Sig Riser 100.

Goed gedaan!

Bij folieen is het echt oefening baart kunst, en dit is helemaal geen slecht eerste resultaat! Je kunt evt, nog proberen of je met een fohn (of verfbrander op stand 1 maar VOORZICHTIG) de rimpels nog wat strakker krijgt. Dat werkt vooral goed voor de overspannende stukken tussen de ribben. Masr eerlijk gezegd zou ik het misschien zo laten gewoon en lekker gaan vliegen.

Mocht je het vaker gaan doen, hobbyking heeft voor een fractie van de prijs 5 m rollen folie te koop. Je moet vaak een paar maanden wachten tot ze in NL op voorraad zijn, maar dan kan het wel uit. Oracover is wel nog wat degelijker maar beide werken goed.

 

Inderdaad niet verkeerd voor een eerste keer. Zoals je zelf al schrijft: een patch folien is lastiger dan een hele vleugel.

 

Bedankt voor de complimenten!
Ik heb gisteren de 9 x 6 mm latex van eindstukken voorzien, dus binnenkort neem ik mijn patchwork Riser mee naar het veld om te kijken hoe dat met dikker rubber zal gaan.

Groeten, Jan.

 

Gisteren een paar uurtjes wezen pielen met de Riser aan het nieuwe 22m 9x6 mm latex.

Er stond wat wind, 3Bft met uitschieters 4, dus de eerste start schrok ik, toen de Riser, na het onder een kleine hoek loslaten, onder een hoek van zo'n 60° de lucht in 'vliegerde' waarbij het rubber nog eens extra werd uitgerekt door de zwever, en daardoor bijna recht boven mijn hoofd naar boven ging.
Dat was nieuw voor mij.

De Riser klom relatief rustig naar z'n maximale hoogte waarbij ik een klein dipje, gevolgd door wat up moest maken om de lijn te lossen.

Bij de eerste start had ik nog het lint aan de lijn, maar met de Riser die pas boven het ankerpunt de lijn lost, was dat een tijdrovende zaak om de lijn weer te vinden, dus bij de volgende starts de parachute er aan geknoopt, die is veel beter te zien én weer te vinden.

Eenmaal gewend aan de trage start, kon ik nog een tiental vluchten maken tussen de anderhalf en drie minuten. Weinig thermiek gevonden.
Dit dikke rubber is wel hard werken om te strekken...

Groeten, Jan.

 

Het is dan ook modelvlieg SPORT

 

Mooi dat het beter gaat en dat je de parachuut weer kunt gebruiken. Heb je al 100 m lijn er aan?
Wanneer je 200 m veld ruimte hebt kun je consistent boven de 100 m komen als er wat wind staat. Je gaat dan steeds 3 minuten of meer vliegen waarschijnlijk. En geniet van de "sport" zou ik zeggen - een belangrijk deel van wat lijnzweven voor mij interessant houdt. Je krijgt het niet cadeau!

Tegen de tijd dat je zoveel kracht gaat zetten dat je moeite hebt de kist vast te houden met 1 arm, is het nuttig om een f3j start goed te bekijken, die overdrijven flink met de start, maar je kunt er veel van leren voor je lanceer techniek.

 

Hallo Hein,

Bij NW wind heb ik daar de ruimte niet voor; het grondanker staat een meter of twintig van de sloot, die de begrenzing met een 'drukke' weg vormt en volledig op spanning heb ik nog maar een meter of tien tot de sloot benedenwinds.
Daar is wel een mouw aan te passen, als ik over de dam het volgende weiland in ga, maar dan moet ik de lijn zijdelings onder spanning door het gras trekken en weer terug tot ik weer recht in de wind sta. Het betekent ook vijftig extra meters heen, én terug...

Ik heb wat filmpjes bekeken, sommige piloten hebben een starter, die de lijn spant en de lancering doet, die luxe heb ik niet. Anderen doen het zelf, op spanning brengen en lanceren.

De speerwerperhouding heb ik nog niet geprobeerd, maar het lijkt me logisch om op die manier de spanning zo gemakkelijk mogelijk de baas te blijven.

Wat me in de video's bij de starts met 7,5 m rubber en 75 m lijn opvalt, is dat de lijn lijkt te worden gelost, vóórdat alle spanning er af is, en de zwever op de voorwaartse snelheid nog extra hoogte pakt.

Dat laatste probeer ik ook, maar ik stel het moment van lossen zo lang mogelijk uit, maar ik gebruik dan ook 22m latex.

Wél gaat bij mij alles aan stuk langzamer (gelukkig), maar dat komt natuurlijk door het verschil in gewicht en profiel/constructie van zo'n F3J zwever.

Groeten, Jan.

 

Ik heb hier nog een vrijwel ongebruikte complete eleatiek lier liggen van Graupner. Haspel, chute, lijn etc. Bedoeld voor 2m zwevers als de Riser. Gebruikte hem zelf enkele malen voor de Graupner Amigo.En je hoeft niet als een malle aan het elastiek te trekken voor de correcte spanning. Licht opgeborgen in een alu koffer en word hier niet meer gebruikt.

55,- zonder koffer. Heerenveen.

 

Hallo Merlijn,

Daar komt 'ie nu mee aanzetten, als ik net voorzien ben...
En, 300 meter lang?
Op spanning heb ik dan 400 meter veld nodig, dat heb ik niet, tenzij ik via een dam het volgende weiland in loop.
Toch bedankt voor het aanbod.

Groeten, Jan.

 

Las het gisteren pas. Er zit zo'n 50m eleatiek op, draadlengte kan je altijd aanpassen.

 

Op de foto's lijkt het rubber ingepakt, zoals shockcord?

Groeten, Jan.

 

Correct zoals deze

 

Dit heet in de wandeling bungee, en is o.a. te koop in watersportwinkels, in alle diktematen.

 

Ik raad je aan even bij je nieuwe slang te blijven, die rekt waarschijnlijk beter/verder uit dan dit spul. Goede slang kan 4-5x zijn lengte halen, dit elastiek zeker niet. Eerst maar eens je nieuwe 9mm slang verder proberen, die is waarschijnlijk gewoon prima.

 

Klopt, bungee is goed voor een flitsstart of zo, niet voor hoogtestart.

 

Deze lier is uitstekend voor de lichte houtbouw zwevers. Je wil tenslotte niet dat je vleugels achter blijven en de romp er alleen vandoor gaat. 24 jaar geleden zo begonnen met modelvliegen (Svenson Sunny zwever) en dit concept werkt vandaag de dag nog steeds even goed. En goed voor de stappenteller

 

Vandaag maar 2Bft, dus de starts waren minder 'spectaculair' dan met meer wind, maar dat was niet erg.

Met de andere belichting kon ik nu ook zien dat de Latex bijna helemaal uit het gras omhoog werd getild, een goede indicatie wanneer de lijn te lossen.
Er zal ongetwijfeld thermiek geweest zijn, maar ik heb geen belletje kunnen pakken, de Riser werd er hooguit door geschampt, als ik op de onverwachte buitelingen af mag gaan.
Ik heb nog te weinig ervaring om te weten naar welke kant ik een bocht moet maken om in de bel te geraken, maar dat maakt niet uit, véél starts gemaakt en elke keer weer zonder schade geland.

Alleen wel even uitzoeken waarom de spoiler er op een gegeven moment mee ophield, dat zorgde wél voor een paar landingen verder bij me vandaan dan de bedoeling was...

Na een paar uur werd ik moe en ben overgestapt op de Albatross, kleiner, lichter en met rolroeren, die laat zich óók starten aan het 9 mm rubber, ik hoef alleen niet zoveel spanning erop te zetten.
Ook hier werd het latex uit het gras omhoog getild.

Groeten, Jan.

 

De weigerende spoilers bleek een slecht functionerende schakelaar op de zender te zijn, eentje die ik al eens vervangen had na schade.
Ik verdacht in eerste instantie de servo, maar die werkt nog steeds prima, toen ik de spoiler functie op een andere schakelaar had omgezet.

Straks maar eens naar het veld om de 100m lijn te proberen, er staat meer wind dan gisteren.

Groeten, Jan.

 

Vandaag ook weinig wind, maar uit het WZW, dus heb ik meer diepte op het veld vóór ik in de hoogspanningsleidingen verzeild raak, dus na een aantal starts aan de 50 m lijn, de boel omgewisseld naar de 100 m lijn.

Ik heb ze geteld; 105 passen voor de boel op spanning was, dus ik rek het rubber ongeveer 4 x z'n eigen lengte uit.
Ook aan de 100m lijn wordt het rubber uit het gras getild, een mooie indicatie of er nog meer hoogte uit te halen valt.
De starts waren ook weer 'sloom', maar uiteraard twee keer zo hoog als met de korte lijn.
Ook dat kan ik goed verprutsen, met 1-2 minuten vluchten als gevolg...
Als het wel goed gaat haal ik 2-3 minuten en als de thermiek zich (door mij) laat vinden, ruim 5 minuten!

Dat was leuk! Het is een bizar gezicht de zwever kleiner te zien worden en hoogte te zien winnen.

Nu nog vaker doen, zodat ik er meer gevoel voor krijg in de bel te blijven draaien, daar schort het nog behoorlijk aan, ik 'doe maar wat'.

Na de tweede boterzacht landing viel me een scheur in de bekleding van de staart op; die was er net nog niet.
Inderdaad, met wat wrikken was de scheur driekwart rondom zichtbaar...

Ik had geen zin om al naar huis te gaan, dus een deugdelijk verband van 50 mm brede tape eromheen gelegd en verder gevlogen, met nog meer aandacht voor zachte landingen.


Eenmaal thuis de tape en film weggesneden; dit is waarschijnlijk een oude breuk, bij elkaar gehouden door de film, die veroudert en de geest geeft:



De breuken lopen door drie van de zijden, alleen de bovenlaag houdt de boel op z'n plaats.

Dat wordt weer even prakkiseren hoe dit te repareren zonder extra gewicht toe te voegen...

Groeten, Jan.

 

Cyano acrylaat lijm, om mee te beginnen. Dunne ZAPP (rose) bijvoorbeeld. Alles op elkaar drukken en dan lijm in de barsten laten lopen.

Waarschijnlijk ben je er daarmee al. Zo niet: van binnen wat hout over de breuk lijmen, of van buiten een dun glasmatje over de breuk met epoxy.