Modelstoomsleepboot Dockyard V

Gisteren heb ik de navigatie- en positielichten ontvangen.
Vandaag even snel gekeken, of het oogde.
Het onderste toplicht heb ik even met een lijm stift geplakt, moet zeggen ziet niet slecht uit.



De definitieve montage zal wel enkele dagen op zich laten wachten.
Groet, Henk

Momenteel druk met de nieuwe stoommachine: https://www.modelbouwforum.nl/threads/dockyard-v-stoommachine.271389/page-3#post-4112956

 

Prachtig werk dit, ik denk dat je daar een paar jaar als monnik voor geleefd hebt, en inderdaad, is in de "messing" de beste keuze, ik denk dat dit niet gaat om het schaalmodel maar eerder voor de superlatieve techniek die je op zowel de stoom machine als in de bouw van de boot zelf hebt toegepast, dit doen er niet veel je na hoor!

Ik weet eigenlijk zelfs niet hoe ik dit moet noemen dit is geen modelbouw van de bovenste plank maar iets in zijn geheel eigen klasse, technisch ver boven wat wij normaal vinden, top vakmanschap wat je vandaag nog maar weinig ziet.

Knap omschrijft het niet, wonderbaarlijk is nog te gewoon, en gewoon woooooow doet afbreuk aan het geheel, meer dan schitterend werk, ik ben FAN!!!

 

@JaFa, Bedankt voor je mooie bericht.
Na het lezen werd ik er een beetje stil van.

Over monnikenwerk. In 2009 ben ik met prepensioen gegaan.
Destijds met mijn vrouw afgesproken, dat de maan-, dins- en woensdag ochtend ik kon werken aan de hobby.
In het begin van 2010 de draaibank gekocht en als oefenproject de stoompomp, zie mijn avatar, gemaakt.
In 2011 begonnen met eerst de stoominstallatie en aansluitend het schip.
Hiernaast nog veel tijd besteed aan de (elektronische) regeltechniek van het schip.
Onderhand ben ik al 10 jaar bezig.
Maar wat is er nog mooier, ik denk dat dit ook voor jouw geldt, dat je een schip onder je handen ziet groeien.
Groet, Henk.

 

Dit weekend nog eens het topic doorgebladerd.
Ik blijf het een fantastisch mooi ding vinden

 

Onlangs kreeg ik het volgende bericht van Jan Walpot, over het in brand raken van een modelstoomschip, zie: https://www.modelbouwforum.nl/threads/stoom-zeesleper-ebro-ii.276152/page-3#post-4140740
In zijn bericht wees Jan geheel terecht op het gevaar van "los" staande branders.

Als antwoord betrekkng hebbende op mijn stoomsleepboot.
Mijn stoomsleepboot Dockyard V is geheel gemaakt in messing, romp en bovenbouw.



In het bericht stond ook, dat de brand was ontstaan na een botsing, waardoor de brander verschoof en de bovenbouw afbrandde.
In mijn geval zou het soldeer kunnen smelten.

In mijn DY V heb ik beveiligingen ingebouwd.
Te beginnen bij de branders.
Ik gebruik geen spitse vlam, zoals bij een soldeerbrander, maar staafbranders, die vastgeschroefd zitten op de vloer van het ketelhuis.
Onderstaand de brandertest van de SB brander, de beide branders zijn met M3 draadeinden vastgeschroefd.



Voor een indruk hoe de branders onder de Yarrowketel zitten, zie onderstaand.
De ketelvloer is 2mm AISI 316.
Dit daar RVS slecht warmte doorlaat met als voordeel, dat er weinig warmte wordt doorgegeven naar de kiel.



Dit voor zover over de branders, die vastgeschroefd zitten aan de ketel vloer.

Vervolgens een beveiliging tegen oververhitting.
Op de foto van de vlamtest staat aan de rechterkant achter vuurvaste stenen(alleen gebruikt als bescherming tegen de vlamhitte) de keteldruk gestuurde gasregeling,
Deze zelfontworpen regeling zorgt ervoor dat, als de keteldruk wegvalt, de gastoevoer naar de branders en de waakvlam wordt afgesloten.



Deze keteldruk regeling heb ik ontworpen, daar toen de ketel leegliep door de breuk van het peilglas, geen water geen stoomdruk, de branders naar maximaal gingen om stoomdruk op te wekken.
Resultaat geen brand aan boord, maar wel een defecte ketel.
Voor zover mijn antwoord op de bovengenoemde link.
Groet, Henk.

 

Henk,
Dat jij het goed voor elkaar hebt weet ik wel en ik vind het ook een hele prestatie en een prachtig stuk techniek.
Voor mezelf heb ik meerdere redenen niet met de Maarten te gaan varen.
Na 23 winterseizoenen bouwen wil ik geen risico lopen.
Doordat het roer met kettingen en stangen met het stuurwiel verbonden is kan daar geen servomotor op aangesloten worden. ( is een gevolg van niet ongestraft alles op schaal te kunnen maken )
Door de details, ook in het interieur, zit de Maarten met gevulde ketel en gastank op 200 gram na aan het max gewicht.
Stoom is oude techniek en voor mij hoort daar geen elektronica bij.
Als ik al zou willen varen plaatste ik er voor dat doel een elektromotor in.
Groet, Jan.

 

Jan, waar heb ik je antwoord aan verdiend?
Ik heb niets geschreven nog een waarde oordeel geuit over de Maarten.
Mijn antwoord was gericht op jouw opmerking over het brandgevaar bij losstaande branders en mijn voorzieningen, niets meer en niets minder.
Groet, Henk.

 

Sorry Henk, mijn fout. Bij mijn antwoord in het stukje van Peter H heb ik daar foutief Henk boven gezet i.p.v. Peter en daar heb jij toen op gereageerd.
Groet, Jan.

 

Jan, jouw beslissing over varen is mij reeds lang bekend.
Antwoord gegeven in een verkeerde link, is mij ook overkomen.
Blijft erbij, wij bouwen vanuit onze mogelijkheden.
Ik kijk uit naar je volgende bijdrage in @SWEK.
Groet, Henk.

 

Goeie truuk Henk!

 

Hoi Henk kan je een detail foto van het thrust block plaatsen? Heb je er bewust voor gekozen hier axiaal te lageren ipv in het schroefdraad? Wat waren je overwegingen? Zit te puzzelen met deze constructie in mijn stoomsloepje en wil nog wat info inwinnen. Ik kijk uit naar je reactie.

 

@ Zeiler, misschien hoor ik me hier niet mee te bemoeien maar om je keuze te vergroten kan je op de eerste blz van "stoomsleepboot Maarten" zien hoe ik het heb opgelost.

Groet, Jan.

 

Hoi Jan, geen enkel probleem - daarom plaats ik dit soort vragen en plein publiek. Ik ga eens kijken!

 

@Jan Walpot, bedankt voor de tip van het stuwlager in Maarten. Als ik het goed begrijp zit de ring met groeven om de as geborgd met een stelschroef. De ring met groeven past netjes tussen de twee wangen van het lager waar de olie tussen zit? Nette oplossing, ook strak gebouwd weer - Ik ben bang dat ik niet zo heel veel ruimte op die plek...

Ik dacht aan de schroefas in het water een flens te maken die voorwaarts varend duwt tegen op een (sinter)bronzen of delrin lagerbus. Voor de binnenzijde achteruit varend zoek ik nog een compact opgeruimd ogend alternatief. Mogelijk dat een deel van jou oplossing hier voor gebruikt kan worden - ik ga eens puzzelen.

 

Twee voor de prijs van één.
Voor mij leuk, het verschil in de gevolgde filosofie en de bedachte oplossingen.
Eerst de Maarten, zie: https://www.modelbouwforum.nl/threads/stoomsleepboot-maarten.96933/#post-1463209.
Misschien 10 jaar geleden op de club in Rotterdam zag ik de Maarten voor het eerst, maar ik had toen meer aandacht aan de stoommachine.
Bij de Maarten zit het drukblok op de uithaalbare machinevloer.


Ik heb ervoor gekozen om het drukblok in de romp te bevestigen.



Het drukblok in de Maarten heeft een inwendige flens, die de druk- en trekkrachten opneemt.
Ik heb dit later op een andere clubavond gezien, maar dat maken behoorde destijds niet tot mijn mogelijkheden.


Vast gegeven, je moet een drukblok gebruiken om de krukas niet axiaal te belasten.

Ik heb gekozen voor een staandblok met een lager uit teflon, op een in hoogte, breedte en schuintstand afstelbare voet.



De druk- en trekkrachten worden opgevangen door stalen stelringen op de schroefas aan weerszijden van het drukblok tegen de teflon kragen.
Onderstaand een indruk van het druklager met de flexibele koppeling voor het inbouwen van de besturingselektronica.



Nu is goed te zien, dat de gehele aandrijving van de schroefas losstaat van de machine en machinevloer.
De flexibele koppeling heeft daarnaast nog vele vrijheden voor het opvangen van eventuele uitlijn fouten.
Dit, als je de gehele stoominstallatie uit het schip haalt en weer terugzet, staat dan weer alles correct uitgelijnd?

De koppeling bestaat maar uit een beperkt aantal onderdelen.


De linkerkant wordt op de schroefas geklemd en de naaf in het blauwe rubber op de krukas.
In verband met demonteren, uitnemen van de stoominstallatie is de klemnaaf van de linkse flens horizontaal gedeeld en met binnenzeskant schroeven geklemd.



De koppeling kan op de krukas blijven zitten, daar door het uitnemen van de 2 stuks bevestigingsschroeven valt het losse deel weg en de machine compleet met koppeling kan uit uit het schip getild worden.
Alles gelet op eenvoudig uitvoeren van onderhoud.
Maar zoek wel uit welke uitvoering voor jouw probleem het beste is!
Groet, Henk.

 

Henk, bij de Maarten zit het stuwlager ook op een plaat die vast zit in boot. De scheiding van het uitneembare deel zit op het eind van de machine. Eigenlijk verschillen onze oplossingen niet zoveel. Bij de Maarten zitten aan weerskanten 3 boutjes in de koppelflenzen die in een rubber blokje steken.
@ Zeiler, ik weet niet welk formaat je in gedachten hebt maar de afmetingen vallen best mee.


Groet, Jan.

 

Voor nog meer info over mijn Dockyard V, zie bijgaand bestand uit het maandblad "De Modelbouwer".
Ik kan dit plaatsen, daar ik toestemming heb voor het plaatsen/laten vertalen van mijn artikelen.
Veel lees plezier, groet Henk

 

Als je de middelen hebt (en ook de ruimte om te plaatsen) is het mooi om een druklager te maken en te plaatsen. Helaas heb ik die middelen niet, maar om het nuttige met het aangename te verenigen heb ik bij mijn scheepjes op de schroefas voor de schroef een messing borgmoer geplaatst en binnen tegen de askoker een stelring. Samen moeten die zorgen voor de afdichting en als stuwlager. Op zich werkt dat, ondanks dat het niet professioneel is, prima. Als smeermiddel gebruik ik uierzalf. Bij mijn Smit Finland heb ik als proef voor de borgmoer bij de schroef en binnen achter de stelring een axiaal kogellager geplaatst. Loopt tot nu toe wel aardig en soepel. Geen lekkage. Bij mijn coastertje heb ik voor de borgmoer bij de schroef een rubber ringetje gezet. Water en rubber verdragen elkaar goed is mijn ervaring. Allemaal een beetje knopendoos-techniek, maar als het werkt is het voor mij goed genoeg. Kijk maar wat het bijdraagt. Gr. Klaas.

 

De gehele stoominstallatie is in onderdelen gereed, maar nog niet in zijn geheel onder stoom getest.
In de afgelopen week wilde ik onder stoom testen, maar het geprepareerde ketelwater uit 2019 was bedorven, er zat een groene aanslag in de watercontainer..
Door Corona in 2020 niets kunnen ondernemen,
De door geleidendheid gestuurde ketelniveau regeling vraagt een bepaalde water geleidendheid voor het activeren/schakelen van de niveau meetelektroden.
Voor de toegepaste niveauregeling is de optimale geleidendheid 180 µS.
Water met deze geleidendheid maak ik uit:
- Demi water, 0 µS
- Regenwater, ca. 50 µS
- Kraanwater > 400 µS.
Als eerste, demi water is niet geschikt, daar door het ontbreken van metaalionen dit water onze modelketels aantast.
Regenwater is in de regel geschikt, maar is iets zuur
- Kraanwater in mijn regio, door de hoge geleidendheid, is dit hard water en geeft aanleiding tot ketelsteen.

Vandaag heb ik ketelwater gemaakt uit Demi- en kraanwater.
Het toegevoegde kraanwater vult de ontbrekende metaalionen aan.
Door het toevoegen van de hoeveelheid kraanwater kan je de juiste geleidendheid maken.
Onderstaand de meting van het vandaag gemaakte ketelwater.

De waarde had moeten zijn 180 µS, maar met dit resultaat ben ik tevreden.
Volgende week de installatie onder stoom brengen.
Groet, Henk

 

Leuke meter die van Siemens.

Toevoeging na reactie,
Mijn ervaring:
Dit is een geleiding meter voor vloeistoffen.
Ik heb een dergelijke meter vaker gebruikt om de geleiding van koelwater te bepalen.
Koelwater in een lascircuit met een te hoge geleiding maakt kortsluiting/meetfouten bij NEN 3140 metingen. Constateer je een meetfout controleer de weerstand van het koelwater.
Koel water's voor lasapparaten horen een hoge weerstand te hebben.
Praktisch eigenlijk alleen maar te meten met een microsiemens meter.

Uit een ander vakgebied:
De geleiding van lichte zuren meten en op een geleidingsgetal schakelen.
Te hoge geleiding,
elektrolyse starten.
Lage geleiding,
afschakelen/stoppen.

Veel modelbouwplezier
Willum