Retro F3A Modellen

Gisteren 81 vluchten indoor F3P gejureerd in Klarenbeek,vandaag regen en verder met de Atlas.
Wel een heel aparte ouderwetse constructie, netjes de hoofdvleugel positioneren.
Nog even te gaan.


Stap voor stap, de afneembare vleugel constructie is aan het drogen.
Het kielvlak is opgebouwd uit spanten en het richtingsroer heeft verlichtingsgaten.

 

De vleugel is pas gemaakt en uitgericht. Door 2 nylon inbus bouten M6 op de plaats gehouden.
Een heel bewerkelijke constructie, monteren met 4 bouten was aanzienlijk gemakkelijker te maken, maar ja toch maar voor de retro methode gekozen.
De foto s zijn in de lelijkste fase van de bouw genomen. Nu alle kieren en ongelijkheden constructief opvullen zodat er geen beweging kan ontstaan.
Ook hier zijn er aluminium inslagmoeren toegepast, scheelt 2 -3 gram.
Het streefgewicht is 3500 gram..

 

Het is misschien vloeken in de kerk, maar ik heb de ontwerpen van Matt, vooral de Atlas en Arrow, mooier gevonden dan die van Hano. Vroeger heb ik een aantal keer met iemand anders zijn Atlas gevlogen, een fijn model. Heel goedmoedig, zonder verrassingen. Van de Arrow heb ik nog een bouwdoos liggen. Beide originele ontwerpen, zijn bijna van het principe: men neme een boomstam balsa, hollen die wat uit en schaven en schuren er een romp uit. Wat een massieve blokken dat er in die tijd gebruikt werden.
Jammer dat electro een andere vluchtdynamiek geeft dan methanol gestookt, ik hou daar zo van. Vandaar dat de curare methanol verbrander blijft. Ik heb nog geen gelijkaardige electro setup gezien die hetzelfde gevoel geeft.

 

De dynamiek van de vroegere RC modellen was ballistisch vliegen, snelheid opbouwen en met het snelheid overschot een verticale figuur vliegen.
Wat wij nu hebben met de elektro motoren was de droom van vroegere piloten.
Als in de oudheid je motor bleef lopen was je verzekerd van een beker op een wedstrijd.
Natuurlijk het heeft zijn charme, alleen de omgeving accepteert het bijbehorende geluid niet meer.
Wel was de brede toegankelijkheid als je wilde bouwen beter, de kosten van de huidige f3A modellen zijn zo hoog dat er een een steeds kleiner groep piloten overblijft.
De retro modellen worden steeds populairder zeker in het buitenland.
Wel krijg je bonuspunten als je gebruik maakt van een verbrandingsmotor.
Het naar e ombouwen van een vroeger ontwerp is een uitdaging op zich.
Een jaar geleden heb ik de basis componenten gemaakt voor 3 Atlassen, inmiddels is er 1 gereed en heeft de bouwer er mee gevlogen.
Het idee voor een Atlas is ontstaan doordat ik in de oudheid een Mattlass heb gebouwd en hier vele vluchten heb gemaakt.
De Alas heeft een hele dikke vleugel met een relatief lage vliegsnelheid.
De vergelijking met 2 ontwerpen uit het verleden is regelmatig terugkerend .
Hanno Prettner is in 1994 gestopt met wedstrijdvliegen en ontwerpen, Wolfgang Matt is nog 30 jaar doorgegaan met ontwerpen en wedstrijd vliegen.
Mijn huidige F3 A model , de Angelit +is ook een ontwerp van Mattt.
Mij n uitdaging is het huidige F3A programma te vliegen met een Retro modell
De Magic is hiervoor geschikt en komt door het F3A programma heen, de Atlas zal het ook wel doen schat is zo in.
Maar wel met een electro motor , met een brandstof motor is dit kansloos

 

Vandaag de eerste cockpit mal gevuld met Aclyic one.
Nu een nacht goed door harden en morgen het resultaat bezien.
Acrylic One is gemakkelijk klont vrij te mengen.
Tijdens het uitharden zet de vloeistof 1-1,5 % uit.




Verder werken aan de bevestiging constructie van de vleugel.
Aan de onderzijde nog 2 lagen 25 grams glasdoek aangebracht. Telkens een beetje smaller zodat de optreden krachten beter over de gehele center sectie verdeeld worden.

 

In de voorbereiding zijn 4 cockpits voor de Atlas gekocht, voor 3 modellen en 1 extra voor als er iemand er een verkeerd afsnijdt.
Er is dus 1 reserve, na de geslaagde proef met de Acrylic one morgen een cockpit afgieten,
Dan is er in ieder geval een mal voor meer cockpits.
De hard geworden Acrylic one is heel goed na te bewerken.
Met waterproef schuurpapier 400 de mal geheel glad geschuurd en alle scherpe kanten er af gehaald.

 

Acrylic one positieve mal van de Atlas cockpit gereed voor Vacuüm machine


Na 4 uur de mal uitgenomen.Het is zo glad dat perslucht goed van pas komt.
Wat overblijft is een perfect gladde positieve mal, geschikt voor de vacuüm machine.
Na bewerken alleen aan de randen, Even rond maken.
In tegenstelling tot gips is de helderheid van het origineel aangetast.
Er hangt een witte waas over het pvc, gaat er met wassen niet af.
Maar een nieuw exemplaar is nog in voorraad en een nieuwe afdruk is nu simpel.

 

Uit nieuwsgierigheid, waarom een mal in acrylic one, en niet in gips? Ik veronderstel duurzaamheid (maar je gaat er toch geen honderden maken neem ik aan)

 

Ik denk eerder plezier in het bouwen, allerhande technieken verkennen blijft leuk.
Keer op keer zijn de resultaten strak.

Gips krimpt altijd iets, en je blijft altijd iets aan belletjes houden.
Gips kan je in 1 gooi gieten, maar ook in kleine batches, waardoor er minder druk komt te staan on een slappe vorm. Etc…

Strak werken is een soort van drive.
Praktisch… op een afstand zie je het al niet meer… of afgewrakt… d’r was wel veel tijd in het mooie model gaan zitten… haha…

Met een midair afgelopen zomer was ik niet echt blij… koopschuim tegen een uren gemaakt model bijt.

 

De verkenning naar de mogelijkheid om vanuit een 3 D geprinte vorm een vacuüm getrokken cockpit te maken is het hoofddoel.
De Acrylic one afdrukken zijn zelfs een back-up.
Voor de cockpit voor de Zlin 226 ( een lijnensturing Semi schaal model) is een 3D print, een epoxy mal en een Acrylic one back up gemaakt. De volledige lijn.
De Acrylic one afdruk van de Atlas cockpit is de invulling van een gemaakte afspraak. Wij hebben met 3 bouwers 4 mallen in Canada gekocht.
Een afdruk kost een paar dollar maar de transport kosten zijn hoog.
Als de proeven met de 3 D geprinte mallen slagen zijn er geen keramiek afdrukken meer nodig.
Resumé : een vacuüm cockpit vanaf de Zlin mal. Een vacuüm afdruk van de Atlas Acrylic one mal en dan nog van de 3D print mal van de Mystic 60.
Ook ga ik de Zlin mal nog verder aankleden om de mal van een opdruk te voorzien om ramen in de pvc afdruk te maken.

De Atlas wil ik voorzien van een afneembare cockpit gevormd met een epoxy mal waarvan de pvc afdruk een onderdeel uitmaakt.
De Acrilic one mal wordt dan gebruikt als basis voor de epoxy mal.

Nu weer verder met het houtwerk van de Atlas, de vleugel past nu goed op de romp en is gemakkelijk afneembaar.