Koolhoven F.K.46 pistachio

Mijn Koolhoven was bij de IIFI 2009 beschadigd geraakt en heeft sindsdien niet meer gevlogen. Een tijdje terug heb ik de schoenendoos met onderdeln wer gepakt om het model weer vliegklaar te maken. En uiteraard maak ik van de gelegenheid gebruik om het model wat te verbeteren. Zo heb ik de staartvlakken wat kleiner gemaakt, zodat ze wat meer de schaalgrootte benaderen. Uiteraard zijn ze nog steeds iets groter dan schaal om voldoende stabiliteit te geven. He hoogteroer is nu los uitgevoerd, daardoor is het trimmen makkelijker en dit levert meer punten op bij de jurering. De horizontale staartvlakken worden alleen aan de bovenzijde bespannen om gewicht te besparen.

 

Goeie actie! Wederom mooi werk (en ik weet dat je nog kleiner en zuiverder kunt werken)!
Ik probeer eerste weekend november vrij te plannen om hem in vlucht te zien.
Zelf inmiddels een balsastripper gekocht om zuiverder strips te snijden; hopelijk mag ik nog eens in je voetsporen treden!

 

Bob, het zou heel leuk zijn als je in het weekend komt!

Ik heb intussen de staartvlakken en de ailerons met mylar bekleed. Deze moeten nu nog onder de strijkbout. De vleugels moeten nu worden bekleed, gestreken en gespoten. En dan kan de assemblage beginnen. Nog heel wat te doen....

 

Bob, het zou heel leuk zijn als je in het weekend komt!

Ik heb intussen de staartvlakken en de ailerons met mylar bekleed. Deze moeten nu nog onder de strijkbout. De vleugels moeten nu worden bekleed, gestreken en gespoten. En dan kan de assemblage beginnen. Nog heel wat te doen....

 

het is dat je zo aandringt.... ;-)

Het zal zondagmiddag tijdens F4F zijn dat ik kom.

 

Gisteravond de vleugels bekleed. Maar er moet toch nog wel het een en ander gebeuren om dit model vliegklaar te hebben en ik vrees dat dit niet gaat lukken voor de Interscale. Ik geef het nog niet op, misschien gaat het toch nog lukken.

 

Ik ben weer aan mijn Koolhoven aan het werk. Ik was in 2010 begonnen aan nieuwe staartvlakken en vleugels, maar dat was niet naar tevredenheid. Laatst maar weer opnieuw begonnen en ik ben tevreden met hoe het nu loopt. Ik ga ze enkelzijdig bespannen met zilverkleurig Esaki. Dit is vrijwel niet met water te spannen en dat is voor deze kleine en lichte constructie juist een groot voordeel. De ronde omtrekken zijn gelamineerd van 0,35 mm balsa. Ribben zijn van 0,6 mm balsa. Hieronder zie je de onderdelen op mijn weegschaal. De 4 vleugels wegen samen 0,36 gram! Daar komt dan nog wel 0,2 gram spanpapier bij en nog de rolroeren, maar de oorspronkelijke mylar bespannen vleugels wogen samen ruim 1 gram.

 

....

Zo nu mijn pet weer opzetten.
Netjes!

 

Zojuist heb ik zilver Esaki (en bruin) besteld. Over een paar dagen zal ik het wel binnen hebben en kan ik de vleugels gaan bespannen.

 

Het Esaki is alweer een tijd geleden binnengekomen en gebruikt. Zoals voorspeld is dit spanpapier vrijwel niet nat te krijgen. Om toch te zorgen dat het tissue mooi vlak is voordat het op de staartvlakken gaat laat ik het eerst spannen op een spanraam. Dit is een rechthoek van 5x5 mm vurenhout waar een kwart vel Esaki op wordt gelijmd. Dit wordt dan nat gespoten waarbij opvalt dat de water druppels gewoon op het tissue blijven liggen.



Pas na lang wachten begint het langzaam in het papier te trekken. Wanneer het geheel gedroogd is klinkt het als een trommelvel, dus met water spannen kan toch wel met dit papier!

Op het gespannen papier worden nu de staartvlakken gelijmd. Ik heb hiervoor schellak gebruikt omdat dit geen water bevat en niet te snel droogt. Om het netjes vlak te laten drogen heb ik op de staartvlakken wat gewicht gelegd.





Het stabilo kon vervolgens ruim worden uitgesneden en de overstekende randen heb ik om de constructie heen gevouwen. Omdat het kielvlak en roer dubbelzijdig worden bespannen, moesten deze op het spanpapier worden omgedraaid en vervolgens aan de andere zijde worden vastgelijmd.

 

Hoi Wout,

wat een klus zo! Vouwt dat niet moeilijk als de schellak al t.b.v. de verlijming is aangebracht? De constructie zelf kan natuurlijk niet veel hebben...

Op het gevaar af dat ik mieren onwelvoegelijk mishandel; die laatste plooitjes die op de 2e foto nog te zien lijken te zijn, kan je die door bevochtiging nog naspannen?

En dan natuurlijk de hamvraag; is de gewichtstoename idd. tot 0,2 gram beperkt gebleven?

Hartelijke groet,

Bob

 

Die plooitjes zijn gevolg van wisselingen in luchtvochtigheid en ik denk dat ik er maar mee moet leven. Eerst ook maar de hoogteroeren lossnijden en kijken hoe het dan is.

Inderdaad is het bespannen verantwoordelijk voor meer dan een verdubbeling van het gewicht.

Groetjes,
Wout

 

Hoi Wout,

Heel mooi weer! Wat een extreem laag gewicht van de onderdelen zeg!
Ik heb nog nooit eerder van Esaki gehoord. Ga je dat nog spanlakken?

Groeten, Ramses

 

Er is onlangs een stukje film opgedoken van de F.K.46 ...

"De Koolhoven F.K.46 PH-FKB op vliegveld Waalhaven
8/8 film uit de erfenis van de Rotterdamse ondernemer en amateur filmer W.F. Heniger. De film toont de heer Heniger, zijn vrouw en een vriend tijdens een introductie-vliegles in de PH-FKB, waarschijnlijk in het jaar 1934."

​

 

Ramses, Esaki is een van de traditionele papiersoorten om mee te bespannen. het is heel sterk, ook wanneer het nat is, en al vrijwel luchtdicht. Zilverkleurig esaki is al gelakt en hoeft niet verder te worden afgewerkt. Vanwege het extra gewicht van spanlakken ga ik dat ook niet doen, ik ben juist blij dat dit niet nodig is bij deze soort.

Wout

 

Henri, wat een geweldige vondst!! Ik heb meteen al een aatal dingen gezien die me eerder nog niet waren opgevallen op foto's. Nu de vraag: hoe lever ik dit in bij de schaaljury??

 

Kan het gedraaid worden op zo'n digitaal fotolijstje?

Ondanks je hoge schaalniveau zie ik idd ook een aantal verschillen waarbij de tanks (met leidingen) onder de vleugel het meest opvallen, maar ook een extra opening in de voorzijde van de motorkap en een extra luchthappertje aan de rechtervoorzijde.
Ook de uitlaat rechtsonder de romp valt op.

Maar allemaal zaken waar jij je hand niet voor omdraait!

 

Goed gezien, dat waren zaken die nog ontbraken door eerder tijdgebrek. Maar ik zag nu bijvoorbeeld ook dat het instrumentenpaneel voor de instructeur vlak achter de leerling lijkt te zitten i.p.v. vlak boven de knieen. Ik heb een foto van het paneel en ik egrep nooit hoe zo'n groot paneel op de gebruikelijke plek zou passen.

 

Nu tijd om de vleugels met spanpapier te bekleden. De ondervleugels heb ik uit de vrije hand met het voorgespannen papier bekleed. Het resultaat is redelijk, maar echt enthousiast ben ik hier niet over. Een van de vleugels heeft toch nog te veel kreukels naar mijn zin.

 

Een volgende poging is het gebruiken van een mal om de vleugel op te plaatsen zodat deze goed in model blijft tijdens het bekleden. In de mal heb ik ook alvast de V-stelling en tipverdraaiing aangebracht. Voor het bespannen gebruik ik nu gen voorgespannen spanpapier, maar bevochtigd "vers" spanpapier. Door de mal blijft het geheel goed in model, maar het is afwachten hoe de vleugel zich houdt wanneer hij van de mal af komt...