Flex RV8-70cc

Intussen de onderdelen gemaakt voor de vanessa rig:

Best wel een leuke methode. Zeker op dit formaat van vliegtuig is dit iets aangenamer werken dan onderaan te balanceren.
En hopelijk is alles correct gedaan.

Ik heb op de staartvin (de enige plaats die ik als vlak kon vinden) en klein waterpasje gezet. Volgens mij lijkt het vliegtuig mooi vlak in balans te hangen.

Volgens handleiding ligt het zwaartepunt tussen 170mm en 190mm. De voorkeur van Quique somenzini zou 182mm zijn.
Dus heb ik 2 opties.
Optie 1 met de batterijen op deze plaats haal ik 182mm:


Optie 2 de batterijen net naast de brandstoftank haal ik iets van een 174mm.


Voorlopig zal ik voor optie 2 kiezen. Iets meer op de neus maar voor een eerste vlucht lijkt met dit beter.
Wanneer ik iets meer 3d wil dan plaats ik de batterijen op zwaartepunt 182mm.

 

Dat betekent dat er een extra gewichtje aan je toestel hangt tijdens het balanceren, wat er daarna NIET hangt.

Probeer op het oog te schatten hoeveel het zwaartepunt verschuift van dat waterpasje en compenseer dat tijdens het balanceren.

 

Dat weet ik maar raar maar waar wanneer ik dit weghaal merk ik praktisch niks tijdens het balanceren. Het schietlood is misschien 1mm verschoven dan. Het mini waterpasje weegt slechts 9 gram en op dit formaat kist merk ik daar weinig van. Maar ik begrijp je punt wel.

 

Vandaag Mooi vliegweer…… tijd voor de maiden

 

Hier niet zo mooi weer. Vliegplein ligt er drassig bij door de vele regen van de laatste tijd.

 

Eindelijk eens een testrun van de motor kunnen maken. Sta ervan versteld hoe smooth zo'n DA 70 loopt en opvallend weinig trillingen.


Motor kreeg ik bijna niet gestart of viel onmiddellijk stil met de naalden recht uit de doos. Origineel stonden de naalden L= 1tr/10min en H= 1tr/20min.
Ik heb ze moeten zetten op L= 1tr/20min en H= 1tr/30min. Iets rijker dus met goed resultaat. De motor zal ik zo wat invliegen en later misschien nog wat armer zetten wanneer de motor is losgekomen. Op dit moment haal ik een 1900/1950toeren op stationair. En voorzichtig even volgas een 6600toeren. Dit is al een goed begin denk ik.

 

volgens mij loopt de mijne stationair ook zoiets, dacht 1800 oid
volgas zit de mijne op de 7600 ergens.
Maar daar zit natuurlijk per prop verschil in, uit mijn hoofd heb ik een 24x8 falcon
Vooral het geluid volgas omlaag in duikvlucht... kippevel

 

Mogelijks zal volgas ook nog meer zijn. Maar ik durfde nog niet te zot doen want was eerste run.
Mijn prop is een 25x8W dus toeren zal zoiezo iets lager liggen.
Wel valt het me op als ik het vergelijk met mijn DLE dat wanneer ik ga choken dat er snel brandstof uit de carburator gaat lekken. Dit is al bij enkele slagen aan de prop. Is dit omdat de carburator recht naar beneden gericht is? Ook na het lopen lekt hij wat olie/brandstof na langs de carburator intake.

 

Je kan ook de romp horizontaal dmv het waterpas hangen, en de hoogte van het stabilo meten t.o.v. de grond.
Met waterpasje weg, stabilo op de zelfde hoogte, en je bent weer horizontaal

 

Mijn carb hangt ook recht omlaag, maar doet dat niet
misschien een drukverschil dingetje

bij mij is choken een slag of 3 tot 5, en dan hapt ie voor de eerste keer
Dus misschien is het me gewoon nooit opgevallen.. die paar slagen is zo gebeurt

 

Volgens mij speel je dan vals
Er zit een extra gewichtje op, en als je dat er af haalt en je op het juiste gewicht zit, ga je dat weer scheef trekken met ide afstand. Bedenk als het een zwaar waterpas is, dan kan je het je wel inbeelden wat er mis gaat denk ik.

 

Theoretisch niet helemaal zuiver, want de boel hangt niet op de zelfde plek, dus ook niet op dezelfde hoogte.

Om heel eerlijk te zijn: de keren dat ik een vanessa rig gebruikte, gebruikte ik geen waterpas maar een referentie-lijn op de achtergrond: ik heb planken en schappen in de garage, die zijn horizontaal gezet destijds. Het is vrij makkelijk om te zien of het stabilo parallel hangt met zo'n stellingplank of niet.

 

Ik hou het bij een volgende start poging eens in de gaten of dit nog zo is.

Intussen een 2de maal gestart. En na 2 tot 3 slagen aan de prop onmiddellijk drupt er brandstof uit te carburator. Verder start deze mooi. Nadien drupt hij nog na op de grond.
Zie video (sorry voor de niet zo gedetailleerde video) hoe nat de carb is na het lopen.


Toch even navraag gedaan bij Toni Clark (waar de motor vandaan komt) of dit misschien wel een garantiegevalletje kan zijn.

 

En dit is een paar uurtjes later. Ik moet er een doekje onderleggen want er is nog brandstof gelekt.
Lijkt me niet normaal.

 

Ok, dat doet de mijne absoluut niet
Jij zet hem ook uit op de kill switch?

Je kan ff kijken wat er gebeurt als je na het draaien de tankontluchting afsluit..

 

Idd ik zet hem uit via de sparkswitch. Na het draaien sluit ik altijd de tankontluchting.

 

Flotternaaldje sluit niet helemaal af, kan een beetje vuil zijn maar denk eerder dat dit lekken/zweten na een paar keer lopen verdwenen is
Even de pop-off druk meten en je ziet gelijk of het vlotternaaldje slecht afdicht

 

En hoe doe je dit?

 

Hopelijk krijg ik antwoord want als ik het hier https://www.modelbouwforum.nl/threads/bestaat-toni-clark-nog-wel.284788/ lees ziet het er niet echt goed uit.

 

Dat doe je met een pop off tester ……… nu denk je vast: jaaaa duhhhhhhh
Komt er op neer dat je met een pompje en een drukmeter (kan bv. met een fietspomp) op de brandstof leiding meet wanneer de vlotternaald open gaat, deze moet bij een brandstofdruk van 0,9-1,0 bar open gaan….. heel vaak staat deze te hoog.
Anderzijds kan je met dat zelfde pompje druk zetten en zien of hij zn druk vasthoud, zakt de druk langzaam terug dan sluit je vlotternaaldje niet goed af en kan er dus brandstof uit blijven lopen als de motor niet draait.

voor iedereen die wel eens sleuteld aan zn benzine motoren is zoiets eigenlijk onmisbaar…
Iemand bij onze club liep al meer dan 2 jaar te kloten om zn motor goed lopend te krijgen en kwam er maar niet uit, uiteindelijk zn motor meegenomen en met de drukmeter was het euvel gelijk duidelijk en na anderhalf uur liep hij als een zonnetje…..