Bouw Ka-7 schaalzwever 1:4 (4 meter)

Tja, dan kan ik net zo goed de Koverall doortrekken. Dat zal het dan ook wel worden.

Zolang je dat maar af en toe doet blijft het leuk .

Afgelopen week vloog ik met een collega die de 271 ook nog in de DSA-tijd gevlogen had, hij had het ook over oranje. Ik ben al heel wat mensen tegen gekomen die de 271 bevlogen hebben.

Ondertussen gaat de bouw verder.
De gaten in de ribben voor de vleugelverbinder zijn aardig ruim. Ik heb de benodigde gaten voor de vleugelverbinder in de webbings van de schuine hulpligger afgetekend met een vulling voor een vulpotlood.


Na wat passen en hier en daar bijschuren zitten de webbings nu op hun plek, met de nodige gaten voor de vleugelverbinder.


De opvulling voor de achterlijst wordt eerst grof bewerkt met een schaafje.


Nu ben ik bezig met schuren van deze stukjes balsa. Daar gaat nog best veel tijd in zitten.

Bij de hoofdliggers steken de webbings hier een daar heel licht uit. Het teveel aan hout wordt weggehaald met een vijltje.


Ondertussen ben ik ook aan de remkleppen begonnen. Deze worden als losse kasten gebouwd, straks gaan de kasten in zijn geheel in de vleugel.
Lijmen van de behuizing (nee, ze zijn niet krom, dat is vertekening van de lens)


De vertikale delen van de remkleppen horen oranje/rood te zijn. Deze heb ik eerst gespoten voordat we verder gaan met bouwen van de kleppen. Nu hoef ik niet moeilijk de rest af te plakken.


Wat kost leven toch veel vrije tijd..... Het bouwtempo is me eigenlijk te traag naar mijn zin. Ondanks dat ik momenteel heeeeel veel vrij ben gaat er toch veel tijd zitten in 'het gewone leven', met allerlei noodzakelijke maar ook leuke dingen. Ik zou de Ka-7 graag begin april af hebben zodat hij meekan naar de Wasserkuppe, maar ik heb er een hard hoofd in.
Morgen een vroege standby, als ik niet wordt opgeroepen kan ik tot het avondeten lekker klussen.

 

Ik ben vandaag lang bezig geweest met de remkleppen. Daar ging veel tijd in zitten. Freesresten verwijderen, stukjes staal en messing buis op maat maken, kleppen zelf netjes in elkaar lijmen, zo'n beetje alle gaten moesten nog op de juiste maat worden geboord. Ik heb er nu één voor een test in elkaar gezet, de boel zit nog niet vast. Wauw, dat gaat er straks wel beregaaf uitzien!




De kleppen kunnen nog niet helemaal naar binnen, de kwiklink past er niet goed tussen. Eens kijken hoe we dat gaan oplossen.

Er komt echt een grote open spleet in de vleugel als de kleppen opengaan zoals bij het origineel, ik verwacht dan ook dat ze net zo spectaculair effectief zullen zijn. Ook het model dus maar niet met de kleppen vol open landen.

Voor de technisch geinteresseerden hier nog een 'exploded view'

 

Raymond, mooi hoor.
Voor mijn Minimoa heb ik overwogen zelf kleppen te bouwen maar ik struikelde over de vergrendeling. Hoe is dat bij deze geregeld? Uiteindelijk heb ik gewoon een setje van Graupner gekocht, die vergrendelen in zowel in geopende als gesloten stand.

 

In de kleppen zelf zit geen vergrendeling, maar ik wil de aansturing wel zo maken dat bij gesloten kleppen de stuurstang en de servoarm in elkaars verlengde lopen, zo kunnen de kleppen in gesloten toestand niet aan de servo blijven trekken. In geopende toestand moet de servo het maar houden.

 

In geopende stand worden de klappen alleen naar achteren geblazen. Daarvan komt dus geen enkele kracht op de servo terecht.

In gesloten stand wordt de bovenste klep omhoog gezogen. De onderste klep zal wellicht wat naar binnen worden gedrukt, maar dat effect is maar een fractie van de krachten op de klep in gesloten toestand.
Oorzaak: de onderdruk an de bovenkant van de vleugel, en de hogere druk aan de onderkant.

Als jij de stuurstang en de hefbomen van de remklep in elkaars verlengde legt, dan maak je het de remklep zonder vergrendeling het gemakkelijkst om open gezogen te worden.
Je moet inderdaad de servo-arm en stuurkabel in gesloten stand (zoveel mogelijk) in elkaars verlengde leggen. Dan ondervind de servo geen tegenwerkende draaibeweging vanuit de remklep.
Maar de koppeling aan de hefboom van de remklep moet zo dicht als mogelijk (ivm. de max. beweging) haaks.

In schema:


Het zwarte korte armpje waaraan de stuurkabel is gemonteerd levert zo (in de vertikale stand) de grootste kracht en weerstand tot sluiten.

De liggende servo-arm idem in deze (liggende) stand.

In de praktijk zul je waarschijnlijk uitkomen op de stand van het grijze armpje, en zal de servo-arm net niet helemaal liggen.

Gr. Dirk.

 

Dirk, jouw getekende grijze armpje zal inderdaad in de buurt van de waarheid liggen. Het is inderdaad niet mijn bedoeling de draaias van de remkleppen in het verlengde van de stuurstang te plaatsen. De servo zal ik zo vermogelijk naar boven inbouwen. Een haakse aansturing bij gesloten kleppen (jouw zwarte armpje) gaat helaas niet, ik wil het doen met de delen die ik heb.

 

Moeizaam

Soms gaan klusjes erg moeizaam.
Gisteren heb ik een van remklepunits helemaal in elkaar gezet. Een kleine samenvatting.

Er zijn 4 remkleppen, er moeten 2+2 dezelfde worden gemaakt (spiegelbeeld op elkaar lijmen). Ik had 3+1 dezelfde gemaakt. Dus een van de kleppen kon weer uit elkaar om opnieuw te lijmen.
De grote schommelarmen hebben aan beide kanten 2 2mm ringen om hem in het midden te houden. Dat ging nog wel. Bij de bevestiging van de arm in de remklep moeten ook aan beide kanten een 1mm ring geplaatst worden. Dat is een heel gepriegel. Bij een ringetje is het gat net te klein en past de pen er niet door, 3x raden welk ringetje het vaakst door mijn handen ging.
Na veel gepruts zat de unit in elkaar. Trots aan vrouw laten zien ("ja hoor schat, mooi hoor"), bleek ik aan de bovenzijde een verkeerde klep te hebben gemonteerd (gespiegeld). Die dus weer demonteren, andere klep erop. Toen het laatste pennetje zat viel bij de onderste klep het pennetje pardoes op de grond, was eruit gegeleden. Die ook maar weer opnieuw dan.

En zo ben je onverwachts heel lang zoet met een relatief klein klusje.
Waarom moet je bij sommige klussen toch alles fout doen wat je maar fout kan doen .

 

(...ben wel een beetje blij dat jij dat ook wel eens hebt...)

 

Een beetje dit gevoel raymond???:

GgHl0QqUxvU[/media] Kaandorp - IK HEB EEN HEEL ZWAAR LEVEN - YouTube

 

Mmmm, ben ik nou echt een klager aan het worden? Ik dacht laatst ook al een hint in die richting te krijgen. Ik zal proberen erop te letten.

 

Volgens mij niet hoor... als je al je vorderingen trouw in een bouwdraadje zet is het ook logisch dat je het vertelt als het eens niet wil of zo (wat heel wat anders is dan het soort mensen dat Kaandorp persifleert in dat liedje).

 

Til er niet te zwaar aan Raymond, dat was ook niet mijn bedoeling!

 

Het allerergst zijn bouwverslagen waarbij de bouwer doet voorkomen dat alles lukt, alles in een keer past en overal over nagedacht lijkt te zijn. Niets hoeft opnieuw.

Daar heb ik pas een hekel aan

Gelukkig heeft Raymond nog iets menselijks. Heerlijk

 

Ben je gek. Kennelijk is (ook) jou niets menselijks vreemd. Effe lekker klagen, je hart luchten, en dan weer verder.
Welkom op aarde ... ;-)

Dirk

 

Gelukkig zijn het hier enkelt de kleppen .Ik mocht een hele vleugel doen bij de Sagitta900.

 

De 2e remklepunit zit ook in elkaar, deze keer ging alles redelijk voorspoedig . Gelukkig leer ik van mijn fouten.

Het schuine deel van de wortelrib is aan de wortelrib gezet. In de tekening wordt eerst gemeten hoe de hoeken zijn zodat ik het stuk rib onder de juiste hoek kan afschuinen.


Wederom ben ik erg blij met de kwaliteit van mijn Proxxon schuurmachientje.


Het stuk rib wordt op de tekening met epoxy onder de juiste hoek aan de wortelrib gelijmd.


De garage is wel verwarmd, maar zo warm als in huis wordt het echt niet. Voor een goede verwerkingstemperatuur van de epoxy wordt voor het lijmen het hulpkacheltje een uurtje aan gezet. Dat scheelt zomaar een paar graden.


Nadat de rib goed vastzit lijkt hij niet helemaal goed uit te lijnen op de andere ribben, de vorm is net wat voller. Dat lossen we op met de dremel. Puur op zicht wordt wat van de bovenzijde van de rib verwijderd (onderzijde lijnt wel goed uit met de rest) met een schuurstuk op de dremel. Ik doe dat door de dremel veel heen en weer te bewegen en slechts lichte druk uit te oefenen, snelheid van de dremel is 'medium'. Als je te veel druk geeft dan graaft het schuurklosje zich in en krijg je hobbels in het hout, die er vervolgens moeilijk uit te schuren zijn. Ik ga liever 20x licht over de rib heen dan 3x zwaar met hobbels als gevolg.


De hulpneuslijst van één vleugel zit vast, hier wordt straks de beplanking op vastgemaakt.

 

Die Proxxon machientjes zijn echt topkwaliteit.

Even een investering, maar dan een leven lang lol van!


jan.

 

Verleden jaar Augustus schreef Fotor mij in ditzelfde topic onderstaand:

Ik moet zeggen, respect voor je bouwkunsten en je geduld.

De reden dat ik bij zo'n kist richting ARF neig is dat ik helaas echt niet het geduld heb om zolang aan iets te bouwen
Mocht ik wel het geduld en de kunde op kunnen brengen dan zou ik er bijna niet meer mee durven vliegen

Neemt niet weg dat ik het prachtig vind om zoiets te zien ontstaan en hoe dat allemaal tot stand komt.
Het juiste gereedschap is inderdaad bijna een must have bij zo'n project.

Keep up the good work!

 

Bij dit soort grote eigenbouw projecten is niet alleen de bouw reuze interessant, maar ook het vliegen ermee. Het vliegen met een vliegtuig waar zo veel eigen werk in zit beleef je veel intenser. Juist daarom MOET je er WEL mee gaan vliegen. Ja, het risico op een crash is ook hier aanwezig, en de deceptie na een crash is ook vele malen groter dan wanneer je een ARF schuimpje de grond in knalt, maar de enorme voldoening van het vliegen als het wel goed gaat weegt hier ruimschoots tegen op. De complete beleving (op elk moment: bouwen, vliegen en crashen) is veel intenser.

Die kunde: die ontwikkel je tijdens het doen. Niet al te moeilijk beginnen, maar wel projecten kiezen die uitdaging bieden (ook niet te makkelijk dus). Ongeduld wordt vaak veroorzaakt door de drang met een vliegtuig te willen vliegen. Heb ik met ARF kistjes ook last van. Maar van een bouwproject moet je willen genieten van de bouw zelf, het vliegen is niet het eerste hoofddoel.

Ik ben in ieder geval wel blij dat je van mijn verslag geniet .

 

Mooi hoor Raymond!
Ik volg je project op de voet. Prachtig.

Patrick