Apollo Saturnus 5 AIRFIX

S-IVB aft interstage

De "cone" S-IVB aft interstage verbond de stage 2 met stage S-IVB. Ook hier waren weer retro rakketten op gemonteerd om het loskoppelen te vergemakkelen.

Vooral het schilderen hiervan is lastig, door het grillige zwart, wit, zilver patroon en het niet erg scherp kunnen schilderen (ondanks tape) ivm de geribbelde randjes.

Waarom sommige delen van de raket overig zo geribbeld zijn en andere niet is mij een raadsel. Iets met koeling te maken? Of stevigheid?

 

Je ziet hier overigens een gat. Dat komt omdat dit onderdeel straks, als alles goed gaat, met een perspex staafje gemonteerd gaat worden op de plaat voor de "exploded view".

 

Stage 3

Nu volgt stage 3 (S-IVB) met wederom een J2 engine.

Overigens waren geen van alle tot nu toe besproken engines te besturen door de astronauten. Ze zaten als "sitting ducks" bovenop deze gigantische machine. De besturing van deze 3 trappen komen we zo meteen tegen.

 

Besturingsring

De sturing van de trappen geschiedde met (jaren 50-60) "computers", gezeten op het topje van tap 3. NASA en IBM hebben deze ring (de Instrument Unit) ontworpen. Ik betwijfel dat het "echte"computers zijn (de maanlander had wel zoiets, maar met een extreem klein geheugen waar tijdens de landing soms nogal wat mis mee ging, daar zijn mooie anekdotes over), het zou ook analoog spul kunnen zijn, of een mix.

In het bouwpakket is de ring niet apart opgenomen, maar ik wilde hem expres uitlichten en er de aandacht van de kijker er op vergen. Bovendien moest hij er wel af wilde ik de dop van de vorige trap kunnen monteren. Ik heb hem dus losgezaagd van trap 3.

We spreken hier over de jaren 60. Alle besturing van de raket en communicatie van gegevens met het grondstation gebeurde hier. Dat de astronauten er met een module bovenop zaten was feitelijk niet nodig (met een chimpansee vliegen lukte eerder ook ).

Kritische systemen werden gemonteerd op gouden platen ivm de vloeibare koeling van deze instrumenten. Vier 28 volt, 350 amp-hour batterijen hielden de boel aan de praat.

Ik heb in deze module een aantal kasten opgenomen die de batterijen/besturing symboliseren. In het echt waren dat er veel meer, kleiner, een grote dradenboel (die de hele raket doorliep naar beneden). De kleur blauw komt overeen met de foto (blauw van IBM?).

 

SLA

De Spacecraft Lunar Module adaptor, de SLA, was weer een conische sectie die de lunar module bevatte. Hij kon open in vier delen. In het pakket kan dat niet, maar met wat figuurzagen en vijlen is het aardig gelukt. Na een nachtje drogen staan de panelen mooi open (ik weet niet of het in het echt ook zo ging, of dat de panelen gewoon uit elkaar vielen, het ziet er een beetje James Bond achtig uit zo).

 

Lunar Module

De maanlander (LM). Ook een beetje opgeleukt met wat zendschotel achtige dingen bovenop (eigenlijk draaiwieltjes uit een setje). Met wat zilverpapier is het effect nagedaan van aangebracht metaalfolie (goud?) op de onderkant (die op de maan achterbleef). Een extra metalen ring verbeterde de aanblik van bevestiging van de motor. Met goudkleurige verf is het zilverpapier in goudkleur veranderd.

Dwars door de lander loopt een geboord gat, om later de lander op te hangen op het diorama.

 

De tri amigo's

De 3 astronauten zitten er al klaar voor op hun hitteschild ;-) In de LM gingen er 2 over voor de landing. 1 bleef achter in de Control Module. Pechvogel of iets kleinere held?

 

Replica?

 

Deze foto laat een hoop meer subtiliteit zien, onder andere verschillende kleuren goud. Of dit een echte lander is betwijfel ik, vast een replica, want de halve wereld staat vol met dit soort diorama's (bv Estec in Noordwijk).

 

De command module

Eindelijk mochten die astronauten dan ook wat doen. Kijk vooral de film Apollo 13! Fantastische film.

De onderdelen heb ik los van elkaar gelaten, leuk voor het diorama.

 

De ramen zaten dicht. Ik heb van binnenuit voorzichtig het plastic weggekrabd, totdat ze doorschijnend werden. Uiteraard zat daar dik glas in, maar het effect is prima, vind ik. Had ik zoiets als "crystal clear", dan zou ik dat gebruiken.

Ook hier weer een gaatje in de neus, waar later een perspex buisje door gaat komen voor de "exploded view".