Pokkebootje deel twee

Wat kan je toch rare dingen krijgen...
Sterkte ermee.

 

Ik heb die assen even bekeken, enne... die zien er wel ERG mooi uit...

Zou graag eens een actiefilmpje of fotootje van een dubbelschroever met 2 x 110 mm verstelbaar willen zien...

 

Dank je, Menno!

 

Hoe gaat het nu Bert ?

 

Langzaam beter, maar het is me niet duidelijk of dat nu echt "beter" is of dat ik aan de duizeligheid gewend raak...
Ben er gisteravond in geslaagd een vaatwasser uit te ruimen, een wasmachine en droger te draaien, en naar boven te gaan om in bed te pitten. Redelijk goed geslapen, paar keer wakker en dat is dan wel raar, ik weet wel wáár ik ben, maar niet HOE... Wakker worden met het gevoel tegen het plafond geplakt te zitten door een soort van "anti-zwaartekracht" of zo, is echt héél raar wakker worden...
Ik sta makkelijk op (ben dan wel even heel duizelig), kan al een beetje met de armen langs het lijf lopen inplaats van als een koorddanser met de armen gestrekt, maar na 5 minuten rondstroffelen krijg ik heel sterk de behoefte om weer te gaan zitten... Gaat niks direct fout als ik dat niet doe, maar het hele lijf begint signalen te sturen dat het wel genoeg is geweest. Dat moet ik leren negeren, denk ik.

Durf nog niet goed aan om naar de buurtsuper te lopen (100~150 meter) dus ik probeer of het met de auto gaat (dit is gelukkig een extreem rustig en verkeersluw dorpje...) want dan ben ik in ieder geval niet meer afhankelijk van de buren.

Ik heb in ieder geval NIET de indruk dat dit iets blijvends is, alleen maar iets héél vervelends. Een schril contrast met de totale [aniek en min of meer doodsangst van een paar dagen geleden...

 

Bloeddruk in orde ?

 

Bloeddruk in orde, bloedsuiker geprikt, OK, reflexen en spiercontrole gechecked, allemaal OK.
Er is geen teken van een attaque of toeval of TIA. Ben ook niet zwak qua spierkracht, maar het hoofd is heel snel "moe"... lastig uit te leggen, Als ik 5 a 10 minuten rondstruin, is het alsof ik een uur lang door heel druk verkeer hebt gereden, zoiets. De hersens zijn continue tegen de tegenstrijdige info tussen ogen en evenwichtsorgaan aan het vechten...

 

Tia’s kan eigenlijk alleen via een CT. Duizeligheid is zeer afmattend.

 

Harde diagnose wel... Maar in principe had ik geen enkel teken van "van de wereld zijn" of andere vermindering van cognitieve vaardigheden en dergelijke.
Geen bewustzijnsverlies, geen communicatieproblemen die op een TIA wezen. Sterker, ik kon meedenken met de huisarts toen ie aan het testen was, en vooruitlopen op wat hij zou moeten zien of waarnemen. Dus daar was de dokter niet zo bang voor en ikzelf eigenlijk ook niet.

Maar inderdaad... afmattend is het juiste woord... Zodra ik stil zit voel ik me redelijk, zodra ik in beweging kom, ben ik binnen een paar minuten "moe"... Het gekke is, ik kan dat "moe" zijn wel steeds langer volhouden... Het voelt kut maar ik hoef steeds minder snel even steun of rust te zoeken.

 

Hopelijk ben je weer snel de "oude" Bert.
Groet, Jan.

 

Uit ervaring, leer leven met de beperkingen en luister naar je lichaam.
Je lichaam of geest geeft aan hoever deze belastbaar zijn.
Ga je hier tegen in, dan vroeg of laat neemt het lichaam, of geest, wraak.
Het gevaar is dan, dat je lange tijd uitgeschakeld bent.
Groet. Henk.

 

Nou... voor sommige dingen klopt dat, maar het schijnt dat dit probleem gewoon, net als spierpijn, sneller overgaat als je gewoon probeert te doen wat je altijd doet.
Uiteraard moet ik niks forceren, en donders uitkijken dat ik niet op mijn smoel flikker, maar ik merk wel bijvoorbeeld, dat als ik mijn hoofd beweeg, dan wordt ik duizelig. Niet fijn, maar als ik, zeg maar, bewust mezelf enigszins "verduizel" door mijn hoofd te bewegen, en dan even rust, als een soort oefening, en dat steeds herhaal, dat ik dan steeds "bestendiger" wordt, en de balans toch weer iets toegenomen is. Gisteren liep ik nog met uitgestoken handen van steunpunt naar steunpunt, nu kan ik al met wat beleid, gewoon rechtop met de armen langs het lijf lopen...

Of dat nu een kwestie van "desensitveren" is, of van "hercalibreren", of dat daadwerkelijk die kristallen weer oplossen, dat weet ik niet.
Maar de medische info die ik tot nog toe lees (en ik ben behoorlijk voorzichtig met van wélke bronnen dat komt, geen kwakzalvers maar dingen als de NL huisartsen vereniging en zo) wijst er op dat dat de beste aanpak is: gewoon blijven bewegen en niks forceren maar wel steeds verder proberen te gaan.
Uiteraard, ik ben voorzichtig.
Maar een heel simpel voorbeeld: Vanmorgen 100 meter met de auto stapvoets (harder durfde ik niet, voelde heel raar) maar vanmiddag was een blokje om van 500 meter in de 2e versnelling geen echt probleem. Het systeem schijnt zich dus best wel snel aan te passen.

Dank, Jan, dat hoop ik ook

 

Brutus, je gaf mij aan wat meer info te geven.
Het model is de Smit Polen maar 1 spant langer (wordt dan 130cm) en verder veel eigen inbreng in de bouw.
30 jaar gelden is mijn Pa hier mee begonnen

De motoren zijn 100Watt (E-stepmotoren) omdat ik 12polige wilde hebben 4000 toeren met gt2 vertraging van 1:2

De schroeven zijn in diameter 100mm en niet 110mm foutje ik heb zelf dat deel niet gebouwd.

de originele koppeling van Rabousch heb ik er ook tussen gehad, maar met 1 reductiekast en 1/2mm afwijking lukte het niet om deze ratel vrij te krijgen.
Ben dus opzoek gegaan naar cardan met spleen.


hier met silicone slang er omheen.
De servo is best sterk dacht 25kG, maar tijdens draaien van de motoren is er zoveel kracht nodig om de bladen te verstellen dat deze de reductiekast vervormd. dat moet komende winter worden verbeterd.
Hou daar ook rekening mee met zoveel kracht , de verschuiving van de as is ongeveer 7mm.
De vaarsnelheid is met volle spoed te hoog, maar wel een mooie golf, de trekkracht heb ik nog niet gemeten maar denk 10kG de motorstroom is dan 9 Ampere bij 12 Volt.


Voor meer foto's en beter verwijs ik graag naar onderstaande link.
Daar staan ook nog foto's van de inwendige verstelling in de schroef.

Groetjes Ebro

 

Hey Ebro, jeetje, SUPER, die info, dat was precies wat ik zocht.
Als ik de info goed begrijp, draaien jouw schroeven zo tegen de 2000 toeren, en dan trek je (ik neem aan dat dat per motor gemeten is) 9A bij 12V, ofwel net een tikkeltje meer dan 100W... Die gegevens als in de praktijk gemeten waarden, daar was ik al heel lang naar op zoek, want ze bevestigen mijn theoretische inschatting/berekening.
Ik denk dan, gezien dat mijn berekeningen blijkbaar niet heel erg fout zitten, dat je uiteindelijk met jouw model ongeveer in de buurt van de 6 a 7 kilo trekkracht gaat uitkomen. Ik reken voor Woutertje op 3, héél mischien 3,5 kilo.

Ik heb iets andere bladen dan jij, maar geen tunnel en niet afgetopt, ik verwacht in ongeveer dezelfde orde van grootte uit te komen. Ik was namelijk (als het lukt) van plan in combinator te gaan draaien, met 1000 toeren bij neutrale spoed, en 2000 toeren bij volle spoed.

Ikzelf heb één 10 kilo servo voor de spoed. Het zwaar lopen van de spoedverstelling viel mij ook al op maar de beschrijving die bij mijn schroeven zit, geeft aan dat mits er voldoende gemanouvreerd word, dit met ongeveer 2 draaiuren zou moeten verbeteren. Ik denk dat jouw schroeven die draaiuren nog niet hebben (de mijne ook nog niet).

Dat die opstelling je reductiekast vervormt verbaast me niet: die hevelverhouding betekent dat als je servo 25 kilo trekt, dat dat afsteunpunt op de gearbox bijna 100 kilo te verwerken kan krijgen. Dat afsteunen zou eigenlijk oop de schroefaskoker zelf moeten gebeuren, want vroeg of laat breekt die servo de hele gearbox los.

Die spline assen, die vind ik geweldig, en ik denk dat ik die ook bestel. Ik kan hem ten allen tijde zo plaatsen, want ik heb een 5 mm schroefas en een 5 mm motorstomp.

Ik zie dat jij Becker roeren gebruikt, en daar zat ik zelf ook sterk aan te denken, in verband met controle tijdens zwaar trekken.

Hoe bevalt jou het varen met verstelbare spoed in vergelijk met gewoon sneller/langzamer en omkeren van de draairichting? Ik moest er wel aan wennen, maar vind het wel "meerwaarde" hebben. Vooral het "onbeperkt langzaam", en de precisie bij het manouvreren.

 

Overigens, Ebro, mischien heb je hier wat aan:

Mij beviel die aansturing van de pitch eigenlijk helemaal niet, stilstaande bussen die HARD tegen met de as meedraaiende stelringen moeten duwen. Veel wrijving en slijtage, en vroeg of laat speling.

Ik heb daar deze taatslagers voor besteld by RC-point:


En die heb ik als volgt tussen de bussen en stelringen geplaatst:



In die bus heb ik een 2 mm gaatje geboord, zodat ik vet kan injecteren tussen de draaiende as en de niet meedraaiende schuifbus,

Het is geen moeilijke of langdurige verbouwing op zich, al weet ik niet of je er nog ruimte voor hebt, want het ziet er vrij krap uit op je foto's...

 

Brutus, ja ik volg je verhaal ben altijd wel benieuwd hoe een ander zaken aanpakt.
Ik verstel mijn schroeven op dit moment niet als de motor draaien, ik weet niet wat er gebeurd als ik dat wel doe.
Dat betekend dat ze op halve spoed staan en blijven staan, tenzij ik even wil uithalen en een mooie golf wil trekken dan zet ik de motor uit en verstel ik naar maximaal.
En natuurlijk met slepen, dan staat de spoed volledig.
Mijn vader heeft ook een Smit Nederland gebouwd 1:25 , daar heeft hij zelf 2x verstelbare 3 blad schroef voor gemaakt.
Daar draaide de motoren 12polig VDO vol toerental en werd er met de schroefbladen versteld.
Het zelfde principe als Raboesch echter niet met een pen in de blad verstelling maar een hoekse draad (dit geeft meer oppervlak en dus minder slijtage als de pin van Raboesch.
Maar ook deze schroeven zijn nu versleten ik denk 7 jaren gevaren, inmiddels is de boot bij mijn broer en heeft de schroeven vervangen voor vaste drieblad.
De taatslagers heb ik over nagedacht, maar heb voor 2x diepgroef lagers gekozen zijn hier niet voor gemaakt voor deze belasting maar gaat nog goed.
Ik heb hier voor gekozen omdat taatslagers een andere inbouw situatie vraagt welke ik even niet zag zitten.
Een kennis van mij gebruikt de verstelbare schroef voor modelstoomboten en hij vaart er al jaren mee, toerental ligt wel een stuk lager dacht <1000omw-1.
Ik ben lid van SMG IJmond en 9 mei werkschependag waarschijnlijk daar aanwezig.

groetjes Ebro

 

Onze nationale viool beroemdheid heeft een aantal jaren geleden hier ook een tijd mee gesukkeld.
Wat hij er over in de krant kwijt wilde over de remedie destijds was rust,rust en nog eens rust en geduld.
Beterschap gewenst

 

Ik ga die optie niet hebben. Ik heb voorzichtig getest met verstellen onder belasting, en het gaat wel, en als ik de beschrijving mag geloven loopt het na verloop van tijd steeds beter.

Weet even niet wat ik me bij "hoekse draad" moet voorstellen. Wat ik wel weet is dat tot nog toe alle 1:1 schroeven waar ik mee gewerkt heb, met een penverbinding werkten. Het enige verschil wat ik zie tussen "Raboesch" en "echt" is dat bij Raboesch de pennen in het juk zitten en de groeven in de bladnaven, bij echte schroeven is dat vaak andersom: Pennen aan de bladnaven, groeven in het versteljuk.
In de beschrijving van Raboesch wordt er op gewezen dat de naaf vol gehouden moet worden met vet (iedere sessie navullen). Dus dat zal ik dan maar gaan doen...

 

Tsja... ik moet nu geen marathons gaan lopen, nee. Maar uit wat ik lees op het WWW, maak ik op dat ik toch moet proberen om zo normaal mogelijk mijn gewone gang te gaan. Een beetje net als met spierpijn: hoe kleinzeriger je bent des te langer je er last van hebt.

Maar dat gezegd hebbende, net als een oud mannetje voetje voor voetje de trap af gewaggeld, de koffie staat te pruttelen en dan heb ik voor mijn gevoel toch al wel even een kleine pauze verdiend...

 

Hier nog even op terugkomend, dit lijkt mij persoonlijk een recept voor schroeven die nooit goed zullen gaan functioneren? Alles staat dan tijdens bedrijf in één stand, en het verstelmechanisme zal nooit goed "inlopen", maar randen en richels gaan vertonen?

Ik heb een paar maanden geleden met Raboesch gebeld en daar degene gesproken die destijds de productie deed van deze schroeven. Helaas is er niets meer van de productiemallen bewaard gebleven, maar deze persoon waarschuwde mij om de schroef NIET te demonteren, daar was de constructie in principe niet op ontworpen volgens hem. Ze konden nog wel gereviseerd worden indien nodig, maar dan moest ik wel op bedragen van rond de 500 Euro per schroef rekenen.

Maar eigenlijk hoort deze info allemaal in het Biereco-Woutertje draadje, niet hier