Airfix 1:72 RNLI Lifeboat. RC

Kan je er geen weerstandje tussen plaatsen als ze te fel branden? Dat zal ook de levensduur verlengen.

 

Dat kan vast.
Maar die moest ik dan eerst berekenen en bestellen en dan...
Hoe fel branden ze dan daarna?
Bovendien vond ik de kleur van het licht niet mooi.
Veel te wit.
Maar je opmerking doet me wel realiseren dat ik nog ergens een regelbaar weerstandje heb liggen.
Zou ik misschien ook iets mee kunnen.

Ik heb het geheel even op twee knoopcellen aangesloten ipv 3 (voltje of 2 gaf dat)
En dat was al een stuk beter.

Batterijduur ben ik niet zo bang voor.
Hoe lang heb je ze nu aan staan?
Minutenwerk, toch?

Of ik maak een aftakking van één de batterijen die de aandrijving verzorgen.
Ik zie wel even.

Met dit soort bootjes is het toch constant iets verzinnen op uitdagingen die je niet van tevoren kon bedenken.
En da's nou net wat ik zo leuk vind.

 

Oh ja, nu weet ik weer waarom ik Airfix zo'n @&$ merk vind:


Het raamwerk past niet.
Ik ben al met een vijl door de sponning gegaan, maar daar zit ook een grens aan.
Teveel vijlen en je vijlt de "aluminium" sponning aan de buitenkant weg.
Dus moet er een millimetertje van het raampje af.

Schuurzooltje met het fijnste schuurpapierschijfje in de Dremel.
Dremel op de laagste stand.
Raampje ertegenaan houden.
Raampje glipt uit de vingers....

Helló Bermudadriehoek!
Ik zie het raampje tegen mijn pens aan vallen en daarna niets meer.
Weg.
Ik heb mijn shirt zelfs uitgetrokken omdat ik dacht dat het daar op één of andere manier in gekomen was.
Op mijn pens over de vloer heen gekeken.
Niets.

Als ik die Bermudadriehoek ooit vind ga ik heel veel verloren dingen terug vinden.
Poppetjes, veertjes, onderdeeltjes van mijn airbrush en heel veel spelden.

En die raampjes.

Hoop ik.

 

Niet toevallig een jeansbroek aan met te lange pijpen?
Als die onderaan over geplooid zijn kan je daar nog een voorraadje gevluchte modelbouwonderdelen in vinden.

 

Goeie!
En gelijk gecheckt, maar helaas.

 

Zaklantaarn erbij en op de knietjes nogmaals op onderzoek.
Tijdens het zoeken een naar pijntje onder de rechterknie waar ik verder geen aandacht aan besteed.
Drupie soldeertin, afgeknipte restandjes van rekjes...
Er ligt genoeg
Knie even verzetten en verder zoeken.

Tijdens het achteruitkruipen:Tadaaa!
De zaklamp veroorzaakt een schittering die ik op de heenweg niet zag.
Ruitje uit de Bermudadriehoek gevist.
(En drie poppetjes en een paar ieniemienie onderdeeltjes van modellen die allang af zijn.)


En meteen werd duidelijk wat dat pijntje onder de knie was.
Het raampje.
En dat ranke slanke goddelijke lijf van mij heeft er een barst in gedrukt.
Nou ja.
Klap zeewater tegenaan geweest, moet ik maar denken.

 

Vleugje dunne CA-lijm erin laten lopen, zie je straks amper nog iets van.

 

Die truc kende ik niet.
Slaat dat niet wit uit op de omgeving, dan?

 

standaard CA-lijm heeft inderdaad nogal eens de neiging van een witte waas te produceren, die naar mijn bescheiden mening, erger is bij een hogere luchtvochtigheidsgraad.
Dunne CA-lijm heeft daar minder last van.
Als ik het toch heb, strijk ik er een dun laagje blanke lak over.
Je kan ook direct proberen de blanke lak over het gekraakte raampje te zetten, als die lekker dun (vloiebaar) is kan ook dit de zichtbaarheid van het spleetje verminderen.

 

Ik ga het gewoon proberen.
We zien dan wel.

 

Dat is wel het nadeel met dat RC maken van statische modellen.
Je hebt geen bouwvolgorde.

Ooit kwam ik op het punt dat het motortje erin moest: Nou hier dan maar.
Dus een steuntje erin gemaakt.
Zo ook voor een schakelaartje (Laden <=> varen): nou hier dan maar.
En dan kom je er nu achter dat ze op ongelukkige plekken zitten omdat het dan niet uitkomt met de batterijen.
Met een handleiding kom je niet voor dat soort verrassingen te staan.
Maar ja, die is dus niet...


Ook is er nu niet echt een lekker plekje voor de stuurservo.
Die zal in het achterste compartimentje moeten.
Maar dan moet hij liggen en dan komt de arm weer tegen het dek.

Nou ja, we verzinnen er wel weer wat op, al weet ik nu nog niet wat.
Maar verzonnen heb ik tot nu toe aldoor iets.

 

miniservo? als je er geen joekel van een roer onder zet, zal dat wel voldoen.

 

Dit is al een mini.
Een micro zelfs.

 

Nu ik de referentieobjecten bekijk (lucifer, AA-size accu's) zie ik inderdaad dat dit model eerder bescheiden afmetingen heeft.
Als de servo naar het vooronder moet verhuizen, kan je misschien met een bowdenkabel (systeem remkabel van een fiets) de verbinding maken.

 

Hmm, dat is niet zo'n gek idee...

 

Vandaag ondanks het voorjaarszonnetje toch even achter de werktafel gezeten.
Veel elektrisch soldeerwerk, waar niet veel over te vertellen valt.
Behalve misschien dat ik het Kwalitatief Uitermate Teleurstellend werk vindt.
Als er toch eens RC uitgevonden werd waar geen electro bij kwam kijken....
Ik vind het niet leuk om te doen. Is echt moeten.

Een beetje bezig geweest met het achterste gedeelte van de accommodatie.


Trappetje naar de fly-bridge aangebracht en antislip looppad geschilderd, alsmede de fundatie van de rubberboot.
Tevens de grating van de stuurconsole, die eigenlijk oranje zou moeten zijn, maar ik vond dit mooier.
Bovendien vond ik op het www een foto van een boot waar de graring zwart was, dus ik kan ermee wegkomen.


"Klimrekjes naar de toekomstige reddingsvlotten aangebracht.
Alsmede antislipverf rondom de stuurboordse fundatie van de vlotten, die vreemd genoeg niet om die op de BB casing zit.
Wellicht dat dat er in het echt zit vanwege de HIAB kraan die er aan SB nog voor komt.

Tussen de casings een niet bestaand onderdeel aangebracht dat er wel zou kunnen staan.
Het is de bediening van de zelf gefabriekte opsluitclip (bestaat dat woord?) om het dek op te kunnen sluiten in het omringende achterdek.
Zoals het er nu uitziet vind ik het nog niet echt lijken op iets dat er zou kunnen staan.
Misschien dat ik er een kaapstander o.i.d. van ga maken.
Sleeptrosgeleider zou ook kunnen.
Gaan we nog even over prakkidenken.

 

Zojuist de oplossing gevonden.
Ik had nog een figuurtje in de juiste schaal die normaal onder de vleugel van een straaljager een raket aan het monteren is.
Even ervoor gezorgd dat hij een normale spijkerbroek en een T-shirt aan heeft, een stuk hout op zijn schouder gelegd, vervolgens een gat van de juiste dikte in zijn been en lijf geboord en de man met een drup secondelijm in zijn bast eroverheen geschoven.

Voilá.
Een monteur die ergens mee bezig is.


In de gesloten stand.


In de open stand.

 

Prachtig weer, dus wat doet Menno?
Die gaat op zijn zoldertje zitten knutselen...

Kleine maar wel zichtbare vordering.
De RIB op zijn plek, begin gemaakt met de fly-bridge en de arch erboven.
Kortom, de bovenverdieping.

Op naar de paasvakantie.
Dan is er weer tijd om te bouwen.


Hij was al iets van een jaar klaar (hé, goede dingen komen langzaam. Ik ben een trage bouwer.), maar de RIB staat op zijn plek.


Basis van de navigatie-arch (antennes en verlichting) geplaatst.


Windkering van de flybridge.

Next update waarschijnlijk rond pasen.
In het onderwijs heb je niet veel tijd om te hobbyen, al denkt de goegemeente dat het één grote zee van vrije tijd is.
Nope.
Dat is het niet.

 

Nou, nog eentje dan.

De Severn class van de RNLI heeft aan beide zijden een soort triangel aan de accommodatie zitten.
Eén van de manieren om een drenkeling uit het water te halen.
Een eenvoudig systeem met een blok en takel. (Zwarte pijl)


Ik ben ervan uitgegaan dat de pijp waarvan de triangel een gewone duimspijp is.
Dan schat ik dat het touw van de blok en takel een mm of 15 - 18 is.
Als we daar de schaal op loslaten komen we op een draaddikte van zo'n 0,2 -0,3mm
Haardikte, gok ik.
En aangezien ik geen haar meer heb diende ik dus wat anders zien te vinden.

Borduurgaren bleek veel te dik.
Nauwelijks dunner dan de poten van de triangel.
Hmm.
Wat hebben we dan tot de beschikking?


Aha!
Heel dun elektriciteitsdraad.
Dun genoeg om door masten te voeren voor navigatieverlichting en dergelijke.


En daar zit dus nóg dunner koperdraad in.


Met een speld een minuscuul drupje secondelijm op de accommodatie aangebracht en daar het koperdraadje in gedrukt.


En daar hangt de man-overboord-terughaal-boom aan zijn katrolmechanisme.

Jammer dat ik het touwwerk niet echt strak wist te krijgen, maar op deze schaal moet je niet al te veel willen.
Ik ben al blij dat het gelukt is.

 

Zoals gezegd:
Pas in de vakantie weer tijd.
En dat was afgelopen week.

Veel gedaan, weinig bereikt.
Om het gewicht van de batterijen te kunnen spreiden had ik NiMH AAA batterijen met draad aan elkaar gesoldeerd.
Ik heb nu eenmaal LiPo reserves.
Angst is een groot woord, maar ik vind ze nog steeds eng.

Maar dat was niet de oplossing.
Het gewicht was mooi verdeeld, maar overal waar ik iets van RC wilde inbouwen lag een batterijtje.
Toch maar LiPo, dus.


De batterij paste alleen achterin.
Hij ligt hier zo ver als mogelijk naar voren.
Bijna op de schroefaskoppeling.
Al het andere spul daar nog voor, dus ik had hoop dat hij redelijk recht op het water kwam te liggen.
Om het er allemaal in te krijgen moest ik het hendeltje van de mini-schakelaar inkorten, anders pasten de stekkertjes van de servo en vaarregelaar daar niet onder.

De drijf/vaartest:
Dwarsscheeps spot-on. geen slagzij.
Langsscheeps achter bijna een centimeter dieper dan voor.
Teleurstelling 1: batterij veel te zwaar.

Testen:
Vooruit / achteruit verkeerd om op de hendel.
Omgekeerd op de zender.
Resultaat: vooruit heel langzaam, achteruit miep-miep speed.

Kortom: dat ging weer lekker.
Ik ben ook niet genoeg thuis in de materie om dit op te kunnen lossen.

Laten we maar beginnen met een lichtere batterij zien te bemachtigen