Havilland dh-98 mosquito KA114. !!

Engelen geduld ! prachtig Han

Bart

 

Duurt even, maar dan heb je ook wat . . .


jan.

 

Kap nâh
Hoela! Dat is een fraai werkstuk!

 

Nu bezig met wat monnikenwerk. Alles met handje.



Groeten HanDeBouwer.

 

WAT zijn we aan het maken . . .


jan.

 

Nou Jan zie hier. Verdere uitleg niet nodig denk ik.



En dan het resultaat.
Ze zijn nog voorzien van 2 druppeltjes houtlijm.
Het schroefje volgt nog.



En even zwart gemaakt is veel makkelijker met plakken later.



Zo dat was die weer.

Groeten HanDeBouwer.

 

Wow
Waarom is zwart makkelijker plakken?

 

Zwart plakken is goedkoper .

Met al die details word het een waar kunstwerk.
Wil hem wel eens in het echt zien.

Ton

 

jan.

 

Wat en hoe Han...geknipt met een gewone schaar van blik 0,2 mm of zo?

 

Kwiklinks

 

Dat waren er een stuk of 40! . . .


jan.

 

Jan je hebt een telraampje nodig.
Het zijn er 82. en nog net niet genoeg.
Reden om toch wat foto's te maken van hoe te maken.
Die volgen straks wel.

Groeten de Bouwer.

 

Ik had het aantal geteld en gedeeld door 2.

Waarom kun je niet beide zijden van een kwiklink gebruiken?


jan.

 

Wie zij kwiklings mooi niet.
We nemen dus lithoplaat.
En knippen we met een schaartje. Die kleine gaat heel goed.
En hoe de gaatje boren zie je op de foto.
Ach ja de foto's zeggen genoeg.
Op de foto's niet te zien maar alle gaatjes zijn inmiddels door geboord.
En nog veel meer gaatjes.
Nu even op jacht naar schroefjes.

















Groeten HanDeBouwer.

 

Ik had t mis......
Maar waarom nou zwart?
Beter zien hoe ze zitten?

 

Femmo. Femmo was het!




jan.

 

Zo weer een klusje gereed. Nog een paar kleinigheidjes weg werken.
Maar daarvoor moet de boel eerst goed drogen.











Groeten HanDeBouwer.

 

Kan je de werking van die kleine stukjes uitleggen ? Demonteerbaar om de motorkap op zijn plaats te houden ?

 

Dit zijn inderdaad de Dzus fastners (spreek uit als Zeus fastners). Een systeem om panelen, platen, en nog veel meer zaken aan elkaar te koppelen maar die snel en makkelijk weer los gemaakt kunnen worden. Voor een motorkap is het bijvoorbeeld ideaal. Deze vorm van sluiting is in de dertiger jaren bedacht en gepatenteerd, zie HIER.
Sinds dan zijn er vele versies en uitvoeringen van gemaakt door even zo veel fabrikanten, om onder de patentregels uit te komen natuurlijk.

Bij deze versie zit er geen spiraalveertje onder de kop van de lockbout maar dit plaatje. Aan de "brede" kant zit een gat waar de lockbout doorheen gaat. Aan de smalle kant zitten twee gaatjes waarmee dit plaatje op het vaste onderdeel worden gemonteerd, meestal met klinknagels. Het brede uiteinde wordt een stukje omhoog gebogen waardoor het een veertje wordt.
Als je de lockbout een kwart slag draait gaat hij los en dit plaatje veert dan omhoog. Zo wordt de lockbout omhoog getrokken en omdat het gaatje in het plaatje net iets kleiner is dan de onderkant van de lockbout kan die er niet uitvallen. Zo komen de lockbouten snel en makkelijk los en kunnen ze niet verloren raken. Bij het vastzetten wordt de lockbout naar beneden geduwd in het corresponderende gat in het andere paneel en met een kwartslag draaien vastgezet.
Een simpele en heel goed werkende manier om de panelen van de motorkap aan elkaar te verbinden maar ze kunnen toch snel los en weer vastgemaakt worden. Het is ook snel en makkelijk te zien als er een bout los is. Het veertje staat omhoog en de sleuf in de kop ligt dan niet in lijn met het plaatje. Dit verhoogt de veiligheid.