Modelvliegen in China, India, Singapore en Maleisie.....

Ook hier een stille genieter

Ga zo door

 

Meer Meer! Erg leuk om te lezen. Niet alleen het modelvliegen, maar vooral ook de cultuur!

 

verslag

Het is erg leuk om te lezen hoe het in andere landen gaat, ik heb zelf het genoegen gehad om in shangmay (thailand) een middag door te brengen met modelvliegers.
Helaas heb ik daar zelf niet gevlogen, maar het was erg leuk om daar eens rond te kijken en voor zover het taal handikap het toeliet, ervaringen uit te wisselen.
Veel succes in het verre, en ik blijf het volgen.

Groet Hans

 

Ook ik geniet van dit verslag en niet alleen het modelvliegen maar zeker de cultuur.
Er is veel herkenning, vorig jaar een rondreis drie weken door China gemaakt.
Van Sjanghai, Yichang, Cruise over de Yangtzerivier via Chongqing, Kunming, Xi’ang, Pingyao naar Beijing (Peking).
Dit was een fantastische reis.
Ik kijk uit naar deel 8

Groeten Peter

 

En zeker niet in de laatste plaats de manier van schrijven.
Je maakt het op de één of andere manier weer zo leuk, dat we weer naar het volgende deel uitkijken.

 

deel 8

Zoals ik al eerder schreef is voor mij het communiceren hier een groot probleem. Slechts weinig mensen in China zijn een vreemde taal machtig. En zelfs voor de Chinezen zelf is het communiceren in China niet altijd even makkelijk gezien de verschillende talen, varianten en dialecten. Ook kan bijna een 7e deel van de bevolking niet lezen of schrijven.

De hoofdtaal is uiteraard het Mandarijns, waarvan de Beijing variant als officiele taal geldt, maar er wordt in het zuiden weer veel Kantonees gesproken. Ondanks dat die beiden dezelfde karakters gebruiken is de uitspraak totaal verschillend en kunnen ze elkaar dus ook niet verstaan.

Het Mandarijns is opzich redelijk simpel met weinig verbuigingen zoals wij dat in de Europese talen kennen. Het is ook een omschrijvende taal waarbij situaties en tijden beschreven worden ipv verbuigingen en vervoegingen.

Elk chinees karakter is maar een lettergreep en woorden worden opgebouwd door twee of meer karakters. Alles wordt echter aan elkaar geschreven waarbij alleen het einde van een zin herkenbaar is. Alleen in de context van de zin wordt duidelijk wat er bedoeld wordt met een karakter.

Om de taal redelijk te beheersen moet je minstens 3.500 karakters kennen maar voor een beetje studie wel zo'n 6.000. Ik ken er 10......:-(

Het grootste probleem om Mandarijns te leren is het feit dat verschillende karakters/lettergrepen vaak dezelfde uitspraak hebben maar dat de toon varieert. Zo zijn er 4 verschillende toonvarianten in het Mandarijns en wel 9 in het Kantonees. Als je de verkeerde toon gebruikt dan betekent het iets heel anders !! Het resultaat kan varieren van niet begrepen worden tot iets heel ergs zeggen.....Mijn pogingen om Mandarijns te spreken leiden dan ook vaak tot de nodige hilariteit.....;-)

Omdat het Mandarijns zo ver staat van de Europese talen is het niet eenvoudig voor de chinezen om bijvoorbeeld Engels te leren. Uiteraard was een vreemde taal leren nog niet zo heel lang geleden zelfs niet eens gewenst. Zeker buiten de grote steden zijn er ook weing impulsen die de beheersing verbeteren. Zo hebben we hier iets van 50 kanalen televisie maar is er niets in het Engels. Sateliet televisie is er alleen in de duurdere hotels en officeel niet bereikbaar voor de gewone man door de extreem dure abonnementen (maar dat is ook wel weer op te lossen ;-))

Door de meer open attitude van de laatste decennia en vooral door de Olympische Spelen is het Engels veel populairder geworden. Kleine kinderen krijgen nu al op jonge leeftijd Engelse les en iedere student wil wel met je praten om te oefenen. Ik merk dat er meer en meer mensen zijn die een buitenlandse taal machtig zijn en wordt tot mijn verbazing ook steeds regelmatiger in de winkels in het Engels geholpen.

Helaas is door het gebrek aan impulsen van buiten, de weinige buitenlanders en het dramatisch slechte schoolsysteem het niveau van de taalvaardigheid vaak om te janken. Aangezien het chinese schoolsysteem gebaseerd is op repetitie en feitenkennis zit het vaak met de woordenkennins wel goed, maar het juiste gebruik en de uitspraak (vaak als een robot) is echt een probleem. Vaak worden woorden gebruikt die totaal niet passen of niet gebruikelijk zijn. Zo heb ik mensen ontmoet die afgestudeerd waren (in de Engels taal) aan een van de beroemdste talenuniversiteiten in China, die niet in staat waren om een simpele conversatie te voeren in het Engels. Ook was er een luchtverkeersleider die niet meer dan 5 woorden Engels wist uit te brengen. Ik moet er niet aan denken wat er gebeurt wanneer een buitenlands vliegtuig hier in Xi'an een noodlanding moet maken....:-(


Omdat chinese karakters vaak geen eenduidige betekenissen hebben, geven woordenboeken, vertaal hand-helds en on-line vertalingen heel vaak net niet de juiste vertaling. Dat leidt dan tot dingen die door de buitenlanders hier "chinglish" genoemd worden: het (soms hilarisch) foute gebruik van het Engels.

Behalve de bekende gebruiksaanwijzingen van in China geproduceerde producten zijn vooral de publieke borden berucht. Die worden vaak door iemand vertaalt die nauwelijks Engels spreekt en dan ook lustig een on-line woordenboek gebruikt.

Hier in Xi'an kunnen we helaas weinig genieten van deze leuke borden, simpelweg om dat er weinig pogingen zijn om Engelse tekst op openbare borden te hebben. Alleen op de snelwegen is wel alles tweetalig waarbij de verschillende aanwijzingen wel weer heel leuk zijn.

Een mooi voorbeeld was een bord naast een snelweg vlakbij waar ik woon. Daar stond op: "Do drunken drive" Met andere woorden: je moet dronken autorijden. Opzich zou dat nutteloos zijn aangezien (veel) drinken en rijden hier toch al heel normaal is. Uiteraard wordt het tegendeel bedoelt. Dat bewuste bord heeft daar bijna 2 jaar gestaan totdat iemand schijnbaar ontdekte dat het fout was en nu is het wel goed. Heb ik helaas geen foto van.

Vaak zie je op toeristische plekken borden staan waar eea wordt uitgelegd. Ieder woord is opzich correct Engels, maar meestal kan je geen enkele zin begrijpen......

Voor de Olympisch Spelen zijn er verschillende commissies geweest die dergelijk fouten moesten opsporen en laten corrigeren. Wat weer tot het commentaar leidde van de buitenlanders dat ze die energie maar moesten stoppen in het organiseren van schone toiletten



Alcoholisten moeten met de bagage mee





Let vooral op de derde regel......




tja.....














Ik vraag me af hoe oude mensen er dan uit zien...




Terug naar het vliegen nu:

In Guiyang hadden mr. Li en ik afgesproken om eens serious bezig te gaan met de voorbereidingen voor de volgende competitie. Dit zou dan de "Radar Cup" in Guangzhou gaan worden, in november 2007. Deze wordt georganiseerd door de World Models fabriek van de gelijknamige ARF's die tevens een aantal winkels heeft met de naam Radar. Dit zitten in Hong Kong en op verschillende plaatsen in China.

De doelstelling is om met deze wedstrijd het modelvliegen te promoten in China en is begonnen op een heel laag niveau, maar ondertussen uitgegroeid tot een serieus evenement.

Deze competitie duurt 3 dagen en heeft twee klasses, P3C voor helicopters en P3A voor vliegtuigen. Om de serieuze F3A wedstrijdkisten buiten de deur te houden mag maximaal met 120 motoren gevlogen worden.


Er was een schema voor de voorrondes:




en een voor de finale:




Dat de Apollo 50 niet het beste vliegtuig hiervoor was, was al snel duidelijk. Veel te weinig vermogen en te klein. Dus werd die al snel verkocht aan mr. Zang van het "Crash Team". Dat die niet een lang leven zou hebben dacht ik al, maar het ging wel heel snel. De kist sneuvelde in het eerst volgende weekend door een midair met een ander lid van datzelfde illustere clubje. Hoe krijg je het voor elkaar......

We hadden in Guiyang al zitten kijken naar het nieuwe model van Flightmodel, de Apollo 90. Deze zou precies passen voor ons gebruik. Ontworpen rond de YS110, licht maar toch stevig en qua opbouw eigenlijk een kopie van de grotere F3A kisten. Flexibele motormount, tank op het zwaartepunt en zowel te bouwen met korte als lange Hatori uitlaat.

Enige nadelen: slechte folie, zelf voor chinese begrippen (Flightmodel is ook OEM fabrikant voor Kyosho) en de romp wat aan de lage kant.

Zowel mr. Li als ik zelf hebben er toen een gekocht.

Hier zijn we op de club om de motoren in te laten lopen en te proefvliegen



net klaar


de YS 110


Uitvoering van mr. Li met lange Hatori


de mijne met korte Hatori

Dat weekend was mijn buurman er ook weer eens die ondertussen begonnen was met helikoptervliegen, of eigenlijk: weer begonnen, want dat deed hij al voordat hij vliegtuigen probeerde.

Hij maakte daar toch wel een enorm domme crash. Terwijl hij aan het hoveren was, begon een zojuist gearriveerde franse vriend tegen hem aan te praten. Dat verstond hij niet zo goed, dus draaide hij zich om te zien wie dat was en wat die moest. Gevolgen laten zich raden........



toen was tie nog heel









De Apollo's vlogen opzich wel goed, maar we kregen de motoren niet goed aan het draaien. Iedere keer afslaan en niet af te stellen. Verschillende keren met motor uit moeten landen en op eens was het raak, schade. De bomen rond het veld waren ondertussen wel erg hoog geworden en zelfs in de aanvliegroute voor de landing mochten ze niet gesnoeid worden (China heeft een serieus programma om de ontbossing tegen te gaan, met behoorlijk succes)



Het lukte me niet om juist uit te mikken en het landingsgestel lag eronderuit. Gelukkig was het goed te repareren, aangezien de werkplaats van de universiteit een cnc-laser heeft staan en die mensen waren zo vriendelijk om wat nieuwe, stevigere delen te snijden zodat het als nieuw gerepareerd kon worden.

Later zou blijken dat het probleem heel simpel was, de drukregelaar van de pomp stond uit het doosje veel te hoog afgesteld waardoor de motor in het middengebied veel te veel brandstof kreeg. Stationair en volgas waren geen probleem, maar bij 1/2 gas was het dus mis. In het boekje staat daar dus helemaal niets over.......Na wat zoeken kwam ik op het YS deel van het RCU forum terecht waar dezelfde symptomen beschreven werden en hoe juist af te stellen. Voor de Chinezen dus bijna onmogelijk om dit soort informatie snel te vinden, die blijven dan ook maar gewoon doorrommelen....

Maar dat was allemaal later en dat komt de volgende keer weer, ik ga nu pakken om morgen weer te vliegen ;-)


Groet


Roald

 

weer een heel erg leuk deel Roald. er waren weer leuke vliegupdates en de bordjes waren hilarisch, hier heeft iedereen enorm moeten lachen

vol spanning kijk ik alweer uit naar het volgende deel

 

prachtig die borden! maar toch goed dat ze proberen wat engelser te worden...


ben eigenlijk ook wel benieuwd hoe de vliegverhalen verder gaan, t is al bijna 2009 en jouw verhalen zitten nog in 2007.

ofwel, dr komen nog lekker veel updates aan

 

Heel leuk om te lezen

Kijk al uit naar het volgende deel !

Grt.

 

Roald,

Echt geweldig om dit te lezen, hopelijk ga je er nog lang mee door.

 

Roald,

Weer met veel plezier je verhaal gelezen, en ik verheug mij al op de volgende !

met vrgr Rido

 

Hej,

Ik volg ook, vind het leuk om te zien hoe het daar aan toe gaat.

grts

niels *wacht vol ongeduld op deel 9 *

 

Hier nog zo`n stille genieter, leuk hoor enne ga door met posten.


Gr Japio

 

Heb net het hele draadje doorgeworsteld, lijkt me idd wel leuk daar in china.

Alleen, hoe gaat de communicatie dan met al die chinezen. Ookal kom je al ver met gebaren enzo, er moet soms toch echt wel overlegd worden.

Die borden zijn echt lachwekkend, zou je voor de grap hier eens moeten ophangen:lol:

Greetz,
Joram

 

super verhaal, een genot om te lezen

 

Dit leest zich als een spannend boek met ontzettend veel wetenswaardigheden over een totaal andere cultuur.

 

deel 9

Hallo allemaal,

Hier istie dan: deel 9

Afgelopen weekend was het vliegen maar matig. Het begint erg koud te worden waardoor met name op zondag het geen pretje was en ik het na twee vluchtjes wel voor gezien hield. Het is hier minus 8 graden op dit moment. Tot afgelopen weekend was de temperatuur erg lekker maar nu is er een koudefront vanuit Rusland China binnengetrokken.

Gelukkig is het hier beter dan bijvoorbeeld de kuststeden. Men is er hier iets beter op de koude ingesteld dan bijvoorbeeld in Shanghai. Als het daar wat kouder wordt is het meteen ook erg oncomfortabel door het ontbreken van fatsoenlijke verwarming.

Hier in Xi'an zijn een groot deel van de huizen aansloten op de stadsverwarming. In de wat beter appartementen is er ook vloerverwarming dus dat is niet echt een probleem. Als het nu echt koud wordt kan er altijd nog bijverwarmd worden met van die gecombineerde aircounits die behalve koelen ook verwarmen.

Uiteraard is dat niet het geval voor de wat armere gebieden. Daar zijn het voornamelijk kolenkachels wat gebruikt wordt om te verwarmen. Door het hoge gebruik van kolen in de winter, zowel voor verwarmen als voor electriciteit is de luchtkwaliteit niet echt lekker.......

De stadsverwarming gaat weer heel typisch. Die wordt aangezet op 15 november en gaat uit op 15 maart, ongeacht de buitentemperatuur. (dit geldt ook voor het thermisch ondergoed van de chinezen ;-) ) In de wat oudere installaties valt er ook niets aan te regelen. Als dus de buitentemperatuur wat te hoog is, kan je binnen alleen maar wat regelen door het raam open te zetten. Niet echt efficient dus......

Ik heb gelukkig vloerverwarming die ook wat te regelen is, alhoewel het wel even puzzelen is daar er geen thermostatische kranen opzitten. De overheid is nu met een campagne bezig om overal thermostatische kranen op te krijgen om daarmee het energieverbruik wat onder controle te krijgen. Maar dat wil nog niet echt lukken vanwege de aanschafkosten van deze kranen. Dat je er termijn geld op verdient is wat minder interessant........



Verder met het vliegen:

Deel 9:

Het was ondertussen oktober 2007 geworden en ik begon wel een beetje in paniek te raken. Door al het gedoe met de YS110 en de schade was veel tijd verloren gegaan en de wedstrijd in Guangzhou was al eind november !! Van echt oefenen was nog geen sprake geweest en het vliegtuig was nog niet eens fatsoenlijk uitgetrimd.

In Guiyang had ik de voormalig Chinees Kampioen Duan Zhi Yong ontmoet. Behalve goed vliegen sprak hij ook nog eens goed engels waardoor communicatie een stuk makkelijker was.

Hij zat in het chinese nationale team wat naar de Wereld Kampioenschappen F3A zou gaan in Argentinie en zou zich gedurende een periode full-time gaan voorbereiden samen met zijn trainer. Hij nodigde mij uit om ook te komen aangezien de plaats die gekozen was redelijk dicht bij Xi'an lag. Dat was nog wel steeds 700 km !!! Afstanden hebben hier een wat andere betekenis dan in Nederland....

Hij zou dan kunnen helpen met het invliegen van de Apollo en zijn trainer zou mij ook kunnen helpen met het programma voor de Radar Cup.

Dus eind oktober ben ik naar het noorden getogen, naar een vliegveld nabij de stad Datong in de Shanxi (1 x "a") provincie. Deze provincie ligt oostelijk van Shaanxi (2 x "a"), waar Xi'an de hoofdstad van is.

Shanxi is bekend/berucht vanwege zijn kolenmijnbouw. De meest vervuilde stad in China en nummer 4 ofzo in wereld ligt in deze provincie en heet Linfen. Dat is maar 400-500 km hier vandaan. Daar worden de natte en laagwaardige kolen een keer behandeld wat een enorme zwarte vette rook op de omgeving doet neerslaan.

De bergen rondom Linfen zitten vol met legale en illegale kolenmijnen die een enorme hoeveelheid zwarte stof veroorzaken. Ik ben eens een keer per ongeluk in zo'n mijnbouw gebied dichtbij Linfen terecht gekomen en dat was een echt bizarre ervaring. ALLES was zwart ! Inclusief de mensen die daar woonden, de huizen, de auto's, het materieel en het stof wat er hing was niet te harden. Ik geloof niet dat ik ooit zo'n smerige troep heb meegemaakt.....Nadat ik uit dat gebied kwam was het enige wat ik wilde een douche nemen.

Veel van die mijnen zijn dus illegaal en veiligheid heeft niet de hoogste prioriteit. Door de corruptie van de locale overheden kunnen de eigenaren er mee wegkomen maar dat is wel aan het veranderen. Ik heb alleen het idee dat Beijing best wel wat meer zou kunnen doen, maar dat ze dat niet doen vanwege de grote vraag naar energie.

Ook in Datong zitten veel bedrijven die iets met kolen te maken hebben, zowel winning als de handel. Dat er veel geld werd verdient was wel te merken aan het restaurant in het hotel wat zeker niet goedkoop was en toch iedere avond bomvol zat.


Aangekomen in Datong bleek dat het vliegveld veel groter was dan ik verwacht had met ook een aantal gebouwen eromheen. Er was slaapgelegenheid en eten was ook geregeld. De eerste overrassing was de temperatuur. Al in oktober vroor het meer dan 7 graden in de nacht !!! Maar gelukkig was de temperatuur lekker gedurende de dag. De verwarming in de kamer deed het dus niet en warm water kwam ook heel onregelmatig. Ik kreeg wel van die enorm zware dekens die ervoor zorgden dat ik, nadat ik er twee op mijn bed had gelegd, me niet meer kon bewegen........Na een nachtje was dat wel mooi geweest en ben ik een hotelletje gaan zoeken in de stad.


Hier is het groepje wat hier bijna twee weken zou zitten. Ik ben er uiteindelijk 4 dagen geweest.



Rechts van mij staat Duan en links van mij mr. Li (niet mr. Li, mijn vriend. Die kon niet mee), de trainer van Duan. Jaren geleden is hij ook een goed F3A vlieger geweest maar is er mee gestopt en doet alleen trainingen. In het dagelijk leven is hij personal fitness trainer voor fotomodellen en mannequins (sommigen hebben al het geluk....)

De twee aan de buitenkant hebben een bedrijf wat UAV's ontwikkelt en waren daar om te testen.




In het weekend was er ook een groep modelvliegers uit Beijing gekomen. Die mochten niet op hun normale locatie vliegen omdat er een of andere wereldleiders meeting was in Beijing waarvoor het luchtruim was afgesloten. Dus ook voor modelvliegtuigen.
Dit was een gezellig clubje dat de eerste avond/nacht luidruchtig zat te kaarten en serieus te drinken maar toch om 8 uur aan het ontbijd zat.














Ook hier werd er uiteraard gecrashed ;-)





Na de lunch werd de hele bende uitgenodigd om eens een kijkje te nemen in de hangars waar verschillende oude en nieuwere vliegtuigen stonden


Dit is een YUN-5, een kopie van de Antonov AN-2. Tot in de jaren 80 gebouwd door Nanchang in China en je ziet ze best veel.








Dit is een CJ-5, ook van Nanchang. Dit is een in licencie gebouwde YAK-18




Een CJ-6. Losjes gebaseerd op de YAK-18A maar uiteindelijk een volledige ontwikkeling gedaan in China








Er was ook een aktieve zweefvliegclub


Volgens mij kwam deze uit de USA, maar dat weet ik niet zeker









Op zaterdag hebben we, naast het bekijken van oude chinese luchtvaartglorie, met name tijd gestoken in het invliegen van de Apollo. Ik heb daar ontzettend veel van geleerd. Heel veel kleine dingetjes die belangrijk zijn om een zo'n neutraal mogelijk vliegende kist te krijgen.

Op zondag was de Beijing club verdwenen en begon Duan met zijn training. Hij had twee nieuwe Oxai Zeque's waarvan de motor nog afgesteld moest worden. Voor het inlopen wordt er op de grond een tankje doorheen gedraaid, de rest moet maar in de lucht gebeuren.....












Dit is toch wel hemels........


Gedurende de volgende dagen werd iedere keer begonnen om half 9 waarna we doorgingen tot 6 met alleen een korte lunchpauze. We konden dus ook erg veel vluchten maken.

Ik heb veel geleerd van de aanwijzingen van zowel Duan als zijn trainer. Op een gegeven moment wilde de trainer wat meehelpen tijdens mijn vliegen en bewoog hij de knuppels van mijn zender terwijl hij achter mij stond. Hij wist niet dat ik mode 2 vlieg waardoor het vliegtuig wel hele rare dingen ging doen ;-)


Hier zijn de jongens bezig met de UAV. Dit is slechts een proefopstelling om de electronica te testen.







Tijdens een van de dagen kwam de beheerder van het vliegveld langs om te zeggen dat we even wegmoesten omdat een van de YUN-5's zou vertrekken.

De crew moest een groep mensen wegbrengen wat ergens in de bergen aan hoogspanningsleidingen ging werken. Het viel op dat zo'n ding een ontzettend korte take-off afstand heeft, lijkt wel ofdat die de lucht in springt.








Daarna konden we gewoon weer verder......






Na 4 dagen zat het er helaas weer op. Behalve dat de Apollo heel lekker vloog en dat de motor het ook goed deed was het interessant om te zien hoeveel progressie je kan maken met hele intensieve en gefocuste begeleiding. Heel wat beter dan op eigen gelegenheid wat rond te vliegen.

Dat er iemand is die het goed voorbeeld kan geven is natuurlijk ook wel fijn......

Ik was natuurlijke verre van klaar voor de Radar Cup, maar kon in ieder geval het eerste programma zonder grote ongelukken vliegen. Het finale programma heb ik niet meer geoefend. Daar was geen tijd voor en ik had toch geen kans om in de finale te komen

Maar dat komt de volgende keer wel weer


Groet

Roald

 

echt heel gaaf om te lezen, mijn ontbijt is er even bij ingeschoten maar dat is het waard. Roald, zoals iedereen zegt, ga door met je radar cup trainingen en vooral de verslaglegging. TOP

 

Is dat ook iets Chinees? Uitlaten naar boven?

 

Hi Alexzzz !

Ik stond ook eerst even te kijken, maar ze gebruiken het ding voor fotovluchten. Camera wijst naar beneden dus nu hebben ze geen last van spetters die uit de uitlaat komen......


Groet


Roald