Bouwverslag ss "Rotterdam" (V) schaal 1:200

Zoals gebruikelijk maar weer eens een testje gedaan. En inderdaad, als je de soldeerpunt met een beetje tin erop tegen het uiteinde van de draad houdt lijkt het even later alsof de draad vertint. Twee uiteinden zo behandeld, en toen aan elkaar gesoldeert. Op het gevaar af dat het weer eens een "lucky shot" was, hieronder het resultaat.

En de verbinding is echt goed, ik krijg hem niet kapot getrokken. Deze Bakker wordt nog eens een BanketBakker!!!!
Vraag me overigens niet hoe deze foto gelukt is. Wat zitten etteren met auto focus instelling, en plotseling kwam dit te voorschijn. Eigenlijk autofocus uitgeschakeld, en de focus gezet op een vaste afstand van zo'n 50 cm en maximaal ingezoomd. Over "lucky shot" gesproken. Volgende keer weer eens zo proberen, want ik heb steeds problemen om details redelijk in beeld te krijgen.

Groet,

Ad

 

Ad , jij moet wel heel goede ogen hebben zeg, maar met het vergrootglas is de las goed te zien hoor, nog 500 lampjes te gaan dus nog minimaal 1000 X solderen op deze manier.
Dan kan jij tegen die tijd wel zeggen dat je expert ben in solderen !
Je ets werk ziet er ook fantasties uit !!!!!

groeten, Brandaris

 

Brandaris, bedankt voor het compliment. Over die ogen heb ik nog een aardige anecdote. Ik ben van oorsprong sterk bijziend (-10 met ook nog een cilinder van- 2,5). Vanaf 1971 zachte lenzen gedragen, maar werd dat eigenlijk zat toen ik toch nog een leesbril moest gaan dragen. In Delft naar een oogkliniek gegaan voor implantaat lenzen. Die zeiden dat ze me wel zouden kunnen helpen, maar het niet deden omdat ik beginnend staar had. En dat wordt door de verzekering vergoed (de privé behandeling kwam op ergens rond de 6000 Euro, kan je wat etsplaatjes voor kopen....). Bij het oogziekenhuis vonden ze na een jaar dat de staar ver genoeg gevorderd was, en ik ben in twee sessies geholpen. Resultaat: ongeveer -1,5/-2, zodanig dat ik nu juist op erg korte afstand heel scherp kan zien. Op langere afstand ietsje minder, maar de oogarts zei een paar maanden geleden dat hij zich heel goed kon voorstellen dat ik alles zonder bril doe. Pas de nieuw aangeschafte lenzen weggegooid (over de datum) en een bril heb ik ook niet meer. Dat noemen ze nou een positieve medische ervaring!!!!

Had natuurlijk weer niets met de ss Rotterdam te maken, behalve missschien dat je nu vanaf het achter- (Lido-) terras het oogziekenhuis bijna kan zien (als het wat hoger was geweest, maar met een beetje fantasie.......).

Groet,

Ad

 

Ik denk dat ik ook maar is langs de oogarts moet gaan, 2 van mijn oudere zussen hebben ook al zo'n behandeling ondergaan en met succes, dus er is nog hoop voor mij!

Zo nu weer ntopic: anders vervuil ik dit mooie draadje

groeten, Brandaris

 

Ad,

wat is het toch weer een geweldige episode van je verhaal!
Het blijft smullen.
Die verlichting zier er magnifiek uit! Hebben de musea al gereageerd? Dit model wordt museum waardig!

Heb je overigens nog wel tijd om aan je R'dam te bouwen, met al die vragen van mij?

Je vraag aan mij is inmiddels door de tijd ingehaald. De meeste soldeerpasta's bevatten ook een bepaalde hoeveelheid flux, dus de pasta zal waarschijnlijk ook wel werken.

Ik blijf, net als vele anderen, deze draad met veel belangstelling volgen.

Groet,

Wim

 

Bouwverslag deel 18

Volkomen onverwachts (zelfs voor mij) is er toch weer een aflevering van mijn bouwverslag verschenen. Hieronder het resultaat

Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 18)
Aanvankelijk wilde ik onderstaand verhaal alleen in het forum plaatsen. Met enige aarzeling plaats ik het toch ook maar in dit verslag. Probleem is dat het eigenlijk niet onder de kop "bouwverslag" thuishoort, meer in de categorie "worstelen" of "klaagzangen". Maar ja, daar is geen rubriek voor, en aangezien ik geen schipperscafé klant ben dus toch maar hier geplaatst.

Ik heb geloof ik al eens gemeld dat ik iets met kleuren heb, of eigenlijk moet ik zeggen: ik heb iets niet (oftewel niets) met kleuren.
Al vanaf mijn eerste etstestje voor een "planken" dek loop ik te piekeren wat voor kleur ik moet nemen. Foto's brengen je niet echt verder, daar kom ik later ook nog op terug. Verder hebben zeker oude foto's zelden een goede kleurweergave, of zijn zelfs achteraf ingekleurd. Ik ben weliswaar 30 januari al aan boord geweest, maar toen zag het er 's ochtends zo uit:

Dit is overigens het nu "Lidoterras" genoemde zwembadterras op promenadedek niveau. Volgens de beweringen het "grootste terras van Rotterdam". Een leuk verlaat kersttafereel, maar over de kleur van de beplanking zegt het niets. Later smolt de sneeuw wel wat, maar het dek was nog steeds zo drijfnat dat je ook toen nog niets over de kleur kunt zeggen.

De beplanking zie je hier natuurlijk alleen onder aan de foto, de rest van het voordek is zwart geteerd, of zoals ze dat zo mooi zeggen met bitumen bekleed.
Volgens de specificaties is het een teakhouten dek. Maar daar kom je op zich ook niet veel verder mee, want teak heb je in vele verschillende teinten. Toch maar op grond van oudere foto's gedacht dat het iets beiges/donkergeels met toch wat bruin erin moest worden. Zaterdag was ik bij de modelbouwwinkel en daar zag ik een "donker geel" Tamiya spuitbusje. Ik had wel wat aarzelingen, maar toch maar meegenomen. Gisteren de "plankdek" delen, die al in de primer stonden gespoten. Mijn eerste reactie na drogen was nogal (zeg maar héél) negatief. Ik vond het veel te groenig. Nu heb ik ook wel foto's waarop het dek inderdaad bijna groen is van het mos, maar ik probeer zoveel mogelijk "af werf" te bouwen. Het vreemde was dat mijn vrouw wat genuanceerder in haar mening was, en zij (ik heb al eens opgemerkt dat zij een andere "kleurenkijk" heeft dan ik) zag er minder groen en meer bruin in.
De verwarring werd nog groter toen ik onderstaande foto gemaakt had.

Hier ligt het beplankte achtergedeelte van het bovenpromenadedek nog los op de ondergrond. De zwarte plekken daarin zijn de fundaties voor laadlieren en de zwarte randen zijn 30 cm brede goten aan de buitenkant van het dek. Om helemaal kleurverwarring te voorkomen heb ik de rest van het onderdek afgedekt met wit papier omdat dat nog blank messing is.
Toen ik deze foto op mijn beeldscherm zag dacht ik: zie je nou wel, er zit groen in. De totale verwarring kwam toen ik het gespoten etsdeel ernaast hield. De "echte" kleur is totaal anders, en in contrast met de foto op het beeldscherm veel meer "bruinachtig". Ik had expres de foto al zonder flits genomen omdat dat ook nogal eens kleurafwijkingen geeft, maar de verschiilen zijn toch enorm.
Nu heb ik het plan opgevat om morgen, als het in ieder geval droog is, haar nog eens met een bezoekje te verrassen, maar ik heb zo mijn bedenkingen over het nut. Want als dat weer zulke foto's oplevert, wat moet je er dan mee. "Gewoon de knoop doorhakken" zegt mijn vrouw dan, maar vooralsnog heb ik daar moeite mee.
Ik hoop dat ik het na morgen wat "zonniger" inzie.

Geen vaste rubrieken in deze "tussenaflevering", de redactie was daar niet op voorbereid (zitten nog bij te komen van de vorige aflevering)

Tot de volgende keer, als het dek zijn definitieve kleur heeft en de dekhuizen gemonteerd zijn!!! (stevige taal hè, nu eerst maar eens waarmaken).

Groet,

Ad Bakker

 

Ik vind het een hele lastige kleur Ad.

 

Ga een beetje open deuren open trappen bij die bak van jou. Wat heb ik hier nou aan!!!!!!

Ad

 

Sorry zal op volgorde blijven
Wilde er nog bij vertellen dat teakhout zelfs tegen wit kan aanlopen als het regelmatig goed geboend is met zout water.

 

Als het dan weer droog is na het boenen!

Ad en Harm, je moet dan eerder denken aan GRIJS,
maar als het dan weer nat is (of Vernis, geeft zelfde effect) dan krijgt het weer een warme kleur met meer bruin er in.

dat kleurtje van tamyla zou ik er niet opzetten, maar dat is persoonijk.

Succes Ad .

groeten, Brandaris

 

Ad, misschien een apart idee:
Neem een stukje teak en ga er mee langs een drukkerij.
Die hebben kleurenmeters (spectrometer als ik me niet vergis)
Dan kan je denk ik zo naar de betere verfwinkel of autospuiter met de kleuren waarde.
Misschien dat ze een monster potje willen vullen.

 

Houtkleur dek

Hallo Ad,

Als je weet wat voor soort hout men heeft gebruikt en met welk spul ze het afgewerkt hebben, misschien kom je dan verder. Je zou dan zelf zo'n stukje hout met dezelfde verf kunnen bewerken en dan heb je de juiste kleur.
Of, nog een keer naar de Rotterdam gaan en een een flinke splinter uit het dek rukken. Foei aan mijzelf, mensen op dievenpad sturen!!!!!

Groeten
Opa Jan

 

Beste Jan,
Ach, met iets achteroverdrukken voor een goed doel zou ik kunnen leven, maar een "Grande Dame" aanranden.............

Even serieus, ik ben er gisteren (weer) geweest. De zaken liggen niet zo eenvoudig, ik kom daar de volgende keer op terug (testjes liggen te drogen). Maar nu maar even niet, de spuitbussen beginnen te sissen van ongeduld.

Groet,

Ad

 

Bouwverslag deel 19

Alweer een verslag geplaatst in mijn weblog. Hieronder de kopie:

Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 19)
De afleveringen volgen elkaar ineens snel op. Gedeeltelijk komt dat omdat ik even "vast" zit. Ik had gisteravond laat de dekwanden gespoten met het idee dat ik dan vandaag aan de afwerking kon beginnen nadat ik de (plank)dekken had gespoten (hierover straks meer). Omdat de temperatuur ondertussen wat is opgelopen had ik ze (voor het eerst na de winter) vannacht in de berging laten liggen. Vanochtend wilde ik ze gelijk met de krant ophalen, en wat is het geval: nog één kleverig geheel. Ik had gedacht dat die 10 graden die ze als minimum opgeven niet zo erg nauw kwam, maar dat is kennelijk een misrekening (het was 7 graden). Dus nu liggen ze in mijn werkkamer te drogen, maar dat duurt wel even, vandaar…..
Dan maar een apart verslag over de dekken. Dinsdag was het schitterend weer, dus al in de loop van de ochtend naar de ss Rotterdam gereden. Het was erg rustig, maar ik liet me vertellen dat het met de Paasdagen erg druk was geweest. Ik heb de "Uitwaaien & Zwaaien Tour" genomen, dat is een tour zonder gids die je over de dekken leidt aan de hand van een audiofoon die wat tekst en uitleg geeft op diverse "ankerpunten" tijdens de wandeling. Er valt wat mij betreft nog wel wat bij te schaven aan de werkwijze (je zag mensen die meer aandacht besteedden aan de bediening van de audiofoon dan aan het schip), maar het moet gezegd worden: er lopen overall "stewards" of "suppoosten" (of hoe je ze ook wil noemen) rond die erg behulpzaam zijn. Een aantal kende ik nog van mijn bezoeken aan het voormalige info-centrum, en deze mensen zijn echt enthousiast (een aantal hebben ook op haar gevaren).
Maar mijn hoofddoel was natuurlijk de dekken, en dat was wel een verrassing. In de eerste plaats waren de verschillen behoorlijk groot. Dit is het eerste wat je ziet als je van de loopplank aan het achterschip komt:

Het Lido (zwembad)terras. Van een kop koffie drinken is daar nog geen sprake, want het is nog niet open. In de krant las ik dat dat de komende weken gaat gebeuren. Wat opvalt is in eerste instantie dat het er erg netjes bijligt (kritiek komt later). Het is wel goed te zien dat de dekbeplanking geheel vernieuwd is. Wat de kleur betreft had ik een wat onbestemd gevoel. Veel lichter dan ik gedacht had, en wel erg "grijs". Als je dat vergelijkt met oude foto's:

Maar ik heb al eerder mijn twijfels geuit over de kwaliteit van oude kleurenfoto's. De meeste dekken hebben wel het uiterlijk van de eerste foto, maar er zijn ook uitzonderingen. Op de promenade van het sloependek ziet het er bijvoorbeeld zo uit:

Dit is wel een overdekt dekgedeelte, dus misschien maakt dat verschil uit.
Wat mij betreft was dan ook de conclusie: dit kan je nooit goed namaken. Maar na wat bezinken bedacht ik me: je kan het eigenlijk ook nooit fout doen (een variant op dat half lege en half volle glas). Dus naar de verfhandel gegaan, en me gestort op een kleurenwaaier. Het moest niet te donker zijn, niet te geel maar misschien licht beige-achtig met een grijze ondertoon. Na lang aarzelen wat uitgezocht (vraag me niet naar de exacte kleur, de benamingen die ze hiervoor bij Histor gebruiken slaan nergens op, wat moet je bijvoorbeeld met een kleur die "tevredenheid" heet). Spuitbus aan laten maken, en uitproberen maar. Het eerste resultaat:

Op zich, qua kleur nog helemaal niet zo slecht (blijft moeilijk hoor, ik zie hier toch op de foto weer een wat groenige teint die er in werkelijkheid niet is). Maar toch, het is het niet. Na een tijdje besefte ik wat de oorzaak is: het is te gladjes, zonder nuancering, het leeft niet. Op dat moment wist ik het echt niet meer, tot ik me herinnerde eens een huishoudelijk klusje gedaan te hebben met transparante beits. En toen ik die teruggevonden had bleek het nog teak te zijn ook. Op waterbasis, dus lost het de spuitlaag niet op. Gewoon maar eens uitgeprobeerd, en dit was het resultaat:

Ik vond het resultaat verrassend. Niet alleen vond ik de kleur beter, het "leeft" meer. De beits blijft wat vlekkerig, maar dat geeft nu juist de nuancering die ik miste. Overmoedig geworden nog een tweede laag erop:

En, iedereen mag erover denken wat hij wilt, ik kwam hierbij tot te conclusie : dit gaat het worden!!! Eerlijk gezegd vond ik het aanvankelijke resultaat nog wat te glanzend, en heb ik er hierboven eerst nog een laag transparante zijdeglans laag over gespoten. Maar het besluit is gevallen: zo gaat het voor de rest van de houten dekken gebeuren. En zo kruipen we op ons doel af……. Nu maar wachten tot ik verder kan.

Maar nu wel weer tijd voor zowel de foto als de blunder van de week. Als foto heb ik weer gekozen voor de brug van onze dame. De vorige keer was het daar zo druk dat ik alleen een foto van de communicatie apparatuur kon maken (zie eerder verslag). Nu was het lekker stil, en kon ik het hele commandocentrum eens goed bekijken. En het meest opvallende vond ik……het roerwiel:

Ik was stomverbaasd. Je herinnert je van die foto's van enorme, bijna manshoge roerwielen op met name oude zeilschepen, maar ook gewone tegenwoordige schepen hebben volgens mij dikwijls ook nog behoorlijk grote. En dan dit grote schip met zo'n dinky toy stuurtje. Mijn eerste gedachte: het moet wel een erg volgzame dame geweest zijn…………..

Als blunder van de week deze keer eens één, eigenlijk twee die niet uit eigen koker komt. Tijdens de tour kwam je op het eerste klas sportdek het volgende tegen:

Op de audiofoon werd gezegd dat de rode pylon (met dat "drang"hekje erom heen) daar stond om de exacte plaats te markeren waar de toenmalige koningin Juliana op 20 augustus 1959 de vlagwisseling als onderdeel van de overdracht van RDM aan de HAL had uitgevoerd. Laten daar nu foto's van zijn (natuurlijk):

(let even niet op de rode cirkels die komen later nog aan bod). In de beschrijving van de ceremonie staat duidelijk dat dit aan stuurboordzijde plaatsvond, en dat is op de foto ook goed te zien. De pylon staat echter midscheeps. Ik denk bij zoiets: als je dit doet, doe het dan goed want dat kost geen enkele extra moeite.
Het tweede punt is geen echte blunder denk ik, maar meer één van kostenbesparing en/of beschikbaarheid van teakhout in grote afmetingen. Toen ik de dekken bestudeerde viel het me op dat de planken korter waren dan ik had gedacht, en dat ze over 1/3 van de lengte versprongen (zie de foto's hiervoor van het lido terras en het eerste klas sportdek) en niet veel langer en verspringend over 1/4 lengte wat ik dacht dat het geval was. Dat mijn herinnering goed was wordt bewezen door onze koningin-moeder op voorgaande foto. De cirkeltjes laten zien dat de kopse voegen elke vijf planken op dezelfde positie komen, en dat dus de planken met 1/4 verspringen. Ik vermoed dat deze "geschiedenisvervalsing" een bewuste keuze is geweest omdat teakhouten planken van zo'n 6 à 6,5 meter met een dikte van 63,5 mm (2,5 duim) en een breedte van zo,n 18 cm tegenwoordig niet makkelijk meer verkrijgbaar zijn, of in ieder geval peperduur (het mocht wat kosten, maar er zijn grenzen). Als je dan noodgedwongen tot kortere lengten besluit, dan is het logisch dat je ook "het verspringen" van de beplanking aanpast.
Het zijn wellicht ondergeschikte details, maar wel leuk om je in te verdiepen.

Als alles droog is, ga ik maar weer eens verder. Voor het moment eerst maar even "een bakkie doen". Tot de volgende keer.

Groet,

Ad Bakker

 

Ad,

Dat van die kleuren uitzoeken ben ik helemaal met je eens.
Zoals je weet ben ik (ook) de Marieje aan het bouwen. Bij de bouw van m'n 1 op 100 modelletje kwam ik op het zelfde probleem. Ik had van het origineel foto's (zelf gemaakt en van anderen) en geen van die foto's gaven dezelfde kleur.
Net hoe het licht er op valt geeft het een andere tint op je foto.
Op basis van die verschillende info ben ik naar de bouwmarkten geweest en heb op de gok kleurkaartjes meegenomen naar huis.
Natuurlijk leken die alleen van heel ver en dan nog een beetje met je ogen dichtgeknepen op het "origineel" (voor zover je een origineel aan kunt wijzen bij verschillende bronnen.)
Dan toch maar m'n vrouw meegenomen. Die is veel beter in dat soort zaken. Zij heeft een paar stalen uitgezocht die er toch meer op leken.
Uiteindelijk heb ik een kleur uitgezocht (ook zo eentje met zo'n wazige naam ) die wat ons betreft het meest in de buurt kwam.

Na verder onderzoek kwam ik achter de producent van de lakken. Gelukkig een Nederlands bedrijf. Ik heb ze aangeschreven en kreeg na enige dagen een kleurstaal van ze van de originele kleur. (Het originele kleurnummer was bekend geworden.)
Je raad het al: het is niet hetzelfde als we hadden uitgekozen. Gelukkig valt het niemand op. (Zelfs bij het feestje ter gelegenheid van haar 110e verjaardag, waar het modelletje stond, heb ik er niemand over gehoord.)

Kleuren blijven een moeilijk punt. Gewoon doen wat jou het beste lijkt is dan misschien wel de meest juiste keuze.

Succes verder,

Wim

ps:
Duff krijgt een vervolg: een "Razor 3". Hiervan is WEL informatie beschikbaar

 

Wim,

Inderdaad, ik wilde al niet op z'n oer-Hollands gaan klagen, maar felle zon was eigenlijk niet de beste omstandigheid om de kleur op foto vast te leggen. Maar ik "moest" het hier wel mee doen, en het was heerlijk weer....

Groet,

Ad

 

Wat een tegenvaller, dat stuurwiel.
Je zou bijna denken dat het nep is.

Maar ja tegenwoordig heb je alleen nog maar een draaiknop op de tafel.

Die kleuren verschillen inderdaad wel veel.

De gekozen kleur, heeft wel wat weg van bilinga.
De "vlekkerigheid" is wel weer heel erg mooi.

 

Ik ken bilinga alleen van een parketvloer, en die is wel wat "roder" van tint. Maar ook daarin zullen wel de nodige variaties zitten. Achteraf was het aanmaken van die spuitbus misschien helemaal niet nodig en had ik bijvoorbeeld gewoon een grijsachtige grondkleur kunnen gebruiken, omdat de eindteint toch gedomineerd lijkt te worden door de teakbeits. Maar ja, als we alles vooraf wisten....... En dan toch de lokale middenstand weer wat gesteund, die hebben het ook niet makkelijk momenteel. Pas is hier ook weer zo'n typische vader-op-zoon zaak gewoon gesloten (niet te verkopen). Zal wel weer een Zeeman, Kruidvat of iets dergelijks voor in de plaats komen. Maar voor een plaatje hout op maat zagen kan je hier nu niet meer terecht.

Groet,

Ad

 

Bouwverslag deel 20

Door een wat onverwachte wending in de planning toch maar weer een aflevering van mijn verslag op mijn weblog geplaatst. Hieronder een kopie:

Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 20)
Lichte paniek op de werf. Ik was bijna klaar met mijn voorbereidingen voor het definitief plaatsen van het boven-promenadedek, toen ik me besefte dat dit dek aan de achterkant relingen krijgt op een plaats die straks weer gedeeltelijk overdekt wordt door het bovenliggende sloependek. Dat deed me besluiten dat ik dan de relingen het beste op kon nemen in de buitenste dekwanden die ik later wil plaatsen, na het sloepen en zonnedek omdat een deel van die wanden zowel het boven-promenadedek als het sloependek beslaan. Toen ik nog wat verder ging kijken besefte ik dat er ook inspringende relingen ter plaatse van de davit fundaties zijn. Op onderstaande foto is dat te zien:

Ik zat nog te twijfelen of het plaatsen van de relingen een probleem kan zijn als het bovengelegen dek gemonteerd is, toen ik op de foto die lantaarn zag staan. Eerst dacht ik nog: dit is een hoger dek, maar dat is niet zo. Tot nu toe was ik er vanuit gegaan dat deze deklantaarns bij de sloepen stonden. Niet dus, bleek na bestudering van de tekeningen, ze staan bij de fundaties van de davits een dek lager. Hier had ik geen rekening mee gehouden, en als ik die brandend wil maken moeten de voorzieningen in het plafond van het lagere promenadedek komen. Maar het gaat nog verder, want alleen de bedrading leggen en een gaatje in het dek voor de "lantaarnpaal" is niet genoeg. Doordat het allemaal zo klein is, is het gewoon niet mogelijk de lantaarnpalen later te plaatsen. Ze moeten bedraad en al op het dek aangebracht worden voordat dit definitief geplaatst wordt.
Op zo'n moment besef je je voor de zoveelste keer dat het verschil tussen "scratch" bouw en "bouwkits" vooral ligt in de planning. Je denkt het aardig uitgekiend te hebben, en dan loop je weer tegen zoiets aan.
Maar aan de andere kant, wat maakt het uit: ze moeten toch een keer gemaakt worden. Wat wel vervelend is dat hierdoor ook de indeling van de "plafonds" van het promenadedek verandert. Nog gekeken of dit aan te passen is, maar uiteindelijk besloten ze in hun geheel over te maken. Zonde van het werk en de lampjes die er al in gelijmd zitten, maar het is niet anders. Ik had al besloten ze bij de hogere dekken niet meer van papier/karton te maken. Dat beviel me achteraf toch niet zo goed dus ga ik ze maar…………inderdaad, etsen.
Maar als eerste prioriteit geldt nu het maken van de lantaarns. Schaal 1:200 kan je vergeten want dan zou je buis van 0,3 mm moeten hebben. Het kleinste wat ik kon krijgen is 1 mm uitwendig, 0,7mm inwendig, en dan geeft het al moeite genoeg om de bedrading erin te krijgen. Weglaten vind ik ook geen optie, daarvoor vind ik ze te prominent aanwezig op de dekken. Dus dan maar concessies doen. Het volgende probleem is de "kappen". Ik heb daar een aardig tijdje over gepiekerd, en denk uiteindelijk een oplossing gevonden te hebben in krimpkous. Door een krimpkousje van nominaal 3,2 mm (in werkelijkheid bijna 4 mm) plaatselijk te verhitten krijg je het onderste van de volgende foto:

Daarboven beide einden wat ingekort, en daar weer boven gesplitst in 2 "kappen". Het is hier overigens rode krimpkous omdat de zwarte op was bij de elektronica winkel, morgen kan ik die halen. Om toch een indruk van de werkelijkheid te krijgen heb ik er één van buiten zwart en van binnen wit geverfd, de bovenste op de foto waar deze ook al is gemonteerd op de "paal" (het ziet er zeker niet perfect uit, maar het is nog maar een testje). Die moet dan nog wel gebogen worden, Dat lukt op zich wel, maar je voorkomt nooit dat hij wat plat vervormt, ook als je hem opvult met bijvoorbeeld flexibele draad van de juiste diameter. Dat geeft dan daarna problemen met het inbrengen van de draden. Het is me wel een keer gelukt, maar daar deed ik wel bijna anderhalf uur over. In totaal moet ik er 20 maken (10 op dit dek en 10 op het sloependek) dus reken maar uit……. Dus daarom eerst de draden van het lampje (2 van 0,1 mm) erin gebracht. Wat gelukkig wel bleek dat je ze nog wel door trekken kon bewegen na het buigen, zonder dat ze braken. Daarna het kapje gevuld met een paar druppels witte houtlijm en de led er voorzichtig aan de draden ingetrokken tot ze volledig in de kap zaten. Na drogen het geheel uitgetest, en hieronder is te zien dat het werkt.

In de definitieve versie moeten de palen nog wel wit geschilderd worden, maar daar verwacht ik geen problemen mee. Eerste prioriteit is nu het aanmaken van 10 van deze lantaarns voor dit dek, en het opnieuw maken van de plafonds, waarin dan ook de bedrading van de lantaarns is opgenomen. Ik denk dat ik de meeste problemen wel opgelost heb, dus zodra ik de zwarte krimpkous heb ga ik daarmee beginnen. Door wat andere besognes zal dat misschien wel even duren voordat dat allemaal klaar is.

Op dit moment geen puf meer voor andere frivoliteiten, dus tot de volgende keer.

Groet,

Ad Bakker

 

Lantaarns

Hallo Ad,

Ik heb er vandaag ook weer 6 gemaakt, ik ga gillen van dat priegelwerk,
Mast 33 mm hoog, kap, 5 mm doorsnede, mast 3 mm messing buis. Dan zal jij wel helemaal nerveus worden bij schaal 1:200.
Ik moet hierna nog een slepertje bouwen 1:100. Daarna heb ik het priegelwerk wel even gezien en stap ik over op 1:33. Komen mijn ogen ook even tot rust.
Maar als het klaar is, zit ik toch met een grote grijs, van oor tot oor naar die 6 paaltjes te kijken, in mij zelf mompelend, dat heb je weer leuk gedaan ouwe beer !!!

Groeten
Opa Jan