Bouw Ka-7 schaalzwever 1:4 (4 meter)

Ik heb in het verleden wel zo'n vislijn in staaldraad met kevlar (ik neem aan dat dit iets gelijkaardigs is) toegepast voor m'n indoor toestellen. Ik knoopte die lijn... maar echt handig was dat niet om de juiste spanning te krijgen. Ik maakte de lijn vast aan de servo, stak de lijn door het oogje van de roer hevel en liet m'n toestel dan hangen aan de lijn (had je iets van een 50 gr voorspanning - toestel inclusief 3 servo's)

Aan elkaar smelten heb ik nog niet geprobeerd, maar lijkt me moeilijk doenbaar bij depron Het is ook uitkijken bij het krimpen van kousjes bij de stuurstangen.

Ondertussen gebruik ik dat soort lijn niet meer, want de thermische uitzetting tov depron is een pak kleiner, met kromtrekken tot gevolg

 

Bij het hoogteroer had ik (op aanraden van Gerben eerder in dit draadje) kevlar om de roerhoorn gewikkeld om de kans op falen daar kleiner te maken. De kevlar wordt met wat secondenlijm goed gefixeerd.


Daarna bleek dat de gaten die had gebruikt de gaten zijn waar de scharnieren doorheen gaan . Dat heb ik dus maar weer losgehaald.... Misschien boor ik nog 2 kleine gaatjes naast de roerhoorn om dit trucje te herhalen.

Aansturing van het hoogteroer:




Voor de achterste kap zijn 2 sleuvel gemaakt in de bovenste rompbeplanking zodat de kap straks achterover kan scharnieren.




Wat filmbeelden van de bewegende controls. Werkt dit bij anderen ook zo hypnotiserend? Ik kan heel lang met die knuppels zitten spelen en kijken hoe alles beweegt.

 

Ik vind het eigenlijk verrassend dat je voor rudder pull-pull gebruikt, en voor hoogte een pushrod. Ik weet niet of het rudder veel meer luchtkracht te verwerken krijgt, maar ik weet wel welke het vervelendst zou zijn als-ie opeens niet meer werkte tijdens een vlucht. Dat rudder lijkt mij nu super betrouwbaar, steekt de elevator bediening daar niet wat mager bij af?

 

Is de ondersteuning van je staaldraad voldoende Raymond?
Moeilijk te zien, makkelijk te testen, als je het roer tegenhoudt, blijft de servo dan staan of drukt hij het staaldraad in een bocht?

Gerben

 

Mooi hoor!

Mis ik een borgmoertje op de aansluiting bij de hoogteroerservo?

Groet,

Jacob Bos

 

Complimenten voor die bekleding keuze. Dat is wel heel erg mooi!!


----------------------
Sent from iPhone.

 

@Bart
Het rudder krijgt denk ik toch wel grotere krachten te verwerken, door een grotere koorde (meer hefboom) en door grotere uitslagen. Verder zou een pull-pull aansturing op het hoogteroer niet erg praktisch zijn, één van de kabels moet dan boven het stabilo langs lopen. Dat is kwetsbaar tijdens grondbedrijf en tast het schaalbeeld erg aan.
Het zal niet voor niets zijn dat ook vele acro-kisten pull-pull op het richtingroer hebben en gewoon push-pull op het hoogteroer. Ik ben met je eens dat het hoogteroer de laatste functie is die je wilt verliezen.

@Gerben
Ik heb de aansturing uiteraard getest op knikken van de stuurstang. Flinke druk op het hoogteroer geeft nauwelijks buiging in de stuurstang. 1,5 mm stuurstang is dik genoeg voor deze vrije lengtes.

@Jacob
Da's een goede. Ik had nog niet gedacht aan borgmoertjes op de kwiklinks (hebben ze allemaal nog niet). Ga ik erop zetten!
EDIT Ze zitten erop, meteen maar gedaan.

 

Dat gefascineerd met de knuppels in de weer ken ik ook goed. Vooral als alles voor de eerste keer is aangesloten en de roeren voor het eerst uitslaan.....lekker gevoel is dat!

 

Yep, zeeeer herkenbaar.
Ik heb er zelfs 'last' van als ik een kist thuis opnieuw heb opgebouwd om b.v. iets met de zenderprogrammering te doen.

Hij wordt mooi!

Dirk

 

@Raymond, van welk materiaal is de push/pull aansturing van je hoogteroer?

In m'n Grunau baby heb ik een klassieke nylon (Sullivan?) bowdenkabel. Dat onding laat me alle hoeken van de trim mogelijkheden zien gedurende een vliegdag.

 

Mijn buitenkabel is een binnenkabel van een Sullivan aansturing (slechts als geleiding), de binnenkabel is 1,5 mm verenstaal.

 

Dan is het goed

 

Raymond hoe is de torsiestijfheid van jouw romp, met name het achterste deel? De constructie van mijn KA4 vertoont duidelijke overeenkomsten met jouw project. Ik ben nu de romp deels aan het beplanken maar vraag mij af of de torsiestijfheid voldoende is. De bespanning zal er mogelijk ook wel toe bijdragen dat het geheel stijver is. Hoe schat je dat in bij jouw romp?
Groeten, Maarten

 

Gut, wat zal ik daar eens op antwoorden? Ik kan niet makkelijk kwantificeren hoe torsiestijf de romp is. Naar mijn idee is de stijfheid meer dan in orde, het voelt voor mij uitstekend aan.

Jouw romp is wat betreft constructie inderdaad enigszins gelijk aan mijn romp, alleen heb ik er veel meer dwarsverbindingen in zitten. Juist deze dwarslatjes maken de romp torsiestijf. Ik verwacht dus dat jouw romp zonder beplanking minder stijf zal zijn dan mijn rompvanwege het veel kleinere aantal dwarsverbindingen. De gordingen (de lange latten van voor naar achteren) geven voornamelijk buigstijfheid, geen torsiestijfheid. Jouw romp wordt echter weer beplankt, en ook de beplanking levert een aanzienlijke verhoging van de torsiestijfheid. Daarbij is het wel belangrijk dat de hele omtrek van de romp beplankt wordt, als een zijkant/onderkant/bovenkant open blijft dan is de toename in torsiestijfheid veel minder, de beplanking moet rondom worden aangebracht om een torsiedoos te kunnen vormen.

Ik kan moeilijk vanaf hier inschatten of jouw romp stijf genoeg gaat worden. Zelf kan je het ook pas goed beoordelen op het moment dat alle beplanking geplaatst is. Het bespannen levert ook nog extra torsiestijfheid, maar veel minder dan de beplanking.

 

OK ik overweeg om nog meer dwarsverbindingen tussen de spanten en gordingen aan te brengen. Zal dat verder bespreken in mijn eigen draadje om deze niet verder te vervuilen
Succes verder !

 

Ik dacht 'even' een vleugel klaar te maken voor het bespannen. Ook daarin gaat toch weer veel meer tijd zitten dan je denkt. De vleugel is inmiddels een keer helemaal geschuurd. Laatst zag ik iemand een soort schuurlapje gebruiken, te verkrijgen op een rol bij de bouwmarkt.


Dat heb ik nu gebruikt om de vleugel te schuren. Werkt perfect! Die houden we erin. De overgangen tussen alle beplankingsdelen is nu vloeiend.

Eventuele kleine kuiltjes en kiertjes zijn opgevuld met balsa plamuur.


Nog te doen: plamuur schuren, tippen en voorlijst behandelen met porienvuller, dat weer licht opschuren, rest van de vleugel een eerste laagje spanlak geven, en dan is eindelijk het bespannen aan de beurt.

Ondanks dat dit werk misschien erg lang duurt is het ook wel dankbaar werk. Deze fase van de afwerking kan het verschil maken tussen een model wat er van dichtbij 'net niet' uitziet en een topmodel. Een nette afwerking verdient deze Ka-7 wel na alle uren die er al in zitten.

 

Even een aantekening voor mezelf:
Gewicht vleugel, zonder spanlak, met porienvuller: 934 gram.

Zo kan ik na het bespannen eens kijken hoeveel Koverall weegt.

Ook de andere vleugel ter vergelijking even gewogen (zonder porienvuller): 933 gram. Dat stemt wel heel erg overeen! Hier wordt ik vrolijk van.

Na 2x onverdunde spanlak over de hele vleugel: 942 gram

 

Kijk je uit met dat schuurlapje, dat je geen kuilen gaat schuren???

Zou ERRUG jammer zijn . . .

Ziet er verder perfect uit!


jan.

 

Dat valt erg mee hoor. Een aantal naden zitten op het holle stuk van het profiel, dus daar kan ik geen schuurlat gebruiken. Ook op andere plaatsen is een schuurlat niet altijd handig. Met dit 'schuursponsje' is de kans op kuilen denk ik kleiner dan met gewoon schuurpapier en vingers, omdat de kracht van je vingers nog wat verdeeld wordt door het sponsje op de achterzijde. Daarbij schuur ik veel triplex hier, op balsa moet je inderdaad niet te hard willen gaan. Het plamuur heeft helemaal nauwelijks kracht nodig, dat krijg je bijna met blazen nog vlak.

Vandaag heb ik me een aantal uren bezig gehouden met het bekleden van een vleugel.

Mijn werkvolgorde: eerst 2 lagen onverdunde spanlak op het hout, doek erover, 1 laag sterk verdunde spanlak op de dichte delen, hobbeltjes wegstrijken, nog een laag sterk verdunde spanlak op de dichte delen, open delen strak spannen, 2 of 3 lagen onverdunde spanlak op alles. Op de laatste stap na is alles voor deze vleugel gedaan.

Eerst moet het doek op maat worden gemaakt. Afpassen op de vleugel:


Op maat knippen. De plank hout dient als rechte referentielijn (en toch wordt het nog licht krom.....)


Een laag verdunde spanlak erop


Resultaat:


Vooral bij de vouwen in het doek en bij scherpe randen van de vleugel hou je wat hobbeltjes in het doek. Die kan je na het drogen van de lak (supersnel, paar minuten!) wegstrijken met een redelijk warme foliebout.


Helaas zaten er enkele haren in de lak die ik niet gespot had, dat blijft dus een kleine onregelmatigheid in het doek.


Remkleppen losgesneden


Ik heb het doek met de fohn redelijk strak getrokken (om en om!), daarna met de foliebout de nog aanwezige niet-strakke plekjes nabewerkt. En dan krijg je een superstrakke vleugel!




Nu heb je ineens een draagvlak in handen ipv een verzameling houtjes. Prachtig!

Volgende stap is het doek nog enkele keren insmeren met onverdunde spanlak.

Het is lekker om eerst de vleugels te bespannen, die zijn een stuk eenvoudiger dan de romp en zo krijg je al wel goed gevoel met het materiaal en de werkwijze.

 

Gaaf hoor!!! Krijgt nu echt gestalte