Hallo, wat zijn wij aan het doen!?

Herkenbaar, vanmorgen na de Formule 1 zelf maar eens de bezem door de hangaar gehaald.

Staat nog heel veel oude meuk waar ik nooit meer mee vlieg.
Onderstaande Princes F3A heb ik "via via" in de jaren tachtig van een clublid over genomen. Was voor een deel al gebouwd, heb ik toen afgebouwd en mee gevlogen.
De kist was bedoeld voor een 10cc LS, dus een Hanno Special erop.
Vloog als een dweil, veel te zware kist, andere prop, meer nitro, helpt niet... meer dan 10 vluchten heb ik er niet mee gemaakt.
Dan maar op zolder....
Staat al zeker meer dan 30 jaar stil, ik ergerde me altijd aan dat ding....
Wilde hem nog gratis weggeven hier op het MBF, echter dan zadel ik een ander op met dat veel te zware onding...



Ik heb het zo maar opgelost :

 

Tja, en dat is nou net het stukje wat ik niet kan….. weggooien is zonde…
Ik heb geteld en schrok er zelf van… het totaal aantal gebouwde, deels gebouwde, en in de doos liggende modellen komt op ……. 27 stuks
Welke idioot heeft nou 27 vliegtuigen…… ikke dus (En dan toch nog weer een bouwkitje erbij, die ene meer maakt dan ook niet meer uit )

 

ik had er waarschijnlijk een 108 FSR op gezet…. Poouwerrrrrrrrrr…..

 

Heb ik ook aan gedacht. (Of elektro)
Echter, blijft een te zwaar geval (veroorzaakt door de 1ste bouwer, heel veel zwaar triplex en hout gebruikt) Romp (gfk) zelf is ook behoorlijk zwaar.
De vleugelbevestiging was ook heel zwaar en toch vond ik het fragiel. (Verkeerde constructie)

Overal kun je iets van maken. Echter, de kans dat het een goed vliegende kist wordt is klein, vandaar dat ik er vanaf wilde.

Grt,

Arnoud.

 

Tja... waar zijn we mee bezig!
Over de knie. Te zwaar is gaten boren. En dat dan maar weer aflappen.
Een Pnetner heeft niet veel power. Onder de 10K op 12 x 12 en een lichte kist.
Net als die 61 FX. Te triest voor woorden.

Vandaag de Progo weer klaar voor vliegen.
Motor niet te starten. Zoog niet aan. Tank aangeblazen via de drukleiding... en naar een
fors tijdje primen... opeens leven. Toch een vuiltje ergens?
Daarna geen kapsones meer. Maar ik weiger een start motor er op te zetten.

Dus 3x mooie vluchtjes, half gas, want ondanks achterlijst, 2 mm de hoogte in,
nog steeds een aapje omhoog. Maar iets minder. Stuk zoekeriger.
Landen werd listig. Daar wat op getest. Afvangen en nog eens afvangen.
En uiteraard ging het toch mis. Wieltjes aan de grond, maar opeens een jump, vleugel in overtrek...
en jawel een karrewiel.
Njaw. Prop stuk? Nope, staart stuk. De wraak van oude ABS.


Maar hier nog in volle gorie. De Foka-4 bies oogt mooi. Sfeervol.
Alleen dan nog die vleugels op jofelen in blauw... het was wat in wording!




Opgetapte vleugel, 2 mm nabij achterlijst...
De isolatiestrip, zat er reeds op bij de maiden. Hier weer toegepast.
Omdat het de vleugel goed aanlegt tegen de romp. Met de breekbouten
aandraaiend kan je zelfs de instelhoek nog iets aanpassen.




Maar dan disaster strikes! Staartstuk romp.
Niet alleen dat barstje... een hele reeks
onder en boven... Vanavond alles uiteen gestoken.
Plastic op die plek haalt amper de 1 mm dikte... dat is wel erg dun.
Binnen behoorlijk vergeeld. Dus dat geeft sterke veroudering aan.
En doet broos aan. Dus die oude Progo's zijn wel degelijk link!
Tref je een oude gebouwde, wees ernstig gewaarschuwd!



Dus... jammer van alle werk dat ik er in heb gestoken. Wel leut.
Toch zint het me niet. Ga ik repareren met epoxy en glasweefsel?
In dat geval moet het onder de kiel worden uitgenomen. Tot in het kielvlak versterkt.
Na die fix het uitgenomen stukje weer terug. Het kan. Maar waar komt de volgende breuk?
Nja... eeuwigheid houdt een keer op.

Dan is er een andere optie, een reserve romp. 45 gram zwaarder en uit epoxy.
Het gewicht van de oude en wellicht ook het gewicht van de fix?

Deze oude ooit overgenomen, samen met matrijzen van de kist.
De uitlaat uitsparing is ingevuld. Binnen de romp gewoon zichtbaar.



Toch maar weer de bende tot een vliegtuigje bouwen?

Gr Bas

 

Zonde Bas,
Met oud plastic is het vaak een drama, het word bros en kwetsbaar, beste kan je altijd een malletje trekken en kopiëren in glasvezel.
Dat witte rompje is een gfk rompje waar je dus een mal van hebt ….. ik voel een project aankomen … eeuhh nee, ik heb er al 27 ( met de learjet erbij 28]

 

Ik wist het tevoren, maar je slaat dan toch weer door in epische bouwvreugde.
En het begon een gezellig kistje te worden. Foka hier Foka daar…

Gister 80% half gas gevlogen. Behalve dan wat wingovers en left overs…
Met de 46 FX zwaar overpowered. Dat vleugelprofiel is ook niet de beste, maar met 6,5 of minder is de zaak in balans.

Ding hoort semi symmetrisch of vol te hebben, om goed te kunnen stoeien, maar dat gaat niet gebeuren.

Maar wegvallen over een vleugel bij de start, duidt een beetje op waaiebomenclark-y? En… iets te veel up… Bij Calmato donderd dat niet. Vleugel lift dan gewoon.

Dat was overigens erger geworden met de 2 mm wig onder de achterlijst.

Mooie is, dat op de tekening stabilo en onderkant draagvleugel op 1 lijn staan, in het model is de hoek een flink stuk groter.
Men heeft flink bijgesteld om het productiemodel vliegbaar te houden, de tekening heeft men gelaten voor wat het was.
Het ging alles met timmermansoog en gelikte brochures
En een stevige verkoopprijs entameerde ‘Grundlichkeit’…
Nou! Ik heb de ster grondig in de staart gevlogen hoor? Beter dan op de neus?

 

Progo ? goede vlieger !
Zelf heb ik er nooit een gehad, wel mee gevlogen en gelest. (Was nog op Ypenburg)
Vliegt mooi stabiel en voor een trainer best strak. Zover ik nog weet zat op degene waar ik mee vloog een OS 40 FSR.
Dure kit in die tijd. Alleen nooit gemaakt om zo lang mee te gaan, (was het begin van het ARF / wegwerp tijdperk) plastic verouderd zeker. (Robbe noemde dat toch Plura ? Duur woord voor iets dat lijkt op ABS volgens mij)
Van de matrijs kun je inderdaad een romp maken.

Grt,

Arnoud.

 

Ja, Plura. Het vliegt niet slecht. Maar ook niet als de beste, is wat slordiger in de lucht.
Was met de maiden, bij sterke wind zeer wel leut om te vliegen.

Zondag was het instabiel. Dat kan de reden zijn voor de radstand. Gewoon weg geblazen.
De Calmato had ik met het landingsgestel altijd iets nose down gegeven. Stond dan ook snel stil.
Is ook op de baan met regelmaat van de sokken geblazen, alleen zei dan niets krak, behalve soms een prop.

Plura is een ABS, dat is styreen met een aandeel rubbers en nog wat toevoeging.
Maar bij de Plura vooral de flex die moet doen voorkomen dat het stuk gaat.
Maar het goedje droogt uit, de weekmakers dampen uit.
Dat effect wordt minder als je het schildert. Maar dan moet dan van binnen en buiten, en dat gebeurt
nimmer bij vliegers als deze. Ik denk bedacht als een 3 seizoenenvlieger.
Met deze Progo is dat seizoen in amper 1 uur uit te drukken geweest.
Beestje had al een klein scheur fixje in een ver verleden. Dus moet het vlieg gedrag geen onbekende zijn geweest.
En is er niet veel meer mee gevlogen...

De rompen werden als ballonnen, plastic fessen geblazen in een matrijs.
Matrijs moet een dure zijn geweest, de kunststof koste nagenoeg niets.

Ik kan hem oplappen... of de epoxy reserve inzetten.
Het is meer trots dan vlieggenoegen. Projecten zat...
En... het beestje oogde ook niet slecht. 40 jaar! Potverdrie! Was ik in mijn 20ers...
Heul wat elasticiteit verloren!

 

Ik blijf nog steeds met een RC1 calmato/Progo in mijn hoofd zitten, ik zie de progo voor me met een gfk romp, blue angel vleugel erop en een 10cc met reso pijp

zal vast en zeker komen omdat mijn pas heen gegane calmatootje het ook al zo ongelooflijk leuk deed….. met stip het model waar ik de meeste lol mee gehad heb

 

Die vleugel van de Calmato is 1+ cm breder. Toch gaat niet 1-2-3 passen.
Het vleugelzadel moet worden aangepast. Dat zou met iedere
Semi of symmetrische dan moeten gebeuren.

Die kant en klare epoxy romp hier weegt 715 gram,
de Plurameuk met lak en al, 670 gram.

 

Allemachtig, dan is het iig een stevig en dik rompie…..
Als je die ooit crasht dan zit ie een halve meter diep en nog steeds intact

 

Als een Verstraten Heipaal! Zei men vroeger!

45 gram zwaarder dan origineel, en komt er nog lak bij en de messing vleugelmoeren verlijmd.
Ik zat er aan te denken om wat uit te ‘boren’… Campagnola style!

Een aangepaste Progo kopie. Losse romp niet meer leverbaar... of bij navraag wellicht wel.
https://www.sunshine-modellbau.de/katalog/artikelinfo/23867/gfk--fertigrumpf-wega-trainer
Maar die is fors lichter. In fractie andere proporties in de staart.
Tekeningen even over elkaar in Photoshop geeft daarin inzicht. Maar is verder geen pad om in te slaan.

En... dan de gaten dicht lamineren met 80 grams velletjes epoxy, prefab te maken, verknippen, en weer vast zetten. Lapjeskat. Direct ook maar nep klinknagels en stiksels faken.
Professor Punt uit Paulus de Boskabouter illustraties. Als een oude gestopte sok.

De hier liggende epoxyromp zwaar verspoten met epoxy staal/graniet primer. Knetter hard.
Dus gisteravond een uurtje nat schuren tot aan het epoxy van de romp. Alles helpt. Maar was fors boenen met grit 240.

Nja, ik zie wel. Anders maar in de hoek. Ander project maar weer. Was even leut.

Ik zaag nog wel even de plura in de staart open. Zien of dat 'oplapbaarheid' geeft.
Werk, werk en niets is ‘eventjes’…

Maar ziet… de uren tikken al weer aan voor het gevalletje hopeloosheid.

Oude gebouwde Progo's dubbel vouwen, of aan het plafond van clubhuizen.
Noooit meer vliegen. En niet die MP zwijnen opkopen, behalve dan wellicht voor de vleugel.
Maar ook die raken corrupt!

 

Na de avondhap weer aan het boenderen geweest!
Gestopt met waterproof... gewoon grof geschut...
Grit 80... waterproof, maar niet nat. Dat is een harde korrel.
De schuurlat voor de gestrekte stukken, ook iets van grit 80.
Afhalen dat wil dan wel. Eerst de witte coating, voornamelijk witte krijt
met een bindmiddel. En vervolgens stuitend op een harde grijze carosserrie epoxy primer.
Ook zeer riant aangebracht,

Uitgangspunt 715 gram, en die zien te minderen.
Nu is de romp nader tot bijna kaal. 95% zowat vrij of nog zeer dun.
625 gram! Das woeste verf! 90 gram, dus dik twee servo's lichter!

Alvorens de eerste schuurronde...




Ligt er nu zo bij... zowat een onsje lichter, dat merk je wel bij het tillen...
Is nu een wat geloofwaardiger gewicht.
Echter roer, montage moeren en lak komen er weer bij op




Tot zovers...
Gr Bas

 

Dat kan wel uit, zon schuurbeurt...

 

Behoorlijk! Als het geestverruimend poeder was geweest, was de hele hobby gratis geweest!
Heul wat lijntjes afgeschoven.

 

We gaan hier door. Niet geheel duidelijk welke romp ik zal kiezen.
Is wat verf op de Plura gekwakt.

instelhoeken gemeten, daar ga ik in wijzigen. Wat bouwplannen vergeleken, het kan mogelijk stukken mogelijk minder stijl. Domping reduceren tot 2 graad. Ipv 4 Etc.

Tactische snede in staart. Scheuren met dunne CA gehecht. Opgeschuurd. En met aceton voor geëtst voor betere hechting met epoxy.
De Prura smelt derect. Zodoende slechts de hechtvlakken. Hoop dat dat werkt.

Daar waar het stabilo tussen gelijmd is, is uitermate dun en slap plastic.
ook al is het eierschaal, toch niet sterk.
Dat had 1,5 tot 2 mm opdikkend mogen wezen.

Eerst maar schoon poetsen...




De opening om de breuken op te sterken met epoxy en glas. Hiervoor 50 mm glasband gebruikt. Overlopend in de staart. 50 mm diep in de kiel.
Niet een volledig manchet, dan had ik meer open moeten leggen.
Herbouw gaat via een 1,5 cm lap epoxy en een balsa insteek stuk in de staartslede. Slede is in 50 grs doek gelamineerd.

Alle kunststof wordt dan opgestrekt, daarbij hopelijk niet te veel massa.
Proefkonijn voor aangepaste instelhoeken.

Wat betreft een Calmatovleuel er op.
Zoiets gaat wel lukken. Vleugelzadel bijbouwen. Ga ik echter bij deze niet doen.

 

Wat een leuk topic. Mag ik mee doen?
Ik waag het er op.

Dit is de Sundowner, gekregen van Richard, aanvankelijk voor brandstof ingericht. De foto spreekt al voor zich.
Er moet een steun voor de electromotor worden gemaakt. Zagen, boren, enz.

 

Jazeker kan dat? Wat is leuk aan deze draad?
Zolang het bouwen is? Hark hier on the fly bouwsels, eigenlijk geen draadje waardig.
Maar achteraf toch een draad waardig, omdat hier iedere fix totaal uit de hand loopt.
En zo ook met deze corrupte Robbe Progo.
Hopen dat er toch nog wat die-hard leven in zit.

Tip. Zou die houten vervangen voor alu buis.
Hout kan splijten met de nerf in de lengte. Je zet er aardig wat spanning op.
En dat gaat gewoon een keer, daarna geluk bij een ongeluk.
Dus… bouw het safe.

Dan… Alles wat je stevig vast zet op het motorschot, dringt in het hout.
Hout geeft altijd mee. Als boter!
Dus om dat te voorkomen flensringen (grotere, maar met kleinere doorlaat.
Er tussen, die van de bouwmarkt.
Oppervlakte vergroting doet krachten verdelen.
Pers je het niet in.

Nog een tip. Slagmoeren sla je niet, maar klem je via bankschroef, bij nieuwbouw component, pers je met een bout en wat moeren. Flink aanzetten tot de slagmoer in het hout is geperst. Met meppen sloop je.
Met trekken via het draad richt je direct de slagmoer recht op de draad.
Bij end montage gaat dan niets scheef.

Stud koud op het hout?
Als je dat pardoes doet, werkt de motor zich los.

Je kan het motorschot zelfs nog versterken met een glasmatje. G4 of epoxy.
Hardere laag helpt.

Maar een balsa parket, met harde toplaag? Nee dat gaat niet werken bij naaldhakken.
Wellicht uit ijzerhout?

 

Bakresultaat van Dr Oetker 1-2-3 e-pox.

ABS, Plura, hechting is nimmer optimaal, dus je moet het zoeken in oppervlakte. Ik hoop dat het alles een beetje houdt.

Alvorens lamineren, scheur met CA gehecht.
Plastic smelt als een tierelier. Lijkt wel polystyreen. Zwakke meuk.
Aceton reactie al bekeken, en moest de romp over worden gespoten.
Om de scheur verder te stoppen, gaatje boren. Voorzorg.
Daar waar epoxy moet hechten (lastige), maar polyester zou doorsmelten
bij zulke dunne plaatdikte. Styreen op styreen hecht immers.




Uit restbalsa een slotje gemaakt. Dient als richtstuk als het los genomen deeltje weer gemonteerd moet worden. Als de inzichten on the fly, niet veranderen
Fris laninaatje in het eindstukje van de staart.




We modderen stug door…
De romp binnenin gelamineerd. Behoedzaam werken, en het geduld niet verliezen.
Binnen een koker gelamineerd uit glasbandweefsel 50 mm breed. Zowat 70 mm diep, overlappend, band over band. Twee stroken.
Voordeel van deze band tov knippen uit een lap, is dat het niet gaat rafelen bij aanleggen. Rafels is pure ellende.
Met groot pincet en olieverf plamuurmes aan gebracht.


Rest van het kuipje voorzien van 80 grs glasweefsel.
Na uitreageren kan het netjes getrimd worden.



Al met al… laminaat aldaar, blijft een slappe flexe toestand.
De klaar liggende epoxyromp oneindig veel sterker. Maar lift mee in de voorbereidingen.
Resultaat van al dat gelamineer?
Romp nu 673 gram, tov 625 van de epoxyromp!
Al doende leert men.

Tot zovers!
Gr Bas