Smit Rotterdam

My two cents,

Ik zou er zeker voor zorgen dat het lood zo laag mogelijk komt, geen loodaccu rechtop zetten bijvoorbeeld maar plat en zo dicht mogelijk bij de huid. Voor wat betreft het waterdicht maken, het is niet voor niets dat de Rotterdam één van de meest gebouwde kits is, je ziet ze echter zelden op het water.

 

Hier zijn wij het dan in elk geval oneens.
Heb meerdere Rotterdam's en andere schepen geballast en altijd het gewicht zoveel mogelijk onderin. Het is niet voor niets dat zoals je zelf aangeeft "heel veel mensen dat doen", overigens net als bij echte schepen.

 

al mijn gebouwde boten, latten op spanten, heb ik altijd van binnen en buiten behandeld met epoxy.
en hou je epoxy over giet het dan tegen de kielbalk aan.
groet Piet

 

epoxy zorgt toch wel voor een stevige huid dat lijkt me handig. Jachtlak had ik nog liggen en dat wordt ook hard als bescherming voor deukjes etc. Het was gewoon makkelijk aanbrengen voor inbouw van de rest.

Maar misschien heeft de buitenkant nog wel een lekje dat is niet onmogelijk.

De lipo had ik ook nog liggen en is 4000 mah. Daarmee kan je toch wel ruim varen en net zo snel weer laden. het mooiste is om ze halfvol terug te leggen maarja dat kan best wel voller zijn.
De loodkogeltjes had ik dus ook nog van vorig project. Scheelt mij weer wat rommel en aanschaf van de loodaccu's.

 

Dat heet "een practische instelling", Klaas... Zo doe ik het met enige regelmaat ook...

 

Op zich doet het dat. Maar niet op onbehandeld hout. Wat er vaak gebeurt is dat door temperatuurverschillen tijdens het drogen hele kleine luchtbelletjes in de hars komen, en het resultaat is een teleurstellend pokdalig oppervlak.
Op goed voorbehandeld hout heb je daar geen last van.

Een andere in mijn optiek HELE goede manier om een gladde harde en sterke laag te krijgen is om de boel in de Glitsa Parketlak te zetten.

In mijn stoombootje heb ik een watertankje staan, wat van dun Triplex gemaakt is. Bakje gelijmd met gewoon witte houtlijm, en verder onbehandeld twee lagen Glitsa gegeven. Absoluut 100% waterdicht, en die laklaag is bijzonder duurzaam. Niet onverwoestbaar, maar ook absoluut niet van ieder tikje beschadigd.

En zo'n pot kost relatief bijna niks en gaat EEUWEN mee.

Is aanvankelijk heel raar spul om mee te werken, lijkt net of het helemaal niet mooi uitstrijken wil, maar tijdens het drogen blijkt het heel netjes glad te trekken.
Is schuurbaar na volledige uitharding (wel oppassen met het schuurstof, het is PolyUrethaan), maar je kunt ook na een of twee uur de tweede laag er op zetten, beide gaat goed.
Stinkt vrijwel niet, ik doe dat meestal gewoon in de woonkamer, en dat laat ik met de meeste andere verf,- en laksoorten wel uit mijn hoofd..
Je kunt het hout voorbehandelen met poriënvuller (word wel mooier) maar is niet strikt noodzakelijk, is een beetje afhankelijk van de houtsoort en welke oppervlaktekwaliteit je mooier vind (soms is "retestrak" gewoon TE strak en niet mooi meer, maar dat hangt van het model en het beoogde resultaat af).

 

Fijn dat er meer mensen met dit probleem zijn.
Dat geeft de eigenwaarde weer wat moed.
(Bestaat die uitdrukking?)
Zo ziet het er bij mij uit als ik mijn best gedaan heb om het netjes te krijgen....

 

Correct... dat is niet voor niets... Dat komt omdat er op dit moment nog maar ongeveer 4400 Nederlandse zeevarenden zijn, en de overige 15.036.000 hebben hooguit boerenlogica (gewicht onderin is beter) maar meestal geen ÉCHT begrip van wat stabiliteit nu eigenlijk precies is, en dan doen ze maar wat. Dan denken ze aan grootmoeders koekoeksklok waarbij het gewicht van de slinger ook onderaan zit, en veel verder gaat de gedachtengang dan niet. Wat ze niet begrijpen is dat zo'n slinger echt maar een microscopisch beetje energie nodig heeft om die slingerbeweging voort te zetten.

Maar op echte schepen doen ze dat NIET, kan ik je op grond van 32 jaar ervaring in die wereld met GROTE zekerheid vertellen.

Heb jij stabiliteit op school gehad? Er examen in gedaan, en echte schepen beladen, gelost, geballast en ontballast? In de praktijk aan lijf en leden gevoeld wat het gevolg van teveel stabiliteit (het is soms niet te voorkomen) is?

Ik wel.

En voordat je me wilt gaan vertellen dat modellen en echte schepen niet hetzelfde zijn, dan moet je eens bij MARIN gaan kijken hoe ze daar dingen testen qua stabiliteit en zo... Dat doen ze met.... modellen.

 

Ik heb ooit op een RoRo gevaren (mv Nordic Link) die een veel te goede stabiliteit had.
Een, als ik het megoed herinner, GM van 1.50m in met rollen papier geladen toestand (ter illustratie: de minimale eis is 30 cm).

Knettergek werd je op die boot.
Bij echt slecht weer dwars op had je bij een haal soms het idee dat je voeten los kwamen van het dek.
Zo snel kwam hij terug.
Vreselijk.

Nochtans denk ik dat een model SR maar lekker veel stabiliteit kan hebben.
Het kan er ruig aan toe gaan tijdens het slepen.
Zeker als je zelf in een bootje gaat zitten en jezelf sleept.
(Jazeker, dat gaat. Makkelijk zelfs)
Dan kan je maar beter zeker weten dat hij rechtop blijft.

Dan maar een wat minder mooi vaarbeeld.

 

Ik kan me dat helemaal voorstellen...

Als je er dingen mee gaat doen waarvoor het niet bedoeld is, dan moet je inderdaad afwijken van het gangbare. Maar persoonlijk vind ik een SR met een rubberbootje er achter met een volwassen vent er in, óók géén gezicht

Feit is, mijn pokkebootje gaat zich met dat achterlijk grote vliegwiel alleen maar vervelender gedragen met teveel stabiliteit.
Nu ik dat teruggebracht heb, kan ik parallel aan de golven varen en merk ik niet eens dat hij daardoor gaat rollen.
En laten we wel wezen, ik zal niemand aanraden een boot zo te ballasten dat er géén stabiliteit overblijft. Dat hoor je me ook niet zeggen. Je hoort me alleen zeggen dat "alle gewicht onderin" heel vaak niet het juiste is om te doen. Een boot, ook een SR, gaat echt niet zomaar ondersteboven.

 

Wat is:
GM
SR

 

SR = Smit Rotterdam.
GM is een maat voor het richtend koppel in de stabiliteit.
(Afstand aangrijppunt van de zwaartekracht, G, naar het z.g. Metacentrum, M.)
Het voert wat ver om dat hier verder uit te leggen.

 

Krijg je dan een soort van "huppelend" dek door de opwaartse kracht?

 

Nee, dat is niet wat ik bedoel.

Je staat, bijvoorbeeld, aan stuurboord op de brugvleugel op het dek
Het schip slingert naar bakboord, dus het dek waar jij op staat komt omhoog.
Dit schip slingerde zo snel terug naar stuurboord (waardoor het dek dus weer "zakt") dat je het gevoel had dat je voeten los kwamen van dek.

 

Henk, Je model wordt een soort duikelaartje omdat die zich met een hoop ballast onderin (te) snel op wil richten. Dat wordt een wreed schip genoemd. Andersom heet dat rank. Zie de uitleg in bijgaande link.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Scheepsstabiliteit
Eind jaren 70 hadden we een zeilboot die 1.325 kg woog. Er zat 525 kg ballast in de kiel. Om van Brielle naar Amsterdam te gaan legden we de mast plat en gingen binnendoor. In Rotterdam voor de stad langs was dat geen pretje. Je moest dicht bij de wal blijven en van elke golf kon je daardoor 2 x "genieten". Varend ging het nog wel, maar je moest ook wel eens wachten op een zeeschip dat uit de haven kwam. Meestal voer ik er in een bocht achterlangs. Werd het te gek, dan pakten we de Parksluizen en waren uit het gehos. Met de mast overeind werd het een veel gemoedelijker en trager slingerend scheepje. Gr. Klaas.

 

Yup...
Er gebeuren dan hele gekke dingen. Tankers hebben er van nature sterk last van omdat alle lading onderdeks zit.
Stel, het schip slingert 15 graden naar beide boorden. 15 graden is best een hoop, maar niet zo veel dat je er van uit je stoel valt, of dat je stoel gaat glijden, of wat dan ook. Dus beneden in de messroom is er niks aan de hand. Maar door de "woestheid" van die beweging, flikker je dus op de brug, 20 of 30 meter boven de waterlijn, niet alleen uit je stoel, maar word je met geweld tegen het schot gekwakt, omdat een slingering van 30 graden (totale uitwijking, 15 + 15) op 20 meter boven de waterlijn betekent dat die brug zo'n 10 meter zijdelings heen en weer gaat. Jij dus ook. En als dat heel snel gebeurt, dan wil jij nog naar links terwijl die brug alweer naar rechts gaat, en kom je dus (hard) dat schot tegen.
In je hut zijn banken en tafels vrijwel altijd aan de vloer vastgebout. Ik heb dat allemaal wel eens los zien breken, en neem van mij aan dat het geen pretje is als je midden in de nacht uit je kooi gesmeten wordt, en daarna gelijk voor je leven moet rennen omdat die bank en tafel je achterna komen.

En in model-schaal vertaalt zich dat vaak in een scheepje wat bij de minste rimpel op het wateroppervlak reageert met een aantal heftige slingerbewegingen. Bij pokkebootje I was dat zo erg dat het invloed had op de toerenregeling, en de toerenregeling had weer invloed op het slingeren, en dat ging elkaar versterken. Alleen bij dat scheepje had ik geen mogelijkheden om daar middels ballast wat aan te doen. Bij Pokkebootje II gelukkig wel, en zij gedraagt zich dan ook een stuk rustiger.

 

Nou... Laat ik mij dan maar weer eens uitsloven... (verdorie, ik had leraar moeten worden... )

Metacentrum is een denkbeeldig punt, en de ligging van dat punt zegt wat over de mate waarin het (overigens NIET denkbeeldige, maar ook niet vastliggende) punt B (aangrijpingspunt van alle opdrijvende krachten) zijdelings verschuift bij toenemende helling.

De hoogte van punt M hangt af van de diepgang. Hoe dieper een schip aflaadt, des te verder daalt M (bij normale rompvormen)
Zolang G onder M ligt is er positieve stabiliteit, want dat betekent dat bij toenemende helling B harder opzij schuift t.o.v. de verticaal, dan G.
Zodra G in M zit je serieus in de shit, en zodra G boven M ligt, krijg je natte voeten (en kleren, en oren, en het is ook niet goed voor je kapsel of je hartritme).

Deze gekke punten en getallen worden gebruikt, omdat je met "richtend koppel" uitsluitend per specifiek schip kunt werken, maar met MG (of GM) kun je met één waarde een heel groot bereik aan schepen beoordelen.

 

Nou, en dat verhaal had ik dus geen zin in om in te tikken.

 

ik denk dat ik de meeste massa maar aan/tegen de zijkanten leg, voor zover dat mogelijk is om gelijkmatig te verdelen.

 

Gewoon voorzichtig kijken hoe de boot zich gedraagt. Niet vergeten om bij het testen het volledige model te testen (dus met alle opbouw en dergelijke er op) want anders kom je alsnog voor een verrassing te staan...

Ik had begrepen dat je loodkorrels wilde gebruiken? Eerst gewoon die loodkorrels in dichte boterhamzakjes doen, zeg, 100 gram per zakje. Dan wordt het erg makkelijk om uit te vogelen hoeveel lood je wáár hebben wilt.
Boot ballasten, in het water leggen, en met een vinger een kant tot net aan de deklijn in het water drukken en dan zo plotseling mogelijk loslaten. Je wilt een boot die gelijkmatig terugkomt, en liefst zo weinig mogelijk doorschiet naar de andere kant. Dan reageert ie ook het rustigst op golven.

Als je van plan bent er ruig mee te gaan slepen, met heel veel vermogen onderin, DAN zou je zoals Bootjebouwer zegt, er aan kunnen denken om alles onderin te gooien, maar voor gewoon varen en niet al te zware sleepklusjes is dat niet nodig.