ISO cerfifiërering is een dik boek waar iemand ooit wreed tegen zijn zin veel tijd heeft ingestoken en dat enkel uit de lade komt als er inspectie is. Oh ja, er was een tijd dat men dit ook wat als reclame gebruikte.
En het gekke is, dat ISO certificering als "kwaliteitsgarantie" voor het product gehanteerd wordt, terwijl het dat niet is.
De ISO standaard is een standaard waarin je het kwaliteitsniveau van je bedrijf vastlegt. Het gaat dus om de kwaliteit van je omschrijving, niet om de kwaliteit van je bedrijf of product.
Je mag gerust een goedkope prutservo met een MTBF van 150 uur verkopen, ook al halen ze dat niet, als je er maar keurig netjes bij vermeld, dat je die MTBF vastgesteld hebt met één testservo die het toevallig 150 uur volhield.
Je mag er ook bij zeggen dat je 1000 servo's getest hebt en op die manier de MTBF bepaald hebt.
Als in beide gevallen die testinformatie waarheidsgetrouw is, kun jij in beide gevallen een ISO certificering krijgen.
M.a.w: als jij kloteservo's voor 2 Euro verkoopt, kun jij een ISO certificering krijgen als je maar je product verkoopt als "kloteservo's die maar twee vluchtjes meegaan".
Het wordt anders, als jij je waardeloze product als perfect probeert aan de man te brengen.
ISO certificering zegt dus niks over de kwaliteit van het product of de geleverde dienst, het zegt alleen wat over de betrouwbaarheid van de informatie die de producent of dienstverlener over zijn product of dienst geeft.
En als zodanig is ISO certificering voor de minder oplettende consument volkomen waardeloos.
Tenminste, dat is wat ik begrepen heb toen mijn vorige werkgever zich uitermate inspande om ISO 9002 cerftificering te krijgen, en het hele bedrijf daardoor in rep en roer was.
Groet, Bert