BALDER, Vlaardingse Haring Logger uit 1912, schaal 1:50 vanaf tekeningen

Dankjewel, Peter. Hout heeft toch zijn charme om mee te werken.
Gr. Peter

 

In mijn enthousiasme had ik de wegeringsplanken door laten lopen tot aan het waterdichteschot. In het midden staat daar echter één van beide lenspompen met betimmering.
Aan de slag gegaan met de pomp.
Het Amsterdamse Scheepvaartmuseum had net een aantal oude tekeningen gedigitaliseerd. Daar heb ik de beschikking over gekregen om te gebruiken. Ook van de pompen mooie gedetailleerde met maten tot op de mm nauwkeurig .

Zo staat ze er op de Balder erbij:

En op het model van Sybe de Jong dat hij maakte voordat de 1e restauratie van start kon gaan:


Met dit als resultaat:

Een beetje vertekend beeld want de verschansing moet er nog op.
Het pomphuis heb ik gemaakt uit Beuken rondhout van 5 mm. Aan de bovenzijde is het 4,6 mm en aflopend naar de onderzijde tot 3,6 mm. De pompstok en zuigerstok heb ik gemaakt uit Beuken rondhout van 2 mm. De beugels van strips uit messing plaat.

Voor mij opvallend op deze foto: Ik had al vermeld dat de planken van de bekleding aan de binnenzijde van de romp uit verschillende hoeken bezien een vreemde loop hebben. Ze sluiten beneden aan op de recht lopende vloerplanken maar naar boven 'verschuiven' ze richting evenwijdig aan de kimweger.
De schaduwen van de in de lengterichting lopende dekprofielen en stringerplaten lopen in dit beeld gelijk aan de planken.
Op zich weer niet vreemd want dat was ook al te zien op één van de foto's van de gebogen lopende kimweger, maar schuin van boven gezien toch weer parallel tussen stringerplaten voor de dekluiken. Een fascinerend lijnenspel.

Terug naar de pomp:

Deze zit met 2 beugels aan het schot bevestigd. En ja, de pompstok en zuigerstok zijn functioneel.
Uit een andere hoek:

En de onvergeeflijke macro:

De pennen zijn tijdelijk. Die worden ook van messing. Ik wil de fragile delen er nog af kunnen halen als ik er rondom aan het werk ga.
De volgende stap is de bekleding van de lenspomp.
Gr. Peter

 

De koof om de lenspomp is ook gezet:

De koof sluit eigenlijk beide pompnen af. Maar nu met het beoogde resultaat door de halve bouwwijze: we houden zicht op de binnenste delen.
Ook de 12 wegeringsplanken op de nieuwe lengte.

Op het wandje het U-profiel waar de wegeringsplanken in vallen:

Alles moet nog voorzien worden van 2 laagjes lijnolie.

De binnenzijde:

De beide wandjes zijn opgebouwd met horizontale plankjes. Dat staat zo op de oude tekening dus ook zo gebouwd. Een klein winkelhaak gebruik om alles recht te verlijmen.
De insert links boven: het halve dwars deel met aan de ene zijde het U-profiel en aan de andere zijde een stootlijst. Dat voorkomt dat de visnetten op de hoek tegen de kopse kanten van de planken schuren. Met de kans op beschadiging.
De insert rechts beneden: Zicht op de binnenzijde van het langs deel met de beide hoeklijsten en aan de onderzijde de uitsparing voor de plint.

Ga ik nu proberen om een beetje gelijkend visnet te maken dat in het ruim kan worden opgeborgen.
Gr. Peter

 

Dit moet wel een klein winkelhaakje geweest zijn. Een trucje dat ik vaak toepas is bouwen met als steun/begeleiding enkele legoblokjes. Die hebben perfecte rechte hoeken en houten constructies kunnen makkelijk geklemd worden.

 

Hoi Dirk. Het winkelhaakje is 10x7 cm. Maar LEGO blokjes zijn een beproefd recept. De haak heeft een wat dunnere arm, wat makkelijk is bij dunne kleine plankjes.
Gr. Peter

 

Voor het maken van wat visnetten had ik wat ideeën in het achterhoofd.
In post #2 had ik al een afbeelding getoond van het soort net dat werd gebruikt: de vleet:

Tot wel 70 netten van elk 30 meter lang en 15 meter hoog/diep.
Die ga ik niet allemaal maken. Ook in schaal is dat niet te doen, gezien het dunne garen waar de netten van waren gemaakt. Of ik moet zelf netten gaan breien met Serafil .......
Hier in Woerkum is nog een club liefhebbers die de traditie van nettenbreien in ere houden en uitleren.

In het nettenruim had je straks alleen zicht op wat bovenop ligt. Ik ga 1 net namaken dat bovenop komt te liggen met daaronder de nodige opvulling.
Dan plaats ik ook niet alle wegeringsplanken, maar zet er een paar naast.

Ik vond nog een stuk horrengaas:

Een stuk o[p lengte geknipt waarvan ik denk dat ik daar iets representatiefs van kan maken. En waarvan ik nog niet weet of dat inderdaad gaat lukken. Maar is wel leuk om te doen omdat ik nu zicht krijg op alle details van zo'n net.

Eerst de stukken lood onderaan het net vastgezet. Dat zijn de nr's 8 van de tekening.
Nu ben ik bezig om de speerreep aan het net te knopen. Dat zijn de nr's 7. Daar komen ook de stukken kurk als drijvers aan.
Misschien zet ik de seizings, nr's 6, er nog aan, maar dat moet ik even bekijken of daar nog iets van zichtbaar is.

Het gaas is nu grijs van kleur. Het geheel wordt bruin om het te laten lijken alsof het getaand is. Ook dat wordt nog jaarlijks gedemonstreerd tijdens de Visserijdagen hier in Woerkum.
Gr. Peter

 

En dan wordt macrofotografie ook weer leuk:

Om te zien of de knoopjes van de Serafil 4000 (0,12 mm <120/2>) netjes gelegd om de speerreep zijn. De maaswijdte is 1,5 mm.
Voor de geinteresseerden: Met een 100mm macro lens en 25mm Extension Tube. De beeldvergrotingsfdactor van deze lens wordt door deze tube met 0,25 vergroot. In plaats van 24 mazen krijg ik nu 18 mazen in beeld.

En of de mazen [ ] of <> moeten staan? Kwestie van gemak? De oude waren vaak horizontaal gebreid. Later de <>. De goeie breier kan beide maken.
Gr. Peter

 

Soms moet je een idee even laten bezinken. Het horrengaas is best wel stug en qua schaal grof. En om daar dan een mooie bos opgeslagen netten van te maken?
Toen bedacht ik dat ik nog van een trip in Schotland een Midgetgaas had liggen. Dat is veel dunner en fijner van structuur.

Een test strook geknipt. Boven een wat los gedrapeerd stuk en dwars er onder samengetrokken tot wat lijkt op een net dat binnen gehaald is en opgeslagen kan worden.
Dan zie je niet veel meer van wat voor mazen er zijn gebruikt.
Nu een testje maken met wat accentuerende op kurk gelijkende blokjes. En of de streng met wat verdunde houtlijm 'opgefrot' blijft zitten.
Gr. Peter

 

Dat spul lijkt op dat vliegengaas van de Action. Is ook een soort tule van polyester.

Wat je ook eens kan proberen en dat heb ik toen ook Wil geadviseerd, dat is verbandgaas. En dan niet de rolletjes, maar het gaas dat op een wond komt. Dit zit meestal steriel verpakt als een opgevouwen stuk verband. Maar dit is wel zeer nauwkeurig verweven en heel fijn. Katoen je kan het naar wens kleuren. Wil heeft dit voor de verschansing op zijn Victory gebruikt om de hangmatten in te doen.

 

Zat te denken aan haarnetjes, maar waar zijn die tegenwoordig te bewonderen? Gr. Klaas.

 

Dankjewel void de tips. Ik hou ze in mijn achterhoofd.
Gr. Peter

 

Na aardig wat uurtjes knippen, naaien en passen:

Het hout is in de lijnolie gezet. Aan de rand van de netten de kurken blokken genaaid en zodanig gedrapeerd dat je bovenop in het zicht liggen.
Met horrengaas van de 1e poging zou dit niet gelukt zijn.
Met straks het dek beplankt is er enkel zicht vanaf de zijkant. (Nu wat proefplankjes op het dek gelegd om wat licht af te schermen.) Daarom de bovenste 6 wegeringsplanken niet gestapeld maar achter de andere gezet.
Om een goede belichting te krijgen met het donkere net waren de nodige aanpassingen nodig. De lichte planken overstralen gelijk.
Toch nog een acceptabel plaatje geworden.
Gr. Peter

 

Mooi geheel, ziet er erg echt uit! Ook het net voldoet.

 

Dankjewel, Stephan. Uiteindelijk is het goed gekomen.
Gr. Peter