De successen van Willy de Woofer en Pieter de Tweeter.

Moet jij steeds tape van de lipo af halen en er weer nieuwe op doen.

 

Nee, zit zo permanent vast op dat plankje. Schuif dit zo in de geleider en zet het vast met dat boutje.
Bij mij heeft elk groot toestel zijn eigen lipo en ontvanger accu. Deze Klemm 25d heeft zelfs 2 ontvanger accu's.

 

Ik begrijp het. Dank je.

 

Een stukje isolatietape is zat om de accu vast te zetten.
In F5B legde ik de accu in de romp en zette hem vast met een stukje isolatietape.
Dezelfde die ik gebruikte om de vleugel achterop vast te zetten.

GJ

 

Als jij denkt dat een stukje isolatieband genoeg is om een 8s lipo vast te zetten in die houten romp van de Klemm, ga je gang. Uit ervaring kan ik je zeggen dat dit niet gaat werken. In een hotliner en speedkist lukt dat wel, daar zit de lipo vaak al ingesloten in de romp en hoef je hem alleen maar te zekeren tegen verschuiven.

Toen ik nog voor Hobbyland.de vloog op shows en evenementen moest ik zijn ME 262 voorvliegen. De vleugelbout zou voldoende moeten zijn om de vleugel en de accu vast te zetten. Maar nog voordat de kist los kwam van de elastiek merkte ik dat er iets niet klopte, de accu lag achter in de romp door de kracht van het elastiek, met als gevolge neus omhoog gevolgd door een neusduik in de aardappels. Weg GFK ME 262............

In al mijn andere toestellen heb ik de accu goed vastzitten en liefst dubbel gezekerd.

 

Li¨po´s zijn zo glad als spek. Een projectiel van richting 1 kg, wil je niet door het hele vliegtuig hebben.

 

Het ligt er een beetje aan hoe en of waarin het kistje wordt geparkeerd.
Afgelopen jaar parkeerde een vliegmaatje zijn kistje met impellor op zo'n 7 meter hoogte in het kruin van een boompje op de hoek van het veld.
Dan maakt het niet meer uit hoe vast de accu in het kistje zit, De accu 6S5000 had zich losgemaakt van de romp en alles in zijn vluchtweg mee naar buiten genomen en lag zo'n zo'n 30 meter verderop.

 

Ik heb maar 1 keer gehad dat er een lipo die vast zat naar achteren schoof.
Dat was in een jetje dat ik afschoot met een bungee.
Die knalde in een molshoop, 2 keer.
De derde keer vloog ie maar toen lag de accu voorin en had ik echt alle roeruitslag nodig om de bocht om te komen.
Verder is er nog nooit 1 accu losgegaan, meestal plak ik moosgummi (wat is de nederlandse naam?) op de bodem en zijkanten zodat hij wat zachter en steviger ligt.
Dan fixeren met Tesa isolatieband of een klittebandje, ligt eraan wat mogelijk is in het model.
Het is allemaal niet zo moeilijk, het is niet iemand naar de maan sturen...
Gewoon logisch nadenken en eventueel je model op zijn kop houden om te kijken of het houdt.

GJ

 

Bij een crash maakt het toch niet meer uit. Ik (en anderen, denk ik) bedoel tijdens het vliegen, starten, landen.

 

Wat anderen denken?
Mijn ervaring is dat als een accu er makkelijk in kan, er ook makkelijk uit kan.
Makkelijk er in is in een hulsje of op een plankje met geleiding en op zijn plaats schuiven.
Zo'n accu er van voren ingeschoven en geborgd met een slap makkelijk losbaar vasthoudertje.
Bij een zweefvliegtuig, door de afgenomen cockpit kap en dan gewoon met de geleiding lekker schuin in het kistje laten zitten.
Zo dat bij een abrupte stop in de vliegrichting de accu zijn kinetische energie kwijt kan aan zichzelf om het toestel te verlaten.
Het geeft minder schade aan het toestel.

Maar als repareren niet je dingetje is naast het modelvliegen.
Dan maakt het niet uit hoe de accu in een model op zijn plaats gehouden wordt en hoe makkelijk het toegankelijk is.
Zie ik dat nu goed, moet je de vleugel daarvoor verwijderd?

 

Hangt er vanaf hoe goed je bouwt en de inzichten in constructie. Geheel knotsvast is niets.

Bedoel ductape of glasvezel/nylon weefsel verstekte tape is sterk.
Maar aan balsa-doosje is het bar-slecht tapen. Dus dat boxje spat bij de eerste klap toch uiteen.
De balsa-stof-vezel verzadigd de kleeflaag, en de afschuif sterkte van balsa is vrijwel nihil.
Pas bij iets van lijm doordringing ontstaat hechting, ook dat is betrekkelijk.

Wil je zo een bakje sterk maken, dan is het beter het geheel uit balsa + epoxy laminaat op te zetten.
Het balsa is dan slechts afstandshouder van een epoxy sandwich. Maar de bak is onmiddelijk
vele malen sterker als de constructie goed ineen is gezet.

Accuus kan je uitstekend afvangen bij standjes heipaal. Het is tevoren te bedenken.
De basis moet een goede box-constructie zijn, en elders voldoende absorptie, om de
massatraagheid op te vangen.
Dus een goed harnas, boxconstructie, onderdeel van de romp.
Klitteband straps doen de rest, die kunnen meegeven, en iets losschrikken.

Kunst is om het toch licht zien te houden. En dat vraagt nadenken.

In het model hieronder heb ik er een soort onvermurwbare heilige drie-eenheid van gemaakt.
Geeft goede torsiestijfheid, doch ook voldoende flex bij standje heipaal.
Het heeft zich 2x keurig bewezen. En 2x kon ik uitstekend repareren en verbeteren
aan het model. De accu's zijn niet verbogen, noch geplet.
Kist in perfecte staat terug kunnen brengen. Maar de basis lag bij de
bouwaanpassingen en bedenksels in 2015 als weer...



Met polyethyleen schuimblok kan je mooie accu-tassen snijden.
Maak ik met regelmaat. Vooral bij de brandstofkisten.
Tweeledig doel. Crash impact en motorgerammel.
Alle RC hangt in polyethyleen belletjes schuim en dubbelzijdig klittenband ergens aangehaakt.
Ter voorkoming van Tira-mi-su door de hele kist...

Ontvanger-accu's in de tasjes, met dezelfde klittenband verankert aan spanten, tegen impact of de
ernstige rammelkrachten van de 2 en 4 takt brommers... snoeren bijeengehoudeden etc. Gaat prima.


Accut-as met klittenband verzegeld in de KAOS...
Bij een klapper gaat er veel stuk... accu overleeft het wel...




Accu-tas in de Sultan 5 van Steinhardt...
Het paneel bestaat uit balsa, Gamma-flut-Ply en weerszijden glasweefse/epoxy
Weegt niets... uitra stijf. Gaatjes er in geboord om het nog lichter te maken.
En nog steeds brullend sterk...



Ach ja...
Gr Bas

 

Even wat over het trio GWG-industries speeder project.
De eerste gesneden vleugel vond ik niet GJ waardig dus vandaag een nieuwe gesneden.
Op iets lagere snelheid, komt dan neer op ruim 35 minuten snijtijd per vleugelhelft.
En daarnaast nog de 80mm dikke eps100 platen die ik had doormidden snijden en aftekenen.
Dat zal ook ongeveer een half uur zijn.
Dus 1.5 uur werk voor een vleugel.
Je kan bijna ribbenbouw doen .

Dit is het resultaat.
Per vleugelhelft 4 stukken van 170mm, ze liggen nu te drogen, tegen elkaar gelijmd met bruislijm.
De tip ontbreekt, die word van balsa.






GJ

 

Ja, zoals de meeste vliegtuigen is ook deze voor brandstof ontworpen. Je mag je dan in allerlei bochten wringen om er een lipo in te krijgen. Dat het bakje precies past is aan mijn briljante inventieve geest te danken en aan het, met chirurgische precisie uitvoeren van de operatie. Ik maak met dezelfde lipo altijd 2 vluchten. Daarna moet het hele zooitje weer uit elkaar.

 

Ik gebruik ook wel eens pur en kit .

 

U bent nog bijdetijter dan ik .

 

Dat is ideaal, waar de rolmaat ophoud met meten, wordt met kit en pur gesmeten.

 

Meer updates van de GWG-speeder 2.0; de romp vordert gestaag. Elke dag even een uurtje plakken. Ik vind het zonde om hem in een avondje in elkaar te “smijten”!
Had ook niet gekund want in de eerste stappen moet alles wel recht worden en het drogen kost een paar uurtjes.
Verder een heel erg simpel doosrompje wat natuurlijk wel mooie afrondingen krijgt!
Er wordt overigens wel een intelligente motormontage voorzien. Een simpele motormontage met een kruis kan natuurlijk niet want die steekt helemaal buiten de romp uit.

 

Begin januari gaan de romp en de vleugels elkaar ontmoeten.

 

Oh geen twijfel over de precisie.
Met nog wat meer bouwervaring durf je op een gegeven moment de zaag er in te zetten, om de cockpit afneembaar te maken om via die weg de accu er in te schuiven.
Of bij dit bakje had je hem ook aan de bovenkant waar de tank zat er in kunnen schuiven.
Dat zo'n gat in de romp, de romp wat zwakker maakt, dat boeit niet.
Een elektromotor trilt veel minder dan een snorrende brandstofmotor.

Tot nu toe kun je mooi vliegen al is het wat meer werk / tijdrovender om de accu te wisselen.
Als je maar een leuke model vlieg dag hebt daar gaat het voor de meesten om.

Het bouwen hoort er soms bij en het repareren is soms noodzakelijk.

 

Dat dachten meerdere fabrikanten waaronder ook Ratzo modellbau.
Die heeft verstevigingen aan moeten brengen vanwege het koppel van een electromotor.
Een electromotor loopt veel sneller op in toeren dan een brandstofmodel en dat zorgt ervoor dat de romp op een gegeven moment uit elkaar gaat vallen.

GJ