dagboek van een heli wedstrijdvlieger.

Laatste stap voor deze heli.



Er komt nog 1 sticker vooraan aan weerskanten, meer niet. Ik vind oranje een prettige kleur in de lucht en wil dus niet meer van het oranje afdekken met folie wat ik op mijn vorige rompen wel heb gedaan.



Omdat deze romp iets breder is dan mijn vorige moest er een nieuw beugeltje in om de romp bovenaan te steunen.



En hier ben ik ook erg blij mee: doordat de tuimelschijfgeleider niet tegen het staartdeel van de romp aanligt kan ik , voordat ik de schroeven in de bodem draai, het mechaniek even helemaal doorschuiven naar achteren waardoor het staarthuis geheel vrij is om de schroeven er in te draaien. Daardoor hoef ik geen lelijke gaten te boren in de romp om er schroefjes doorheen te halen. De originele Funtech Staysee zat destijds vol met allerlei gaatjes om schroeven op de juiste plek te kunnen indraaien. Dat waren serieuze gatenkazen....

Aanstonds maar eens gaan vliegen ermee. Het weer zit alleen niet erg mee deze tijd....

S.

 

Nog een paar plaatjes met de sticker die licht gemodificeerd is ten opzichte van de vorige:



Close up:



Even more close up:



Winterproject: een gestretchte versie maken.



Hier de originele romp doorgezaagd en de montage stukjes voor de vinnetjes verwijderd. Hierna een stuk schuim eraan maken en de boel in vorm maken en glad maken.

S

 

fraai resultaat, wat heb jij een engelengeduld en modelbouwhart zeg !

 

En vandaag 3 accu's geleegd. Uiteraard moest de nieuwe romp getest worden.



Een paar regendruppels hielden me niet tegen. Hoveren gaat prima, maar in idle up 2 begint de heli te trillen. Ik probeer de rotorbladen van de andere heli, maar dat mocht niet baten. Terwijl ik de heli weer dichtschroef om de andere heli te gaan oplaten, bedenk ik me dat het misschien te wijten is aan de gain 's in de 3digi. En dat is het inderdaad. Blijkbaar presteren de servo's weer beter nu dat er een 20 ampère BEC in zit. Dat is iig wel mijn logische verklaring.
Verder lekker gevlogen en de nieuwe figuren doorgenomen. Gaat lekker. Blij met deze heli!

S.

 

Het is toch ook wat, he? Dat je tegenwoordig een servo-voeding van 20 Ampère moet hebben?

Héééél vroegâh vloog ik heli's van dat formaat met een 500 mAh Nicadje als ontvangervoeding... (OK... ik geef toe, dat is óók een keer heel erg goed fout gegaan en toen was ie total-loss, maar toch...)

 

Ik had een 1700 mAh. Niccad pack en later een 5 cellen, want dan liet de gyrotol harder en kreeg daardoor een strakkere staart.

 

Frisse nicads konden ook een flinke stroom leveren. De servo's destijds hoefden lang niet zo te presteren als deze servo's die op een fbl aangesloten zijn. De bewegingen van de servo zijn vele malen hoger en met de brushless techniek zijn grote stroom pieken heel normaal. Een goede nicad zou het ook vast wel kunnen. Ik heb er bij deze servo's gelijk 2S Li-ion accu's gemonteerd. Met de gedachte dat de accu 's de servo's voeden en een klein buckje de accu op peil houdt. Dat werkt dus wel maar als je Li-ion cellen wat achteruit gaan en de inwendige weerstand hoger wordt hebben de servo's niet meer de mogelijkheid om maximaal te presteren. De nieuwe BEC verdoezeld dat dan enigszins. Voor mij hoeven de Li-ion cellen alleen maar voldoende te presteren om een landing mogelijk te maken als er iets met de BEC of stroomtoevoer uit de hoofdaccu misgaat. In de praktijk nog nooit nodig geweest echter.

 

Verder met het stretchen van de Staysee romp. Ik had em al doorgezaagd. Echt pijnlijke operatie..... Ik had onlangs al een plaat XPS schuim gekocht. Een hete snijdraad had ik ook al gemaakt. Tijd voor plaatjes.



Hier het geprepareerde stuk schuim met plaatjes hout voor het vormsnijden met de snijdraad.



Gesneden, klaar om wat op te schuren.



Opgeschuurd,...



Glasmat en epoxy en in de romp verlijmen.



Uitgericht.



En de plek voor de stabilo vinnen gaat ook glad worden. Daartoe binnen in de romp een glasmat geplaatst.

Groet maar weer.

 

Het is weer iedere keer een beetje. De staart heb ik eerst maar eens flink in de polyester plamuur gezet. Dat schuurt lekker namelijk. Echter is de verharder alweer wat aan de oude kant. Ervaring heeft me geleerd dat het uitharden langer duurt naarmate dat spul ouder wordt.



Dan na wat lenger wachten kan ik gaan schuren. Niet het meest leuke werk, maar dat er vorm in komt motiveert wel weer.



Na het schuren heb ik er een laag epoxy met tyxotroop op gesmeerd. Dat moest echter wel veel langer uitharden en is officieel pas na een week doorgehard.
Daarom in de tussentijd wat anders. Gezien ik nu toch met epoxy aan het smeren ben ga ik bij de volgende op de plank liggende romp maar montageplaatjes plakken.



En stabilo vinnetjes maken.



Tot na de uitharding.

 

epoxy tyxotroop ?

wat is dat dan ?

 

Zeg maar "pasta". Tixotroop is met middengebied tussen vaste stof en vloeibaar, zo dik dat het onder zwaartekracht niet wegloopt, maar dun genoeg om bijvoorbeeld met een kitspuit o.i.d. aan te brengen.

Een goed voorbeeld is een smeervet: Olie wat met een zeepskelet tixotroop gemaakt is

 

Dank je Bert. Wat men gebruikt bij epoxy is een wit sneeuwpoederachtige substantie wat je door je epoxy kan mengen zodat het dikker wordt.
Dat doe je bv ook om gelcoat te maken, maar je kan natuurlijk ook speciale gelcoat epoxy kopen.
Ik trachte dikkere epoxy te maken zodat de vul werking ook wat beter werd, maar helaas gaat de sterkte van het materiaal ook achteruit en met teveel toevoegen wordt het bros na uitharding. Dat gaf een set mislukte stabilo vleugeltjes tot resultaat. Ondertussen heb ik echter tijd genoeg gehad om het nog 2x opnieuw te doen.



Hierboven de mislukte set links en een goede set rechts.
Ook aan de romp nog wat verder geschuurd en vervolgens weer wat epoxy en glas opgebracht. Met het in vorm schuren ga je her en der wel eens door de laag heen die je gemaakt hebt of en blijven kuilen over, dan moet je weer vullen. Dat hardt al enige dagen uit, maar door het toch wel drukke gezinsleven is er van verder schuren nog niks terecht gekomen.



Tja, ik zie het nu pas. Foto fout gefocussed...
Langzaam vordert het wel...

 

Alweer bijna 2 maanden geleden..... In die tijd veel geklier gehad met de romp. Ik ging telkens weer door de glasmat heen op een plekje en bleef aan het repareren en weer schuren. Uiteindelijk er maar weer een flinke laag polyester plamuur erop gesmeten. Ik vind hem nu goed. Zonet nat geschuurd en aan het glimmende water kan je zien dat het er glad (genoeg) op zit.





Hier wel een oneffenheidje, maar ik laat het toch zo. Ik verwacht er straks niks van weer te zien.



Als je goed kijkt dan zie je dat de glimmende lijn niet vloeiend doorloopt en dat er een extra glimmende vlek zit waar de breuk in de glimmende lijn zit. Zie je het niet? dan is het dus goed genoeg...

tussen de bedrijven door heb ik op aanvraag enkele van mijn landingsgestellen mogen maken voor een bekende en ik heb hem een rotrblad set gebouwd omdat ik wel eens de bevindingen daarover van hem wil horen. Hij heeft voorheen namelijk ook met het origineel ervan gevlogen. Vandaar dat ik hem de aangewezen persoon voor de test vind.



Ook ondertussen nog wat aan de nog liggende 2 Staysee rompen gewerkt. Lucht doorstroomgaten open geslepen en de voetplaten voor het mechaniek op de bodem gelijmd. enzovoort.



De oranje verf ligt op de achtergrond al te wachten... Langzaam aan komt er weer wat van terecht!

groet

 

Mooi werk Steven ! Leuk om dit weer te lezen.

 

En toen had ik de staart maar weer eens zwart gespoten. dat verduidelijkt namelijk oneffenheden heel erg goed. Onder meer ook dat de verlenging er toch 5mm te hoog op zit aan het uiteinde.. ..... (Soort van zucht).... Nou ja , zaag er in , wigje uitgezaagd, plakken en weer een dag wachten...
Weer plamuren en schuren en schuren en schuren en nu in ieder geval tevreden over de hoogte van het uiteinde. Na het vele schuren weer van deze week , vandaag ge-eindigd met weer een laklaag in het zwart. Ik begin nu zo langzamerhand tevreden te worden. Enkele kleine putjes moeten nog ge-effend worden.
Hier alvast een preview van het huidige resultaat.



En close up.



En van de week ook de stabiolo vinnen op de beide 700 rompen geplakt.



Van het weekend weer vliegweer!

Steven.

 

En helaas. Afgelopen weekend mezelf gemotiveerd om de nieuwe figuren uit het F-programma eens te proberen. dat zijn deze:



Begonnen met de Reverse Cuban, opgedeeld in stukjes, dus eerst de halve rol en dan de 5/8 looping. Met een volgende poging de volgende rol er ook bij en eveneens dan de 3/4 looping er achteraan en zonder de laatste 2 halve rollen er weer uit. Ging allemaal, maar de volgende poging niet. Na de 5/8 looping nog wel omgerold, maar te laag en panic mode aan , nog wel recht gerold maar ook hard de grond in.
Erg jammer allemaal. Het geeft weer heel veel knutselwerk.


onderframe , rotorbladen en assen en romp zijn finito.



Dus nu druk met onderdelen maken.





Ben er maar druk mee....

 

Jammer man, maar waarom maken ze die figuren zo ? Ik heb ook de wedstrijden meegedaan zowel a b en c klasse. Als zij de lat zo hoog leggen is er straks geen sterveling meer die nog mee wil doen

 

Inderdaad René, dat is zeker een punt. Maar zo gaat het met alles. Ik vond het 13 jaar geleden al een megagrote stap om van sport klasse naar F3c te gaan. Die stap wordt zo telkens iets groter. En het blijkt ook wel, want het aantal wedstrijd piloten is beperkt.
De andere kant is natuurlijk dat de helies nu met de 4KW electro motoren en fbl en heading hold op alle assen zo nauwkeurig vliegen dat moeilijkere figuren redelijk goed te doen zijn.

 

Dan krijg je weer het probleem dat degene met de beste spullen (de beste motoren, de beste FBL en noem het maar op) wint. Dat diegenen die niet bereid of in staat zijn om dergelijke investeringen te doen gewoon afvallen. Dat is leuk voor het WK, maar voor simpele lokale wedstrijden (Nederlands kampioenschap is in de grote schaal der dingen redelijk "lokaal") blijft er dan weinig over, en dát gaat da toch wel weer ten koste van het verse bloed wat de Europese en WK wedstrijden in stapt.

Ik heb altijd gezegd dat al die electronica eigenlijk gewoon de hobby een beetje doodslaat, en ik heb heel lang vastgehouden aan "brevetvliegen zonder FBL en/of headinghold".
Dat valt vanwege de markt natuurlijk niet vol te houden, maar het bereikt natuurlijk vroeg of laat een punt waarbij het allemaal niet leuk meer is.

Is niet anders dan motorrijden... Fietsen van tegen de 200 pk zijn tegenwoordig gewoon voor iedere idioot met genoeg geld te koop. Als je met een scheef oog kijkt is 600 pk in een motorfiets ook gewoon commerciëel te koop (Boss Hoss V8 bijvoorbeeld).

Wat mij betreft mogen ze die hele zooi er uit keilen, en iedereen weer terug naar de Flybar, en een vermogenslimiet. Dan gaat het in ieder geval weer om de beste piloot in plaats van de duurste spullen.

 

Grotendeels ben ik dat wel met je eens Bert. Maar met de flybar kon ik nog best lang meevliegen. Dat systeem werkt ook erg goed. De electro motoren zijn wel een grote stap voor het makkelijker door de figuren te kunnen vliegen, echter moet je mijn visie dan weer wel afwegen ten opzichte van 10cc motoren.
Wat zeer zeker een heikel punt is is dat de instap een grotere drempel kent. Het is dat ik 13 jaar geleden een paar euro's van de erfenis kon gebruiken voor een paar goede wedstrijd helies anders zou ik niet weten hoe ik serieus in het F3c had kunnen groeien. Echter is het ondanks dat alles nog steeds wel zo dat de beste piloot wel wint. Ik heb het lang volgehouden met mijn heim helicopters en als je echt wilt en wat modelbouw gevoel hebt kan je met een eenvoudige draaibank al zo veel kosten besparen dat je met een beperkt budget toch mee kan komen. En in mijn beleving gaat het aardig op dat handige mensen een beperkter inkomen hebben dan "slimmere" hoger opgeleide mensen.
Je investeert in gereedschappen of kant en klare onderdelen zegmaar....