@Navy Mooi apparaat. Tip: als je jezelf er nu nog aan het wennen bent, probeer eens flaps op de gas stick en en gas op een schakelaar. Je hebt dan nog veel meer controle met de landing, en je zult zien dat je aan 3 motor standen (uit, half en vol) eigenlijk altijd genoeg hebt. T'is even wennen maar daarna wou ik in ieder geval niet meer terug.
Dag Hein, Mijn flaps zitten wel degelijk op de gasstick, ik moet alleen nog leren doseren. Er was ook totaal geen wind die dag, daarmee dat ik heel veel flap gaf of niets. Mijn motor zit op een slider. Idd flaps op stick, ik zou ook niets anders willen.
Ja, Stefan is tussenpersoon inderdaad. Grappig om op de Samba-cup in het hol van de leeuw de Pikes te kloppen met een andere kist (Wordt ook al lang genoeg uitgelegd he: het is nog steeds de piloot die het verschil maakt en niet het materiaal)
Dat een niet Pike of Prestige wint is op de Samba Cup regel. Kan mij er maar eentje herinneren in de afgelopen jaren. De winnaar van deze editie heeft ook grote wedstrijden met Xplorer en Prestige gewonnen. Nu met de Sensor. Dat is geen toeval. De winnende piloot moet ook gewoon een beetje geluk hebben. Het is niet als F1 waar je vaak een dominant team ziet. Je haalt echt niet zomaar de FO als je een Sensor gaat vliegen, laat staan een podium. Daar is veel meer voor nodig. De lat lag erg hoog, of juist laag. Stond zelf even 9de na de eerste FO vlucht. En dat met een 14:57, 50 en 29 meter. Laag in de 20 meter starten, vol vliegen en perfect landen was de opdracht om deze keer te winnen.
Uiteraard is het de piloot. Probeer aan te geven dat geluk er ook bijhoort. Gezien de omstandigheden konden 5 of 6 piloten deze FO winnen. Dit omdat ze al hebben aangetoond dat ze laag rond de 20 meter kunnen starten en uitvliegen. En dat drie keer achter elkaar. De wind stond op de bomen 350 meter aan het einde van de corridor. De winnaar starte na 6de in de voorronde te zijn geworden op doel 6, daarna ging hij naar doel 10 en 14. In ronde 1 zat de bel boven doel 14. In ronde twee en drie meer voor de bomen. Achteraf perfect voor de winnaar kwa zichtbaarheid. Natuurlijk kan hij het van tevoren bedacht hebben. Maar zijn invloed om als 6de in de FO te komen had hij niet geheel in de hand. En hij weet niet waar de bel zit op het moment van starten. Al is dichterbij de bomen een te verwachten voordeel. Winnen zit in de details. De samenwerking met de coach moet perfect zijn, ervaring, kunde, een juiste gok en geen technisch ongemak. En natuurlijk de bel spotten en op het juiste moment, na 40 seconden, stijging te pakken. Omdat perfect te doel heb je soms ook geluk nodig.
Ik vind het allemaal zwaar indrukwekkend - een heel veld F5J kisten die allemaal laag starten en eigenlijk allemaal ook weg komen (en blijven). Met de DLG ben ik het wel gewend, maar met de supra vind ik het nog lastig hoor, onder de 30 m wegkomen. Flink oefenen maar.
Zo is het Hein. Maar laat het je niet tegenhouden om deel te nemen aan wedstrijden. Zelf heb ik 20 jaar deelgenomen zonder aansprekende resultaten te behalen, de aanhouder wint en van elke deelname leer je weer.
Zal ik zeker niet doen, maar ik kom gewoon niet toe aan wedstrijdvliegen in de weekends. Een boot hebben combineert slecht met andere weekend-hobbies. En wanneer die tijd er is probeer ik een DLG wedstrijd mee te pakken, ook nog meerdere keuzes op dat vlak ... Ik zou overigens wel als de dood zijn voor mid-airs als ik die filmpjes zie. Heb je daar geen angst voor? Dat moet haast wel regelmatig voorkomen?
Er zijn zoveel leuke dingen te doen. De angst voor een midair is er regelmatig. Probeer zelf bij de start de drukte te ontwijken en pas na 30 seconden goed te zitten. Dat doe ik door bijvoorbeeld eerst 12 tot 15 seconden upwind te blijven. Probeer ook aan de zijkant van de groep te blijven. Of sneller te stijgen dan de rest. Schade vliegen hoort er helaas bij, vooral bij de lichte modellen. Maar na reparatie vlieg ik er nog steeds wedstrijden mee. Vliegt alleen maar fijner als ze gerepareerd zijn. En je neemt makkelijker risico’s.