Gaudius F3A

@Hezik;

Vooral in unknown (bij F3M dan) is coaching veel belangrijker, bij F3A zeggen ze hier eigenlijk enkel start van rolls etc.

Op wedstrijden coach ik voor Bert hij voor mij. We zeggen duidelijk de figuur (zo snel mogelijk), zodat de piloot zich al op die figuur kan voorbereiden. Dan herhaal ik het eerste deel van de figuur (bv de upline) en zeg bv ja of center (bij middenfiguur) als de piloot moet vertrekken. Een "ja" bij de rol in upline ... dan herhaal je nog even het 2de deel van de figuur etc etc... (bij een known programma is het herhalen natuurlijk meestal niet nodig)

 

De bedoeling is dat elke trainingsvlucht een wedstrijdvlucht wordt. Dus commentaar lever je pas achteraf. Ik moet zeggen dat me dat niet elke trainingsvlucht gelukt is, en ik toch m'n waffel opentrok om commentaar te leveren maar het is toch zondermeer beter dat pas achteraf te doen. Coach en piloot moeten leren hoe ze met elkaar omgaan en dat gaat in het begin weleens mis, natuurlijk.

Ik tel niet af en reken er op dat de piloot onmiddelijk reageert bij het callen, zo kun je nog preciezer de piloot naar z'n plaats sturen. Het heeft even geduurd maar Job Verkerke reageerd nu ook precies even snel als Derk op de commando's, wat het coachen weer wat makkelijker maakt.

 

De Coach is inderdaad hééééél belangrijk....
zoals Bert reeds vertelde kan een piloot niet zien waar het "exacte " midden van een figuur is

De piloot en de coach moeten één zijn, hiermee bedoel ik een team en niet alle weken iemand anders die coach is

 

Robin en ik hebben wel het geluk wat we elkaar kunnen coachen, dus iig constant dezelfde persoon.
Maar het is een heel lastig verhaal, we zijn net begonnen ook het midden aan te geven, veel meer lukt mij als coach nog niet.
Ik denk dat het veel vliegen word om dit elkaar aan te leren.

 

Je kunt het ook opbouwen hoor. Toen ik begon werd ik een paar keer gecoacht door een ervaren vlieger die heel veel feedback gaf. Ik kon dat allemaal niet verwerken en stond meer naar hem te luisteren dan op mijn toestel te letten.

Vervolgens ben ik het heel anders aan gaan pakken, vroeg de coach om alleen maar het figuur op te lezen. Naarmate ik daar aan gewend was ging de coach dan geleidelijk steeds meer info toevoegen.

Diepte-informatie, het midden van de box aangeven, het moment van inzetten van symmetrische figuren, rollen in het midden van een recht stuk enzovoorts.

In de B kan de coach ook aangeven wanneer je de grens van de box bereikt zodanig dat je de box optimaal benut (in de C is dat niet nodig).

Belangrijk is dat je met je coach afspreekt wat die aangeeft. Tips over gemaakte fouten komen achteraf.

Ik vraag op de wedstrijden ook altijd om mij te coachen op de landings-approach. Op een onbekend veld is het soms heel lastig in te schatten, zeker met de wedstrijdstress erbij.

 

Dat heb ik in Oss ook ervaren. En de eendjes ook Werken met een coach is erg prettig. Wel moet je er vertrouwen in hebben dat wat de coach roept ook correct is en dat hij het geheel goed overziet. Je moet vollens mij wel gecoacht willen worden. Bij een 'call' moet direct gereageerd worden, anders mis je het momentum en kom je wellicht alsnog niet goed uit je figuur. Overkomt mij overigens ook, ondanks het direct reageren. Maar goed, daarom vlieg ik ook in de C

 

Nou jij luistert beangstigend goed naar je coach.. kan mij nog herrinneren dat ik een keer 'up' tegen je zei en jij je toestel driekwart gas zo ongeveer een hoek van 90 graden instant liet maken

Inmiddels ben ik daar verder in maar toen ik C vloog was dat lastig. Bijvoorbeeld bij het inzetten van een figuur, een coach kan dan wel roepen 'nu' (oid) maar als je er mentaal dan nog niet klaar voor bent, bv. nog bezig bent je kist recht te leggen, dan werkt dat averechts is mijn ervaring. Ik denk dus wel dat je een bepaald niveau bereikt moet hebben voordat coaching zinvol is (dit zeg ik overigens NIET met RuJon in het achterhoofd, die heeft dat niveau al lang).