als Flying Special, Thermik XXXL, Extension, Supra, Superior etc. Allen roepen ze iets in je op. Iets speciaals, iets groots voor thermiek of iets superieurs..
Voor mij viel de keus op “ADAMAS”. Grieks voor “ontembaar”of “onoverwinnelijk”, een naam toegekend aan diamant. Een verschijningsvorm van koolstof. Een materiaal dat bij de bouw van deze zwever niet gemeden zal worden. Een naam met een knipoog naar de Diamant van HQ. Een Griekse naam, die, bezien vanuit het moment in de Europese geschiedenis, ook dan gelijk maar gekoppeld is aan de periode waarin het ontwerp van deze zwever tot stand is gekomen.
Inzetgebied
Het hoofdinzet gebied is de thermiek. Niet het laatste restje stijgen, of het eerste huigje thermiek in de vroege zomerochtend. Ook is het niet de bedoeling van ooghoogte nog weg te komen. Ik wil een zwever die van het ene plek in het luchtruim naar de andere kan janken zonder al te veel hoogte verlies. Als er op grotere hoogte in de thermiek gevlogen wordt, dan wil ik me geen zorgen hoeven te maken over de sterkte van de zwever. Snelheid hoeft niet gemeden te worden. Daar staat tegenover dat het niet mijn bedoeling is vanaf 400mtr stijl naar beneden te duiken om vervolgen full up te geven. Enigszins stabiel cirkelen is een pre, zeker omdat ik ook graag ver weg vlieg. Hoewel de zwever ook weer niet als een grote Amigo hoeft te vliegen. Daarom de V-stelling zoals deze nu is gekozen.
De zwever moet met de hand zijn te starten. Voldoende motorvermogen dus. Maar ook een prettige grip op de romp. Met mijn kleine handen.
Ook landen op kleine plaatsen is van belang. Daarom veel flapuitslag naar beneden. Er zijn 8 flaps. Minstens 4 daarvan moeten toch wel 80° uitslag kunnen halen. De buitenste 4 hoeven minder ver uit te kunnen slaan, misschien de buitenste 2 wel helemaal niet.
Transport en opslag dient relatief eenvoudig te zijn. Daarom een 4 delige vleugel, en twee delige romp. Of ik het kielvlak demontabel maak moet ik nog bezien, het is een optie.
Profiel
Lastige keuze. Van geen enkel ander deel van de zwever krijg je zoveel rusteloze nachten als van het profiel. Uiteindelijk is er voor MH32 modificatie gekozen.
In het midden van de vleugel er is gemodificeerd in dikte, ivm de statica. Dikkere profielen kunnen een hogere en daarmee stijvere/sterkere ligger herbergen met minder materiaal gebruik.
Richting de tips is er gemodificeerd in dikte en ligging dikste punt om de lokaal lagere Reynolds getallen tegemoet te komen. Stroming houdt niet van drukafbouw. Dan komen er blazen. En hoe lager het Reynoldsgetal, hoe eerder dit gebeurt. Door het dikste punt naar voren te leggen, en de dikte te verminderen, kan de stroming langzamer (over een verhoudingsgewijs langer traject van het profiel) druk afbouwen, daarmee hopend op het langer uitblijven van blazen.
De profielen zijn gemodificeerd op basis van een lijstje gepubliceerd in Aufwind, Extension artikel.
Om tot deze keus te komen zijn talloze vergelijkingen gemaakt met, HQW's, HQ/DS, HQ acro, SD's, SA,s en weet ik het al niet.
Er is een uitgebreid onderzoek geweest naar het MH32 profiel. Daarmee zijn ook de aandachtspunten waar tijdens de bouw op gelet moet worden bekend mbt profielnauwkeurigheid.
Vleugelvorm
Ietwat overelliptisch, vanwege de vleugelbelasting van +/- 55gram/dm^2 kom je wat minder snel in de Reynold's problemen als bij een 3mtr kist. Die vliegen doorgaans met wat lagere vleugelbelasting.
Daarnaast is gestreefd naar aflopende Cl bij de tips. Dat zou er voor moeten zorgen dat de overtrek niet bij de tips, maar ergens anders begint. Liefst naast de romp.
Er is geen constructieve verdraaiing ingebouwd. De welving blijft ook constant. De vleugel krijgt 8 kleppen, daarmee kan ik lokaal de Cl aanpassen.
De ¼ koorde ligt zo lang mogelijk op 1 lijn. Hiermee minimaliseer je de torsie in de vleugel.
Prestaties/configuratie:
Even wat plaatjes:
Gestippeld thermiekstand/doorlopend cruise/ gestreept speedstand:
Thermieken gaat met een snelheid van 9,3-10,5m/s. Vanaf 10,5m/s wordt de cruise stand economischer en zal deze ingezet worden. Bij 11,4m/s ligt het beste glijgetal, van 37,7. Dan daalt de zwever met 30 cm/s. Vanaf zo'n 15m/s wordt het interessant om de speedstand in te zetten. Echter is het verschil met de cruisestand niet erg groot, pas bij zo'n 21m/s begint het verschil zich echt goed te manifesteren. Lekker makkelijk, maak je niet zo snel een fout met het gebruik van de flapsettings.
De locale liftverdeling over de vleugel is zo gemaakt dat de locale lift richting de tips afneemt. Dit zou het overtrek gedrag ten goede komen. Hoe lager de lokale lift, hoe minder hard het profiel hoeft te werken, hoe later daar de overtrek komt. (Mijn Furio heeft een liftverdeling die richting de tips de hoogte in schiet. Overtrek gedrag laat zich raden, die is goed smerig.)
Bij de Adamas vleugel heb ik nog een truuk toegepast om de locale lift richting de tips omlaag te brengen. Op het laatste stukje tip zit sterke pijling. Een beetje TNT tip achtig.(Randbogen - Die Standardtypen)
Een leuke mogelijkheid van een 8 klappen vleugel is dat je de liftverdeling vrij nauwkeurig kunt regelen. Een voorbeeld die mogelijk voor agressief thermieken ingezet kan worden. Deze lift verdeling heb ik ook gezien bij de Edge DLG vleugel.
Om de speedprestaties niet te ondermijnen heb ik geen constructieve verdraaiing toegepast. Bij hele lage liftcoeffcienten (hoge vliegsnelheden) wil je dat over al over de vleugel de lift gelijktijdig naar nul gaat. Het lijkt te zijn gelukt in dit ontwerp:
De circulatieverdeling dient, voor een zo hoog mogelijk vleugelrendement zoveel mogelijk elliptisch te zijn. Zuiver elliptisch levert echter weer problemen om in verband met overtrek en te veel smalle koordes waarbij Reynolds problemen optreden. Alternatief is een iets overelliptisch verdeelde circulatie. Zoveel overelliptisch als nodig, zo weinig als het kan. Eindresultaat is in onderstaande afbeelding te zien voor de thermiekstand:
Belangrijk vindt ik hoe de zwever terug komt tegen de wind in. Je kunt dit zien door een raaklijn te tekenen in de grafiek VzVx. Neem bijvoorbeeld 6m/s wind. Dan begint de lijn bij 6m/s en raakt dan de curve bij circa 13m/s. Daar hoort een daalsnelheid bij van 33-,4cm/s en een glijgetal van 36. Daar wordt in vrolijk van!
Uiteraard betaal je een prijs. Door de hogere vleugelbelasting en grotere spanwijdte kun je de kleinere belletjes niet mee (helemaal) meenemen. (Aan de andere kant, een stijggetal van bijna 36...)
Kleuren schema
Wit/rood. Vindt het de mooiste combi. Keuze op basis van emotie dus. (Knaloranje zou een betere keus zijn......) En een Nederlandse vlag op het kielvlak. Een beetje chauvinisme
Ligger
Opbouw als bij de Supra. Dus carbon capstrips, schuim/balsa kern omwikkeld met glas onder 45°. Vleugel verbinders vierkant carbon.
De maximale mechanische belasting zal uitgerekend worden op circa 30G. Dit levert een voldoende stijve vleugel op, en de materiaal hoeveelheid die daar voor nodig is past binnen het gewichtsplaatje.
Ik heb de rekensheet van Christian Baron gebruikt om de ligger te berekenen.
Vleugelhuid
In relatie tot de bouwmethode zal ik de rekensheet BaggedWingCalculation van Vincent de Bruin (Prop-er) gebruiken. Die heeft een magnefiek stuk werk afgeleverd waardoor ik niet hoef te gissen.
Hiermee kan ik een onderbouwde keuze maken voor de te kiezen lay up. Om mijzelf het makkelijk te maken kies ik zoveel mogelijk voor een enkelvoudige lay-up. Een laag 54 grams glas voor het uiterlijk. Bij mijn Bird of Paradise ziet deze glaslaag er nog uit alsof hij net uit de vacuumzak komt. Verder komt er 1 laag carbon onder. Klaar. (kort door de bocht gesproken) Een opmerking nog, het geinige is dat bij dergelijke afmetingen en vleugelbelastingen de lay-up dikker mag, en daarmee GOEDKOPER wordt!
Romp
Ik wil graag een vol kevlar romp. Tweedelig, vooralsnog. De deling zit dan voor de vleugel, zodat de hele staart/vleugel/romp uit 1 stuk bestaat. De aandrijving zit dan in het voorste deel. De romp is anders toch wel +/-2200mm lang. Tweedelig is het langste stuk +/- 1700mm lang. Dat is te doen!
Servo's
Hier pas ik dezelfde servo's toe, voor zover ze in mijn vleugel passen, die Volker Klemm in zijn Flying Special's heeft toegepast. De DES-serie van Graupner. Ik zal ze ook bij hem kopen (en wat andere dingen), dat verdient'ie, zo vaak heb ik op zijn website rondgehangen......
Aandrijving, en samenhangende zaken
Precieze configuratie staat nog niet vast. Er is nog tijd zat om dit nader uit te zoeken.
Meer dan 7 cellen in 1 pakket kan ik niet laden. Ik denk dat er prima sets voor 6 cellen (4000-5000mAh) zijn te verkrijgen. Ik wil graag een set met een DIKKE VETTE GROTE CARBON klapprop. Deze prop moet strak tegen romp vallen. Daar zijn mogelijkheden voor met “verzetste” aluminium middenstukken voor de klapbladen. Als je dan ook nog een rubber band gebruikt om de bladen in te klappen is het af. Op de site van Volker Klemm is een video dat precies demonstreert wat ik bedoel.
De regelaar zal een BEC hebben, een ondersteuningsaccu is nodig. Graag heb ik een regelaar die aangesloten is op de balanceerstekker van het aandrijfpakket. Zo kan op cel niveau de onderspanning worden bewaakt. Ik heb overigens nog nergens zo'n regelaar aangetroffen. Multiplex heeft regelaars die samenwerken met telemetrie en datalogging. Van data logging en GPS/telemetrie wil ik maximaal gebruik gaan maken. Hiervoor heb ik nu de SM modellbau GPS logger aangeschaft. Via de M-link ontvanger databus kan hierop alles worden mee gelogd.
Ik laat me overigens graag adviseren over een set. De grote Flying specials hebben, geloof ik, max 18” proppen. Je ziet bij andere zwevers van deze afmetingen en gewichten ook 'propjes' van 23”.
Bouw techniek
Ik ga niet voor de snelste bouwmethode. Wel voor een methode waar ik mee vertrouwdt ben. Bovendien vindt ik het leuk om de bouw met weinig middelen tot stand te brengen.
Het hele project is dan ook vooral een bezigheidstherapie!!!!!
vleugel →positief bouwmethode, maar wel weer zoekend naar verfijningen.
Romp → Dat is nog een verrassing.
Mijn bouwvolgorde zal bepaald worden door de materiaalvoorraad. Beginnende met de vleugelverbinders en capstrips voor de ligger. Honderden meters 24K roving verwerken...... Dan hebben we het dooiste karwei maar gelijk gehad!
Samenwerking
Tijdens een van onze contacten (tussen Dirk Schipper en mij) bleek dat we beiden bezig waren met het ontwerp van een grote (5-6mtr) high – performance e-zwever. Vooral gericht op thermiek, maar ook in staat tot hoge snelheden en toch een goede glijhoek. Allround met de nadruk op thermiek dus. Daarnaast is Dirk's F3J zwever aan het verslijten en wil hij hiervoor een vervanger maken. Niet zo'n uitgekauwd ontwerp als de Adamas, maar gebaseerd op de Adamas vleugel, en NIET electro. Dit zal een eerste test van het vleugelontwerp zijn.
Ik houdt het bij mijn eerste voornemen: de standaard Adamas van 5,5mtr spanwijdte. Dat is me al bruut genoeg.
Aangezien Dirk en ik intensief allerhande zaken rondom dit project besproken hebben zal dit draadje de bouw bevatten van ons beider zwevers.
Overigens heb ik onze discussies als zeer prettig, leerzaam en verruimend ervaren. Het is fijn als je op een goed tijdstip in je 'modelbouw carrière' dit mag beleven.
Als het gaat zoals we het verwachten zal Dirk eerst beginnen met de 4,5mtr versie. Ik heb mezelf opgelegd eerst een reserve Supra te maken. Mogelijk kruist ook nog de bouw van een snellere simpel te bouwen helling zwever. Bovendien moet ik de Adamas nog helemaal op tekening uit werken. Nu is alleen nog maar een XFRL5 file, en een wolk ideeën in mijn hoofd.
Enige reeds gevoerde discussie, gestelde vragen:
Uitvoering van de staart:
Leerzaam draadje, maar het maakt de uiteindelijke keuze niet makkelijker. Er is zoveel om rekening mee te houden.
A very few design questions, to verify I'm on the right track. - RC Groups
Hoe om te gaan met dikke lay-up:
Diverse meningen natuurlijk, maar het gaat me toch echt om positief bouwen. Goede tips gekregen waar ik verder mee kan.
Thick lay up + vacuum bagging + leading edge accuracy - RC Groups
Goed, de geest is uit de fles..............er is nu geen weg meer terug.
[edit 1]
De aangegeven getalswaarden voor de prestaties neem ik niet al te letterlijk, maar indicatief. Zo zijn de Type 1 polaires gemaakt met messcherpe profiel achterzijden. Dat is niet waarheids getrouw.
In onderstaand relaas zal ik uitleggen wat ik gekozen heb als nieuw bouwproject, en als ik het kan, uitleggen waarom de keuze gemaakt is. Ik ga jullie niet teveel vermoeien met HOE ik daar gekomen ben, en wat ik allemaal overwogen heb, dat weet ik zelf al niet meer........
Het wordt een zwever met 5,5mtr spanwijdte. Elektrisch aangedreven. Vol kunststof.
De aanzichten:
In de loop van dit bouwdraadje zal ik verwijzen naar enkele van mijn andere zwevers. Ik probeer zo dingen die ik fijn of nadelig vindt aan deze zwevers toe te passen, te verbeteren of te vermijden.
Furio
Skopas
Bird of Paradise (BOP)
Supra
Er is weinig dat de geest meer vermoeid als het ontwerpen van een zwever. Door het lange traject (jaren) waarmee ik speelde met de gedachten aan een grote zwever wisselde vele keren de gewenste eigenschappen gesteld aan de zwever. Steeds weer ronddraaiend in dezelfde gedachten cirkels. Uiteindelijk moeten de beslissingen vallen. Ik ben geen expert, eerder een liefhebber, dus een “professional”zal vast andere keuzes gemaakt hebben.
Op basis van emotie en een beetje ratio, het volgende:
Motivatie en inspiratie
De inspiratie is gegeven door de beelden van de Flying Special van Klemm, de motivatie vormden de projecten van Wilhelm Niethammer. Zijn eigenbouw Extension prikkelde mij om te zien of de methoden die ik me de laatste 6-7 jaar eigen heb gemaakt toe te passen zouden zijn op iets groters dan de 3-3,5mtr zwevers die ik reeds gemaakt heb.
Daarbij heb ik meer geleerd van aerodynamica en XFRL5. Mijn bestaande zwevers, zoals de Supra, mijn eigen ontwerp thermiekzwever Bird of Paradise, de Furio en diverse DLG's heb ik ingevoerd in XFRL5. Ook heb ik zeer leuke ervaringen met een verkeerd afgestelde Soarmaster die we via XFRL5 weer goede manieren aan gemeten hebben. Voldoende vertrouwen in de software dus om vanaf scratch iets op te zetten. Als het vliegt zal ik weten of dit vertrouwen voldoende gefundeerd is geweest.
Keuze en betekenis van de naam
Het kiezen van een naam is voorwaar geen eenvoudige zaak. De naam moet als het even kan de lading dekken. Vele namen zijn ook al in gebruik, alle geven iets aan van de ontwerpers over de toebedeelde eigenschappen van hun “kindjes”. Ik ontkom niet aan dezelfde neiging. Namen als Flying Special, Thermik XXXL, Extension, Supra, Superior etc. Allen roepen ze iets in je op. Iets speciaals, iets groots voor thermiek of iets superieurs..
Voor mij viel de keus op “ADAMAS”. Grieks voor “ontembaar”of “onoverwinnelijk”, een naam toegekend aan diamant. Een verschijningsvorm van koolstof. Een materiaal dat bij de bouw van deze zwever niet gemeden zal worden. Een naam met een knipoog naar de Diamant van HQ. Een Griekse naam, die, bezien vanuit het moment in de Europese geschiedenis, ook dan gelijk maar gekoppeld is aan de periode waarin het ontwerp van deze zwever tot stand is gekomen.
Inzetgebied
Het hoofdinzet gebied is de thermiek. Niet het laatste restje stijgen, of het eerste huigje thermiek in de vroege zomerochtend. Ook is het niet de bedoeling van ooghoogte nog weg te komen. Ik wil een zwever die van het ene plek in het luchtruim naar de andere kan janken zonder al te veel hoogte verlies. Als er op grotere hoogte in de thermiek gevlogen wordt, dan wil ik me geen zorgen hoeven te maken over de sterkte van de zwever. Snelheid hoeft niet gemeden te worden. Daar staat tegenover dat het niet mijn bedoeling is vanaf 400mtr stijl naar beneden te duiken om vervolgen full up te geven. Enigszins stabiel cirkelen is een pre, zeker omdat ik ook graag ver weg vlieg. Hoewel de zwever ook weer niet als een grote Amigo hoeft te vliegen. Daarom de V-stelling zoals deze nu is gekozen.
De zwever moet met de hand zijn te starten. Voldoende motorvermogen dus. Maar ook een prettige grip op de romp. Met mijn kleine handen.
Ook landen op kleine plaatsen is van belang. Daarom veel flapuitslag naar beneden. Er zijn 8 flaps. Minstens 4 daarvan moeten toch wel 80° uitslag kunnen halen. De buitenste 4 hoeven minder ver uit te kunnen slaan, misschien de buitenste 2 wel helemaal niet.
Transport en opslag dient relatief eenvoudig te zijn. Daarom een 4 delige vleugel, en twee delige romp. Of ik het kielvlak demontabel maak moet ik nog bezien, het is een optie.
Profiel
Lastige keuze. Van geen enkel ander deel van de zwever krijg je zoveel rusteloze nachten als van het profiel. Uiteindelijk is er voor MH32 modificatie gekozen.
In het midden van de vleugel er is gemodificeerd in dikte, ivm de statica. Dikkere profielen kunnen een hogere en daarmee stijvere/sterkere ligger herbergen met minder materiaal gebruik.
Richting de tips is er gemodificeerd in dikte en ligging dikste punt om de lokaal lagere Reynolds getallen tegemoet te komen. Stroming houdt niet van drukafbouw. Dan komen er blazen. En hoe lager het Reynoldsgetal, hoe eerder dit gebeurt. Door het dikste punt naar voren te leggen, en de dikte te verminderen, kan de stroming langzamer (over een verhoudingsgewijs langer traject van het profiel) druk afbouwen, daarmee hopend op het langer uitblijven van blazen.
De profielen zijn gemodificeerd op basis van een lijstje gepubliceerd in Aufwind, Extension artikel.
Om tot deze keus te komen zijn talloze vergelijkingen gemaakt met, HQW's, HQ/DS, HQ acro, SD's, SA,s en weet ik het al niet.
Er is een uitgebreid onderzoek geweest naar het MH32 profiel. Daarmee zijn ook de aandachtspunten waar tijdens de bouw op gelet moet worden bekend mbt profielnauwkeurigheid.
Vleugelvorm
Ietwat overelliptisch, vanwege de vleugelbelasting van +/- 55gram/dm^2 kom je wat minder snel in de Reynold's problemen als bij een 3mtr kist. Die vliegen doorgaans met wat lagere vleugelbelasting.
Daarnaast is gestreefd naar aflopende Cl bij de tips. Dat zou er voor moeten zorgen dat de overtrek niet bij de tips, maar ergens anders begint. Liefst naast de romp.
Er is geen constructieve verdraaiing ingebouwd. De welving blijft ook constant. De vleugel krijgt 8 kleppen, daarmee kan ik lokaal de Cl aanpassen.
De ¼ koorde ligt zo lang mogelijk op 1 lijn. Hiermee minimaliseer je de torsie in de vleugel.
Prestaties/configuratie:
Even wat plaatjes:
Gestippeld thermiekstand/doorlopend cruise/ gestreept speedstand:
Thermieken gaat met een snelheid van 9,3-10,5m/s. Vanaf 10,5m/s wordt de cruise stand economischer en zal deze ingezet worden. Bij 11,4m/s ligt het beste glijgetal, van 37,7. Dan daalt de zwever met 30 cm/s. Vanaf zo'n 15m/s wordt het interessant om de speedstand in te zetten. Echter is het verschil met de cruisestand niet erg groot, pas bij zo'n 21m/s begint het verschil zich echt goed te manifesteren. Lekker makkelijk, maak je niet zo snel een fout met het gebruik van de flapsettings.
De locale liftverdeling over de vleugel is zo gemaakt dat de locale lift richting de tips afneemt. Dit zou het overtrek gedrag ten goede komen. Hoe lager de lokale lift, hoe minder hard het profiel hoeft te werken, hoe later daar de overtrek komt. (Mijn Furio heeft een liftverdeling die richting de tips de hoogte in schiet. Overtrek gedrag laat zich raden, die is goed smerig.)
Bij de Adamas vleugel heb ik nog een truuk toegepast om de locale lift richting de tips omlaag te brengen. Op het laatste stukje tip zit sterke pijling. Een beetje TNT tip achtig.(Randbogen - Die Standardtypen)
Een leuke mogelijkheid van een 8 klappen vleugel is dat je de liftverdeling vrij nauwkeurig kunt regelen. Een voorbeeld die mogelijk voor agressief thermieken ingezet kan worden. Deze lift verdeling heb ik ook gezien bij de Edge DLG vleugel.
Om de speedprestaties niet te ondermijnen heb ik geen constructieve verdraaiing toegepast. Bij hele lage liftcoeffcienten (hoge vliegsnelheden) wil je dat over al over de vleugel de lift gelijktijdig naar nul gaat. Het lijkt te zijn gelukt in dit ontwerp:
De circulatieverdeling dient, voor een zo hoog mogelijk vleugelrendement zoveel mogelijk elliptisch te zijn. Zuiver elliptisch levert echter weer problemen om in verband met overtrek en te veel smalle koordes waarbij Reynolds problemen optreden. Alternatief is een iets overelliptisch verdeelde circulatie. Zoveel overelliptisch als nodig, zo weinig als het kan. Eindresultaat is in onderstaande afbeelding te zien voor de thermiekstand:
Belangrijk vindt ik hoe de zwever terug komt tegen de wind in. Je kunt dit zien door een raaklijn te tekenen in de grafiek VzVx. Neem bijvoorbeeld 6m/s wind. Dan begint de lijn bij 6m/s en raakt dan de curve bij circa 13m/s. Daar hoort een daalsnelheid bij van 33-,4cm/s en een glijgetal van 36. Daar wordt in vrolijk van!
Uiteraard betaal je een prijs. Door de hogere vleugelbelasting en grotere spanwijdte kun je de kleinere belletjes niet mee (helemaal) meenemen. (Aan de andere kant, een stijggetal van bijna 36...)
Kleuren schema
Wit/rood. Vindt het de mooiste combi. Keuze op basis van emotie dus. (Knaloranje zou een betere keus zijn......) En een Nederlandse vlag op het kielvlak. Een beetje chauvinisme
Ligger
Opbouw als bij de Supra. Dus carbon capstrips, schuim/balsa kern omwikkeld met glas onder 45°. Vleugel verbinders vierkant carbon.
De maximale mechanische belasting zal uitgerekend worden op circa 30G. Dit levert een voldoende stijve vleugel op, en de materiaal hoeveelheid die daar voor nodig is past binnen het gewichtsplaatje.
Ik heb de rekensheet van Christian Baron gebruikt om de ligger te berekenen.
Vleugelhuid
In relatie tot de bouwmethode zal ik de rekensheet BaggedWingCalculation van Vincent de Bruin (Prop-er) gebruiken. Die heeft een magnefiek stuk werk afgeleverd waardoor ik niet hoef te gissen.
Hiermee kan ik een onderbouwde keuze maken voor de te kiezen lay up. Om mijzelf het makkelijk te maken kies ik zoveel mogelijk voor een enkelvoudige lay-up. Een laag 54 grams glas voor het uiterlijk. Bij mijn Bird of Paradise ziet deze glaslaag er nog uit alsof hij net uit de vacuumzak komt. Verder komt er 1 laag carbon onder. Klaar. (kort door de bocht gesproken) Een opmerking nog, het geinige is dat bij dergelijke afmetingen en vleugelbelastingen de lay-up dikker mag, en daarmee GOEDKOPER wordt!
Romp
Ik wil graag een vol kevlar romp. Tweedelig, vooralsnog. De deling zit dan voor de vleugel, zodat de hele staart/vleugel/romp uit 1 stuk bestaat. De aandrijving zit dan in het voorste deel. De romp is anders toch wel +/-2200mm lang. Tweedelig is het langste stuk +/- 1700mm lang. Dat is te doen!
Servo's
Hier pas ik dezelfde servo's toe, voor zover ze in mijn vleugel passen, die Volker Klemm in zijn Flying Special's heeft toegepast. De DES-serie van Graupner. Ik zal ze ook bij hem kopen (en wat andere dingen), dat verdient'ie, zo vaak heb ik op zijn website rondgehangen......
Aandrijving, en samenhangende zaken
Precieze configuratie staat nog niet vast. Er is nog tijd zat om dit nader uit te zoeken.
Meer dan 7 cellen in 1 pakket kan ik niet laden. Ik denk dat er prima sets voor 6 cellen (4000-5000mAh) zijn te verkrijgen. Ik wil graag een set met een DIKKE VETTE GROTE CARBON klapprop. Deze prop moet strak tegen romp vallen. Daar zijn mogelijkheden voor met “verzetste” aluminium middenstukken voor de klapbladen. Als je dan ook nog een rubber band gebruikt om de bladen in te klappen is het af. Op de site van Volker Klemm is een video dat precies demonstreert wat ik bedoel.
De regelaar zal een BEC hebben, een ondersteuningsaccu is nodig. Graag heb ik een regelaar die aangesloten is op de balanceerstekker van het aandrijfpakket. Zo kan op cel niveau de onderspanning worden bewaakt. Ik heb overigens nog nergens zo'n regelaar aangetroffen. Multiplex heeft regelaars die samenwerken met telemetrie en datalogging. Van data logging en GPS/telemetrie wil ik maximaal gebruik gaan maken. Hiervoor heb ik nu de SM modellbau GPS logger aangeschaft. Via de M-link ontvanger databus kan hierop alles worden mee gelogd.
Ik laat me overigens graag adviseren over een set. De grote Flying specials hebben, geloof ik, max 18” proppen. Je ziet bij andere zwevers van deze afmetingen en gewichten ook 'propjes' van 23”.
Bouw techniek
Ik ga niet voor de snelste bouwmethode. Wel voor een methode waar ik mee vertrouwdt ben. Bovendien vindt ik het leuk om de bouw met weinig middelen tot stand te brengen.
Het hele project is dan ook vooral een bezigheidstherapie!!!!!
vleugel →positief bouwmethode, maar wel weer zoekend naar verfijningen.
Romp → Dat is nog een verrassing.
Mijn bouwvolgorde zal bepaald worden door de materiaalvoorraad. Beginnende met de vleugelverbinders en capstrips voor de ligger. Honderden meters 24K roving verwerken...... Dan hebben we het dooiste karwei maar gelijk gehad!
Samenwerking
Tijdens een van onze contacten (tussen Dirk Schipper en mij) bleek dat we beiden bezig waren met het ontwerp van een grote (5-6mtr) high – performance e-zwever. Vooral gericht op thermiek, maar ook in staat tot hoge snelheden en toch een goede glijhoek. Allround met de nadruk op thermiek dus. Daarnaast is Dirk's F3J zwever aan het verslijten en wil hij hiervoor een vervanger maken. Niet zo'n uitgekauwd ontwerp als de Adamas, maar gebaseerd op de Adamas vleugel, en NIET electro. Dit zal een eerste test van het vleugelontwerp zijn.
Ik houdt het bij mijn eerste voornemen: de standaard Adamas van 5,5mtr spanwijdte. Dat is me al bruut genoeg.
Aangezien Dirk en ik intensief allerhande zaken rondom dit project besproken hebben zal dit draadje de bouw bevatten van ons beider zwevers.
Overigens heb ik onze discussies als zeer prettig, leerzaam en verruimend ervaren. Het is fijn als je op een goed tijdstip in je 'modelbouw carrière' dit mag beleven.
Als het gaat zoals we het verwachten zal Dirk eerst beginnen met de 4,5mtr versie. Ik heb mezelf opgelegd eerst een reserve Supra te maken. Mogelijk kruist ook nog de bouw van een snellere simpel te bouwen helling zwever. Bovendien moet ik de Adamas nog helemaal op tekening uit werken. Nu is alleen nog maar een XFRL5 file, en een wolk ideeën in mijn hoofd.
Enige reeds gevoerde discussie, gestelde vragen:
Uitvoering van de staart:
Leerzaam draadje, maar het maakt de uiteindelijke keuze niet makkelijker. Er is zoveel om rekening mee te houden.
A very few design questions, to verify I'm on the right track. - RC Groups
Hoe om te gaan met dikke lay-up:
Diverse meningen natuurlijk, maar het gaat me toch echt om positief bouwen. Goede tips gekregen waar ik verder mee kan.
Thick lay up + vacuum bagging + leading edge accuracy - RC Groups
Goed, de geest is uit de fles..............er is nu geen weg meer terug.
[edit 1]
De aangegeven getalswaarden voor de prestaties neem ik niet al te letterlijk, maar indicatief. Zo zijn de Type 1 polaires gemaakt met messcherpe profiel achterzijden. Dat is niet waarheids getrouw.
Laatst bewerkt:
.....
