Kranich III op grootmoeders wijze.

Ach, dan lijm je er een inslagmoertje in. Vast wel een kwart gram zwaarder ....

 

Bij een stabilo is dit minder het geval.

 

Klopt .

 

Dat is wat ik wel doe standaard . Ik kan me voorstellen dat mensen op elke gram kijken . Ik doe dat niet .

 

Ik ga voor de meest praktische oplossing.
Hangt ook af van de constructie en de belasting.
En ook zoals serge aanhaalt.
Is het iets dat je vele malen monteerd en demonteert dan zou ik het ook met een inslagmoer klaren.
Maar hier in het geval van de stabilo was gewoon tappen de beste oplossing.
Het platform bestaat uit een balsa blok met daarop een laag populieren triplex.
Een rosas in aviation triplex in lijmen lag hier voor de hand.
En op een gram kijk ik bij dit soort zwevers ook niet op.
Ik schat het gewicht van het eindresultaat op 3000 gr.
Nu zit ik met romp, stabilo, frame canopy en richtingsroer op 1100gr.
Ik heb nog heel wat marge voor de vleugels waar ik binnenkort aan begin.

 

Ondertussen servo platine ingebouwd.



Had nog een Futaba standaard servo liggen voor richtingsroer.
Heb een nieuwe gekocht voor hoogteroer.
Hoogteroer wodt bedient door beuken rondhout van 8 mm en staaldraad van 2 mm.
Nog altijd de meest efficiente old school aansturing.
Voor richtingsroer twee draden gevlochten carbondraad van 20 kg.

Het hoogteroer is nu compleet.
Weegt aan de haak 100 gr.



Licht en robuust.
Nog even fijnschuren en klaar voor bespanning.

Ook al eens nagedacht over de kleursetting.






Machtige masjiene.

 

Mogen we stemmen?

Ik vind de blauwe -in al zijn soberheid- het mooiste.

Met alle Phoenix K8-en ben ik wel een beetje uitgekeken op zwevers met een Zwitserse vlag. De gele is wel erg bont.

Maar het belangrijkste is natuurlijk wat de bouwer/eigenaar wil!

 

Die geel rode lijkt wel gesponsord door DHL

 

Een keuze die mij zint.
Ik denk ook in die richting.

Nog een paar kleur sets.

 

Die zijn beide ook mooi!
Gek genoeg vond ik de Kranich III altijd nogal lelijk, maar ze begint me steeds meer te bevallen.

 

De voorbereiding voor het aanbrengen van de wortelribben vergt heel wat meetwerk en reflectie.
Vooral voor wat betreft de overgang naar de romp toe.
Er staat weinig vermeld op werktekening.
Het is zo van, zoek het maar zelf uit.
Het wordt in ieder geval een plastische ingreep met een hoop schuurwerk.

Kranich III heeft deze nacht bij zijn broertje mogen slapen.
Nu, ze dateren van de zelfde periode.

Mvg,
Aurectar

 

Eerste stap.
Plaatje van 2.5 mm aviation triplex aanbrengen waar vluchtboord romp raakt.
Het lijmen van dit plaatje vergt behoorlijk wat meet werk.
Want het moet voor 100 % in het verlengde liggen van de eppler 207 10% wortelrib.
Een klusje van vallen en opstaan.
Op dit plaatje komt al een stuk balsa van 6 mm die ik aan buitenkant romp reeds een beetje in profiel gebracht heb.
Met ruime overschot wel te verstaan teneinde genoeg materiaal over te houden om de finale adjusting te bewerkstelligen.
Kwestie van nadien een mooie overvloei te kunnen uitschuren.




Hier onder de zaak lichtjes schuin van onder benadert.



Aan de voorkant komt de wortelrib lichtjes ( 1 mm) in de indekking van (3 mm) te liggen.
De indekking is behoorlijk getordeerd naar achter toe.
Het zal er op aan komen de opvulstukken nauwkeurig aan te passen tussen romp en wortelrib.
Langzaam maar zeker komt dit in orde.
Bij mijn Mucha had ik dit probleem niet gezien ik een centraal tussenstuk in de romp geïmplementeerd had.

Francois Arnaud heeft dit zo opgelost voor zijn Kranich III.



De man is vertrokken van een Cad-cam tekening en freeswerk.
In mijn geval ben ik gedoemd om het op grootmoeders wijze op te lossen.
In dit laatste geval staan meetlat en oog- hand coördinatie centraal.
Maar dit is nu eenmaal "the part off the game" van mijn old school keuze.

 

Dit kan en moet beter.



Hier is in deze frees kranich III de overvloei verre van bevredigend.
Spijtig geval als je het mij vraagt.

 

Gedoemd? Je kunt het in jouw geval ook als een zegen zien! Sommige onderdelen (zoals deze overgang) zijn niet van te voren uit te frezen, en moeten ter plekke moeten worden opgelost voor een optimaal resultaat. Ik weet zeker dat het hier helemaal goed komt.

 

Beetje hout en vlijtig schuurwerk brengt een hoop .

 

Ben ik nu volop mee bezig.
Met soft balsa opvulstukken en in profiel moduleren.
Als je goed kijkt zie je onder het soft Balsa een triplex versteviging.
Op foto zie je al de ruwe benadering.
Er moet nog heel wat fijn geschuurd worden.
Kwestie van zo weinig mogelijk plamuur te moeten aanwenden.
Het is een zaak van voorzichtig aftasten.
Maar ik heb het gevoel dat de puzzel in elkaar valt en we op goede weg zijn.

Ja, gedoemd is wat overdreven, dat geef ik toe.

 

Een belangrijke fase.
Het uitboren van de gaten in de wortelribben aan romp.
Het betreft de gaten van de aileron en air-brakes aansturing en tevens de pen gaten.
Vooral deze laatsten verdienen extra aandacht.



De pengaten boor ik 2 mm kleiner dan de finale boringen.
De vleugel schuift op een verenstalen pen van 8 mm diam. en van 5 mm diam.
Dus heb ik de gaten op deze afmeting geboord, dit in de wetenschap dat de respectievelijke buizen 10 en 6 mm diam worden.
Kwestie van altijd een slag achter de arm te houden, zodoende ruimte voor eventuele aanpassingen.



Voordat ik de linkse wortelrib lijm worden de vulstukken nog eens extra gecontroleerd op perfecte aanpassing.
Het is de bedoeling dat de wortelribben finaal mooi evenwijdig zijn.
Aan de voorkant wordt de wortelrib 1 mm verzonken in de indekking van 3 mm triplex.
Op werktekening was een indekking van 2 mm voorzien, vandaar deze aanpassing.
Om de stevigheid van het toestel te optimaliseren is er aan de voorkant een stootbalk en aan de achterzijde een triplex plaat (aan vluchtboord).
Belangrijk om onvoorziene schokken op te vangen bij het landen op geaccidenteerd terrein.
Als meetbasis gebruik ik de lijn die aansluit bij boord canopy.
Rib komt op 16 mm aan eerste spant, 19 mm aan tweede spant en 48 mm aan onderkant triplex plaatje vluchtboord.
Zo kan het moeilijk misgaan.
Kwestie van alle onaangename verassingen uit te bannen.



De rib positioneren en nogmaals uitmeten.



Alles mooi aandrukken en 24 uur laten uitharden op kamertemperatuur.

Mvg,
Aurectar

 

Mooi schuurwerk vereist ook de juiste werktuigen.
Even spieken bij een vioolbouwer hier in de omgeving.



Deze morgen met een frisse kop de klus geklaard.
Aurectar redelijk tevreden over het resultaat.



Ik hou er natuurlijk wat overschot (1 a1.5 mm) op na om dan later de overvloei te trimmen naar de vleugel toe.
Maar dat is voor later.




Een klein beetje plamuur en wat fijn schuren zullen moeten volstaan voor de eindafwerking.

Mvg,
Aurectar.

 

Dit is hier zeker van toepassing.

 

Net muziek waar ik van hou.