Pokkebootje deel twee

Da's beter...

 

Mwoah.... het tafeltje in de kajuit verdoezelt die pitch servo vrij aardig, denk ik...



Er gaat nog wel aardig wat werk in zitten voordat het ook maar in de buurt van "klaar" is, maar ik begin in ieder geval al wat vorm te zien...

 

Werk je aan boord ook zo hard...haha

Mvg ronald

 

Als er wat te doen is, wel...

Maar dit valt wel mee hoor... Plak een houtje vast=>10 minuten wachten tot het droog is. Snij een nieuw stukje hout af=>10 minuten kijken hoe en waar dat geplakt moet worden. Plakken=>10 minuten wachten... Etc etc etc. Ben meer tijd kwijt aan het plaatsen van berichten...

Maar... over 3 weken weer naar zee, dus ik wil wel zo ver mogelijk zien te komen. Dus ik probeer in die 3 weken nog zo vaak mogelijk 10 minuten te wachten...

Ik heb ook verder niet zo heel erg veel anders te doen, he?

 

De Kajuit staat er nog volledig als los in elkaar gestoken delen op, meer voor de beeldvorming (ook al omdat ik het ontwerp op detail aan moet passen aan de niet-originele aandrijving, en dus ook de bouwvolgorde naar eigen inzicht moet doen).
Zo moet ik denk ik een deel van de vloer van de kajuit, die normaliter in zijn geheel verlijmd wordt, loszagen en met boutjes vastzetten, anders kom ik nooit meer bij de achterste cardankoppeling.


Maar mischien hoeft dat ook niet, als ik die uitsparing nét iets verder doorhaal zodat ik bij de achterste imbus kan komen.


De motor moet ongeveer hier komen, om de hoeken van de assen binnen aanvaardbare grenzen te houden,
Uiteraard komt daar een hele nieuwe motorfundatie voor, dit is nog het oude wrakhoud van Pokkebootje I.


Ik vinnut wel wah hebbuh...

 

Nou... vandaag maar eens wat meer doorgewerkt en wat minder gepost...

Na wat puzzelen leek me een eenvoudige doosconstructie het makkelijkst te maken en vooral het makkelijkst STERK te krijgen.

Het begin:

Best fijn, zo'n electrische figuurzaag...

Na wat stug door zagen, passen, meten en schuren (en iedere keer weer 10 minuten kijken, dan lijm er op en 10 minuten wachten, dan weer 10 minuten nadenken en zo... ), kwam ik ongeveer hier op uit:




De boel is met witte houtlijm verlijmd, dat is normaliter ruim sterk genoeg, en als de boel eenmaal goed afgeseald is zou olie en/of benzine verder geen effect mogen hebben...

Qua sterkte had de motorsteun niet langer hoeven zijn dan waar de boutgaten zitten, maar hij loopt zo ver naar voor en achter door omdat aan de voorkant (op het platformpje) de gasservo gemonteerd moet worden, en naar achteren had ik ook wat lengte nodig om de sensor die de toerenregeling aanstuurt, te kunnen plaatsen.

En in de boot gaat dat er ongeveer zo uit zien:




Uiteraard moet nu de boel nog weer helemaal uit elkaar om te lakken in verband met de oliebestendigheid, en dan kan de bodem in de romp gelijmd worden, en kunnen we min of meer verder ongestoord verder gaan met de afbouw.


Voor morgen staat een dag voor poriënvuller-stinkerij gepland, voor overmorgen een hoop lak en aanverwantte, en dan kan in ieder geval Zaterdag een drijftest gedaan worden.

ALS er verder niks tussen komt...

 

De gang zit er flink in en de motorsteun ziet er stevig uit. Succes met poriën vullen.
Gr, Jan.

 

Wordt ze zo niet een beetje koplastig Bert? Dat vliegwiel brengt aardig wat op de weegschaal. Gr. Klaas.

 

Die kans bestaat... Maar ik ga er van uit van niet: Motor plus vliegwiel wegen ongeveer 1300 gram, en het vliegwiel ligt nét achter waar anders de ketel zou staan (de ketel is ongeveer het zwaartepunt van de stoominstallatie, schat ik, en ik denk dat een gevulde stoominstallatie in zijn geheel ook ongeveer 1 tot 1,5 kilo weegt.

Dus met wat geluk gaat het redelijk meevallen. En anders mot er lood in d'r reet....

 

Nou... dat poriënvullen en lakken ging veel sneller dan ik dacht, dus het machinedek is nu bezig zich met de romp te verenigen


Die oude accu's dienen als zwaartekracht-bediende lijmklemmen.

De motorsteun zit ook al in de verf, is voorzien van bouten en boutgaten (uiteraard zitten er aan de onderkant van het machinedek vier stevig ingelijmde inslagmoeren)
en de gasservo ook reeds geplaatst



Uiteraard zitten roer en scheg ook al in de verf, dus morgen een drijftest met de motor en tot nog toe bekende apparatuur, kijken hoe de ligging ongeveer uitkomt.

 

Als ik het zo bekijk komt die motorsteun nooit meer los
Groet, Jan.

 

Dat is ook precies de bedoeling... Die motor loopt vrij rustig op zich, maar ALS dat ding loskomt, draait er wel een vliegwiel van 1,1 kilo los door de boot met 1500 toeren...

Het uitharden van de lijm onder het machinedek duurt lang...

 

En zo komt het er dan ongeveer uit te zien:


Overzicht:




En dan ziet de motorruimte er toch al wel heel wat opgeruimder uit...

Om een of andere reden krijgt een boot haar ziel, als de machine geplaatst is, het bonkend hart...

Nog een hoop installatiewerk te doen: Ontsteking en governor moeten netjes weggewerkt worden, brandstoftankje uit messing(15 ml is genoeg voor ruim een half uur), een uitlaat moet nog gemaakt worden (met een mooi pijpje naar boven tegen het voorschot van de salon), ik moet nog iets voor het starten verzinnen, en uiteraard moet de boot zelf óók nog afgebouwd worden...

 

Enne, Klaas...



Ze ligt eigenlijk prima... Nagenoeg goed, bijna eerder stuurlastig dan koplastig. Ze moet nog wel wat dieper komen te liggen, maar dat komt vanzelf naarmate er meer onderdelen tegenaangeplakt worden

 

Complimenten hoor Bert! Echte machinist die een "hart" in zijn schip wil zien. Gaat mij net zo. Succes verder. Gr. Klaas.

 

Met de motor in het schip ziet het er heel anders uit.
Vraag, ik zie aan de motorzijde van het vliegwiel boutkoppen.
Is dit een centrifugaal koppeling?
Of regel je de snelheid en stoppen alleen met de verstelbare schroef?
Verder, hoe koel je de motor?
Succes. Henk.

 

Nee, dat zijn tien "pukkels" die door een proximitysensor omgezet worden in tien pulsen per omwenteling. Dat signaal gaat weer naar een toerenregelaar, en zo hou ik de boel op een constant toerental (de motor loopt van zichzelf erg instabiel omdat hij in principe zelfs bij volle spoed met nagenoeg nul belasting draait, dus een regelaar is noodzaak).
De snelheid van het schip, alsook vooruit/achteruit wordt volledig gestuurd met de schroef.

Overigens: hoewel ik geen wonderen verwacht, ik heb de kleptiming nog eens goed bekeken, en de klepoverlap verminderd (uitlaat vroeger dicht, inlaat later open) omdat ik me herinner dat de motor nog steeds een beetje een "gloepend" geluid maakte toen hij het laatst liep, en dat wordt veroorzaakt doordat de uitlaat normaliter ongeveer 50 a 60 graden na top pas sluit. De zuiger gaat dan alweer naar beneden, de inlaat is ook al open, en omdat de gasklep bij deze motor ZEER ver dicht staat bij deze lage toerentallen, en er géén restrictie is in de uitlaat, zuigt hij een fors aandeel uitlaatgas terug naar binnen.
De inlaat opening heb ik ook verlaat, om reden dat normaliter de inlaat ook een graad of 40 voor top opent, en er staat dan nog een klein beetje druk in de cylinder.
Op deze manier hoop ik de vulling te verbeteren, en daarmee de stabiliteit van het mengsel. Tevens hoop ik de inwendige vervuiling nog verder te verminderen.
Uiteraard heb ik gelijk ook maar de andere kanten van de nokken meegenomen, zodat de uitlaatklep pas helemaal aan het einde van de slag begint met openen (is nog niet helemaal gelukt, die opend nog een háártje te vroeg), en de inlaat ook echt op het onderste dode punt ongeveer sluit.

Ik had in pokkebootje I een temperatuurgeregelde koelfan(netje) staan, maar ik heb eens nagedacht en volgens mij is koeling niet strikt nodig.
Mijn vliegtuigmotoren moet ik onder de 135 graden houden in verband met de temperatuur van de uitlaatklep (die dan als gloeiplug gaat werken) maar volgens mij mag dat bij de extreem lage vermogens die dit dingetje draait, eigenlijk geen rol spelen.
Ik denk dat dit ding gerust 160 graden of heter mag worden, en ik denk dat hij met gewoon natuurlijke afstraling ook wel binnen de perken blijft.
Uiteraard komt er wel bewaking op, en als de koeling niet afdoende is, dan kan ik kiezen uit waterkoeling of weer het oude electrische fannetje.
Maar dát weet ik dus nog niet.
ALS het waterkoeling wordt, dan wordt het wel een gesloten systeem met regeling en een bilgekoeler. Geen gedoe met vuil in de waterinlaat of "temperatuur zoals het komt"... ALS we dat gaan doen, dan ook gelijk goed.

Ondertussen vandaag redelijk doorgegaan, maar wel met tijdrovend werk.
Eerst (dat ging wel heel vlot uiteraard) het machinekamerdek afgekit. Die ruimte is nu min of meer hermetisch afgesloten.


De tijdvreter was het boegschot met luik: Bekleden met latjes, luikje uitwerken, luikje aflijsten en een "grendelmechanisme" (erg simpel, luikje omhoogschuiven, dan kan hij er uit, maar het moet wel even precies om het netjes te laten sluiten).

Zit al in de poriënvuller, moet nog in de Glitsa. Zodra dat er op zit, kan hij in de boot verlijmd, en dan komt achter dit luikje de ontstekingseenheid te liggen. Helemaal voorin, zo ver mogelijk van de ontvanger verwijderd.

 

Best goed gelukt, al zeg ik het zelf...




De grote opening rechts is voor de bougiekabel. Ik ontkom niet aan zo'n groot gat want de bougiedop moet er van binnenuit door gewurmd worden, en daarna moet ik de ontstekingsunit eerst door de smalle deuropening wurmen en daarna 180 graden draaien.
De opening aan de andere kant is voor de signaalkabel en de voedingskabel,

En dan gaan we die maar gelijk even plaatsen, in stappen, als een stripverhaal:

Eerst een laagje schuimrubber op het dek, en de kabels door de gaten wurmen. Want dat lukt niet meer als je eerst de ontsteking naar binnen wurmt, daarvoor is de bougiekabel te stug en onhandelbaar. Je moet hier geen dikke vingers voor hebben...


De dunne kabeltjes ook... Hier moet je ECHT minivingertjes voor hebben...


Kastje er in.... maar die moet nog omgedraaid worden...


Zo dus...


Dan moet dit stuk schuim er nog bovenop, andwers rammelt het nog steeds...


Zo dus:


Poppetje gezien? Dan ken ut kassie weer dicht...

En dan mag de motor op zijn plek...


Ik denk dat ik de ontsteking er wel UIT krijg als de motor op zijn plek staat... Maar of ik hem er weer in krijg? Denk niet dat mijn poezelige handjes daar poezelig genoeg voor zijn...

Leuke hobby, he? Dat modelbouw?

 

Het blijft een grensverleggende hobby met uitdagingen Bert. En dat is ook het leuke ervan. Gr. Klaas.

 

Absoluut!
En het blijft leuk om dingen "anders dan anders" te doen...

Over "anders" gesproken, ach, tsja, ik ontkom er soms ook weer niet helemaal aan om tóch dingen te doen volgens bouwinstructies

De ronde coaming van de machinekuip Moet eerst nat ingespannen worden voor 24 uur, en dat doen we dan maar...



Verder staat voor vandaag werk zoals de dekbeplanking op het program. Niet mijn favoriete werk, gelukkig is het een stúk minder oppervlak dan de Borkum vorig verlof...